Şaka mısınız? Anneniz canıyla uğraşırken eşinizin annenize karşı tavrını kalpsizliğini nasıl sineye çekiyorsunuz? Annenize geçmiş olsun demeyecek ne yaptı anneniz ona? Çocuklara izin vermemek de de haklı öyle mi??? Derdi de karısının mirası sadece.Evet aslında doğal tabiiki, ben kendim de korkuyorum. Ama eşime mesela annemin suçu ne nasıl yapmalıyız, Allah korusun anneme bir şey olsa içime dert olur dediğimde beni duymuyor bile. Annemin ameliyatı sırasında ben çok zor zamanlar geçirdim. Ayağını kaybediyordu. Ama eşim o zamanların kinini tutup umursamadı, bir geçmiş olsun bile demedi. Bana bile destek olmadı. Ablamın da eşimin de kalpleri çok katı. Ama eşimin çocukları götürmemizi istememesine tabiiki hak veriyorum.
Lütfetmiş eşinizMaalesef ablam her zaman evde. Annem yatağa bağlı olduğu için yanından çok ayrılmıyor. Sadece zaruri durumlarda. O da çok kısa süreler. Eşimi bayramda bir saat bile olsa birlikte uğrayalım diye ikna ettim. Anneme de söyledim. Ama annem şimdi gelmezseniz bayramda ben kabul etmem diyor,hep sitem ediyor. Bu arada eşim de şöyle kabul etti, bayramda annemin akrabası misafiri çok oluyor. Akrabalar çok yakın oturuyorlar. O da kalabalıkla birlikte bir saat kadar uğrarız dedi.
Evet konu sahibi bir de bu durum var. Ebeveynlerden biri hayattayken mal paylaşımı yapılmaz normalde. Anneniz hiç bir şeyi pay etmeseydi onun ölümünden sonra mahkemeyle uğraşır paylaşırdınız. En azından böyle kadın çocuklarının mevzularını görüp üzülmez, torunlarına hasret kalmazdı.Anne hayattayken mal paylaşımı yapılması doğru gelmiyor bana. Hayır ne olmuş, hasta, yaşlı kadının uğraşıp, üzüldüğü şeylere bakın. İki çocuğunu, torunlarını rahat rahat görmesi gereken zamanda mal derdine düşen kızlarının yüzünden torun görmeden vefat edecek belki de.
Ablaniz annenizle bu kadar ilgilenirken miras konusunda daha ılımlı ortayı bulan taraf siz olabilirdiniz. Normalde iyi olan kadın birden bi kadar çıldırma derecesine nasıl geldi?
Kendisi o kadar kötü, sinirleri bozuk ama annesiyle ilgileniyor, bakımını yapıyor. Ona gelince sorun yok. Eşinizin hiçbir imada bulunmayıp olaya dahil olmadığına inanmadım. Size miras konusunda baskı yapıp, kalan mirası kendi üstüme yapmazsan diye tehdit eden her türlü tahrik edici davranışı yapmaya müsaittir ablaniza karşı.
Ben abla kısmında birşeylerin eksik olduğunu düşünüyorum.
Eşinize de ablanıza da gerekli tavrı koymanız lazım, annenizle ilişkinize kimse karışamaz. Ablanızı bir nebze anlayabilirim, eşinden ayrılmış, hasta bir anneye bakıyor, kolay değil ben 9 sene hasta baktım insanın psikolojisini çok zorlayan bir durum. 7/24 hastanın yanında olup, her işine koşmak kolay bir şey değil. Eşinizin bu konulara asla karışmaması gerekir, tarif ettiğiniz adam bana çok çirkin geldi kusura bakmayın, eş destek demektir, ona buna kızıp beni annemden mahrum edecek adamı doğduğuna pişman ederim, siz fazla pasif kalmışsınız. İlaveten et tırnaktan ayrılmaz, ablanız elinde satırla falan dolaşmıyor herhalde, yüzleşmeniz sorunları çözmeniz gerekli, küs kalmak sizi çok fazla yıpratır. Allah annenize şifa nasip etsin ama anlattıklarınıza bakarak durumu pek iç açıcı görünmüyor o yüzden bir an evvel ailenizde birliği sağlamaya bakın ve eşinize gerekli ayarı verinAh canım ben neler çekiyorum bi anlatsam. Öyle bir adam ki, her konuya karışır. Bir de karışmakla kalmaz diretir, baskı kurar, yönetmek ister. Babamın olmamasını fırsat bilip kimsesiz muamelesi yapar, ezer. Ailesi de öyle, inanılmaz maddiyatçılar. Dinleri imanları para derler ya, öyle gerçekten. Zengin değiller ama hiç hallerine şükür etmeyi bilmezler. Miras meselesinde eşimi ben müdahil etmedim. Ablam o sıra çok çirkinlesti dedim ya o zaman eşime de terbiyesizleşmiş, hakaret falan edince eşim de işin içine dahil oldu. O karıştırmasaydı zaten benim meselem diyordum. Fikrini bile sormuyordum.
Demek ki özsaygı kişilik meselesi, o saydıklarınız ile sonradan kazanılamıyor. Dayak yiyen doktor kız arkadaşım da var, parasını yediren mühendis de. Gerçekten herkes kendi değerini kendisi belirliyor galibaVar ya geldim gidiyorum şu koca denen kişilikte benim göremediğim başka kadınların gördüğü ne var da kendilerini ezdirirler haklarını yedirirler ailelerini çocuklarını ezdirirler ya ben anlamıyorum
Kız bunların bir yerlerinde çok tatlı bir şey saklı da ben mi bulamadım ay
Ben en ufak bir şeyde tirnaklarimi cikarip bana böyle yapamazsın bunu soyleyemezsin bu şekilde davranamazsin diye basıyorum yaygarayi
Ki ev hanımıyım isim gücüm maaşım aileden kalacak bir kuruş servetim yok
Allah bilmisde vermemiş demek ki
Ahhh annenize nasıl üzüldüm ya kendi derdi belki ağrısı sızısı yetmiyor gibi birde bunlarla uğraşıyor. Ablanızın Çocuklara bir şey yapmasından endişe ediyorsanız eşinizle beraber gidin kontrollü bir şekilde görür anneniz torunlarını yazık kadıncağıza. Eşiniz göz kulak olur çocuklara sizde sevdirirsiniz annenizin gül hatrı için katlanmanız gerekecek.Annenize yada çirkef bir şekilde olsada ablanıza söyleyin o yokken gidin eve görüşsün çocuklarla belli ki çocuklar zaten ablanızın umrunda değil. Siz gidince de o döner. Torunlar can suyu oluyor yaşlı ebeveynlere elinizden geleni yapın derim. Umarım bir çözüm yolu bulursunuz.Merhaba arkadaşlar,
Ben konuyu mümkün oldukça kısa ifade etmeye çalışacağım zira çok uzun aslında. Babam vefat etti. Annem ve ablam (boşandı) birlikte yaşıyorlar. Ben evliyim ve 2 çocuğum var. Şimdi bundan 1 yıl kadar önce miras kavgası oldu ablamla aramızda. Boşandığı için kendisini mağdur görüp bana hak vermek istemedi. Ben de hakkımı isteyince içinden adeta bir canavar çıktı ve aylarca telefondan bana ve eşime küfürler, hakaretler, tehditler saydı. Ben de aslında onları hayal kırıklığına uğrattım. Çünkü annem ve ablam benden her zaman tam itaat gördüler. Bu süreçte benim hatam ise eşimin çok fazla dolduruşuna gelip zamanla annem ve ablamı düşman gibi görmemdi.. Eşim muhtemelen miras kaygısından (paraya çok düşkün) beni aileme karşı çok doldurdu. Ama buna ablam çok fırsat verdi. Neyse sonuçta herkes hakkını aldı ama aramız açıldı ve uzun bir süre görüşmedik. Annem ise bana kırgın olsa da hep telefonla görüştük. Çünkü annemin hiç suçu yoktu. Sadece belki birlikte yaşadıklarından dolayı ve belki çok hasta olduğu için ablama biraz muhtaç hissetmesinden dolayı ablama karşı biraz daha destek olmuş olabilir. Ben bu süreçte annem üzüldüğü için çok üzüldüm, uyuyamadım, hep ağladım. Ama ablamın tavrı küfürleri tehditleri öyle iğrençti ki eşim de nefret etmişti. Sonra annem ameliyat oldu. Zaten hastalığı çok ileri düzeydeydi ve maalesef bir ayağını diz altından kaybetti. Bu süreçte ben hep hastanede annemin yanındaydım. Ama ablam, üzerinden zaman geçmesine rağmen hastanede bile bana kin, öfke ve nefretle yaklaşıyordu. Ben sadece annemi düşünüp tartışma çıkmasına müsaade etmiyordum. Annemin durumu biraz iyiye doğru gitmeye başladı hamd olsun ve eve çıktılar. Annem çıkınca eve gittim görmeye tek başıma. Beni çok kötü bir şekilde evden kovdu. Neden çocukları getirmedin, annem çocukları özledi, moral olur vs dedi. Ben de açıkçası ona güvenmediğim için çocuklarımı götürmedim. Çünkü dediğim gibi ablamın içinden bir canavar çıkmıştı ve ben bakışlarında hep kin nefret görüyorum. O gün beni kovdu ve ben Ramazan'ın ilk günü neredeyse otobüste ağlamaktan bayılacaktım. Şimdi annem bana hep baskı yapıyor, çocukları getir, özledim diyor. Ama eşim çocukları asla göndermem diyor (ablamın o süreçte ne kadar tehlikeli göründüğünü görseydiniz hak verirdiniz). Ben eşime karşı çıkmıyorum çünkü sonuçta benim çocuklarım ve oraya gitmeyi bir risk olarak görüyorum. Anneme kıyamıyorum. Eve de çağıramıyorum çünkü hem ayağından dolayı zaten gelemez. Hem de evlerinin yakınında haftada üç gün diyalize gidiyor. Annem ağır hasta anlayacağınız. Sürekli annemi düşünüp uyuyamıyorum. Gözlerim hep yaşlı. İstediğim kadar göremiyorum ve çocuklarımı anneme gösteremiyorum. Eşim ve ablam birbirlerinden nefret ediyorlar ve ablamı çok tehlikeli görüyor. Ben çok arada kaldım. Annem zaten hasta bir de bunları stres yapsın istemiyorum. Anneme telefonla konuşalım hep diyorum ama her konuşmamızda durumu bilmesine rağmen ablamı savunup gel , gel diyor. Çok arada derede kaldım yani arkadaşlar. Lütfen bana bir akıl fikir verin. Çok yoruldum beynimin içinin ağrıdığını hissediyorum artık düşünmekten ve üzülmekten..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?