Mobbing

AnkaEnerjisi .!.:

İşi bırakma noktasına geldiğinizi söylesenize. Bu işin çözümü mutlaka vardır.

Bir de öfke duyduğunuz kişiye şunu yapın. Paspas atıyorsunuz mesela, zemini o kişi olarak düşünün. İçinizden öfkeyle deyin ki; şu an kalbini temizliyorum, buradaki bütün negatif enerjini bu paspasla atıyorum. Şimdi beynini temizliyorum. Buradaki tüm travmaların şu an birer birer çözülüyor ( bu kısımlara bişeyler ekleyin mutlaka)Harika oldu artık pırıl pırılsın. Sen çok iyi birisin, bak kalbin yumuşacık oldu, beynin de tertemiz. Sen harika birisin! (Olumlama)

Önce öfkenizi atın uzun uzun söyleyin o cümleleri. Paspası bitirmenize yakın, olumlama kısmını söyleyin. Kalben hissederek yaparsanız ve iyice öfkenizi atarsanız emin olun, karşı tarafın frekansı da değişecek.

Genişletmek için tıkla...

Asdfghjkkl .!.:

O yolu da denedim, malesef fayda etmedi maliye okudum :)

Genişletmek için tıkla...

Asdfghjkkl .!.:

Merhaba arkadaşlar ben devlet hastanesinde temizlik personeli olarak çalışıyorum. Hastanenin sistemi gereği şefler hariç çalıştığımız kliniğin hemşireleride yaptiğimiz işi kontrol hakkına sahipler. Üniversite mezunu olmama rağmen ülkemizin durumu gereği bu işi yapmak mecburiyetinde kaldım. Derdim işimi küçümsemek değil. Ama gördüğüm mobbing yüzünden artık işi bırakma durumuna geldim. Çalıştığım bölümün hemşiresi memnuniyetsiz, kimseyle anlaşamayan, kendi gibi etrafındakileride mutsuz eden biri. En alt kademede ben olduğum için tüm negatif enerjisini bana yansıtıyo diyebilirim. Normalde güzel çalışırım ama o her gün yaptığım işte bir kusur bulur. Beni ve yaptiğim işi sürekli eleştirir tüm günümü mahveder. Kendimi savunuyorum normalde ama artik yoruldum. Bölümde değiştiremiyorum. Tüm gün onun eleştirilerine maruz kalıyorum ve bu beni psikolojik olarak çok etkiliyor. Bu durumdan nasıl kurtulurum sizce. Biraz içimi dökmek amaciyla açtım bu konuyu aslinda. O yüzden biraz uzun oldu :)

Genişletmek için tıkla...