- 13 Nisan 2007
- 33.056
- 100.216
- 1.123
- 45
Aynen ben de.
Olur annesine aşırı bağlıdır,o zaman da evlenmeyecek bence.
İnsan kendi şahsi sorumluluklarını yerine getirmeden nasıl içi rahat eder?
Aynen ben de.surat asarak, kavga ederek, küserek
asla başka bir alternatif sunmayarak...
erkekler bu şekilde inanılmaz bir baskı oluşturabiliyorlar kadınlar üstünde. Kadınlar da 1 2 itiraz edip, huzurum kaçacağına gideyim diyor. bu durumu çok iyi anlayabiliyorum.
benim asıl anlamadığım aslında neden bir erkek sürekli annesinin evine gitmek ister?
gerçekten asla anlayamıyorum bunu...
Yani şahsi fikrim, %100 mutlu olunan her gün kahkahalar sevgiler olan bir evlilik yoktur. Fakat iki tarafta birbirine saygısını ve sevgisini koruduğu müddetçe sakin, olumlu bir evlilik mümkündür. Sürekli birbirinizle vakit geçirmek iyi değildir zaten herkes kendi hobilerini yapacak zamanı ayırmalı kendine. Fakat, sizinkisi artık rutin,bireysel bir döngüye girmiş. Eşiniz ile konuşup, farklı aktiviteler yapmayı deneyebilirsiniz. Çocuklar uyuduktan sonra başbaşa film izlemek, kahvenizi yapıp bir konu üzerine uzunca muhabbet etmek gibi. Bir şekilde bu enerjiyi yakalayabilirsiniz umarım.Evet gerçekten merak ediyorum.Eşiyle arkadaş gibi olabilen,ortak zevkleri olan,hayatın müşterek olduğu,birbirlerinin hayallerine,isteklerine değer veren evlilik var mı? Ben kendi evliliğimden sonra inancımı kaybettim.Sorunlu bir ailede büyüdüm.Erken yaşta karşıma çıkan,beni sevdiğine inandığım ilk kişiyle evlendim.10 senedir evliyiz.2 çocuğumuz var.Aynı evde kendi halinde yaşayan insanlarız.O işten gelir bilgisayarının başına oturur takılır.Ben de işten gelirim yemek,çamaşır,bulaşık,çocukların ödevleri derken yatma saati.Eşim Cumartesi günleri çalışıyor ben evdeyim.Çocuklarımla vakit geçirirm birlikte gezeriz bazen yalnız da çıkarım arkadaşlarımla ya da kardeşlerimle.Pazar günleri klasik her hafta kayınvalideye kahvaltıya.Sonra pazar ,market alışverişi ve hafta içi için hazırlık.Çoğu zaman daraldığımı hissediyorum.Hep ayrılsam nasıl olur acaba diye düşünürken buluyorum kendimi.Ben istiyorum ki akşamları ailecek vakit geçirelim.Çocukların birinin ödevlerine de o yardım etsin.Her şeyi ben yapıyorum çok yoruluyorum ve sabrım kalmıyor.O zaman da sesim yükseliyor ve tartışıyoruz.Hep aynı döngü.Hayat bu mu,hayatı paylaşmak bu mu? Ayrıntıya girmediğim, zaman içerisinde beni yıpratan bir sürü şey oldu.Genel olarak bahsetmek istedim.Kıymetli yorumlarınızı bekliyorum.
Okuyan, yorum yapan herkese çok teşekkür ederim şimdiden.
Annesini özlediği için. Bence anneyi görmek için haftada bir bile az eğer mesafe çok uzak değilse. Ben hemen hemen her gün görüyorum mesela, bir erkek de annesini her gün görmek isteyebilir. Ama bunu bir düzene oturtup her hafta çoluğu çocuğu toplayıp gitmeyi anlamıyorum.surat asarak, kavga ederek, küserek
asla başka bir alternatif sunmayarak...
erkekler bu şekilde inanılmaz bir baskı oluşturabiliyorlar kadınlar üstünde. Kadınlar da 1 2 itiraz edip, huzurum kaçacağına gideyim diyor. bu durumu çok iyi anlayabiliyorum.
benim asıl anlamadığım aslında neden bir erkek sürekli annesinin evine gitmek ister?
gerçekten asla anlayamıyorum bunu...
Evet habersiz bilet alıp emrivaki yaptığım oluyor. Ama ben yine keyif almıyorum.Benim zorumla geldiğini o kadar belli ediyor ki sağ olsun.Takmayıp keyfini çıkarmaya çalışıyorum.Hafta sonu kayınvalideye gidiyorsunuz madem bırakın çocukları sinemaya gidin
O plan yapmıyorsa siz yapın gelmesini teklif edin
Bütçeniz dahilinde hafta sonları tek gün kalmalı yerler ayarlayın
Siz kendinizi düşünmeyince üzgünüm kimse sizi düşünmüyor
Eğer dile getirmezseniz nasılsa mutlu diyor
Aynen ben de.
Olur annesine aşırı bağlıdır,o zaman da evlenmeyecek bence.
İnsan kendi şahsi sorumluluklarını yerine getirmeden nasıl içi rahat eder?
Niye? Boşandığınızda babaanneleri torunlarını red mi edecek?Çok kavga ettim hatta kayınvalidemle de konuştum çağırmayın bizi zaten çocuklar okuldan gelince sizde görüyorsunuz her gün diye. Geri kafalı olduğunu düşünüyorum eşimin zihniyetiyle sorunum var aslında. Bitirmek istiyorum ama alışkanlık ve çocukları okul çıkışı karşılayacak birinin olmaması daha çok cesaretemin olmaması aslında beni durduruyor.
Yok sorumluluk derken çocukların bakımından bahsetmiştim aslında.ya sorumluluk da değil ki
benimle beraber bi sabah kahvaltısını yapmak sorumluluk gibi geliyorsa zaten hiç evlenmeseymiş benimle.
gerçekten eşim için böylesine anne evine bağlı bir ritüel adamı boğardı.
keza annemin her pazar beni ağarlamak isteyeceğini de pek sanmam insanın işi gücü planı programı olur yaa
Evlilik tek düze gitmez her zaman. İnişleri çıkışları olabilir ama sizin eşiniz fazla monotonlaşmış ve aile kavramına uygun davranmıyor. Babalık demek sadece çalışıp eve para getirmek değil ki. Hiç konuştunuz mu bu konuları? Bir de 10 yıldır her pazar neden KV gidiyorsunuz ki?Evet gerçekten merak ediyorum.Eşiyle arkadaş gibi olabilen,ortak zevkleri olan,hayatın müşterek olduğu,birbirlerinin hayallerine,isteklerine değer veren evlilik var mı? Ben kendi evliliğimden sonra inancımı kaybettim.Sorunlu bir ailede büyüdüm.Erken yaşta karşıma çıkan,beni sevdiğine inandığım ilk kişiyle evlendim.10 senedir evliyiz.2 çocuğumuz var.Aynı evde kendi halinde yaşayan insanlarız.O işten gelir bilgisayarının başına oturur takılır.Ben de işten gelirim yemek,çamaşır,bulaşık,çocukların ödevleri derken yatma saati.Eşim Cumartesi günleri çalışıyor ben evdeyim.Çocuklarımla vakit geçirirm birlikte gezeriz bazen yalnız da çıkarım arkadaşlarımla ya da kardeşlerimle.Pazar günleri klasik her hafta kayınvalideye kahvaltıya.Sonra pazar ,market alışverişi ve hafta içi için hazırlık.Çoğu zaman daraldığımı hissediyorum.Hep ayrılsam nasıl olur acaba diye düşünürken buluyorum kendimi.Ben istiyorum ki akşamları ailecek vakit geçirelim.Çocukların birinin ödevlerine de o yardım etsin.Her şeyi ben yapıyorum çok yoruluyorum ve sabrım kalmıyor.O zaman da sesim yükseliyor ve tartışıyoruz.Hep aynı döngü.Hayat bu mu,hayatı paylaşmak bu mu? Ayrıntıya girmediğim, zaman içerisinde beni yıpratan bir sürü şey oldu.Genel olarak bahsetmek istedim.Kıymetli yorumlarınızı bekliyorum.
Okuyan, yorum yapan herkese çok teşekkür ederim şimdiden.
Adam ne babalık ne kocalık yapıyor. Sadece para getiriyor eve çekiliyor köşesine.Yok sorumluluk derken çocukların bakımından bahsetmiştim aslında.
Pazar kahvaltısı ne kadar muhteşem bir olay! Neden karısıyla beraber keyif almaz ki insan?
Haftada bir bir evlat için çok değil aslında. Sadece günü, eşini zorlayısi yanlış. Aynı şehirde olup ailesinin yanına uzun sürelerde gidenler garip gelir bana da insan özlemez mi hiç diye.surat asarak, kavga ederek, küserek
asla başka bir alternatif sunmayarak...
erkekler bu şekilde inanılmaz bir baskı oluşturabiliyorlar kadınlar üstünde. Kadınlar da 1 2 itiraz edip, huzurum kaçacağına gideyim diyor. bu durumu çok iyi anlayabiliyorum.
benim asıl anlamadığım aslında neden bir erkek sürekli annesinin evine gitmek ister?
gerçekten asla anlayamıyorum bunu...
çocukları yatırınca yapıyorum iki kahve yan yana oturuyoruz koltukta.O yine telefonda,bilgisayar kapansa tel elinde bağımlı olduğunu tedavi görmesi gerektiğini söyledim defalarca.Yani şahsi fikrim, %100 mutlu olunan her gün kahkahalar sevgiler olan bir evlilik yoktur. Fakat iki tarafta birbirine saygısını ve sevgisini koruduğu müddetçe sakin, olumlu bir evlilik mümkündür. Sürekli birbirinizle vakit geçirmek iyi değildir zaten herkes kendi hobilerini yapacak zamanı ayırmalı kendine. Fakat, sizinkisi artık rutin,bireysel bir döngüye girmiş. Eşiniz ile konuşup, farklı aktiviteler yapmayı deneyebilirsiniz. Çocuklar uyuduktan sonra başbaşa film izlemek, kahvenizi yapıp bir konu üzerine uzunca muhabbet etmek gibi. Bir şekilde bu enerjiyi yakalayabilirsin
Bi bilsem..Artık soğudum da aslına bakarsanız gurur da yapıyorum.Adam bizimle vakit geçirmek istemiyor kaç kere söyledim ilgi istiyoruz, birlikte vakit geçirelim istiyorum bunun nesi kötü? Anlamıyorsa kendi bilir deyip kaldırabildiğim kadar kaldırmaya çalışıyorum bütün yüküsurat asarak, kavga ederek, küserek
asla başka bir alternatif sunmayarak...
erkekler bu şekilde inanılmaz bir baskı oluşturabiliyorlar kadınlar üstünde. Kadınlar da 1 2 itiraz edip, huzurum kaçacağına gideyim diyor. bu durumu çok iyi anlayabiliyorum.
benim asıl anlamadığım aslında neden bir erkek sürekli annesinin evine gitmek ister?
gerçekten asla anlayamıyorum bunu...
boşanacağım boşanacağım diye dile pelesenk ettiyseniz oda takmıyordurToplu cevap veriyorum.Defalarca konuştum asla ciddiye almıyor ki beni."Ya sen de takmışsın durup durup aynı şeyleri söylüyorsun".Genellikle verdiği cevap.Boşanmayı düşündüğümü,böyle giderse onunla ileriyi görmediğimi her şekilde ifade ettim.Anlamaya çalışmıyor bile.2 defa annesine söyledim o da konuştu böyle olmaz eş ilgi ister,çocuklar ilgi ister demiş.O kadar sabit ki ona göre hiçbir sorun yok her şey tıkırında. Klasik kadın dırdırı ediyorum.
Çok kavga ettim hatta kayınvalidemle de konuştum çağırmayın bizi zaten çocuklar okuldan gelince sizde görüyorsunuz her gün diye. Geri kafalı olduğunu düşünüyorum eşimin zihniyetiyle sorunum var aslında. Bitirmek istiyorum ama alışkanlık ve çocukları okul çıkışı karşılayacak birinin olmaması daha çok cesaretemin olmaması aslında beni durduruyor.
Haftada da bir bir evlat için çok değil aslında. Sadece günü, eşini zorlayısi yanlış. Aynı şehirde olup ailesinin yanına uzun sürelerde gidenler garip gelir bana da insan özlemez mi hiç diye.
evet maaşımı sadece kendime harcıyorum.İşe yeni başladım zaten.Para mevzusu çok yapıyordu.Hırs yaptım kpss hazırlandım atandım.Maddi olarak asla taviz vermıyorum.boşanacağım boşanacağım diye dile pelesenk ettiyseniz oda takmıyordur
maaşınızı sadece kendinize mi harcıyorsunuz ki tüm ev işleri sizde
maddi sorumlulukları üzerinizden atmakla başlayın işe yavaş yavaş
Ona göre her şey yolunda tabi, yemeği hazır, evi temiz, çocuklarına bakılıyor, kıyafetleri yıkanıp ütüleniyor. Niye sorun olsun ki. Yapmamakla başlayın bakalım her şey yolunda gelecek mi. Bir de bu pazar kahvaltıya gitmeyin artık rica ederim. Her pazar her pazar görev gibi ne öyle?Toplu cevap veriyorum.Defalarca konuştum asla ciddiye almıyor ki beni."Ya sen de takmışsın durup durup aynı şeyleri söylüyorsun".Genellikle verdiği cevap.Boşanmayı düşündüğümü,böyle giderse onunla ileriyi görmediğimi her şekilde ifade ettim.Anlamaya çalışmıyor bile.2 defa annesine söyledim o da konuştu böyle olmaz eş ilgi ister,çocuklar ilgi ister demiş.O kadar sabit ki ona göre hiçbir sorun yok her şey tıkırında. Klasik kadın dırdırı ediyorum.
evet maaşımı sadece kendime harcıyorum.İşe yeni başladım zaten.Para mevzusu çok yapıyordu.Hırs yaptım kpss hazırlandım atandım.Maddi olarak asla taviz vermıyorum.
Ablamlar da öyle söylüyor.Ben sabır etmeye çalışıyorum.Artık istediğim gibi olsa bile içimde bir şey kalmadı ki.Mücadele etmekten,sürekli aynı şeyleri dile getirmekten yoruldum.ya bişey diyim mi ben aslında ,ilk etapta boşanmazdım sanırım.
paramı biriktirirdim, kendime ait bir düzene rahat rahat geçebilecek süre boyunca biriktirmeye devam ederdim.
kendime ait bir çevre de oluştururdum yavaş yavaş.
Zaten sorumluluk bende, boşanınca yine çocuklar sizde olacak bir de adam ekonomik olarak da ferahlayacak ben asla ekmeğine yağ sürülsün istemezdim. Şimdilik tek faydası zaten herhalde eve bir maaş daha getirmesi zaten...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?