minicik kediciğim, elimde öldü :(

patiska

Guru
Kayıtlı Üye
25 Kasım 2009
2.367
78
318
çocuklar hırpalıyorken bulup eve getirdiğimiz,evdeki kedimiz zarar verecek korkusuyla iyi bakacak bir sahip bulmaya çalıştığımız minicik ,güzeller güzeli iki kardeşten koyu renk olanı öldü az önce.... Albümümde fotoğrafları var miniğimin...
Veterinere götürmüştüm onları, aşıları yapılacaktı. karma aşıdan önce vitamin yapalım dedi veteriner. Aşı yapıldıktan kısa bir süre sonra miniğimin gözleri kaydı, sonra titremeye ve sarsılmaya başladı.
Şoka girdi dedi veteriner. suya tuttular,olmadı, şimdi hatırlayamadığım ilaçlarla kendine getirmeye çalıştılar ama öldü miniğim (
saatlerdir ağlıyorum, belki bir kısmınıza saçma gelecek bir kedi için bu kadar üzülmem ama candı o sonuçta... Masum,sevgi dolu,meraklı...
Veterinere giderken çağırdığımda koşa koşa gelmişti,taşıma kutusuna girmişti,orda kucağımdaydı mırıl mırıl...
Zaten anneciğinden daha 1 aylık bile değilken ayrılan ve kardeşine sarılıp ısınmaya çalışan diğer miniğim yapayalnız kaldı...
Acaba diyorum, o çocukların elinden almasaydık, çocuklar bi süre sonra sıkılıp bırakırlar mıydı? onlar bıraksa o minicik bedenleri kendilerini hayatta tutabilir miydi? Biraz daha iyi olsunlar derken, biz kötü bişey mi yaptık?
 
bu mu yani?
kedi olduğu için mi bir canın gitmesini umursamadınız????
 
çok üzüldüm canım ne hissettigini de cok iyi anlıyorum
kedi de olsa insan yavrusu gibi bir can o nasıl muhtac oluyorlar bebekken
ben de birkaç tane bebek büyüttüm böyle annesiz kalan
hayata tutunmak icin nasıl mücadele veriyorlar görmeyen bilmez
umarım diger kedicik saglıkla büyür güzel de bir yuva bulur
sen elinden geleni yapmışsın ama bizim toplum olarak bişeyler yapmamız şart
cocuklara hayvanların oyuncak olmadgını onların da annelerinin yanında büyümeleri gerektigini anlatarak buna başlasak çok iyi olacak
ama öncelikle herkesin hatırlaması lazım
onların da bir "can" oldugunu..
 
patisim canım çok üzüldüm tüğlerim diken diken oldu,canım siz doğru olanı yaptınız o kediler öyle yardım ihtiyaçları varken alıp baktınız sevginizi verdiniz en önemlisi,sizin bir suçunuz yok ölüm bu ,allahım diğer kardeşine uzun ömür ve sizin gibi sevgi dolu bir yuva versin canım .
çocuklarında suçu yok gelişim piskolojisinde derste görmüştüm çocuklar belli dönemlerde canlı cansız kavramını tam ayır edemezler ,tabiki okul öncesi çocuklardan bahsediyorum..canlı hayvanları oyuncak hayvanlarının yerine koyabilirler
 
Canım çok üzüldüm bende muhabbet kuşum öldüğünde saatlerce ağlamıştım.Hayvan bile olsa seviyor kıyamıyosun.Sen iyi niyetli davranıp gerekeni yapmışsın ama malesef olacakla öleceğe çare yok.Kendini suçlayıp haksızlık etme.
 
gerçekten öyle. o kadar minikler ki, ama bedenlerinin ufacık olmasına aldırmadan yaşamak için olağanüstü çaba sarfediyorlar...
tüm gün kardeşiyle oynardı miniğim, şimdi yalnız kaldı
ama çok haklısın, eğitime çocuklardan başlamalıyız, burda iş annelere düşüyor en fazla...
 
canım çok iyi anlıyorum seni....bizde yaşadık bikaç kez bu durumu...daha bi kaç ay önce hatta yavru bir kedi öldü öyle...annesi yoktu aldık balkonda baktık bikaç gün sonra annesini bulduk ona verdik,verdiğimiz gün öldü...bizde keşke vermeseydik dedik ama işte annesinden ayırmakta istemedik,çok ağlıyordu sesini duyup....

sende elinden geleni yapmışsın,kaderleri böyle oluyor genelde,kıyamam:çok üzgünüm:

bi tane daha var balkonda baktığımız,o da beyinden darbe almış....bulduğumuzda küçücüktü şimdi büyüdü baya,hareketlendide ama kafa dengesi pek yok hala....balkon demirlerine falan çıkmaya başladı,aşağa düşecek diye korkuyoruz.....

üzme kendini sen,biz elimizden geleni yapıyoruz ama öleceği varsa ölüyorlar....:çok üzgünüm:
 
bilmiyorum canım yaa, içim acıyor resmen.
canım ellerinden aldığımız çocuklar kocamandı yaa. en az 10 yaşındaydılar belki daha bile büyük.
ama yine de diyorum ya annelere çok iş düşüyor...
saol canım, ama insan düşünmeden edemiyor...
acaba kaderlerine müdahale mi ettik
 
Yerinde olsam ben de ağlama krizine girerdim canım.
Kedilere, özellikle yavrularına çok düşkünüm. Çok seviyorum.
Eski evimizde bahçede beslediğim, baktığım, büyüttüğüm 10 civarı kedimiz vardı.
2 yavru vardı. Gözümden sakınırdım onları. Onlarla yatar, onlarla kalkardım.
Kışın eve alır, ısıtırdım kundak yaparak.
Biri ölmüştü, o an dünyam yıkıldı resmen.
Kaç gün ağla ağla bir hal olmuştum.
Hiç aklımdan çıkmaz o minik.
Allahım sabır versin sana da.
 

çok sağlıklıyıd, çok hareketliydi. hatta yaramazdı... diğeri kucak kedisi o böyle nerde zıpırlık varsa...
alt tarafı vitamin ya anlamıyorum hala
o hali gözümün önünden gitmiyor...
daha önce yaşlandığı için ölen hayvanlarım olmuştu ama hem böyle gözümün önünde değildi, hem de alıştırmıştım kendimi
 

saol canım... az önce nefesim kesildi sandım gerçekten...
 
patisim şimdi gördüm yazını
çok üzüldüm
nasıl ilgi ve şevkatle besliyordun onları çok ilgilendin
ama olacağı varmış
Rabbim ondan kalan canı kardeşine versin
diğeri nasıl anladımı öldüğünü yoksa o damı gördü ölümünü.
nasılda bıcır bıcırlardı fotodamafoldumben
 
canım çok seviyordum miniklerimi, ikisini de...
İnşallah diğer bıdığım çok sağlıklı olur. İğne yapıldıktan sonra beyaz olan, kardeşini yalıyordu, belki de bizim o an için (henüz gözleri kayıp,şoka girmemişti) anlamadığımızı o anladı ve yardım etmeye çalıştı kardeşine, bilmiyorum ki...
diğeri de yanındaydı tatlım, miniğime adrenalin tarzı bi iğne yapmaya çalışırken veteriner, kalp atışları hızlansın diye,o da ordaydı ama aynı vitaminden ona da yapıldı,onun sersemliği de vardı üstünde. Umarım anlamamıştır.. Ama eminim bu gece uyurken anlayacaktır. kardeşiyle birbirlerinin üstüne çıkıp yatıyorlardı... bu gece yalnız uyuyacak miniğim
 
PATİSİİMMM:çok üzgünüm::çok üzgünüm:
diger topikte yazını görünce hemen bakıyımm dedimmm
kalakaldımmm
canımm biliyorumm onlara nekadar düşkündünnn
anlatıyordunn yakından hissetmiştimm sevginiii
ama üzülme sen elinden geleni yaptınn
sokaga koymaya bile kıyamadınnn

sakın suçluluk hissetmee...:teselli:
demekki bukadarmış ömrüü...
 

evet canım ya sokağa bile koymaya kıyamadım ama şimdi öldü miniğim. Bilmiyorum ki belki de o gün çocukların elinden almasaydık? hiç gözümün önünden gitmiyor bugün can verirken ki hali...
diğerini arkadaşımızın bahçesi de olsa bırakamayız artık. Çünkü bu pek bi minik, uysal, diğeri daha atikti,haylazdı,uyanıktı... kardeşini korur diyoduk bahçedeyken de... Ama gitti... bıdığım kendini koruyamaz ki kediden, köpekten. Hadi korudu diyelim, yemeğini bile kaptırır...
Mutfağa aldık bugün onu,kardeşiyle yumak olup yatıyorlardı onlara yaptığımız kutunun içinde ama şimdi üşür tek başına... Köpük kapının altından tıslıyo,pati atıyor,hatta eşimi de ısırdı az önce... Miniğim de biz bu taraftayız diye kapının altından bize bakmaya çalışıyor. Bilmiyorum ki nasıl alıştırıcaz birbirine. alıştıramazsak ne yaparız mafoldumben
 

Çok üzüldüm,bizimde köpeğimiz gözümüzün önünde can çekişerek öldü
Gıda zehirlenmesi,köpek sevmeyen caniler zehirli et yedirmişlerdi,veterinere götürdük,ilk müdaheleler yapıldı ama kurtaramadık.
Bilirim nasıl bir acı olduğunu,günlerce gözyaşı dökmüştük..
 


patisim işin bu anlamda zorr
ama hiç belli olmaz belki köpükte alışır ufaklıgaa
aynı ortamlarda sık sık bulundurunn
ondan köşe bucak kaçırmayın benceee
yanyana gelecekleri zaman hep yanında olunn
mazallahh köpükle tek başına kalırsa köpügün yapacaklarını düşünmek bile istemiyorumm

sokakta tek bşına yapamazz o
çok küçük daha hemde tek başınaa:çok üzgünüm:
 
bizimde dün bahsettiğim kedi,tarçınımız öldü bugün....balkondan düşmesinden korkuyoruz demiştim korktuğumuz başımıza geldi:çok üzgünüm:

aylardır iyileşsin diye bakıyorduk...büyütmüştük,epey toparlamıştı,hareketlendi tabi balkonun mermerlerine çıkmaya başladı 2 gündür...dün gece ya da sabah bilmiyorum düşmüş aşağaa.....üfffffmafoldumben
 
canım yaa ben de çok üzülldüm sizin köpüşünüze... ya bu insanlardan nefret ediyorum, sevmiyor olabilirsin ama böylesine masum bir canın ölümüne sebep olmak bu gerçekten canilik. Onlar da öyle can çekişe çekişe acı çekerek verirler canlarını inşallah...
bilmiyorum canım, nasıl alıştırıcaz. Az önce yine karşılaştırdık bu kez saldırmadı direk kediye,tısladı ama,eşim elini uzatınca köpüğe olan yine eşime oldu... Kİ aslında eşime çok düşkündür köpük, ben olsam parçalamıştı sanırım...
miniğimiz yanına gittiğimizde deliriyor resmen. üstümüze çıkmaya çalışıyor, bir yandan biz onu severken o da bir yandan yüzünü falan sürtüyor bize. mırıl mırıl bi duymalısın Zambağım...

off canım çok üzüldüm... Bazı şylerin önüne geçemiyoruz işte kahretsin...
Bizim ölen miniğimiz de balkona koyduğumuz halıya tırmanıp düşmüştü aşağıya, ama biz 2. kattayız, çok şükür ki o zaman bişe olmamıştı.. gerçi sonuç yine aynı oldu yaa...
 
Çok üzüldüm. Ben de çok ağlardım,benim de baktığım,beslediğim şekerlerime bir şey olsa,ölseler günlerce yemek yiyemem.Gözlerim hep onları arar. Siz elinizden geleni yapmışsınız zaten,içiniz ferah olsun.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…