Merhaba Hanimlar.
Gunlerdir biktim usandim hayatimdan.
Pisligin icinde yasiyorum desem yeridir.
Durum soyle; kuzenim, esi ve 2 cocugu annemlere kalmaya geldiler yurt disindan. Cocuklar 3 ve 7 yasinda.
Ben yalniz yasadigimdan kuzenim ve ailesi bende kaliyorlar.
Kizlar psikolojim bozuldu. Abarttigimi dusuneceksiniz ama anlatayim siz bana diyin. Hangisinden baslasam bilmiyorum, hangi birini anlatsam.
(Sunu da baslangicta belirtmek isterim, kuzenimi severim. Esi ve cocuklarini da keza. Bende kalmalarindan birakin rahatsizlik duymayi sevindim bile baslangicta. )
Bi kac ornek vereyim.
* Cocuklar sokakta giydigi ayakkabilariyla salona kadar giriyor.
Ilk yaptiginda gayri ihtiyari olmaz , hadi cikaralim dedim ve ben bunu dedigimde anneleri yanindaydi sesini cikarmak bir yana dursun bana da dik dik bakti.
*ertesi gun mutfaga yine ayakkabilariyla kostular bu sefer kadina dedim ki ( kuzenimin esi) " beni dinlemiyolar,sen der misin" inanin.
Dilinin ucuyla "oglum, gel" dedi.
* Gecen gun kahvalti yapiyoruz,ufaklik kakasini yapti bezine.
Annesi yemek yedigimiz yerde (salonda masada yiyoruz) kalkti degisti. Elini yikamadan oturdu.
Hangisine ne diyim ? Kakanin insanlar yerken degismesine mi,elini yikamamasina mi ?
Sok gecirdim. Inanin devam edemedim.
Sonra fark ettim ki cocugun altini degistirken sonra el yikama diye bir sey yok.
* Yine o bezi mutfak tezgahinin ustune koymus. Gorunce cildirdim.
Bunu buraya koyma lutfen dedim. Burda yemek yapiyoruz, ben sana cop kovasi cikardim dedim. ( bezi koymasi icin cop kovasi aldim israrla mutfak copune attigi icin. ) "Hii unutmusum" dedi.
Tamam dedim.
Dun yine cisli kakali bez mutfak tezgahinda. Yine mi unuttu?
Ne kadar sildigimi ben bilmiyorum artik.
* Bugun gordugun manzari soyluyorum. Cocuk yine kakasini yapmis. Altini mutfakta degistiriyor ki bos odam var. Antre var. Mutfak ne ya ? Yemek yapiliyor orda nimet var. Deliriyorum. Yazarken bile
Yine insan gibi degistirme dedim
Acik acik dedim. BURDA OLMAZ DIYE.
Hala bana yok burda cam acik da bir sey olmaz da. Ya kizlar delirmek uzereyim
Ustune kuzenim geldi, o da ayni kafa.
Her seyi cok dogalmis normalmis gibi yapiyolar.
* disari cikariyorum,gezdirmek icin.
Inanin o cocuklar yerlerde surunuyor.
Tamam cocuk ama inanin ben uzuluyorum. 7 yasindaki bildiginiz sokaga uzaniyor ya. Anlatabiliyor muyum? Bunlarda tepki yok.
Eve geliyoruz, dus almalarini banyo yapmalarini bekliyorum.
Cocuklarini yikamalarini bekliyorum
Anne-baba 3 yasindaki cocuga " canim banyo yapmak ister misin"diyor.
Cocuk ciglik atip kaciyor.
Bana gelip ay cocuk istemiyor, yaptirmayacagim diyor.
Israr,kiyamet yaptiriyorum ama yok yok.
O sokakta yerlere yattigi kiyafetlerle saatlerce duruyor,ertesi gunde giydiriyor.
El yikama huyu hic birinde yok. Cocuklara uzuluyorum, ne gormusler ki napsinlar ve cocuklar inanilmaz simarik,butun evi dagitiyor. Inanin anneleri hic bir sey demiyor.
Dun gece kadin tuvalete gidip elini yikamadan mutfaga girdi. Ben de antreyi temizliyordum,oyle gordum. Bana yardim icin o elleriyle bulasik makinesini bosaltti. Yardim mi bu simdi
Neden boyle anlamiyorum
Kuzenim de ayni.
Daha bir suru sey var. Sayarsam bitmeyecek.
Ne yapayim ya ? Acik acik soylememe ragmen ikisi de bana misin demiyor.
Evimde misafirler diye cok bir sey demedim ama dayanamiyorum. Sinir stres sahibi oldum.
Daha 1 hafta kalacaklarmis.
Annem defalarca cagirdi,oturmaya gittiler ama asla kalmak istemiyorlar.
Ben bir haftaligina bi yere gidecegim diye uydurayim dedim annem anahtarini isterler diyor. Vermem yahu niye vereyim anahtarimi ama sorun su ki burada yapmam gereken isler var.
Ne yapacagim ben ?
Biktim gercekten bir haftada tukendim.
