- 12 Ağustos 2011
- 1.047
- 376
- 198
- 37
HEP BURAYA DOĞUM HİKAYEMİ YAZMAK İSTERDİM HAMİLEYKEN.
1 ağustosta regl olmam gerekiyordu ama olmadım hamile olduğumdan emindim sanki. 1 gün geçti eşime dedim bana bir test aldı. 3 ağustosta testi yaptım çift çizgiyi gördüm o an insan donakalıyor ne yapacağını bilemiyor büyük bir mutluluk heyecan korku karmakarışık duygular içerisinde çıktım lavobodan.eşimin yanına gittim inanamadı birbirimize sarıldık gözlerimiz dolu dolu.
Bebeğim bana pek sıkıntı yapmadı son aya kadar hiç bulantım olmadı mide yanmam filan. son ay kalça ağrısı bel ağrısı başladı. hamileliğim boyunca hep doktor hastane araştırdım. Özelde yapmak istemedim sezeryan yaparlar diye hep normal doğumu savunmuşumdur ve istemişimdir.
daha 37.haftamda çatı muayenesi yapıldı o gün hafif kan geldi benim o gece nişanım geldi galiba. bir yandan da oğluşuma bişi olacak diye korktum kanama olunca. bebişimin hareketleri de azalmaya başladı. son zamanlar hep oğlum için endişelerle geçti.bir gece sancılandım bebek geliyor dedim neredeyse gece kaldıracaktım herkesi sabah gittik ne sancı ne açılma ne birşey geri eve geldik. daha 38.haftadaydık. ama doğumun yaklaştığını hissediyordum.
o büyük gün.
benim minik kuzum sabırsız çıktı ve 2 hafta erken geldi dünyaya. hamileliğim boyunca hiçbir zorluk çıkarmadı bebeğim son 1 ay hariç o kadar olur ama değil mi. son birkaç gün sancılarım vardı gece 10 dk da bir 5 dkda bir sancılarım oldu neredeyse kalkıp hastaneye gidecektim sabah gittik ne sancı var ne açılma 25 mart pazar günüydü.o gün boyunca ve gece boyunca sancılarım vardı vee sabah tam 8 de suyum geldi pıt diye kalktım doğru banyoya ama nasıl gidiyor.Evdekileri çağırdım hazırlık başladı baktım herkes sakin sakin birşeyler yapıyor sancım var canım acıyor ee hadi dedim. eşimi aradım o Iğdırdaydı suyum geldi doğurcam galiba dedim. neyse çıktık yola arabayla 10 dklık mesafe ama trafik var zaman geçmiyor filmlerdeki gibi ya yolda doğurursam diyorum :)keyfim yerinde bebeğime kavuşacağım için hiç korkmuyorum. neyse hastaneye gittik hazırlıklar yapıldı (kan alırken bayıldım bu arada ) doğum odasına alındım bir saat bile geçmedi suni sancı verdiler. o kadar sancıdan sonra bebekte taşikardi oluştu kafası şişmeye başladı sezeryana alınması lazım dediler tamamen sezeryana karşı olan ben o kadar sancıdan sonra gık bile diyemedim ameliyataneye gittik sanki hepsi melekti çok iyilerdi. ben beni uyutun diye yalvardım çok yorulmuştum korkmuştum belden uyuşturdular yatırdılar sonra uyumuşum. bir uyandım dikişi yapıyorlar hemen bebeğimi sordum iyiymiş götürmüşler .hala içime dert olur bebeğimi doğar doğmaz görmek istiyordum göremedim kısmet değilmiş.( sezeryanım çok rahattı uyandıktan sonra çok iyiydim. )bebeğimi görmek için sabırsızlanmıştım getirdiler o güzel gözler cin cin bana bakıyor göğsümü verdiler Allahım ne değişik bir duygu ne güzel mutluluk yavruma kavuştum sen tüm zorluklara acılara değersin 26.03.2012 14.53de 3030 gr doğdu bebeğim.Allahıma şükürler olsun ki beni anne yaptı değeri ölçülmez pahabiçilmez birşey bu.
1 ağustosta regl olmam gerekiyordu ama olmadım hamile olduğumdan emindim sanki. 1 gün geçti eşime dedim bana bir test aldı. 3 ağustosta testi yaptım çift çizgiyi gördüm o an insan donakalıyor ne yapacağını bilemiyor büyük bir mutluluk heyecan korku karmakarışık duygular içerisinde çıktım lavobodan.eşimin yanına gittim inanamadı birbirimize sarıldık gözlerimiz dolu dolu.
Bebeğim bana pek sıkıntı yapmadı son aya kadar hiç bulantım olmadı mide yanmam filan. son ay kalça ağrısı bel ağrısı başladı. hamileliğim boyunca hep doktor hastane araştırdım. Özelde yapmak istemedim sezeryan yaparlar diye hep normal doğumu savunmuşumdur ve istemişimdir.
daha 37.haftamda çatı muayenesi yapıldı o gün hafif kan geldi benim o gece nişanım geldi galiba. bir yandan da oğluşuma bişi olacak diye korktum kanama olunca. bebişimin hareketleri de azalmaya başladı. son zamanlar hep oğlum için endişelerle geçti.bir gece sancılandım bebek geliyor dedim neredeyse gece kaldıracaktım herkesi sabah gittik ne sancı ne açılma ne birşey geri eve geldik. daha 38.haftadaydık. ama doğumun yaklaştığını hissediyordum.
o büyük gün.
benim minik kuzum sabırsız çıktı ve 2 hafta erken geldi dünyaya. hamileliğim boyunca hiçbir zorluk çıkarmadı bebeğim son 1 ay hariç o kadar olur ama değil mi. son birkaç gün sancılarım vardı gece 10 dk da bir 5 dkda bir sancılarım oldu neredeyse kalkıp hastaneye gidecektim sabah gittik ne sancı var ne açılma 25 mart pazar günüydü.o gün boyunca ve gece boyunca sancılarım vardı vee sabah tam 8 de suyum geldi pıt diye kalktım doğru banyoya ama nasıl gidiyor.Evdekileri çağırdım hazırlık başladı baktım herkes sakin sakin birşeyler yapıyor sancım var canım acıyor ee hadi dedim. eşimi aradım o Iğdırdaydı suyum geldi doğurcam galiba dedim. neyse çıktık yola arabayla 10 dklık mesafe ama trafik var zaman geçmiyor filmlerdeki gibi ya yolda doğurursam diyorum :)keyfim yerinde bebeğime kavuşacağım için hiç korkmuyorum. neyse hastaneye gittik hazırlıklar yapıldı (kan alırken bayıldım bu arada ) doğum odasına alındım bir saat bile geçmedi suni sancı verdiler. o kadar sancıdan sonra bebekte taşikardi oluştu kafası şişmeye başladı sezeryana alınması lazım dediler tamamen sezeryana karşı olan ben o kadar sancıdan sonra gık bile diyemedim ameliyataneye gittik sanki hepsi melekti çok iyilerdi. ben beni uyutun diye yalvardım çok yorulmuştum korkmuştum belden uyuşturdular yatırdılar sonra uyumuşum. bir uyandım dikişi yapıyorlar hemen bebeğimi sordum iyiymiş götürmüşler .hala içime dert olur bebeğimi doğar doğmaz görmek istiyordum göremedim kısmet değilmiş.( sezeryanım çok rahattı uyandıktan sonra çok iyiydim. )bebeğimi görmek için sabırsızlanmıştım getirdiler o güzel gözler cin cin bana bakıyor göğsümü verdiler Allahım ne değişik bir duygu ne güzel mutluluk yavruma kavuştum sen tüm zorluklara acılara değersin 26.03.2012 14.53de 3030 gr doğdu bebeğim.Allahıma şükürler olsun ki beni anne yaptı değeri ölçülmez pahabiçilmez birşey bu.
Son düzenleme:
