- 14 Şubat 2014
- 165
- 56
- 34
- Konu Sahibi ogretmnhnm
- #1
Arkadaşlarım öncelikle hepinize hayırlı akşamlar dilerim :) Uzun uzun araştırdım ve sonunda buraya yazmaya karar verdim sabırla okursanız çok memnun olurum :)
Ben 22 yaşında Öğretmen adayı bir kızım. Elhamdülillah müslümanım şükürler olsun. Dedelerim ninelerim namazlı abdestli insanlardı. Biz 4 kişililik bir aileyiz fakat evimizde beş vakit namaz kılınmıyor. Arada bir babam kuran okur kardeşimle cumaya giderler. Annem yatarken dua okur sadece. Annemle beni abla kardeş zannedenler olur başımız açık giyim kuşam makyaj severiz annemle bakımlı olmayı. Ben size bunları niye anlattım ona geleyim.
Ben 3 yıl içinde çok yıprandım ciddi düşündüğüm bir ilişkim vardı mutluyduk bir takım yakınlaşmalarım olmuştu ama ilerisini yaşamak istemedim. Sonra anlaşamamaya başladık ve ayrıldık. Etkisini attım üzerimden neyse ki. Neredeyse 5-6 aydır kendimle baş başayım kpss ye hazırlanmaya başladım ama halim hiç iyi değildi. Yalnızlıktan depresyonun eşiğine geldim. Bundan kurtulmak için Allah'a sığınmak istiyordum ama kendimde o yüzü bulamıyordum çünkü Allah için hiçbir şey yapmıyordum. Geçmişteki hatalarım, bozduğum tövbelerim aklıma geliyordu. En samimi arkadaşım bana namaz kılmayı önerdi kem küm ettim. Çünkü hiçbir şey yapmama isteği vardı üzerimde ve ailem bu durumu tuhaf karşılayabilirdi. En sonunda uzun uzun düşündüm ve ailemde beş vakit namaz kılınmamasına rağmen namaza başlamaya karar verdim. Daha o anda içimi bir huzur bir rahatlık kapladı. Sanki uzun zamandır suyun altında nefesimi tutmuşum da başımı sudan çıkarmışım gibi hissettim. O günün sabahı namaza kalktım ve pazartesiden beri 3 gündür kılıyorum çok şükür. Arkadaşım da sık sık soruyor kıldın mı, devam ediyor musun diye.
Şimdi kendime yeni bir sayfa açtım artık hayatımda namaz var. Başımı örttüğümde yakışıp yakışmadığını düşünüyorum. Kapansam nasıl olur falan diyorum. Ama bi anda içimi bir fenalık kaplıyor. Dedim ya bakımlı olmayı severim diye. Yılllardır alışkın olduğum yaşam stilimi bi anda değiştiremem. Oje sürmek istediğimde birazdan namaz kılacağım aklıma geliyor vazgeçiyorum. Yeni aldığım elbiselerim dolapta beni bekliyor. Bi anda kendime bu kadar yüklenmeden kapanmayı erteleyebilirim ya da kendimi namaza alıştırana kadar zaman tanımalıyım diye düşündüm. Bir de kafama bir takım şeyler takılıyor ibadetini yapanlar veya kapalı bayanlar evlenmeden önce nasıl bir ilişki yaşarlar birbirlerinden uzak mı dururlar? Ben ciddi ilişkimde onu her yönden tanımak istedim her konuyu konuşurduk yeni bir ilişkide nasıl davranacağımı bilemiyorum karşıma hayırlı bir eş çıkmasını istiyorum.
Okuduğunuz için teşekkür ederim yorum yaparsanız çok sevinirim :)
Ben 22 yaşında Öğretmen adayı bir kızım. Elhamdülillah müslümanım şükürler olsun. Dedelerim ninelerim namazlı abdestli insanlardı. Biz 4 kişililik bir aileyiz fakat evimizde beş vakit namaz kılınmıyor. Arada bir babam kuran okur kardeşimle cumaya giderler. Annem yatarken dua okur sadece. Annemle beni abla kardeş zannedenler olur başımız açık giyim kuşam makyaj severiz annemle bakımlı olmayı. Ben size bunları niye anlattım ona geleyim.
Ben 3 yıl içinde çok yıprandım ciddi düşündüğüm bir ilişkim vardı mutluyduk bir takım yakınlaşmalarım olmuştu ama ilerisini yaşamak istemedim. Sonra anlaşamamaya başladık ve ayrıldık. Etkisini attım üzerimden neyse ki. Neredeyse 5-6 aydır kendimle baş başayım kpss ye hazırlanmaya başladım ama halim hiç iyi değildi. Yalnızlıktan depresyonun eşiğine geldim. Bundan kurtulmak için Allah'a sığınmak istiyordum ama kendimde o yüzü bulamıyordum çünkü Allah için hiçbir şey yapmıyordum. Geçmişteki hatalarım, bozduğum tövbelerim aklıma geliyordu. En samimi arkadaşım bana namaz kılmayı önerdi kem küm ettim. Çünkü hiçbir şey yapmama isteği vardı üzerimde ve ailem bu durumu tuhaf karşılayabilirdi. En sonunda uzun uzun düşündüm ve ailemde beş vakit namaz kılınmamasına rağmen namaza başlamaya karar verdim. Daha o anda içimi bir huzur bir rahatlık kapladı. Sanki uzun zamandır suyun altında nefesimi tutmuşum da başımı sudan çıkarmışım gibi hissettim. O günün sabahı namaza kalktım ve pazartesiden beri 3 gündür kılıyorum çok şükür. Arkadaşım da sık sık soruyor kıldın mı, devam ediyor musun diye.
Şimdi kendime yeni bir sayfa açtım artık hayatımda namaz var. Başımı örttüğümde yakışıp yakışmadığını düşünüyorum. Kapansam nasıl olur falan diyorum. Ama bi anda içimi bir fenalık kaplıyor. Dedim ya bakımlı olmayı severim diye. Yılllardır alışkın olduğum yaşam stilimi bi anda değiştiremem. Oje sürmek istediğimde birazdan namaz kılacağım aklıma geliyor vazgeçiyorum. Yeni aldığım elbiselerim dolapta beni bekliyor. Bi anda kendime bu kadar yüklenmeden kapanmayı erteleyebilirim ya da kendimi namaza alıştırana kadar zaman tanımalıyım diye düşündüm. Bir de kafama bir takım şeyler takılıyor ibadetini yapanlar veya kapalı bayanlar evlenmeden önce nasıl bir ilişki yaşarlar birbirlerinden uzak mı dururlar? Ben ciddi ilişkimde onu her yönden tanımak istedim her konuyu konuşurduk yeni bir ilişkide nasıl davranacağımı bilemiyorum karşıma hayırlı bir eş çıkmasını istiyorum.
Okuduğunuz için teşekkür ederim yorum yaparsanız çok sevinirim :)
keske kendileri de baslasa...
