-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Mühürsün Satırlarıma...
- Konu Sahibi failed
- Başlangıç Tarihi
Kimisi çocukluğuma;
Kimisi cahilliğime geldi.
Kimisini ne istediğimi bilmeden sevdim..
Kimisini kendimi bilmediğimden sevdim...
Büyüdüğümü, olgunlaştığımı hissettiğim zaman ise ; Seni sevdim..
Şimdi düşündüğümde çocukluk işte diyorum gülüyorum...
Aradaki farkda burada diğerlerini çocukca ; Seni kendim gibi seviyorum!...
Kimisi cahilliğime geldi.
Kimisini ne istediğimi bilmeden sevdim..
Kimisini kendimi bilmediğimden sevdim...
Büyüdüğümü, olgunlaştığımı hissettiğim zaman ise ; Seni sevdim..
Şimdi düşündüğümde çocukluk işte diyorum gülüyorum...
Aradaki farkda burada diğerlerini çocukca ; Seni kendim gibi seviyorum!...
Canımı çok yakan şeyler olur; ama yine de susarım, tükenirim.
Buna izin de veririm aslında. Salaklığımdan mı?
Hayır!
Ben kimseye git! de demem, diyemem.
O kişi vazgeçilmez olduğundan mı?
Hayır!
Ona o kadar şeye rağmen, o kadar değer veririm ki,
her gün yaptıklarına utansın diye. Ama bir gün öyle bir giderim ki,
kaybedeceğim hiçbir şey olmaz...
Buna izin de veririm aslında. Salaklığımdan mı?
Hayır!
Ben kimseye git! de demem, diyemem.
O kişi vazgeçilmez olduğundan mı?
Hayır!
Ona o kadar şeye rağmen, o kadar değer veririm ki,
her gün yaptıklarına utansın diye. Ama bir gün öyle bir giderim ki,
kaybedeceğim hiçbir şey olmaz...
Meğer ne doldurulmaz bir derinlikmiş yokluğun.
Kaderde bu sensizlik de varmış.
Her insanın yüzünde sana benzeyen bir şey aramak da varmış.
Sesini duymak varmış şarkılarda.
Bütün kitaplarda seni okumak varmış.
Meğer ne dayanılmaz bir şeymiş yokluğun.
Kağıtlara seni yazmak varmış, renk renk düşünmek varmış seni, çiçek çiçek koklamak varmış.
Artık hiç yazmasan da olur hiç gelmesen de..
Meğer ne türlü bir ölümmüş yokluğun...
Kaderde bu sensizlik de varmış.
Her insanın yüzünde sana benzeyen bir şey aramak da varmış.
Sesini duymak varmış şarkılarda.
Bütün kitaplarda seni okumak varmış.
Meğer ne dayanılmaz bir şeymiş yokluğun.
Kağıtlara seni yazmak varmış, renk renk düşünmek varmış seni, çiçek çiçek koklamak varmış.
Artık hiç yazmasan da olur hiç gelmesen de..
Meğer ne türlü bir ölümmüş yokluğun...
Hayat
Dur bekle beni
Dizlerimde derman kalmadı ardından koşacak!
Aşk
Her geçen gün öldürme yüreğimi;
Bi can daha kalmadı verecek!
Mutluluk
Kaçma benden her defasında
Bu sefer değerini bileceğim senin!
Acı
Uzak dur benden
Hiç sevemedim ben seni!
Hüzün
Esir etme artık beni
Ben zamanıyla çok büyüttüm seni
Vee
Sen
Daha fazla yorma beni !
Ben fazlasıyla ödedim
Senin uğruna kaybettiklerimin bedelini !
Dur bekle beni
Dizlerimde derman kalmadı ardından koşacak!
Aşk
Her geçen gün öldürme yüreğimi;
Bi can daha kalmadı verecek!
Mutluluk
Kaçma benden her defasında
Bu sefer değerini bileceğim senin!
Acı
Uzak dur benden
Hiç sevemedim ben seni!
Hüzün
Esir etme artık beni
Ben zamanıyla çok büyüttüm seni
Vee
Sen
Daha fazla yorma beni !
Ben fazlasıyla ödedim
Senin uğruna kaybettiklerimin bedelini !
Hiç gereği yokken hayatına giren insanlar..
Hiç gereği yokken karşına çıkarlar..
Hiç gereği yokken gününü haftanı ayını belkide yıllarını alırlar..
Hiç gereği yokken gece-gündüz aklından geçen her düşünceye bulaşırlar..
Hiç gereği yokken seni istemediğin kadar mutlu ederler..
Sonra Hiç gereği yokken hayatından çıkıp giderler..
Anladım ki meğer gerçek dost aşk Mevlaymış...
Ne beni unuttu nede bırakdı....
Hiç gereği yokken karşına çıkarlar..
Hiç gereği yokken gününü haftanı ayını belkide yıllarını alırlar..
Hiç gereği yokken gece-gündüz aklından geçen her düşünceye bulaşırlar..
Hiç gereği yokken seni istemediğin kadar mutlu ederler..
Sonra Hiç gereği yokken hayatından çıkıp giderler..
Anladım ki meğer gerçek dost aşk Mevlaymış...
Ne beni unuttu nede bırakdı....
