eylül annesi olarak sizlerle tanışmam hamile oldugumu ögredigim 12.01.2008 tarihinde basladı o günden bugune cokseyler paylaştık cok seylermize ortak olduk.sonunda en mutlu olayımıza da yasamış oluyoruz.:lepi::lepi:
gelelim benim prensimin hikayesine;04.09.2008 tarihine doktorumuz sezeryan tarihimizi verdi.benim bu duruma kendimi hazırlamam için 2 günüm vardı anne olacagımı bi yavrumun olacagını düşünmek yüreğimde tarifsiz bi duygu seli yasatıyordu.günleri sayarken saatleri saymaya saatlerden sonra dakikaları saymaya basladım.sonunda beklenen gün gelmişti:1shok:.perşembe sabahı rahat bi şekilde uyandım bebişimin yatagını için son rötüşları yaptık babamızla.doktorumuz 10dan sonra bişey yeme demesine ragmen bi kase sütlacı gider ayak yuvarladım mideye aklımda kalacagına midemde kalsın hesabıcokacimcoook.ama saat 10.30dan sonra mideme bişe girmedi.
saat 1gibi annem,eşim ve ben güle oynaya hastanemize geldik.yatış islemlerimiz yapıldı odamıza cıktık hemen hemşireler hasta kıyafeti ve serum işini halletti.saat 4 gibi hemşireler beni almaya geldi.kendimi birden asansörde sonrasında ameliyat kapısında buldum telaştan ne eşimle ne annemle vedalaşa bildim anestezi doktoruna rica ettim ailemle vedalaşayım diye sağolsun gider ayak uzaktanda olsa ailemle vedalaştım beni bi aglamak tuttu anestezi doktorunun sayesinde aglamadım hemen beni sakinleştirmeye çalıştı cok sakacı matrak bi adamdı.ama ben adamın karsısında kurbanlık koyun gibi titriyordum.bana neler yapacagını bebegime nasıl kavusacagımı herşeyi anlattı.ama bende degişen bişe yok titreyim duruyorum.doktorumu görünce biraz sakinledim gibi oldu işlem başladı.ayaklarımı yavas yavas hissetmemeye basladım.anestezi doktoru ile konuşmaya devam ederken bi yandan da sallanıyorum bu arada bi baktım ki bebişim dünyaya gelmiş:teytey: hemen saati sordum 16.48 .ebe hemen bebegimi temizlemeye başladı.tansiyonum cok düşük oldugu için bebegimi hemen kucagıma vermediler sanırım hatta bi ara ufak bi panik yaşandı bayıldım sanırım.tansiyonum hep düşüklerde seyir etti.temizleme işi bitince bebegimi getirdiler öptüm kokladım allahıma şükürler ettim.cok panik oldugum için anestezi doktoru seni biraz uyatalım istermisin diye sordu iyi olur dedim ve bi 10 dakika sonra uyandıgımda hersey bitmişdi.beni sedyeye koydular ameliyathaneden cıktım baktım eşim beni bekliyor:1hug: bebişimde odamızda beşiginde:asigim::asigim:.duyan duymayan tüm eş dost ve tanıdıklar gelmiş beni ve bebişimi görmeye.kızlar görseniz cok seker bi oğlum var masallah kimisi bana kimi eşime kimi dayıya benzetiyo.bende ortaya karısık bişe cıktıgını düşünüyorum.annelik cok farklı bişey tatmak isteyenleri allah bu yolda oyalamasın topuk kanı verirken onun aglamaları içimi parçaladı.bebişmle 2 gün emme sorunu yasadık cok şükür suan yeni yeni düzene girdi diyebilirim.biraz sarılıgımız var onuda atlatacagız inşallah..oğluşum :ecrin_bebek:51 cm 3450gr olrak dünyaya geldi ama suan 3100gr zamanla kğda alacagız.şimdilik bizden bu kadar kızlar
not:kızlar panikten ve telaşdan dolayı sizlere dua edemedim hakkınızı helal edin.ama söz 2.bebegi düşünürsem kesin ederim artıkk deneyimli oldum ya panik olmam sanırım.
benim gibi dogumdan cok korkan biri bile bu olayı gerçekleştirdiyse sizlerde yapabilirsiniz.epidural sezeryanı tavsiye edebilirim size hiç bişey hissetmeden bebegime kavuştum.sadece ilk ayaga kalkmam biraz zor oldu onun dışında herşey gayet iyiydi.herkse kolay dogumlar .....
canım sağlıkla kavuşmuşsunuz Allaha şükür..darısı tüm bekleyen hamişlerin başına..
Allah sağlıklı uzun ömür versin, hayırlı evlat olsun inşAllah..
bebişini ve seni öpüyoruz.. :)
o gün o doğumda yanında olmak bana çok şey öğretti dostum .teyzeliği tattım sayende. inan okuken bile tüylerim diken diken oluyor. tabi sen içerdeyken dışarda bizlerin halini görecektin.annen yerinden kalkamadı.eşin ordan oraya heyecandan napıcağını bilemedi.bende ortada bir anene bir eşinin yanına sakinleştirme cabasındaydım. ama ben onlardan dahada titriyordum. doğumdan korkarım bilirsin. bişey olcak diye korku içindeydim.neyse sonuç iyi bitti de sen iyi geldin yanımıza.ilk hatırladığım arasın çığlıklarıydı. dedimki yandıkkkkkkk bu çocuk apartmanı inletir.şimdi o minik bebiş eser bebek 1yaşını geçti ve hala o günü hatırlarım çok etkilenirim.iyiki varsın arkadasım aiyki varsın teyzesinin tatliş oğlu. sizi seviyorum