Selamlar.
Hâlâ 18 yaşındayım. Şimdi düşünmekten uyuyamıyorken buraya yazmak ve rahatlamak aklıma geldi. Direkt konuya dalacağım.
1 aydır çalışıyorum. İşimden memnunum devam etmek istiyorum. Ama ailem buna engel olmak istiyor. Annem çok dindar geri kafalı sürekli cemaati peşinde koşan birisi. Önceki konularda annemden çokça bahsettim. Hep beni ezikleyen en kötüsü olduğumu düşündüren sürekli kısıtlayan birisi. Annem saçlarıma keratin yaptırdığım için işimden çıkmamı ve çok değiştiğimi söyledi. Bir gün annemle babam çalıştığım yere geldiler üstümde dar bir tişört vardı annem Allah korkun yok mu türünden sözler söyledi. Daha sonra ablama bunu anlatmış çok değiştiğimi işimden çıkmam gerektiğini beni dershaneye yazdıracağını söylemiş (dershaneye yazdıracak maddi durum yok) Benim için çok saf daha 18 yaşında çabuk kandırırlar demiş, bunları yüzüme de söylüyor zaten.
Kendime giyecek birşey almaktan korkar oldum annem ne der diye alışveriş yapamıyorum resmen. Dinimize karşı hiçbir saygısızlığım yok ama ben dindar birisi değilim açıkçası.
İş bir kenara kendi fikirleriyle bile insanları rahatsız edebilen bir anneye sahibim. Örneğin dün bir ortamda şehitlerden bahsedilirken annem onlar Allah katında şehit bile sayılmıyor demiş.
Evli çocuklu ablamın giydiklerine karışır. Bize sürekli ahlaksız terbiyesiz der ki ben annem beni kışkırtmadığı sürece her zaman kendi halimdeyim. Babam da artık annemin kopyası.
Annem benimle konuşurken kulaklarımı kesmek isteyecek kadar sinir oluyorum. Sürekli beni başka kızlarla kıyaslıyor. Açıkça o senden daha iyi diyor.
Annem iş yerime gelip beni rezil edeceğini söylüyor. Patronuna şunu şunu söylerim gibi...
Bu ev evim gibi değil ama terk edemiyorum. Kendimi çok yalnız hissediyorum.
Hâlâ 18 yaşındayım. Şimdi düşünmekten uyuyamıyorken buraya yazmak ve rahatlamak aklıma geldi. Direkt konuya dalacağım.
1 aydır çalışıyorum. İşimden memnunum devam etmek istiyorum. Ama ailem buna engel olmak istiyor. Annem çok dindar geri kafalı sürekli cemaati peşinde koşan birisi. Önceki konularda annemden çokça bahsettim. Hep beni ezikleyen en kötüsü olduğumu düşündüren sürekli kısıtlayan birisi. Annem saçlarıma keratin yaptırdığım için işimden çıkmamı ve çok değiştiğimi söyledi. Bir gün annemle babam çalıştığım yere geldiler üstümde dar bir tişört vardı annem Allah korkun yok mu türünden sözler söyledi. Daha sonra ablama bunu anlatmış çok değiştiğimi işimden çıkmam gerektiğini beni dershaneye yazdıracağını söylemiş (dershaneye yazdıracak maddi durum yok) Benim için çok saf daha 18 yaşında çabuk kandırırlar demiş, bunları yüzüme de söylüyor zaten.
Kendime giyecek birşey almaktan korkar oldum annem ne der diye alışveriş yapamıyorum resmen. Dinimize karşı hiçbir saygısızlığım yok ama ben dindar birisi değilim açıkçası.
İş bir kenara kendi fikirleriyle bile insanları rahatsız edebilen bir anneye sahibim. Örneğin dün bir ortamda şehitlerden bahsedilirken annem onlar Allah katında şehit bile sayılmıyor demiş.
Evli çocuklu ablamın giydiklerine karışır. Bize sürekli ahlaksız terbiyesiz der ki ben annem beni kışkırtmadığı sürece her zaman kendi halimdeyim. Babam da artık annemin kopyası.
Annem benimle konuşurken kulaklarımı kesmek isteyecek kadar sinir oluyorum. Sürekli beni başka kızlarla kıyaslıyor. Açıkça o senden daha iyi diyor.
Annem iş yerime gelip beni rezil edeceğini söylüyor. Patronuna şunu şunu söylerim gibi...
Bu ev evim gibi değil ama terk edemiyorum. Kendimi çok yalnız hissediyorum.