monoton hayat

Huzur kalplerde .!.:

merhaba arkadaşlar ben bir şirkette yaklaşık 20 güne yakındır çalışıyorum 1 yıl ara verdim daha önceki yıllardada çalıştım hep genel olarak son dönemlerde şunu farkettim sizce de hayat sıkıcı değil mi? çok şükür sağlığımız yerinde olsun en önemlisi ama gelin görün ki sabah işe git işte yorul akşam eve gel evde 9a kadar işin bitmesin sonra biraz dinlenebilirsen dinlen sonra tekrar işe git gel vs haftasonu ütü çamaşır vs kendine ayıracak vaktim ya az kalır ya kalmaz gibi üstelik ülkemizde şu sıralarda çok fazla zam durumu alım gücünün düşmüş olması hiçbirşeye yetememe vs derken gerçekten insan bunalıyor artık ve bol bol dua ederek ayakta kalmaya çalışarak yolumuza devam ediyoruz özellikle çalış çalış ama ne uza ne kısa hesabı maaşın da yetmeyince daha insanın zoruna gidiyor vs ne diyelim bugünlere şükür ama dolmuşta otobüste şöyle bakıyorum çoğunluk halinden memnun değil ''maaşımız yetmiyor,iki kişi çalışıyoruz ama eskisi gibi değil durumlar,kart borcundan ek hesap borcundan nefes alamıyoruz'' diyen o kadar çok kişi var ki içinizi karartmak için yazmıyorum ama gerçekten şahsım olarak söyleyim sanki yaşamak için yaşıyoruz gibi hayat kalitesini bırakın satandart hayatı bile yaşayamaz hale geldik...

Genişletmek için tıkla...

oralardamevsimyazmi .!.:

İşimizin olması ve bu rutinler ,buna sahip olmayanlar için öyle kıymetli ki.
Yıllar önce bebeğim olduğundan dolayı çalışamadığım zamanlarda, yeniden bir işimin olması fikri beni ayakta tutuyordu çünkü sadece evde olmak-para olsa dahi çalışmıyor olmak insanı inanılmaz körelten bir şey.

Evet haklısınız, yaşamaya vakit kalmıyor şu şartlarda ama daha kötüsü çalışmamak olurdu sanırım. O yüzden bardağın dolu tarafına bakıp, şikayeti değil şükrü çoğaltarak yaşamalıyız. Çünkü enerjimiz neredeyse onu çoğaltıyoruz farkında olmadan.

Minimal de olsa kendimiz için bişeyler yapabiliriz. Evde film keyfi yapmak bile buna eklenebilir. Şartlar zor evet. Ama hayatta ve sağlıklıyız.

Genişletmek için tıkla...