prensesim Elvin Naz 19.12.2008 17:00 de açtı dünyaya gözlerini...bende onunla beraber yeniden doğdum sanki...o kadar çok seviyorum ki onu tarifi mümkün olmayan bi duygu yaşadığım...herkese nasip etsin allahım kimseyi evlat sevgisiyle imtihan etmesin rabbim...
gelelim hikayemize cuma günü kontrole gittiğimi bileninz vardır aranızda dr kordonun boynuna bi kez dolandığını söleyince çok şaşırdım aslında doğmuştu içime kızımı o gün kucağıma alacağım.. suyum gelmeye başlamıştı azar azar sancım da çıkmıştı nstde dr bugün yarın alrız dedi ama fazlada beklemeye gerek yok dedi hemen yatışım yapıldı çantalarımız yanımızda olmadığından eşim hemen gitti eşyaları almaya ben kaldım yalnız hastanede odama çıkardılar beni içimde hem heyecan hem korku vardı acayip bişi olmuştum anlayacağınız...serum verilerken sancılarım giderek arttı....beklenen an gelmişti sedyeye yattığım an başladım ağlamaya eşim yanımda elimi tutuyo bense onun yüzüne bile bakamıyodum...ağlaya ağlaya girdim ameliyathaneye masaya yattığımda tek damla akmadı gözümden beni hazırladılar belime iğneyi vurdular...ama ben uyuşmadım dr beni kesmeye başladığı an hissettim acıyı az da olsa en son hatırladığım hissediyorum hissediyorum allah allah die bağırdımdı anestezi uzmanın elini öle bi sıkışım vardı ki ii adamın eli morarmadıkaydirigubbakcemile3.ben öle bağırdıktan sonra hemşireler koşuşturmaya başladı gerisi yok kızlar bi uyandım herşey olmuş bitmiş etrafta kimse yok başımda hemşire ismimi sölüyo o an öle kötü oldum ki bebeğim nerde die bağrdım bşi oldu sandım kızıma başladım ağlamaya ameliyathaneden çıktığımda beni görenler halime çok üzüldüler eşimin yzü gözümün önünden gitmiyo çokda fazla bişi hatırlamıyrm odama çıktığımda bebişimi gördüğümde inanamadım onun benim olduğuna öle mutlu oldum ki baktım baktım ağladım...senağlama...size bunları yazarken bile ağlıyrm...hemşirelr beni sedyeye yatırırken bile ben bacaklarımı kendim atmışım yatağa hemşire şok olmuş nasıl olur ya nasıl kıpırdatırsın ayaklarını demiş...anlayacağınız ben çok fazla uyuşmadım bayıtlmasaydım herşeyi hissedecektim...:1shok: ilk gecemiz tam bi felaketti bebişim emmiyo karnı aç benim acılarım ileri seviyede hemşire 2 saat 1 yürümemi sölüyo...zorda olsa atlattık çok şükür inanın kızlar acı falan hissetsenizde hepsine değiooo tarfi yok işte anneliğinn...şimdi evimizdeyiz sütümde çok şükür geldi azda olsa ağrılarım var buna da şükür...hiç korkmayın kızlar bi şekilde oluyo herşey umarım herkse sağ salim alır kucağına bebişini
hepinizi öpüyorum ilk hiyakenizden benden geldi galiba mutlu kalın bende sizlerin hepinizin hikayenizi okurum inş
Elvin Naz ve annesinden ocak annelerine sevgiler...:asigim:
a.s.
gelelim hikayemize cuma günü kontrole gittiğimi bileninz vardır aranızda dr kordonun boynuna bi kez dolandığını söleyince çok şaşırdım aslında doğmuştu içime kızımı o gün kucağıma alacağım.. suyum gelmeye başlamıştı azar azar sancım da çıkmıştı nstde dr bugün yarın alrız dedi ama fazlada beklemeye gerek yok dedi hemen yatışım yapıldı çantalarımız yanımızda olmadığından eşim hemen gitti eşyaları almaya ben kaldım yalnız hastanede odama çıkardılar beni içimde hem heyecan hem korku vardı acayip bişi olmuştum anlayacağınız...serum verilerken sancılarım giderek arttı....beklenen an gelmişti sedyeye yattığım an başladım ağlamaya eşim yanımda elimi tutuyo bense onun yüzüne bile bakamıyodum...ağlaya ağlaya girdim ameliyathaneye masaya yattığımda tek damla akmadı gözümden beni hazırladılar belime iğneyi vurdular...ama ben uyuşmadım dr beni kesmeye başladığı an hissettim acıyı az da olsa en son hatırladığım hissediyorum hissediyorum allah allah die bağırdımdı anestezi uzmanın elini öle bi sıkışım vardı ki ii adamın eli morarmadıkaydirigubbakcemile3.ben öle bağırdıktan sonra hemşireler koşuşturmaya başladı gerisi yok kızlar bi uyandım herşey olmuş bitmiş etrafta kimse yok başımda hemşire ismimi sölüyo o an öle kötü oldum ki bebeğim nerde die bağrdım bşi oldu sandım kızıma başladım ağlamaya ameliyathaneden çıktığımda beni görenler halime çok üzüldüler eşimin yzü gözümün önünden gitmiyo çokda fazla bişi hatırlamıyrm odama çıktığımda bebişimi gördüğümde inanamadım onun benim olduğuna öle mutlu oldum ki baktım baktım ağladım...senağlama...size bunları yazarken bile ağlıyrm...hemşirelr beni sedyeye yatırırken bile ben bacaklarımı kendim atmışım yatağa hemşire şok olmuş nasıl olur ya nasıl kıpırdatırsın ayaklarını demiş...anlayacağınız ben çok fazla uyuşmadım bayıtlmasaydım herşeyi hissedecektim...:1shok: ilk gecemiz tam bi felaketti bebişim emmiyo karnı aç benim acılarım ileri seviyede hemşire 2 saat 1 yürümemi sölüyo...zorda olsa atlattık çok şükür inanın kızlar acı falan hissetsenizde hepsine değiooo tarfi yok işte anneliğinn...şimdi evimizdeyiz sütümde çok şükür geldi azda olsa ağrılarım var buna da şükür...hiç korkmayın kızlar bi şekilde oluyo herşey umarım herkse sağ salim alır kucağına bebişini
hepinizi öpüyorum ilk hiyakenizden benden geldi galiba mutlu kalın bende sizlerin hepinizin hikayenizi okurum inşElvin Naz ve annesinden ocak annelerine sevgiler...:asigim:
a.s.
