- 1 Haziran 2010
- 98
- 3
burdaki hikayeleri okur ve kendi hikayemi yazacağım günü korku ve sabırsızlıkla beklerdim
5 yıllık evliydim bebek istiyorduk ama çok ara verdiğimiz için olmuyordu tedaviler ilaçlar derken umudu kestik ve sadece allaha havale ettik ensonunda 31 mart 2010 da evde yaptığım testle hamiş olduğumu öğrendim
testi yaparken umutsuzdum daha önce birçok kez hayal kırıklığı yaşamıştım nede olsa
ama bu kez öyle olmadı en sonunda meleğim içimdeydi ama bir sorun vardı doğum korkum o kadar çoktu ki herkes eşini arayıp sevinçten ağlarken ben nasıl doğuracağım diye ağlamıştım böylece 9 aylık maceramız başladı ilk 4 ay mide bulantılarıyla geçti hastanelik oldum serumlar yedim çok zor zamanlardı ama bebişim için değerdi sonraki aylarda o kadar rahat bir hamilelik geçirdim ki sürekli gezdim dolaştım canımın istediği herşeyi yedim ve sadece 10 kilo aldım, bütün hamileliğim boyunca evimin her işini kendim yaptım çok ağır işler hariç ....
en sonunda 10 kasım gece 5 buçukta uyurken bir ıslaklık farkettim önce altıma kaçırdığımı düşündüm ama banyoya giderken gelmeye devam ediyordu böylece suyumun geldiğini anladım:2:
hemen eşimi uyandırdım hastanenin yolunu tuttuk aylarca doğum korkusuyla ağlayan ben o kadar sakindim ki sanki doğuma değil gezmeye gidiyordum herneyse hastaneye gittik ebe kontrol etti buarada saat 6 veeee açıklığım tam 5 cm ebe sancın yok mu senin açıklığın var dedi oysa bende tık yoktu sadece 3 saat sancı çektim onunda son 1 saati suni sancıydı ancak o zaman anladım yoksa önceki kendi sancılarım ishal olmuşumda karnıma ağrı giriyor gibiydi saat 8 buçukta dr geldi doğumhanede çataldayım bu arada açıklık 9 cm doğum başlamış dedi ben hep normal doğumu araştırdığım için bütün evreleri biliyorum tabi dra sürekli sorular soruyorum dikişsiz olmaz mı çok canım yanar mı bebeğin kafası görünüyo mu gibi sorularla drun sabrını ölçüyorum oda sabırla tek tek cevap veriyo bu yüzden druma çok minnettarım
tabi b:44:u kadar sorunun arasında birde ıknmaya çalışıyorum ben ıkındığımı zannediyorum ama sadece gırtlağımdan ıkınıyomuşum o yüzden ebelerden biri karnıma bastırdı tam 9u 5 geçe yavrum doğdu o an öyle bir rahatlık hissettim ki herşey bittiğini anladım dikiş atılırken bişey hissetmedim hatta soru sormaya devam ediyodum estetik dikiş mi kaç tane içerde de yırtık var mı şimdi düşünüyorumda ne çok soru sormuşum ben dr olsam susta doğurmana bak sen derdim herhalde:26:
neyse kızım biraz üşümüş onu küveze aldılar benim dikişler bitti odama çıktım ağrı kesici olduğum için ağrım fazla olmadı 1 saat sonra kızım yanıma geldi ilk 3 gün emme sorunları yaşadık ama şimdi maşallah cuk cuk emiyo yavrum
bu arada ben doğumdan önce en çok dikişten korkardım burdan normal doğum düşünenlere söylüyorum eğer ben doğurduysam herkes doğurur en zor kısmı sadece 1 kaç dakikalığına bebeğin başı çıkarken inanılmaz bir baskı oluyo onun dışında herşey çok kolay ve 10 güne kalmadan ayaktasınız herkese kolay doğumlar
5 yıllık evliydim bebek istiyorduk ama çok ara verdiğimiz için olmuyordu tedaviler ilaçlar derken umudu kestik ve sadece allaha havale ettik ensonunda 31 mart 2010 da evde yaptığım testle hamiş olduğumu öğrendim
testi yaparken umutsuzdum daha önce birçok kez hayal kırıklığı yaşamıştım nede olsa ama bu kez öyle olmadı en sonunda meleğim içimdeydi ama bir sorun vardı doğum korkum o kadar çoktu ki herkes eşini arayıp sevinçten ağlarken ben nasıl doğuracağım diye ağlamıştım böylece 9 aylık maceramız başladı ilk 4 ay mide bulantılarıyla geçti hastanelik oldum serumlar yedim çok zor zamanlardı ama bebişim için değerdi sonraki aylarda o kadar rahat bir hamilelik geçirdim ki sürekli gezdim dolaştım canımın istediği herşeyi yedim ve sadece 10 kilo aldım, bütün hamileliğim boyunca evimin her işini kendim yaptım çok ağır işler hariç ....en sonunda 10 kasım gece 5 buçukta uyurken bir ıslaklık farkettim önce altıma kaçırdığımı düşündüm ama banyoya giderken gelmeye devam ediyordu böylece suyumun geldiğini anladım:2:
hemen eşimi uyandırdım hastanenin yolunu tuttuk aylarca doğum korkusuyla ağlayan ben o kadar sakindim ki sanki doğuma değil gezmeye gidiyordum herneyse hastaneye gittik ebe kontrol etti buarada saat 6 veeee açıklığım tam 5 cm ebe sancın yok mu senin açıklığın var dedi oysa bende tık yoktu sadece 3 saat sancı çektim onunda son 1 saati suni sancıydı ancak o zaman anladım yoksa önceki kendi sancılarım ishal olmuşumda karnıma ağrı giriyor gibiydi saat 8 buçukta dr geldi doğumhanede çataldayım bu arada açıklık 9 cm doğum başlamış dedi ben hep normal doğumu araştırdığım için bütün evreleri biliyorum tabi dra sürekli sorular soruyorum dikişsiz olmaz mı çok canım yanar mı bebeğin kafası görünüyo mu gibi sorularla drun sabrını ölçüyorum oda sabırla tek tek cevap veriyo bu yüzden druma çok minnettarım
tabi b:44:u kadar sorunun arasında birde ıknmaya çalışıyorum ben ıkındığımı zannediyorum ama sadece gırtlağımdan ıkınıyomuşum o yüzden ebelerden biri karnıma bastırdı tam 9u 5 geçe yavrum doğdu o an öyle bir rahatlık hissettim ki herşey bittiğini anladım dikiş atılırken bişey hissetmedim hatta soru sormaya devam ediyodum estetik dikiş mi kaç tane içerde de yırtık var mı şimdi düşünüyorumda ne çok soru sormuşum ben dr olsam susta doğurmana bak sen derdim herhalde:26:
neyse kızım biraz üşümüş onu küveze aldılar benim dikişler bitti odama çıktım ağrı kesici olduğum için ağrım fazla olmadı 1 saat sonra kızım yanıma geldi ilk 3 gün emme sorunları yaşadık ama şimdi maşallah cuk cuk emiyo yavrum
bu arada ben doğumdan önce en çok dikişten korkardım burdan normal doğum düşünenlere söylüyorum eğer ben doğurduysam herkes doğurur en zor kısmı sadece 1 kaç dakikalığına bebeğin başı çıkarken inanılmaz bir baskı oluyo onun dışında herşey çok kolay ve 10 güne kalmadan ayaktasınız herkese kolay doğumlar
