Ne yapcağımı şaşırdım

Kararsız kaldığım bir konu var arkadaşlar.Belki bir fikri olan vardır diye paylaşmak istedim.Istanbulda yaşıyorum.Adalet bakanliğında kadrolu mübaşirim 1 buçuk yıldır çalişıyorum.Ayni zamanda ortopedi teknikerliğinden mezun oldum haziranda.Şubattaki tercihlerde şehir hastanesine atandım ortopedi teknikeri olarak.Alçı odasında çalışıcam.Maaşı çok daha iyi.Yemek veriyor hastane.Mübaşirlikte vatandaşla uğraşmıyordum dosyalar duruşmalar vs süreç böyle gidiyordu.Fiziki güç olarak zorlanıyorum.Ağır ekli dosyaları kaldırmak taşımak zorluyor.Mübaşir ayak işi yapan biri olarak görülüyor adliyede.Hastaneye atandım sozleşmeli olarak fakat iş değiştirmek yeni insanlarla olmak biraz endişelendirdi şimdiden kalsam mı bile demeye başladim :) hic düzen değiştirmesem mi diye endişelerim oluştu.Alçı odası rahat olurum mübaşirliğe göre.Nöbet zorunlu değil.belki ilerde kendime protez ortez atölyesi açarım diye düşünüyorum bazen.Yani anlayacağınız biraz rahatlatmanıza ihtiyacım var kızlar :)

Hayırlı olsun. He eişin zorlukları var ama hastanede çalışmak elbette kş mübaşirlikten çok çok daha zor. Artık insan faktörü çoğunlukta olacak sizin için. Mübaşire değer vermeyen toplumun teknikere değer vereceğini zannetmeyin,zira doktorların yediği dayaklar ortada.

Maaşı daha iyiyse geçerdim ben ne yalan söyleyeyim.
Bir de ikinci seçeneğinizde gelecekte farklı şeyler yapabilme durumunuz var. Mübaşirlikte o yok.

Maaş daha iyi, yemek var üstüne ayak işi,angarya yok. Daha ne olsun? İleride pişman olursunuz. Yaşınız ilerleyince o dosyaları taşımak sürekli koşuşturmak daha ağır gelecek. Ömür boyu genç kalmıyoruz. İleriki yaşlarınızı da düşünün. Varsın yeni yer olsun, ne güzel deneyim,tecrübe kazanmış olursunuz. Mübaşir olarak nereye kadar gidebilirsiniz? Bu işte en azından geleceğe yönelik daha büyük hayalleriniz olacak. İnsanlar 60,70 yaşında bile ülke değiştiriyor artık korkmayın 1,2 aya alışırsınız.

Ben olsam geçerdim.

sakurabirs .!.:

Maaş daha iyi, yemek var üstüne ayak işi,angarya yok. Daha ne olsun? İleride pişman olursunuz. Yaşınız ilerleyince o dosyaları taşımak sürekli koşuşturmak daha ağır gelecek. Ömür boyu genç kalmıyoruz. İleriki yaşlarınızı da düşünün. Varsın yeni yer olsun, ne güzel deneyim,tecrübe kazanmış olursunuz. Mübaşir olarak nereye kadar gidebilirsiniz? Bu işte en azından geleceğe yönelik daha büyük hayalleriniz olacak. İnsanlar 60,70 yaşında bile ülke değiştiriyor artık korkmayın 1,2 aya alışırsınız.

Genişletmek için tıkla...

Annem babam adliyeyi beğeniyor temiz yer hasta yok kavga gürültü yok diyorlar.içini bilmiyorlar.o yüzden kafami kariştiriyorlar.Hastaneye girip ortam degisikligi istiyorum elbette

manolyaa34 .!.:

Annem babam adliyeyi beğeniyor temiz yer hasta yok kavga gürültü yok diyorlar.içini bilmiyorlar.o yüzden kafami kariştiriyorlar.Hastaneye girip ortam degisikligi istiyorum elbette

Genişletmek için tıkla...

Artık anne,babalarımızın çağında yaşamıyoruz. Konfor alanı öyle bir kuyudur ki bir kez oraya düşerseniz çıkmanız çok zor olacaktır. Şu an konfor alanınızda kalmak için bahaneler uyduruyorsunuz. Halbuki bugün hayatını değiştiren, tarihe geçmiş birçok insan konfor alanından çıkarak bunu başarmıştır. Değişiklik olmadan hayatınız boyunca dosya taşıma ve dosyalarla ilgilenme işini yapacaksınız. Bunun sizin beyin ve kişilik gelişiminize ne katkısı olacak ki? Diğer işinizin maaşı daha iyi,yemek durumu var ek olarak kendinizi geliştirme potansiyeliniz olacak. Angaryadan ziyade daha özgürce iş yapacaksınız. Adliye ve askeriye hiyerarşik düzeninin en üst olduğu kurumlar. Herkes bunu kaldıramaz. Yeni işin avantajı olduğu kadar dezavantajı da olacak tabii. Burada iş karakterinizi tanımlamanıza bağlı değişir. Ben kendimi geliştireyim, daha az hiyerarşinin olduğu bir ortama gireyim gerekirse insanlarla uğraşırım diyorsanız hastaneyi seçin. Yok ben sabit düzeni,ortamı seven bir insanım diyorsanız eski işinize devam edin.

Yaşadığınız şehre ve hasta yoğunluğuna göre yeni işinizin durumu değişebilir. Insanlarla uğraşmak zor tabi ki, arada illaki sorunlu insanlar da çıkacaktır zorlanabilirsiniz ama şu an ki işinizde de agir dosyaları taşırken zorlaniyorsunuz, yaşınız ilerledikçe daha da zorlanacaksiniz. Şu an ki işinizi severek yapsaydınız eminim baska bir meslek okuyup atanmazdınız. Maaşı da iyiymiş denemeye değer.

Ruhunuza ne iyi gelecekse huzuru hangisinde yakalayacaginiza inanıyorsanız iyice bir düşünüp artiyi eksiyi bir kağıda yazıp olabilecek her olasılıkla değerlendirip hayırlısı deyip bir karar verin .Sadece maddi olarak değil iç huzurum için kısmında da doğru gelene yol alirdim çünkü iş dediğimiz şey ömrün çoğunu harcadigimiz zaman bı yerde