Nasıl boşanmalıyım? bir fikir verin..

pinkpin

Arkana bakma, oraya doğru gitmiyorsun.
Kayıtlı Üye
6 Mart 2012
4.339
7.742
448
Merhaba kızlar yine ben geldim dertlerimle sıkıntılarımla,, okuyan herkese şimdiden teşekkürlerimi sunarım..

Eşim denen insanla bir sürü problemimiz oldu ve ben artık ciddi anlamda başından beri hiç sevilmediğimi, kandırıldığımı düşünüyorum. Tek istediğim aile olabilmekti, çok sevildiğime inanmıştım başlarda bu yüzden bende kat be kat verdim sevgimi ama çok ziyandayım. Yaşım 32. Bir çocuğum olmasını çok istiyordum o da olmadı malesef. hayırlısı olsun..

Önümüzdeki kpss sınavını atlattıktan sonra boşanmayı düşünüyorum çünkü aramıza aşılamayacak kadar büyük dağlar girdi artık. Asıl merak ettiğim nokta şu; yaşayanlar bilir tüm yaşananlara rağmen eşime duyduğum sevgi tam anlamıyla yok olmadı. Boşanmak için sevgimin tamamen tükenmesini mi beklemeliyim böyle daha mı kolay olur benim için? Yoksa ardıma bakmadan çekip gitmelimiyim? Boşandıktan sonra yanına gidebileceğim bir annem var çok şükür ancak hayatta hiçbirşeyi tam olarak başarabilmiş değilim ve muhtemelen boşandıktan sonra büyük bir yenilmişlik hissiyle boğuşacağım. Kendimi sevilmeye layık olmayan bir böcek gibi göreceğim hepiniz yanlış düşünüyorsun diyeceksiniz ama ben böyle hissedeceğimi biliyorum.

Ne yapmalıyım? Kararımı ne şekilde uygulamaya koyarsam en az zararla çıkarım? Boşandıktan sonra beni neler bekliyor? Bu süreci yaşayıp atlatmış olanlar bana ne yapmamı önerirsiniz?
 
Son düzenleme:
Merhaba canim eski konularina gozgezdirdim hic ustume vazife degil ama esinin psikolojik sorunlari var bence, film izleme demek ne demek? Bence o sana ne kadar kotu davraniyorsa sende davran sende insansin bircok hakkin var, bosandiktan sonra yenildigini degil kazandigini dusun. Sadece yanlis kisiyle bir yuva kurmussun. Umutsuzluga kapilma ve kocanda.olsa hakaretini kahrini cekme.

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
 


Merhaba semin Evet ya psikolojik sorunları var ya da aklında gönlünde başka biri var ki ben ikinci şık olduğunu düşünmeye başladım yaşadıklarımdan sonra.. inan bana kötüyü de denedim iyiyi de olmuyor olmuyor. o yüzden aldım zaten bu kararı daha önce de almıştım ama içimdeki ya pişman olursam duygusundanmıdır nedir uygulamaya koyamamıştım şimdiyse geri dönülemez biçimde yaralandığımı hissediyorum o yüzden kararlıyım ama ne zaman ve ne şekilde yapacağımı bilmiyorum. Çünkü hala az da olsa sevgim var ayrıldıktan sonra o sevginin özlemle beraber büyümesinden korkuyorum...
 
Son düzenleme:
boşanmış bir ailenin çocuğu olarak yazıyorum...
benim annem babamı bıraktı yıllarca düşünmüş çocuklar büyüsün diye beklemiş vs.
ama hep söylediği bir laf vardır gerçekten boşanacak insan şu mu bu mu diye düşünmez gider pat diye boşanır o an gelir ve bekleyemez
senin tereddütlerin varsa bekle derim sorunlarınızı bilmiyorum ama sonradan pişman olmaktan korkuyorsan şimdi boşanma annemin dediği üzere zaten o an gelirse bir dakika bile duramazmışsın.
bu arada haddim olmayarak çocuk yapmamanı öneririm yanlışlıkla olur falan hem sana zorluk olur yürümeyecek bir evlilikse hem de çocuğa yazık olur.
hala sevgim var diyorsun bence çok geç kalınmış değil inşallah evliliğin kurtulur.
bilmiyorum senin düşüncelerini uygun bir şey mi ama evlilik ilmihalleri hadisleri vs kitaplar var onları okursan bazen kendini haklı gördüğün yerlerde haksız olduğunu ya da bir olay karşısında nasıl davranman gerektiği konusunda çok güzel fikirler edinebiliyorsun öneririm.
umarım yuvan kurtulur ve çok mutlu olursun
haaa bu arada kpssye şurada 3 ay kaldı önce onu düşün o bi hallolsun sonra ne yapacağına bakarsın
 
Boşanma ve sonrasındaki süreçte eşinizi özlediğinizde nasıl kullanıldığınızı, rencide edildiğinizi, gururunuzun kırıldığını düşünün.
Ayrıca eşiniz sizi zorlayacaktır o süreçte. Tekrar yeniden diye.
Eğer geri adım atacaksanız boşanmayı dillendirmeyin bile..
 


Amin Allah razı olsun arkadaşım annem çok doğru söylemiş
bir de ben yapı olarak ayrıldıktan sonra hep iyi şeyleri düşünüyorum bu da kalan sevgimi büyütür korkusuyla bi şey yapamıyorum zaten ama yaşadıklarımı bilsen muhtemelen boşan derdin..
misal geçenlerde içimden geldi oruç tutayım dedim tuttum da namazda baya bi ağladım içim boşaldı sanki odadan çıktığımda eşim ne oldu neden ağladın diye yumuşak yumuşak yaklaştı, daha önce namazıma laf ettiği için
(senin kıldığın namaz bile kabul olmuyor kıçı başı açıklar bile senden iyidir demişti bunu demesini gerektirecek hiçbirşey yapmamama rağmen)
bende asıl sebebi söylemek istemedim oruçluyum ya sigara içemediğim için gerildim sanırım ondan ağladım diye geçiştirdim, bi kaç gün sonra eleştiriye başladı hem oruç tutuyorsun hem de sigara içemiyorum diye ağlıyorsun diye bende aslında ona ağlamadığımı başka bir şeye ağladığı söyledim ona da bi şey buldu.. daha neye ağladığımı sormadan o zaman neden yalan söyledin yalana meyilli bi insanmısın o zaman? dedi...
şunu da belirteyim kendisinin ne namazla ne oruçla alakası yoktur bikaç kere namaz kılığını gördüm o da daha yeni geçenlerde kendini düzelteceğine söz vermişti o yüzden göstermelik yani..
Her konuda böyle ben çok kötüyüm iğrenç bi insanım ona göre... Ne yapacağımı bilmiyorum çıkmazdayım tek çözüm ayrılmak ama onu bile tam olarak beceremiyorum...
 
sevgin bitsin diyemi
ömrün daha çok geçsin diyemi
beklemeyi düşünüyorsun
?
 


Haklısınız bi cesaret bekliyorum
 
Canım gerçekten zor bir süreçtir öncelikle Allah yardımcın olsun.Şöyle anlatayam ki daha önce bu süreci bende yaşadım.Eşime hem de çok aşıktım.Allahtan çocuk yapmadım.Üstelik bu süreci tek başıma atlattım ve aileme bile hissettirmedim.Bunlar basit ve hemen alınacak kararlar değil öncelikle bunu bil.Ama genelde herkes aynı süreçleri yaşar.Öncelikle ne istediğine karar vermelisin.Artık arada paylaşımlar bitmişse,ev çekilmez bir hal almış ise ve içimizde eşimize karşı biriktirdiklerimiz artmışsa artık farklı açıdan değerlendirmeye başlarız.Eğer sen boşanmayı düşünmeye başlamışsan zaten birçok şeyin yanlışlığını biliyorsun demektir.İlk başlarda bu kararı vermek ve hatta kendine bile itiraf etmek seni korkutacaktır.Ama şöyle düşün bu şekildede yaşayamıyorsun ve mutlu olamıyorsun ki onsuz hayatı düşünmeye başlamışsın...Yani şu an gerçek olan mutsuzluğun.Geleceğinde muhtemelen bu şartlarda mutsuz sürecek.Ama boşanırsan ihtimal ikiye çıkacak geleceğinle ilgili.Böyle yaklaşırsan belki daha rahatlarsın.Çevrenden sakın akıl sormaya kalkma.Çünkü bu süreç zaten senin karar vermende zorken dahada kafan karışacaktır.Sakin kalmaya çalış.Sen öncelikle ne istediğine ve nasıl bir hayat istediğine çok iyi karar vermelisin.İşte o zaman yorumların birinde bahsedilen noktan seninde gelecektir.Yani herkesin bir dayanma ve pes etme süreci var.Şunuda unutma.Yenilmiş kabul edicem diyorsun.O düşünceni şöyle değiştirmeni tavsiye ederim.Bir hedefin,amacın içindeydin ve çok emek vermişsin.Evlilik heleki biz bayanlar için gerçekten çok emek ister.Bırakmak istemediğin aslında eşin değil koca bir emek yığınıdır.Senide yenilgi düşüncesine sokan işte bu emek yığınını arkanda elllerinin boş kalacağını düşünerek bırakacak olman.Eğer hala içinde şüphelerin ve keşkelerin varsa sakın acele etme.Çünkü bu şüphelerini bitirmeden hareket edersen eğer bu sefer hep içinde kalacak.Herşeyi doğal akışına bırakırsan sen de zaten kesinlikle bitmesinin gerektiği güne kendiliğinden karar vereceksin.Çünkü boşanma düşüncesi tohumu atmış bir kere.Nasılsa acele etmeni gerektiren bir durumun yok.O kararı net olarak vereceğin zaman zaten seni gelip bulacaktır emin ol.Sen sadece rahat olmaya çalış.Çok düşünme,kendini şartlandırma,sadece eşini,hayatını ve kendini gözlemle yeter.
 
Sevgim bitse duramam zaten

Sevgi dediğimiz şey de bir alışkanlıklar sinsilesidir aslında.Bir de karşımızdakine bize hareketleri,bizi hoş tuttuğu,gönlümüzü,ruhumuzu okşadığı için bişeyler hissetmeye başlarız.Ya da bişeyler paylaştığımızda.Karşılığı olmayan hareketler karşısındaki hislerimiz acı ama sevgi değil.Sadece alışkanlıklarımızdan vazgeçme korkumuz,emeklerimizin çöpe gideceğini düşünmemizin,ya da buna benzer şeylerin karşılığını sevgi zannederiz.Yani ondan boşanmak kelimesi senin kalbini titretiyorsa ,seni üzüyorsa bunun adı ona olan sevgin değil inan bana.Hatta çoğumuz farkında değiliz ama onun bize karşı olan ilgisizliği,kötü tavır ve hareketleri aslında canımızı yakar.Yani yine sevgi zannederiz bu kalp titremesini ama bu da sevgi değil inan bana.Bunca emeğe karşın onun bize nasıl böyle davrandığını hazmedemeyişimizdir o canımızı acıtan duygu ve his.
 
Arkadaşım eski konularına bir baktım da, boşanmak bir kenera sen böyle bir adamla nasıl evlenmişsin; yaşım geçiyor psikolojisi ile aldığın bir karar mıydı?

Evet bizim beynimizin seçici algısı var. Geçmişden güzel kareleri hatırlarken kötüleri daha kolay siliyor. Bu Yaradanın bir lütfü, yoksa hastalık, ölüm gibi acılar asla hafiflemez, bugünümüzü yaşayamazdık. Sen de evet boşanırsan eşinle birlikte güzel paylaşımlarınızı hatırlamaya daha meyilli olucaksın. Evim, kendi düzenim vardı, hayatımda bana ait bir erkekti o diyeceksin.

O yüzden senin şimdi bu evliliğin artılarını ve eksilerini bir terazinin iki kefenine koyman lazım. Yaz bir kenera, neler kazandırmış o adam sana, neyi özleyeceksin. Diğer kenarada senin kişiliğinden, kendine saygından, hatta insaniyetinden neler götürüyor bu birliktelik, onu yaz. Sonra bir adım geri çekil ve dışarıdan biriymiş gibi bak, terazinin hangi gözü ağır basıyor.

İyi kötü hatırlayabildiğin herşeyi detaylı yazmanı tavsiye ederim. Zaman geçip keşkeler aklına gelirse tekrar okursun bu yazdılarını. Duygularını mantık çerçevesinde dizginlemene yardımcı olacaktır diye düşünüyorum.
.
 
Haklısınız bi cesaret bekliyorum

Yaşadıklarınıza sabretmek daha büyük cesaret gerektiriyor.
bir kere kararınızı verebilseniz.
Boşanmak tavsiye edilmez. Kimsenin yuvası dağılmasın elbette ki ama bu yaşadıklarınızın da tutar yeri yok.
Sadece eş değil bir de eşinizin sorunlu kızı.
Sizin suçunuz ne??
Kimse size tolerans göstermiyor.
Herşey sizden bekleniyor. Hayatınızın geri kalanı için karar vermeniz ve uygulamanız gerekiyor.
Kişilik bozukluğu çok belli olan bir adamla ömür tüketmeyi tercih etmeyeceksiniz.
Ben de sık sık yazıyorum konularda.
Boşandım. Zordu. Ama bitti.
Artık daha sağlam basıyorum. Kendime daha fazla güveniyorum.
Bana kendimi suçlu hissettiren, saygımı bile azaltan kimse yok etrafımda.
İnciten de yok.
Huzurum sağlığım keyfim yerine geldi..
 
Benim sende hissettiğim sen kendini ifade edemiyorsun, aranızda bir iletişim kopukluğu var,birbirimizi anlamaya çalışın. Çocuğunun olmaması da seni sanırım seni duygusallaştırıyor. Ama esinle biraz daha sohbet edip onu da anlama çalişmani ve kendi duygularini paylasmani tavsiye ederim. Unutmaki yikici olmak çok kolaydır ama yapici olmak zordur. Bosanman çare degil

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
 
Son düzenleme:

Çok teşekkür ederim yorumun için zaten şu an farkında olmadan bunu yapıyorum sanırım beklemedeyim ve olaylar kendiliğinden gelişsin istiyorum 4 gündür tek kelime konuşmadık birbirimizle benim de kafam böyle daha rahat açıkçası çünkü konuşmamız demek heran canımı sıkabilir demek. Daha 9 aydır evliyiz ama 40 yıllık evli gibiyiz tükendik o da bende anlayamıyorum bazı şeyleri çok yoruldum.. Aklıma farklı şeyler geliyor acaba cinsel yönden mi tatmin olmuyor soğudu benden de böyle mi davranıyor yoksa başından beridir zaten sevmiyormuydu? sorular sorular... Şunu da belirteyim benden önceki sevgililerinin hepsini el sütünde tutmuş hiç kötü konuşmamış karısı olmama rağmen bi bana böyle.. nedenini anlayamıyorum çok üzgünüm (
 


Olabilir tabi ama kendimi ifade etmeme fırsat vermiyorki kavga esnasında cevap verir de kendimi savunursam üzerime geliyor şiddetle tehdit ediyor yani susmak zorunda kalıyorum yok sakinleşince derdimi anlatayım desem dırdırcı oluyorum yine susturuyor ne yapıcamı bilemedim. Başlarda hep dinliyordum anlamaya çalışıyordum baktım o aynısını yapmıyor bende bazen onun gibi davranır oldum
 

Daha çok yeni evlisiniz.Bir de erkekler evlilikte bizim beklediğimiz gibi davranmıyor.Yani ilk 6 ay bizleri hayal kırıklığına uğratabiliyor.Bu bilimsel olarakta böyle.Tabii nasıl tanıştığınız,nasıl evlendiğiniz falanda çok önemli ama sen kendini senden öncekilerle kıyaslama.Onlar onun sevgilisiydi ama sen eşisin.Yani erkek egomanyası.Ne yazık ki asloan gerçekler var bu durumda.Sen ceptesin artık.Erkek av ve avcı mantığıyla hareket eder.Fıtratları gereği.Keşke daha derinlemesine bilebilseydim konuları.Tabii neler yaşadığınıda.Ama yukarda okuduğum bir-iki dialoğunuzda az da olsa fikir sahibi olmama yardımcı oldu.Şu namaz konusundaki tepkileri.Aslında konuların önemi yok.Nasıl algıdağı ve sana nasıl davrandığı ve bu davranış şekillerinin altında yatan asıl neden önemli olan.Seni rencide ederek ve eleştirerek beslenmeye başlamış.İşte buna sebep olan şeyleri doğru tespit edebilirsen sorunu kökünden işte o zaman çözersin..

Tabii bu arada bu mücadelende ciddi emek istiyor.Önce bunu gerçekten yapmak istiyormusun bu zor ve meşakatli bir durum.Buna karar vermelisin.Emin ol çözülmeyecek hiç bir sorun yok.Sadece nasıl yapacağını bilmek önemli.Hangi yoldan gideceğin.

Ama sen en başta onunla devam etmek istiyormusun.Buna karar ver.Eğer istiyorsan Aşıp çözebilir ve sorunları kendi lehine çevirebilirsin.Fakat unutma burada senin gerçekte ne istediğin.Geleceğine nasıl yön vereceğindir önemli olan....
 


Evlenirken böyle değildiki melaike gibiydi resmen beni anlayan dinleyen acılarımı paylaşan bir adamdı yaş geçiyor psikolojisi de olabilir belki ama başka seçeneklerim de vardı evlenmek için, benim bu adamı seçme nedenim babamdan çok çektiğim için gerçek bir aile hayatım olsun istiyordum eşimde kendi hayatını anlatmıştı dedimmki bu adam çok çekmiş hayatta yaşamadığı da bişey kalmamış beni anlar el üstünde tutar ama çok yanılmışım...
dediğini yapıcam arkadaşım sağol
 

Çok güzel tespitler bunlar ama sorunun kaynağını nasıl belirleyebilirim? Yani ben her yolu denediğimi düşünüyorum misal kendimle ilgili içten bir duygumu paylaşsam bırak be kime anlatıyosun der asla ciddiye almaz saygısı yok herşeyden evvel bigün kavga sonrası sakinlemişken "ben bitik bir adamım benden sana yar olmaz" demişti öyleyse tamam boşanalım madem dedim bunu da istemiyor sordum sonra neden öyle dedin diye sinirle söyledim diyor geçiştiriyor. Bigün de ona bi konuda kırıldığımı söyledim sanki küfür etmişim gibi sinirlendi ve üzerime yürüdü hatta biraz tartakladı nasıl alınırsın gibi sanki sonrada birden "kimse beni aldatmaz bi sen aldatırsın" demişti afallamıştım resmen bu söylediğinin ne konumuzla alakası vardı ne de ben bunu demesini gerektirecek bir insan değilim bunun nedenini sorduğumda da ben onun beni suçlamalarını kabul etmiyormuşum cevap veriyormuşum empati kurmasını istediğim zamanlarda ben sana yapsam ne hissedersin diyordum işte bunu dediğim için herşeye bir karşılık bulan bir yapım varmış ve o beni aldatsa bende onu aldatırmışım açıklama bu yani buyur burdan yak...konu da basit değildi benim yanımda başka bir kadına çok ilgili davranıp kaçamak bakışlar atıp, ben yokmuşum gibi dışlamıştı buna kim olsa kırılır başkalarıyla da kıyaslar dururdu bunu da yeni bıraktı yani görünen o ki kafasında başka biri var ve beni onun yerine koymaya çalııyor ya da sürekli onu düşünüyor vallahi benim aklıma bu geliyor çünkü ne kadar sinirlenirsem sinirleneyim belki küfür ederim ona ama asla bana söylediği tarzda şeyler söyleyemem söylüyorsam kafamda sürekli biri dönüyor demektir.
 

İnşallah bundan sonra herşey gönlünce olsun. Ayrılırsan hayatına çok daha iyi, senin sevgini hakkeden biri girer umarım. Ama lütfen bu adamı elimde tutamadım diye bir başarısızlık atfetme kendine. Tamam milli eğitim herşey değil ama yine de bir şey; eğitim olarak dengin değil, senden 8 yaş büyük, senin ondan önce hiçbir birlikteliğin olmamış, onun bir evliliği ve boyu kadar kızı var. Senin kıymetini bilmesi gerekirken saygısı bile yok. Bunlar bir yana kızı yaşında insanlara sarkacak zihniyette bir insan. Herşeye rağmen onu hala seviyorum dediğin gibi, kendini de sevmeyi bil lütfen.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…