Şu hayatın benimle ne zoru var bilmiyorum
Tam güneşi görüyorum ardından her yer kapkaranlık,
Bebğimi kaybettim öyle mutsuzumki, hemde 2. kaybım
İlki dış gebelikti, 1yıl sonra 2. hamile olduğumu öğrendim öyleki dünyalar benim oldu
Bahar geldi kalbime renk renk çiçekler açtım, keseyi görecekmiyim diye korkarken miniğimin kesesini gördüm, öyleki hep pozitif, hep güzel şeyler düşündüm, ilkinde çok karamsardım yani hep korkuyodum bişey oluca diye, bunda çok rahattım pozitif şeyler düşününce pozitif olurmuş ya isyan etmek istemiyorum ama bazen elimde olmuyo, her zaman dua ettim Allahma bebeğimi korusun ona bişey olmasın sağlıkla kucağıma alayım diye, öyle özenirdimki hamile arkadaşlarıma bende görebilecekmiyim bebeğimin büyüdüğünü diye hayaller kurardım
herşey çok güzel gidiyodu hatta miniğimin kalp atışlarını bile duydum dünyalar benim oldu o ses duyduğum en güzel melodi gibiydi, sonra kontrole gittim, bebeğimin kalbini sesini duyamadık, inanamadım bütün dünya başıma yıkıldı o an düşündüğüm tek şey onunla birlikte ölmekti dua ettim benide yanına alsın diye ama olmadı
ertesi gün bebeğimi benden aldılar koparttılar benden
acaba ne günah işledimde Rabbim bu acıları veriyo bana, bende güeşi görmek istiyorum bende bebeğimi kucağıma almak istiyorum çok şeymi istiyorum Allahım duy sesimi!!!