Bunlar tabiki de sebep olabilir,geçmişi affet bırak orda kalsın,bence asıl sebep bu değil,çünkü senin yaşında biri sırf bunları düşünüp de mutsuz olmaz bence,duygusal boşluk yaşıyor olabilir misin? evliysen eşinle sorunların olabilir evli değilsen de kendini yalnız hissediyor olabilirsin bu anlamda. Veya arkadaşlarınla ilgili veya işinle ilgili olabilir diye düşünüyorum.ben çocukken annem çok mutsuzdu sinirliydi zor şartlarda yaşıyorduk şartlar düzeldi annem mutlu ama ben mutlu olamıyorum, hani burda hep diyoruz ya çocuğunu her anlamda kısıtlayan her yaşta bebek muamelesi yapan anneler, biri de benim annem 17 yaşıma kadar kendi yatağım bile yoktu, spora gitmeme izin vermedi uyanık olduğum her saat televizyon izlerdim okuldan eve evden okula, okulda da hep yalnız kalırdım fiziksel anlamda bile gelişemedim 28 yaşındayım hastanede 18 in altı mıyım diye soruyorlar derslerimle ilgilenen kimse olmadı gittiğim doktorlar duygusal ihmale uğradığımı söylüyorlar durumu daha kötü yaptığını bilsem de içimden annemi suçluyorum o da bizi suçluyor şartlarında suçu var tabi bütün bunları nasıl atlatırım bilmiyorum 5 yaşında da 16 yaşında da yaşadığım özgüvensizliği dışlanmışlığı hala hissediyorum
Web uygulamasını kur
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Son kullanma tarihi geçmiş, bayatlamış bir tarayıcı kullanıyorsanız. Mercedes kullanmak yerine tosbaya binmek gibi... Websiteleri düzgün görüntüleyemiyorsanız eh, bi zahmet tarayıcınızı güncelleyiniz.
Modern Web standartlarını karşılayan bir tarayıcı alternatifine göz atın.
Modern Web standartlarını karşılayan bir tarayıcı alternatifine göz atın.
mutlu olamıyorum
- Konu Sahibi elifada01
- Başlangıç Tarihi
Ayrıntılı Düzenleme
Kimler kimler yazdı?hani bunları düşünmekten değil bunların sonucu olan duygulardan diye düşünüyorum özgüvenimin düşük olması sürekli herkesin beni eleştireceğini beğenmeyip dışlayacağını düşünmem filanBunlar tabiki de sebep olabilir,geçmişi affet bırak orda kalsın,bence asıl sebep bu değil,çünkü senin yaşında biri sırf bunları düşünüp de mutsuz olmaz bence,duygusal boşluk yaşıyor olabilir misin? evliysen eşinle sorunların olabilir evli değilsen de kendini yalnız hissediyor olabilirsin bu anlamda. Veya arkadaşlarınla ilgili veya işinle ilgili olabilir diye düşünüyorum.
evet detaycıyım kafamı bir işe taktıysam gözüm başka birşey görmezo anketi kaç zamanda hazıladın sen nasıl bi detaycılıktık tebrik ederim. ama mutsuzluğunun sebebide bu detaycılıkta gizli bence
Tamam da canım kimin hayatı mükemmel ki herkesin karşılaştığı birtakım sorunlar oluyor mutlaka,özgüvensizim diye kendini şartlandırma.hani bunları düşünmekten değil bunların sonucu olan duygulardan diye düşünüyorum özgüvenimin düşük olması sürekli herkesin beni eleştireceğini beğenmeyip dışlayacağını düşünmem filan
Ben de cok problemli siddet dolu bir ailede ( aile sayilmaz bile) buyudum.. Cok iyi anliyorum.. Bazen her sey yolunda olsa bile( ki hicbir zaman olmuyor) sanki sirtinda yureginde omuzlarinda beyninde bir yuk var her an her saniye birlikte yasamak zorunda oldugun nedenini bilemedigin bir aci agirlik sanki bir yakinini kaybetmissin gibi mutsuzluk umutsuzluk.. Ah keske bazi seyler hic yasanmamis olsa.. Hatta daha bugun keske hic dogmasaydim zamani geri sarip hic dogmamis olmayi dilerdim dedim kendi kendime.. napicaz biz boyle? :)ben çocukken annem çok mutsuzdu sinirliydi zor şartlarda yaşıyorduk şartlar düzeldi annem mutlu ama ben mutlu olamıyorum, hani burda hep diyoruz ya çocuğunu her anlamda kısıtlayan her yaşta bebek muamelesi yapan anneler, biri de benim annem 17 yaşıma kadar kendi yatağım bile yoktu, spora gitmeme izin vermedi uyanık olduğum her saat televizyon izlerdim okuldan eve evden okula, okulda da hep yalnız kalırdım fiziksel anlamda bile gelişemedim 28 yaşındayım hastanede 18 in altı mıyım diye soruyorlar derslerimle ilgilenen kimse olmadı gittiğim doktorlar duygusal ihmale uğradığımı söylüyorlar durumu daha kötü yaptığını bilsem de içimden annemi suçluyorum o da bizi suçluyor şartlarında suçu var tabi bütün bunları nasıl atlatırım bilmiyorum 5 yaşında da 16 yaşında da yaşadığım özgüvensizliği dışlanmışlığı hala hissediyorum
aynen ya hayat boyu süren bir depresyonda gibiyim en mutlu olmam gereken anda bile içimde bir karamsarlık oluyor hayatımın her günü bu dünyaya uygun olmadığımı düşünüyorum yukarda bi arkadaş demiş ya çocukluk, aile ve maddiyatta bitiyor olay diye ona katılıyorum ben etrafımdaki insanlar gibi olamıyorumBen de cok problemli siddet dolu bir ailede ( aile sayilmaz bile) buyudum.. Cok iyi anliyorum.. Bazen her sey yolunda olsa bile( ki hicbir zaman olmuyor) sanki sirtinda yureginde omuzlarinda beyninde bir yuk var her an her saniye birlikte yasamak zorunda oldugun nedenini bilemedigin bir aci agirlik sanki bir yakinini kaybetmissin gibi mutsuzluk umutsuzluk.. Ah keske bazi seyler hic yasanmamis olsa.. Hatta daha bugun keske hic dogmasaydim zamani geri sarip hic dogmamis olmayi dilerdim dedim kendi kendime.. napicaz biz boyle? :)
Onu diyen de bendimaynen ya hayat boyu süren bir depresyonda gibiyim en mutlu olmam gereken anda bile içimde bir karamsarlık oluyor hayatımın her günü bu dünyaya uygun olmadığımı düşünüyorum yukarda bi arkadaş demiş ya çocukluk, aile ve maddiyatta bitiyor olay diye ona katılıyorum ben etrafımdaki insanlar gibi olamıyorum