• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

nası bişeym ya ben

Arkadaşlar sürekli aklımda intar etme istegi var sanırım yaşadıgım sıkıntılardan dolayı ölüm bnm için yeni bi başlangıç ölümden korkmuyorum ama bi türlü ölemiyorum sanki bi güç beni geri itiyo sizce normalmiyim

terapist desteği gerekiyor. ihmal etme
 
Mesela abla ailEmden gördgm şiddet . Surekli dışlanma . Sonra bıdefa ewden kaçtm birsuru iftira attlar bna ve ailembnm yerme çewereye guvendi halada onlara ınanıyolar. Ve bu hytta encok sewdgm insann yani kardeşmn gozlermn önnde ölüşü. Mesela şuan okulda bile ögretmenler bnm hakkmda nelerdiyo inanamazsnz sürekli birileri iftira atyo bna ispatlayamıyorm bişey. Ailem bni okuldan alcak o iftiralar yznden. Ve Şuan abimin eve gelip beni dövmesini bekliyorum abla nası bi duygu bilemezsn..bugn intara kalkştm gene oklda gene beceremedm işte

canım okulunu değiştirsen..
 
Bızdıkk daha genceciksinn bu gencecik yaşında yılların seni yormasına şaşırdım doğrusu ne olur herşeyden önce kendini sevmeyle başla kendine güvenn bu hayata gelmişsek mutlaka bir sebebi var ailenle arkadaşlarınla dertlerini konuşamıyorsun sanırım lütfen genelleme yapma profesyonel yardım mutlaka almalısın çok çok iyi doktorlarımız var ve sen istemediğin sürece kimseyle paylaşmazlar önünde çok güzel yıllar var geleceğini şekillendirmek senin ellerinde sahip olduklarının bir listesini yap seni mutlu eden herşeyin sonrada üzenlerin listesini ve sahip olamadıklarının emin ol bu listeleri yaptıktan sonra hayata daha pozitif yaklaşacaksın :29:
Hepsini söylüyolar işte tm pskloglar
 
Bızdıkk daha genceciksinn bu gencecik yaşında yılların seni yormasına şaşırdım doğrusu ne olur herşeyden önce kendini sevmeyle başla kendine güvenn bu hayata gelmişsek mutlaka bir sebebi var ailenle arkadaşlarınla dertlerini konuşamıyorsun sanırım lütfen genelleme yapma profesyonel yardım mutlaka almalısın çok çok iyi doktorlarımız var ve sen istemediğin sürece kimseyle paylaşmazlar önünde çok güzel yıllar var geleceğini şekillendirmek senin ellerinde sahip olduklarının bir listesini yap seni mutlu eden herşeyin sonrada üzenlerin listesini ve sahip olamadıklarının emin ol bu listeleri yaptıktan sonra hayata daha pozitif yaklaşacaksın :29:

Işte sewemyrmda gwnmyrmda
 
Arkadaşlar sürekli aklımda intar etme istegi var sanırım yaşadıgım sıkıntılardan dolayı ölüm bnm için yeni bi başlangıç ölümden korkmuyorum ama bi türlü ölemiyorum sanki bi güç beni geri itiyo sizce normalmiyim

:53: kesinlikle yardım alman kanaatindeyim.. o kadar kapalısınki dış dünyaya yaşadıkların ve yahut başka şeyler yalnızca insanın kendisi bilir. ama okuduğum kadarıyla herkesin önerisinini red ediyorsun..
canım benim bak ben 16 yasındayken annem intihar edip öldü. bu yüzden bu kelimeleri sarf eden tanıdığım tanımadığım dost veya dusmanım dahi olsa yardım etmek geliyor içimden. sakın gençliğini güzelliğini ve ahiretini yakma. herkesin lafına sözüne aldırmadan rabbine sığın geleceğin için çabala ve mesleğini aldığında geriye dönüp onlara de ki SİZİ ALLAHA HAVALE ETTİM. lütfen gençliğini yakma... rabbim seni sınıyor. ya onun yolundan gidip mukafatlandırılacaksın yada şeytana uyup ahiretini yakacaksın.. yapma.. sabır de. ya sabırr...:43:
 
Arkadaşlar sürekli aklımda intar etme istegi var sanırım yaşadıgım sıkıntılardan dolayı ölüm bnm için yeni bi başlangıç ölümden korkmuyorum ama bi türlü ölemiyorum sanki bi güç beni geri itiyo sizce normalmiyim

sen nasıl şeyler söylüosun öyle bitanem daha çok gençsin sakın aklından öyle şeyler geçirme önünde çok güzel bir hayat var:nazar:
 
Psikolglardan nefret ederm ve hçbişey anltamm onlara çnkü neyi soylememeye söz verirlerse hementüm ailem duydu =) psklog bna çözm degl

Hiç bir şey senin hayatından değerli değildir. Ve ailenin bazı şeyleri bilmesi senin menfaatinedir. Onlar senin ailen, düşmanın değil. Doktorlar mucize yaratamazlar. Ama yardımları olur. Sen bir psikiyatriste gidip ilaç tedavisini dene. Hatta bir doktorun özel muayenesine git (profesörlerin halen özel muayenehaneleri var) ve kendi ismini degil de farklı bir isim ver. Sen ilkokul çocuğu değilsin ki ailenle doktora gidesin
 
:53: kesinlikle yardım alman kanaatindeyim.. o kadar kapalısınki dış dünyaya yaşadıkların ve yahut başka şeyler yalnızca insanın kendisi bilir. ama okuduğum kadarıyla herkesin önerisinini red ediyorsun..
canım benim bak ben 16 yasındayken annem intihar edip öldü. bu yüzden bu kelimeleri sarf eden tanıdığım tanımadığım dost veya dusmanım dahi olsa yardım etmek geliyor içimden. sakın gençliğini güzelliğini ve ahiretini yakma. herkesin lafına sözüne aldırmadan rabbine sığın geleceğin için çabala ve mesleğini aldığında geriye dönüp onlara de ki SİZİ ALLAHA HAVALE ETTİM. lütfen gençliğini yakma... rabbim seni sınıyor. ya onun yolundan gidip mukafatlandırılacaksın yada şeytana uyup ahiretini yakacaksın.. yapma.. sabır de. ya sabırr...:43:

Anneniz için çok üzüldüm içim kıyıldı resmen.. Başınız sağolsun mekanı cennet olsun inşallah.. :43:
 
Kardeşini kaybetmene çok üzüldüm Allah rahmet eylesin.. Yaşadıkların şiddet görmen iftira atılması çok korkunç şeyler. öğretmenlerine varana kadar ne iftira atıyorlar sana merak ettim.. Ailenle oturup onları karşına alıp düzgünce konuşmayı denedin mi ? Yaptıklarının ne kadar yanlış olduğunu onların çocuğu olduğunu, ihmal edildiğini, Yalnız kötü hissettiğini, defalarca ölmek istediğini anlattın mı ? Öyle haldesin ki her şey zıt geliyor sana şuan.. Ailenle konuşmazsan veya herkesin dediği gibi doktor yardımı almazsan düzelebileceğini sanmıyorum psikolojin alt üst olmuş gerçekten ne kadar karamsar olsan da önün de uzun bir hayat var bunu güzel yapmak yine senin elinde Allah büyük yaşamanı istiyor pes etme bence ilk iş olarak ailenle konuşmayı dene sinirlenmeden öfkelenmeden sakince.. Burdaki herkes senin iyiliğini ister böyle bir durumda ama önce sen istemelisin ve iyi olacağına inanmalısın...
 
Abdest al namaz kıl ve ibadetlerinede önem ver. Arkanda seni koruyan Bir'i var bunu unutma.Seccadenin başında saatlerce O'nunla konuş.Hem kimseye anlatmaz hemde dinleyip yardım eder.Sadece ağla hatta. O senin içindekileri biliyor.Bnde yıllarca takıntılar yaptım kendime asıl eksik olan şey buymuş Allah beni çağırıyormuş ne zamanki O'nu hissettim hayata daha farklı bakmaya başladım.Herşey yoluna girdi şükür.İnsanların ne düşündüklerini önemsemiyorum bile artık, kimsenin canımı sıkmasına da izin vermiyorum.Kardeşini kaybetmişsin sanırım onuda mutlu edebilirsin bol bol dualar et onun için. böyle düşünmenin böyle yapmanın hiçbir yararı yok.En azından kardeşin için yaşamaya değer.Belki sana intihar kurtuluş gelebilir ama elini git bi ateşe değdir bakalım buna dayanabilecekmisin.Sen kalbini ferah tut Rabbim yardımcın olsun :)
 
Son düzenleme:
Arkadaşlar sürekli aklımda intar etme istegi var sanırım yaşadıgım sıkıntılardan dolayı ölüm bnm için yeni bi başlangıç ölümden korkmuyorum ama bi türlü ölemiyorum sanki bi güç beni geri itiyo sizce normalmiyim

Schopenhauer'ın bir tespiti vardır ünlü filozof çok severim sözü kısaca şu "İntihar etmek isteyenler aslında en çok yaşamak isteyenlerdir" aslında istedikleri şekilde yaşayamamışlardır ve hep birisi onları engellesin isteğindedirler der özetle. Ben de bir dönemimi çok ağır sorunlarla geçirmiştim hem maddi hem manevi, ilişki bazında çok sorunlarımız vardı bir çıkış bulamıyordum bir türlü ve ailemden ayrıydım, psikiyatrist bana en hafif ilaçtan bir antidepresan yazdı ama antidepresanın hafifi olmaz ve aslında sorunu çözmedikleri için hiçbir işe yaramazlar. İlk günler çok iyi geldi gibi oldu sürekli gülüyordum belki de yalancı bir etkiydi. Antidepresan gibi alkol de aynı şeydir sorunu çözmezler anlık rahatlamadan başka birşey getirmezler. İkisi de karaciğeri mahveder ayrıca ve kilo aldırdıklarından daha fazla soruna ve depresyona neden olurlar...

Neyse yani intihar bir çözüm değildir, tıpkı hukukta idam cezasının bir ceza bir çözüm kabul edilmediği gibi. Kurtuluş mudur derseniz intihar, hayır değildir çünkü aslında istediğiniz şeyi yapamadan, hayatı tekamülünüzü yarım bırakarak gerek duygularınızı gerek isteklerinizi her şekilde yaşanmamış bırakarak terk-i diyar edersiniz sadece ve arkanızdan siz intihar ettiniz diye üzülen belki sadece anneniz olur babanız olur... İntihar bir ilgi çekme yöntemi de olamaz zaten öldüyseniz ilgi çekemezsiniz ilgi çekmenizin bir anlamı olmaz, bazı insanlar sırf etrafına insanlar gelsin, ona ilgi göstersin diye biraz hap içer ardından da bir yakınına arama yaparlar örneğin ve ben de bunu düşünmüştüm zamanında, bu sevgi ihtiyacındandır, ilgi ihtiyacındandır.

İntihar düşüncesini aşabilmenin yolları var ben bir ara sürekli kendi intihar senaryolarımı hazırlıyordum çok ağır depresyondaydım. Bu tip depresyonlar ilaçla çözülmedikleri gibi sadece ibadetle de çözülmezler. Evet ibadet bir disiplin sağlar ama asıl sorun sizin içinizdedir kendiniz enine boyuna çözümlemelisinizdir. En iyi psikolog bile size sizden daha iyi yardım edemez o havalı koltuklarından sadece yardım eder gibi yaparlar. Tabiii psikolog veya psikiyatrına göre değişebilir ama ben Türkiye'de yetkin ve ulaşılabilir fiyatlarda olan çok az psikolog olduğunu görüyorum...Terapi grupları aramıştım zamanında benle aynı dertlerden muzdarip insanlar vardır diye ama bu da sadece Hollywood filmlerinde var sanırım :))

Ben de kitaplara verdim kendimi ama kitaplardan da nefret ediyordum depresyondayken, çünkü ölmek isterken kitaptan birşey öğrenme isteğiniz de ölüyor. Önce ölme isteği psikolojisini aştım ancak ondan sonra kitap okuyarak bakış açılarımı yenilemeye çalıştım.Önemli olan hayata yeniden şekil verebilme iradesi ve bakış açısı yenilemesidir. Burada kişisel gelişim kitaplarını asla önermiyorum hepsi ütopiktir, gerçeklerden uzaktır. Özellikle hafif sayılan felsefe kitaplarından başlayın bakın ne farklı anlamlar yakalayacaksınız yaşamkla ve ölmekle ilgili..

Kitap beni sarmaz diyorsanız yaşlı insanlarla konuşun özelliklehayatın özünü kavramış vakur, bilge yaşlılarla. Yaşlanma isteğinizi , genç yaşta ölmeden yaşlanabilme isteğinizi besleyin. Bir hayvan besleyin mutlaka ama mutlaka. Özelliklesakin türden bir köpek veya uysal bir kedi ve özellikle de sokaktan en aciz, bakıma muhtaç olanını alın yanınıza ona bebek gibi bakın. Bakacak, ilgilenecek bir canın olması sizi ölümden, sebepsiz yere ölme isteğinden uzaklaştırır, sebep varsa da onlar hafif gelir...

Günümüzde daha çok maddi yükler insanları ölüm eşiğine getiriyor, maddi yükleri azaltmaya çalışın. Mesela sizi soyan cep telefonu firmalarına her ay haraç ödemeyin, telefon gerekmedikçe açmayın da kullanmayın da telefondan önce hayat yok muydu sanki vardı ve bence daha güzeldi....kirada oturmamaya çalışın mümkünse ailenizin yanına taşının hemö aile kalabalığı iyi gelir hem de maddi yükler hafifler, psikolojik olarak paylaşırsınız. Aile yoksa arkadaş gruplu bir evde kalmaya çalışın yalnızlık kendi başına bile bunaltıcıdır, yaşam enerjinizi çekebilir. Arada güneşe çıkın, park, deniz kıyısı hiçbirşey yapmasanız da denize bakmak bile biraz rahatlatıyor insanı....

Nefes egzersizi yapın derin nefesler alın temiz havada. Kendim için yaşayacağım, başkaları için değil diyin bu bencillik değil aksine önce kendine sahip çıkmak sonra başkalarını sevmektir. Kendi varlığınızı ayakta tutmadan da kimseyi sevemezsiniz ve de ölmek istersiniz doğal olarak...Hayat pembe değil pembe senaryolar hayal etmeyin düşük beklentiler içinde olun ki çok üzülmeyin. Maddiyatın ön planda olduğu bu dönemde bazı maddelere ulaşamadığınız için örneğin en son teknoloji telefonunuz yok diye üzülmeyin, neden arabam yok demeyin Afrikada insanların ayakkabıları bile yok sürekli açlar susuzlar örneğin. Anne babanıza sarılın onlarla sık vakit geçirin. Komik filmler seyredin diyeceğim ama hatırladım o komiklikler depresyonda insanı asla sarmıyor... Yine de internetten bile olsa birsürü film seyredin çok depresif olmasın ama...

Hayatın yaşanılacak yönlerini görmeye çalışın ve bu alıştırma yaparak oluyor. yavaş yavaş. Büyük şehirlerden mümkünse kaçın daha küçük yerlerde yaşamaya çalışın hem hayat daha güzel ve ucuz olur. Büyük şehirler birer yalnızlık tuzağıdır ve tüketim toplumu olmayı destekler sürekli, hiçbirşey üretmezsiniz, gittiğiniz işin yol ve yemek parasını bile zor karşılarken bir kuruş biriktiremezsiniz. Birikiminiz olmayınca güvensiz hisseder ve o zaman da ölmek istersiniz en ufak sıkışıklıkta. ....

Birçok şeyin kaynağında da bu tüketim toplumu olmamızın sonucu oluşan maddi imkan eksiklikleri vardır. Yoksa köydeki insanlar da yaşıyor birisi de intihar edeyim demiyor ben çok gördüm köylü insan toprakla uğraşır tüm gün yorulduğundan akşam da dertsiz tasasız yatar...

Bunlar benim gözlemlediklerim kardeşim seni vazgeçirmeye çalışmıyorum ama inan herşeyden bir çıkış noktası bulunuyor, zaman denilen şey de acıları hafifletiyor.....

İntiharla ölüm acıları yok etmiyor acılarınızın sebepleri çözülmeden sizin varlığınız anlamsız sebepsiz yok oluyor, o sebepler dünyada kalıyor ve dinlerde de bu yüzden intihar yasak çünkü insani tekamülünüz yarım kalıyor ve bu sonraki nesillere böyle yarım aktarılıyor. İnsan sorun çözerek gelişir ve hep tatlı yenilmeyeceği için yani acılar nedeniyle tatlılar değerli olur..
 
Mesela abla ailEmden gördgm şiddet . Surekli dışlanma . Sonra bıdefa ewden kaçtm birsuru iftira attlar bna ve ailembnm yerme çewereye guvendi halada onlara ınanıyolar. Ve bu hytta encok sewdgm insann yani kardeşmn gozlermn önnde ölüşü. Mesela şuan okulda bile ögretmenler bnm hakkmda nelerdiyo inanamazsnz sürekli birileri iftira atyo bna ispatlayamıyorm bişey. Ailem bni okuldan alcak o iftiralar yznden. Ve Şuan abimin eve gelip beni dövmesini bekliyorum abla nası bi duygu bilemezsn..bugn intara kalkştm gene oklda gene beceremedm işte

Ailenin çok acımasız olduğunu görüyorum bu yazdığını sonradan gördüm... Bence devletin sosyal danışmanları var ve ayrıca çocuk polisi varsa yakınlarda onlardan yardım iste en azından yol göstermeleri için konuş. Bu kadar şiddete ve baskıya seni devlet korumasına alırlardı anlatsaydın çocuk polisine....

Ne olursa olsun, ne cahillik ettiysen ettin sen çocuksun daha ve çocuk haklarından faydalanırsın hukuk önünde, ailelerin çocuklarına şiddet uygulama hakları yoktur. Gerekirse devlet seni başka okula, yatılı bir okula bile nakleder. Bilgin olsun, bu anlattıklarından kardeşinin ölümüne senin sebebiyet verdiğini düşündüklerini çıkarabiliyorum ve çevre baskısıyla da başka türlü kızıyorlardır ve çözemedikleri konuda da şiddete başvuruyorlardır. Hani demişsin ya abimi bekliyorum eve gelip de beni dövmesini diye içim burkuldu:(( En azından o ortamdan uzaklaşırsın devlet koruması talep edersen yoksa böyle nereye kadar...Senin çevresel, insani şartlarını düzeltmen gerek önce...Normalde bunu aileler yapar ama ailenin duyarlı olmadığı ortada, o ortamı değiştirmelisin önce. Bu iş psikologla falan çözülmez, çünkü psikolog toplumsal etkiyi çözemez....
 
Hayat, olaylar bazen cidden çok zorlayıcı olabiliyor.. Hele de insanlar biraz zayıflığını görsünler üstüne gelmekten çekinmiyorlar.. lise yıllarında bu konu gerçekten daha da zordur kesinlikle.. Ama sorun şu ki bu insanlar bu olan biten her şey şundan en fazla 1 yıl sonra sadece olmuş bir takım olayla olarak kalıyor.. Hiç bir hükümleri kalmıyor.. Ne yaşadın gerçekten bilmiyorum ama 1 sene sonra adını bile anmayacağın ya da istemezsen hatırlamayacağın şeyler için bir ömürden vazgeçmek çok mantıklı değil.. Belkide tüm bunları geride bırakacak, hepsinden uzaklaşacak çözümlere odaklanabilirsin.. Kendini bu karmaşadan çekip çıkarmak için gerçekten her şeyi yaptığından emin olmalısın bence.. Mesela aslında kim olmak istiyorsun.. Sen her şey istediğin gibi olsaydı nasıl birisi olacaktın? Neler yapacaktın, nasıl görünecek, nasıl davranacaktın, etrafında kimler olacaktı? sonrada bu insan olmak için nelerin değişmesi lazım sen bunları nasıl sağlayabilirsin onları çıkarmayı dene.. En azından bende işe yaradı.. Bu gün zamanında kafamda hayalini kurduğum ama asla olmayacak dediğim kadına çok yakınım.. Hala sorunlarım var ama biliyorum ki bir yıla kalmaz hepsi hikaye olur giderler.. Ölmek o kadar da iyi bir tercih değil.. Ben de senin gibi düşündüğüm günlerden birinde rahmetli amcama söylemiştim niyetimi, olur istersen yap ama arkandan kimse ah ne çok çekti hakkı varmış ne yaptık biz demeyecek.. Hatta kendilerini haklı çıkaracaklar, vicdanlarını rahatlatacak bir şeyler bulacaklar bide günaha girdi diyeceker bunlar en hafifleri demişti.. Sen boşver bunları çıkış yolunu yarat, sonrada istemediğin herkesi her şeyi hayatından çıkar gitsin..
 
Arkadaşlar sürekli aklımda intar etme istegi var sanırım yaşadıgım sıkıntılardan dolayı ölüm bnm için yeni bi başlangıç ölümden korkmuyorum ama bi türlü ölemiyorum sanki bi güç beni geri itiyo sizce normalmiyim

eeeee can tatlı işte..seni geri iten bu
 
Back