Kızlar ben de doğum yaptım. Hem de Sali günü. 28 Ekim 2008 saat 08.16. 3.700 gr ve 51 cm. Doğum hikayeme gelince;
Bazılarınız hatırlar P.tesi günü doktora gitmiştim. Bu haftasonuna kadar doğum yapacağımı söylemişti. O gece, hatta akşam 5ten spnra sancılarım başladı. Ama doğum sancısı olduğunu düşünemedim tabi. Gece 12de artık ben ağrıdan napacağımı şaşırmış durumdaydım. Doktoru arayıp soralım dedik. Hemen hastaneye gitmemizi söyledi bize. Apar topar gittik. Ama ben geri döneceğimizi düşünüyordum hala. Ebe hemşire nstye bağladı ve alttan muayene etti. 3.5 cm açılma olduğunu ve doğumun başladığını söyledi. Hemen odamıza geçrik ve hazırlanmmaya başladık. Önce lağman yapıldı. Sonra damaryolu ıvır zıvır. Sürekli nstye bağlı durdum. Saat 01.00da epidural takıldı. Ben normal doğum istiyorum biliyorsunuz. Herşey normal doğuma uygun gidiyordu. Açılmam 4 cm oldu. Bu arada epidural acayip rahatlatıcı birşey. Hiçbir şey hissetmiyorsun. Sadece kasılmaları görüyorsun. Saat 5 gibi oğlumun kalp atışlarında bir tuhaflık başladı. Arada düşüyordu. Doktora haber verildi. Tabi ben acayip korkmaya başladım. En son saat 7de kalbi anlık da olsa durdu. Doktora haber verildi ve 7.30da doktor geldi ve acil sezaryene alındım. Ama çok fena bir duyguydu kızlar. Çok korkmuştum ve sürekli titreme halindeydim. Ameliyathanede de herkesde bir telaş bir koşturma. Onu da görünce ağlamaya başladım. Epidural olmasına rağmen uyuttular beni. Uyandığımda odamdaydım ama bebeğim yoktu. Yavrumun boğazına kordon dolanmış ve çok sıkışıp nefes alamayınca kakasını yapıp zehirlenmiş. Ama iyi olduğunu birazdan getireceklerini söylediler. Gerçekten de oğlum 1 saat sonra geldi. Emzirdim. Dünyanın en güzel bebeği kızlar. Acayip güzel bir duygu. Ama birden kuzumun morarmaya başladığını gördüm. Hemşireye söyledik. Önemli değil dedi. Oda soğuk aşağıda ısıtalım biraaz onu annesi dedi. Ve kuzumu bi daha 3 gün sonra görebildim. Oksijen çadırına koyuldu önce. Doğum öncesi yaşadıklarından dolayı ciğerlerinde problem oluşmuş. Sonra beslenemediği için burundan hortum taktılar , onunla beslemeye başladılar. Ve sonra da damar yolu açıp serum verilmek zorunda kalındı. Baya kötü şeyler yaşadım. Herşey üstüste geldi. Ama çok şükür ki herşey geride kaldı. Dün taburcu olduk oğluşumla. Hiçbir problemi yok şimdi. Sürekli emmek istiyor. Tabi memelerde hal kalmadı benim. Ama insan hiç düşünmüyor acıyı falan kızlar. O kadar güzel bir duygu ki. Allahım hepinize hayırlısıyla yaşatsın. Herkes istediği şekilde doğumunu yapıp hayırlısıyla bebeğine kavuşsun. Dualarım sizinle.
Biraz uzun yazdım galiba. Sonu iyi olduğu için herşeyi anlattım. Sonra bi ara oğluşumun fotosunu da koyarım. Hepinize hayırlı doğumlar. Hiçbir şey okuyamadım kızlar. Doğum yapanlara da hayırlı olsunn diyorum. Allah analı babalı büyütsün. Herkesi çok öpüyorum. Kendinize iyi bakın. Görüşmek üzere... a.s.
Bazılarınız hatırlar P.tesi günü doktora gitmiştim. Bu haftasonuna kadar doğum yapacağımı söylemişti. O gece, hatta akşam 5ten spnra sancılarım başladı. Ama doğum sancısı olduğunu düşünemedim tabi. Gece 12de artık ben ağrıdan napacağımı şaşırmış durumdaydım. Doktoru arayıp soralım dedik. Hemen hastaneye gitmemizi söyledi bize. Apar topar gittik. Ama ben geri döneceğimizi düşünüyordum hala. Ebe hemşire nstye bağladı ve alttan muayene etti. 3.5 cm açılma olduğunu ve doğumun başladığını söyledi. Hemen odamıza geçrik ve hazırlanmmaya başladık. Önce lağman yapıldı. Sonra damaryolu ıvır zıvır. Sürekli nstye bağlı durdum. Saat 01.00da epidural takıldı. Ben normal doğum istiyorum biliyorsunuz. Herşey normal doğuma uygun gidiyordu. Açılmam 4 cm oldu. Bu arada epidural acayip rahatlatıcı birşey. Hiçbir şey hissetmiyorsun. Sadece kasılmaları görüyorsun. Saat 5 gibi oğlumun kalp atışlarında bir tuhaflık başladı. Arada düşüyordu. Doktora haber verildi. Tabi ben acayip korkmaya başladım. En son saat 7de kalbi anlık da olsa durdu. Doktora haber verildi ve 7.30da doktor geldi ve acil sezaryene alındım. Ama çok fena bir duyguydu kızlar. Çok korkmuştum ve sürekli titreme halindeydim. Ameliyathanede de herkesde bir telaş bir koşturma. Onu da görünce ağlamaya başladım. Epidural olmasına rağmen uyuttular beni. Uyandığımda odamdaydım ama bebeğim yoktu. Yavrumun boğazına kordon dolanmış ve çok sıkışıp nefes alamayınca kakasını yapıp zehirlenmiş. Ama iyi olduğunu birazdan getireceklerini söylediler. Gerçekten de oğlum 1 saat sonra geldi. Emzirdim. Dünyanın en güzel bebeği kızlar. Acayip güzel bir duygu. Ama birden kuzumun morarmaya başladığını gördüm. Hemşireye söyledik. Önemli değil dedi. Oda soğuk aşağıda ısıtalım biraaz onu annesi dedi. Ve kuzumu bi daha 3 gün sonra görebildim. Oksijen çadırına koyuldu önce. Doğum öncesi yaşadıklarından dolayı ciğerlerinde problem oluşmuş. Sonra beslenemediği için burundan hortum taktılar , onunla beslemeye başladılar. Ve sonra da damar yolu açıp serum verilmek zorunda kalındı. Baya kötü şeyler yaşadım. Herşey üstüste geldi. Ama çok şükür ki herşey geride kaldı. Dün taburcu olduk oğluşumla. Hiçbir problemi yok şimdi. Sürekli emmek istiyor. Tabi memelerde hal kalmadı benim. Ama insan hiç düşünmüyor acıyı falan kızlar. O kadar güzel bir duygu ki. Allahım hepinize hayırlısıyla yaşatsın. Herkes istediği şekilde doğumunu yapıp hayırlısıyla bebeğine kavuşsun. Dualarım sizinle.
Biraz uzun yazdım galiba. Sonu iyi olduğu için herşeyi anlattım. Sonra bi ara oğluşumun fotosunu da koyarım. Hepinize hayırlı doğumlar. Hiçbir şey okuyamadım kızlar. Doğum yapanlara da hayırlı olsunn diyorum. Allah analı babalı büyütsün. Herkesi çok öpüyorum. Kendinize iyi bakın. Görüşmek üzere... a.s.
Son düzenleme: