minik aşkım , oğlum doğdu...

çok ilginç bir doğum öyküsü değil bizimki ..ama benim için çoook özel...
planlı sezeryanla doğdu bebeğim , spinal anestezi ile...hamileyken hep bu bölümü okur dururdum o yüzden hikaye kısmından çok hamişler için kısa notlar şeklinde yazacağımmm

yatış işlemi yapıldıktan sonra hemşireler geliyor , damar yolu açılıp serum takılıyor..tabii bu arada siz yeşilleri giymiş karnınıza son kez dokunup vedalaşmış oluyorsunuz...

sonra görevli gelip sizi alıyor,,çok acıklı bu kısım eşimden ayrılmak çok zor olmuş , ağlamıştım...

ameliyathane korktuğum gibi değildi , içerisi çok kalabalıktı ve erkekler yogunluktaydı..

anestesi uzmanı gelip yapacağı işlemleri anlattı , yan döndüm bi görevlei başımdan ve karnıma doğru büktüğüm bacaklarımdan tutup beni iyice cenin pozisyonuna getirdi , iğne yapıldı ve hiç hissetmedim bile...

sonra yüz üstü döndüm , bacaklarımı uzattılar ve o anda elektriklenmeye başladı , birazdan vajinamda bi yanma hissettim , sonda takılıyomuş meğer...biraz yandı ama acımadı..

uyuşup uyuşmadığım kontrol edildikten sonra yeşil örtüler örtülmeye başladı , o kadar çoktular ki anlatamam...

doktorum geldikten sonra iyice heyecanlanmaya başladım , bir hemşire hiç bir iş yapmadı sadece elimi tutup bana moral verdi ve işlemleri anlattı...

ameliyat başlamış ama ben hiç hissetmedim , elimi tutan hemşireye başladılar mı dedim , bebek gelmek üzere dedi..bi heyacan bastı ki beni sormayın o dakkadan sonra gögsümde büyük bi baskı oluştu ve nefas almakta zorlandım , ameliyat boyunca ıkındım durdum...

vee büyük an...bebeğimi ilk gördüğüm anı asla ama asla unutamam..onu temizlediler , giydirdiler getirip öptürdüler , o koku inanılmaz..sonra bebeği götürüp babasına vardiler...

o gittikten sonra zaman gecmez oldu , yarım saat kadar dikişlerim sürdü..

ağlayarak girdiğim yerden gülerek çıktım , 2 saat boyunca bacaklarımı ve yaramı hissetmedim , uyanma gibi bi derdim olmadığından hemen bebeğimi emzirmeye başladım , süt aman aman gelmedi ilk 3 gün ama ben sürekli emzirdim , gögüslerim hemen yara oldu boş olduğu için , çok canım yandı ama olsun öyle yapmasaydım sütüm hiç gelmeyecekti...sonradanm 3 gün gögüs ucu kullandım da gecti yaralarım...

uyuşmam gecince acayip agrım oldu ama ağrı kesiciyle durdu..

8 saat sonra yürüdüm , gazımı rahat cıkardım..bu cok önemli arkadaşlar..

kanamam çok olmadı , doğumdan sonrada azalarak 20-25 gün sürdü..

hiç korktuğum gibi değilmiş,,ağrı sızı geciyor da oturup kalkmak çok büyük işkence...ama 3 gün sonra ben temizlik yapıyordum evde , asla korkmayın sezeryandan..

biraz uzun oldu kusura bakmayın artık

Rabbim kolaylıkla büyütmenizide nasip etsin inş.Hayırlı bir evlat olur inş. Rabbim tüm isteyen arkadaşlarada en kısa sürede nasip eder inş..banada:Saruboceq:

Allah analı babalı büyütsün canım..benim de 1 ayım kaldı oğluma kavuşmama...onu çok özledim şimdiden..artık öpüp koklamak,göğsüme yatırmak istiyorum...karnımı sevip duruyorum...bu bile müthiş bir duygu..Allah isteyen herkese nasip etsin...

çok teşekkür ederim arkadaşlar , Allahım herkese bu duyguyu yaşatır inşallah , bebek olduktan sonra yaşadığım tüm duygular bana tüm ömrüm boyunca ''ben hiç güzel bir duygu yaşamamışım meğer'' dedirtti...
inşallah bebeği olmayanlar , bebeği için gün sayanlar da bir an önce kavuşurlar yavrularına...a.s

maşallah bebeğine opuyorumnanaktan Rabbim sağlıklı ve hayırlı uzun ömürler nasip etsin size bende artık doğum hikayelerini okuyorum ve okudukça duygulanıyorum

çok teşekkür ediyorum hepinize , bir konuyu atlamışım yalnız , ben hamileyken doğum öykülerinde ona cok dikkat ediyordum ;
bebeğim 39+2 de 51 cm 3300 gr doğdu...şimdi tam 2 aylık ve 57 cm 6 kg

önceleri haftasından ilerdeydi ama son 2 hafta biraz sıkıntılarım vardı ailevi konularda ondan hiç kilo almadı yavrum ama yine de doğum değerleri çok normal demişti doktor...