minicik kediciğim, elimde öldü :(


Patiss yeni gördüm çok üzüldüm canım yaa :2: Sen bıraksaydın belki de o çocuklar kediciklere birşeyler yapacaktı kendini suçlama sakın sen tamamen iyiliği için uğraşmışsın miniğin Umarım diğeri sağlıklı sıhatli büyür
 

aynen öyle, ağladığımı gördüklerinde amaaan sokak kedi dolu, başka bi tanesini al eve dediler...
Bir can gitmiş, üstelikte 2 ay bile yaşayamamış bir can...
Gerçekten bazen insan olmaktan utanıyorum. Hele Tutkal, kardeşi şoka girerken (henüz gözleri kaymamıştı, biz anlamamıştık) onu yalamaya başladı ya, o sahne gözlerimin önünden gitmiyor ve insan olduğum için daha da utanıyorum...

ya bunca zaman oldu tutkal evde, ama hala ilerleyemedik. Eşim de diyor, canım kavga gürültü birlikte yaşamanın bir yolunu bulacaklar diye... Korkuyorum da minik kötü etkilenir mi acaba diye ama o da az değil hani :) artık kendine güveni de geldi, fırsatını buldukça pati kaldırıyor köpüke...
hani az daha büyüse, roller değişecek sanki...

Köpükü kısırlaştırmadık biz. aslında isteğimiz, onun yavruları olsun, kocama bir kedi ailesi olsun evimizde ama öyle agresif ki, kendi yavrularına da müsamma göstereceğinden emin olamadık, üstelik açıkçası sokakta bunca evsiz kedi varken yeni yavrular bencillik bir bakıma. Zaten bu düşüncelerden dolayı vazgeçtik ve yakın zamanda kısırlaştıracağız, belki o zaman işler daha kolaylaşır? ne dersin ?
 

saol canım, bi tanesin....
ya ne bileyim, mantıklı düşününce ,evet çocuklar muhtemelen zarar vereceklerdi ama bi yanım, belki de kaçmanın, hatta annelerini bulmanın bir yolunu bulurlar mıydı diyor.
Tutkala baktıkça (miniğimizin adı tutkal oldu bu arada, resmen yapışkan, sevgi pıtırcığı bişe çünkü :)) sanki kardeşini ben öldürmüşüm gibi vicdan azabı çekiyorum. Ona çok iyi bakıcam ama , şimdilik hızla tombik bişe olma yolunda :)
tam ailemizin kedisi yani :)
 

Valla hayvanlara zarar verenleri gördükçe, duydukça resmen parçalayasım geliyor. Bir gün katil olursam bu yüzden olurum sanırım, beni ziyarete gelin olur mu :)
mesela o izmirde, minicik hasta kediyi tekmeleye tekmeleye öldüren mahlukatları elime geçirsem tekmeleye tekmeleye ,günlerce eziyet ederek öldürebilirim...
Hoş zaten onlar öbür dünyada fazlasıyla verecekler hesabını. Çünkü o minik canlar, orda hesap sormak için onları bekliyor.
 

Benim duygularımı o kadar yansıtan bir yazı yazmışsın ki canım. Hayatta kimseye zarar veremem ama masum hayvanlara zarar veren insanları parçalayabilirim. O eziyet ettikleri hayvanın yaşadığı acının ne olduğunu kendileri de yaşayarak öğrensinler diye dua ediyorum her duyduğum olayda. Kedin için çok üzüldüm, sen elinden gelen yapmışşsın. Bıraksaydın da acaba ne oldu diye düşünecektin. Onun vadesi dolmuş zaten yapacak bir şey yokmuş, en azından doğru olanı yapmışsın böyle düşün
 
üzüntünüzü çok iyi anlıyorum..bir can giden..heleki hayvanlara daha çok üzülüyor insan...eli yok dili yok..verirsen yer vermezsen bakarlar..tek istedikleri sevilmek başka ne beklendileri varki insanlarda
 
teşekkür ederim canım, inan szlerin yazılarını okuyunca içim soğuyor azıcık

kardelenguzelli .!.:
üzüntünüzü çok iyi anlıyorum..bir can giden..heleki hayvanlara daha çok üzülüyor insan...eli yok dili yok..verirsen yer vermezsen bakarlar..tek istedikleri sevilmek başka ne beklendileri varki insanlarda
Genişletmek için tıkla...
kesinlikle öyle... tek istedikleri azıcık sevgi bizlerden. Bir de verirsek bi kap yemek ,su .
hayat bunlardan ibaret onlar için. Buna rağmen İnsan müsveddeleri onların canlarını almaktan çekinmiyorlar.
Aslında tek yapmamız gereken empati...
duyarlılığınız için teşekkürler...
 

kesinlikle kısırlaştırınca acaip değişiyorlar
vahşet saçan çilek gitti resmen yerine mırıl mırıl bir kedi geldi
7/24 peşimdde sevdirmek için
 
bende yeni gördüm konuyu ve çok üzüldüm
hiç dayanamam yavru kedilere;2 yıl önce eşimle yürüyüş yaparken miniminnacık bi kedi yavrusu çıktı karşımıza;o kadar küçüktü ki benim avucuma bile sığıyodu,ayaklarıma dolandı hemen
aldık eve getirdik,karnını doyurduk,yıkadık,sardık sarmaladık,sonra mışıl mışıl uyudu,gerçekten bebek gibi bakımları.
1 hafta sonra kendi kendine oyun oynarken birden durgunlaştı olduğu yere başını koydu hareketsiz kaldı bi süre,anladık tabi bişey olduğunu,
gece 12,30 saat,hemen bi veterinere götürdük,yolda giderken kendini kasmaya acı acı bağırmaya başladı,içim gitti,
iyiki cep nosu yazılıymış tabelesında aradık hemen,geldi saat 1 oldu,2 tane iğne yaptı,sıcak tutun,karnına masaj yapın dedi,
eve geldik sıcak su torbasının üzerine yatırdık,üstünü örttük,eşimle sabaha kadar uyuyamadık,bağırıyodu çünkü,acı çekiyodu karnını ovalıyoduk sürekli,
ertesi gün akşama kadar uyudu,akşam kendine geldi,nasıl muhtaç...iyileştiridk sonunda,
birazdaha büyünce balkona koyduk 2 ay kaldı bizimle sonra gitti,tutamadık,
bi kaç kez yine karşılaştık dışarda,hemen geldi yanımıza,hatırladı bizi,bayağı büyümüştü
 
anlıyorum seni cnm benim kedimde benim kucağımdan atladı ne olduğunu anlayamadım
motorsiklet ezmişti bi 10 15 dk nefes aldı ve sonra öldü ne kadar ağlamıştım o gün
kaç gün üzüntüsünü resmini gözümün önünden gitmedi ve anlatırkende gene gözümün önüne geldi
onlar daha savunmasız daha güçsüzler insanların gazabına uğruyolar değer verilmiyo
ve öle insanlara çok kızıyorum kendi kıllarına zarar gelse avaz avaz bağırırlar ama hayvanların sanki canı yokmuş gibi
itip kakıyolar valla hayvan sevmeyen insanda sevemez çünkü sevgi dolu insan her canlıyı sever ayırtetmeden
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…