Bazen herkesten uzaklaşmak ister insan. Gecenin bir vaktinde kimseye haber vermeden şehri terk edip uzun bir yolculuğun içinde bulur kendini. Kulağında en sevdiği şarkı sözleriyla dışarıdaki karanlığın büyüsüne kapılıpdüşüncelere dalarken bulur kendini.
Canı çok yanmıştır. Sırf canı yandığı için terk eder ya bu şehri ve şehrin içindeki insanları. Yeni başlangıç yapmak istemiş. Hayatında yeni insanlar katmak istemiş. Etrafındaki insanlar onu çok yıpratmış yalnız bırakmış. En zor zamanında kimse yokmuş yanında. Gözyaşlarını içine akıtmış ama başını dik tutmuş daima .
Yalnızlığı ile arkadaş olmayı denemiş duvarlara derdini anlamış geceleri sevdiğini düşünerek uykuya dalarmış bir zamanlar. Hiçbiri fayda etmemiş içindeki suskun çocuğu konuşturmaya. Hiçbir teselli sözcüğüne inanmak istememiş. Yalana ikiyüzlülüğe dayanamaz hale gelmiş artık.
Beklemiş sürekli beklemiş birilerini. Hiç şikayet etmemiş. Yeter ki gelsin kurtarsın beni bu durumdan demiş defalarca. Ama gelen olmamış çoğu zaman. Gelen kimse olmayınca şarkı sözlerilara sarılmış şarkı sözlerilar teselli etmiş mutsuzluğunu...
Alıntı.
Herhangi bir geminin limandan ayrılmasına bile ağlar oldum
Sonra akşamların gelişi gündüzlerin vedası üzdü beni
Sayende yaşadığıma bile efkarlanıyorum
Artık gerisini sen düşün
Sebepsiz hüzünlerdir benim kirpiklerim
İster istemez öpüp kaçarlar beni
Hiçbir şey olamamış gibi
Nasıl bir selama mutlu oluyorsam
Sensizliğimde bir yağmur damlası bazen kahrediyor beni..
Gözlerinde hep bir gece saklıydı..
Zifiri ve olabildiğine ıssız
Hiçbir sokak lambası aydınlatamıyordu o kör iki kuyuyu
Ve hiçbir gecede
Gözlerinde uyuduğum gibi uyunmuyordu..
GözLerini koymuştun önce bavuLa
Sonra ellerini
Kirpiklerini
Daha sonra tenini
Aklına ne geliyorsa işte
Hepsini koymuştun!
Yarayı yar geçiyordu saat sen gidiyordun..
Giderken
Bana bir tek beni bırakıyordun
Beni de ne güzel bırakıyordun.
Yetimhane yurduna verilen çocuklar kadar kimsesizdik!
O kimsesizlik içinde
En çok kimsem olmanı sevmiştim belki de
Hep yarım bir yanım
Bir yanım hep yarımdı.
Sen HİÇ milyarca insan içinde tek bir insan yüzünden k i m s e s i z kaldın mı??
Hacet yok hatırlatmasına seni hatıraların bir dakika bile çıkmıyorsun aklımdan.
Koşar gibi yürüyüşün karanlıkta bir ışık gibi aydınlık gülüşün ..
Hacet yok hatırlatmasına seni hatıraların
Sen bana kalbim kadar elim kadar yakınsın..
Boşuna değil her dakika seni hatırlayışım
Boşuna değil her akşam içime bir garipliğin çökmesi.
Bu şehrin bütün sokaklarında yana yakıla seni aramam
Boşuna değil.
Karanlık gecelerin tarifsiz duyguları
İsimsiz aşıkların gözyaşı denizleri
Baş oyuncularını kaybetmiş gözde tiyatro oyunları
Renklerini kaybetmiş resimler resmi olmayan ressamlar
Ne mi bunlar?
Senden sonraki benler...
Uykuların kaçar geceleri bir türlü sabah olmayı bilmez.
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar ne yastık.
Girmez pencerelerden beklediğin o aydınlık.
Bazen dayanmaktır sevmek; hayat nereden vurursa vursun ayakta durabilmek...
Bazen yaşamaktır sevmek; soluksuz ciğer gibi sevgisiz kalbin duracağını bilmek...
Bazen ağırdır sevmek; sevdiğine layık olabilmek...
Ve bazen hayattır sevmek; birini çok uzaktayken bile yüreğinde taşıyabilmek.
Hissedemedikçe nefesini soluğumda
Aramıza takvimlerden yapılmış uçurumlar eklendi.
İnsafsızca infazsız bırakıldım ben.
...
Aklıma gelişlerin gibi bir defa gelsen
İnan bir daha gidemezdin sen.
Yeni sulanmış bir çiçeğim ben;
Yüzüm gözüm ıslak-ağlamaklı...
Uzun zamandır böyleyim ben
Aslında ben senim
Seninim!
Aldığım nefeslerin anlamı
Kuytularında saklı.
Sen yokken; sol yanım sancılı...
-Herşeyim yârim; hiç elde edemediklerim kadar uzak
Ve
Herşeyim yarım; hiç olmadığı kadar -
Senden arta kalan aslında bölük pörçük bir insan