Mesleğimin geleceği beni endişelendiriyor

fascinatingjasminne

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
29 Ağustos 2016
278
76
Merhaba.Ben mimarlık okuyordum.Bu okulu 2015 yılında kazandım.Şu anda 6.yılım ve iki projem kaldı.Yani iki ders için bu sene daha gideceğim.Bu okulu okumakta gerçekten çok zorlandım.Benim tercih ettiğim dönemde mimarlık popüler bir meslekti.Aslında ben diş hekimliği,eczacılık gibi bölümler düşünüyordum.Bu bölümleri 15 20 puanla kaçırmıştım.Sonra bu bölümler olmayınca kız için uygun mühendisikleri araştırdım.Ve benim düşündüğüm mühendisliklerin hiçbirinin bana göre olmadığının farkına varmıştım.O zamanlar elektrik elektronik,makina,inşaat mühendislikleri düşünüyordum.Alt katımızda oturan ve aynı okuldan mezun olduğumuz biri ve çevremdeki bazı kişiler bana mimarlığı önerdi.Ve mimarlığı kazanmak için deli gibi çalışan arkadaşlarım vardı.Bu bölümü araştırdım ve mimarlığa aşık olmuştum.Hem teknik hem sanatın karışımı olması beni çok heveslendiriyordu.Ancak okulu okumaya başladığımda,ilk başladığım üniversite istediğim anlamda eğitim vermiyordu.Teknik anlamda çok yetersiz olduğundan sürekli geçiş yapmak istedim.Ama aile yanı olduğundan ailem tarafından durduruldum.Teknik anlamda hiçbir şey öğrenemiyorduk ve bu durum canımı iyice sıkmaya başladığından başka şehre gidemiyorsam bölüm değiştireyim dedim.Ancak ailem ona da müsade etmedi.Sen bölümünü çoktan seçtin,ya tamamen okulu bırak,ya da buna devam et dediler.Babam,bölüm ya da şehir değiştirirsen bir daha bu kapıdan içeri girme dedi.Bu sıkıntılardan ve bölümün zorluğundan dolayı okulum uzadı.Ama benim dönemimdeki çoğu kişinin uzamıştı.Neyse asıl mesele bu değil.Sonra annemi kaybettim,babam evlendi.Ve ben şehir değiştirdim.İstediğim okuldayım.Ve mezun olmama çok az kaldı.Ama mimalığın geleceği beni çok endişelendiriyor.Gelecekle ilgili çok büyük kaygılarım var.Bu bölümün puanları önceden çok yüksekken şu an kontenjanlar çok artırılmış,hatta kontenjanı en fazla boş olan bölümler arasında 2.sırada.Kriz döneminden dolayı staj yeri bulmakta bile çok zorlanmıştım.Tüm ofisler kepenklerini indirmişti.Ve bu kadar zor bölümü bitirenlerin çok düşük maaşlarla işe başladığını duymaya başladım.Aslında önceden de okumuştum fakat kpss,ales düşünüyordum.Ancak ataması o kadar az ve o kadar yüksek puan yapmak gerekiyor ki,imkansız gibi.Mezun olan çoğu arkadaşım işsiz,ücretsiz çalışmayı teklif eden firmalar bile varmış.Aceba tekrardan sınava hazırlanıp hukuk ya da bilgisayar mühendisliğine mi yönelsem diye düşünüyorum.Bu düşünce beynimi o kadar kemiriyor ki.Şu anki projeme odaklanamıyorum.Hem mimarlık konusunda çok başarılı biri olmadığımı düşünüyorum.Buraya kadar biraz aile zoru,biraz sene kaybı olmasın düşüncesi ile geldim.Eşit ağırlıktan sınava girmediğimden tm puanım oluşmamıştı.Bu ülkede mimarlara hiç değer verilmediğinin farkına vardım.Sizce ne yapmalıyım,ya da bu düşüncelerden nasıl kurtulabilirim
 
Tüm meslekler için durum böyle şu an aslında. Sen derslerine asıl. Düşük maaşlı da olsa bir yerlere gir çalış bitince. Önemli olan deneyim. Benim eşim inşaat mühendisi evet sektör eskisi gibi değil. Bir ara sıcak para akışı varken ülkeye her yere beton dikiliyordu bu meslekler popülerleşmişti ama şimdi kriz en çok inşaatı vurdu tabi ki. Lükse giriyor bu işler.
Yine de umudunu kaybetme. Projelerine asıl. Bir şeyler katmaya çalış kendine.
 
Öncelikle projeni güzel bir şekilde yap ve bunları ondan sonra düşünmelisin.ilk kaygın projeni hakkıyla verebilecek ve en güzel şekilde mezun olabilecek misin bu olmalı.diger kaygılar için çok erken.
 
Önce bir okulu bitirin, mimari restorasyon üstüne uzmanlaşırsanız işsiz kalmazsınız. Bu firmalara yönelin, genel değil özel düşünün.Tam olarak ne yapmak hangi konuda uzmanlaşmam istiyorsunız buna karar verirseniz bir çıkış bulursunuz, mezun olmak üzeresiniz artık öss yi düşünme vakti çoktan geçti, geçmişe saplanmayın bir sonraki hamleyi hesaplayın.
 
Teknik anlamda hiçbir şey öğrenemiyorduk ve bu durum canımı iyice sıkmaya başladığından başka şehre gidemiyorsam bölüm değiştireyim dedim.Ancak ailem ona da müsade etmedi.Sen bölümünü çoktan seçtin,ya tamamen okulu bırak,ya da buna devam et dediler.Babam,bölüm ya da şehir değiştirirsen bir daha bu kapıdan içeri girme dedi.Sonra annemi kaybettim,babam evlendi.Ve ben şehir değiştirdim.İstediğim okuldayım
Insan herzaman kendi secmini kendi yapmali. Ben en cok bu kisima üzüldüm. Neyin ne olacagi hic belli olmuyor bu hayatta.
Ama Mimarlik gayet iyi bir bölüm. Okulunu bitir ve diplomani eline al. Basta az para kazanman gayet normal, bu her meslekte böyle. Is hayatina bir atil. Eger zorluk yasarsan ve yaptigin is seni tatmin etmezse, ozaman baska bir bölüm okumayi düsünürsün. Basta biraz is tecrübesi kazanmak daha iyi karar vermeni sagliyacaktir.
 
Sonra bu bölümler olmayınca kız için uygun mühendisikleri araştırdım.Ve benim düşündüğüm mühendisliklerin hiçbirinin bana göre olmadığının farkına varmıştım.O zamanlar elektrik elektronik,makina,inşaat mühendislikleri düşünüyordum.Alt katımızda oturan ve aynı okuldan mezu
Daha burdan kaybetmişsin. Saydığın mühendislikleri yapan tanıdığım bir çok kadın var ve çoğu da gayet başarılı. Bence hep başkalarının yönlendirmesinde kalmışsın. Komşum önerdi babam kızdı falan.. Hâlâ yönlendirilmeye devam ediyorsun. Başarı için başkalarının fikirlerini alırsın evet ama içindeki hislere güvenerek adım atarsın. Bence bundan sonra oturup kendi içine bak. Hiçbir şey için geç değil. Kendine ve diğer kadınlara sınırlar koymaktan da vazgeç.
 
Önce bir okulu bitirin, mimari restorasyon üstüne uzmanlaşırsanız işsiz kalmazsınız. Bu firmalara yönelin, genel değil özel düşünün.Tam olarak ne yapmak hangi konuda uzmanlaşmam istiyorsunız buna karar verirseniz bir çıkış bulursunuz, mezun olmak üzeresiniz artık öss yi düşünme vakti çoktan geçti, geçmişe saplanmayın bir sonraki hamleyi hesaplayın.
Teşekkür ederim.Evet mimari restorasyon üzerine yoğunlaşabilirim
Insan herzaman kendi secmini kendi yapmali. Ben en cok bu kisima üzüldüm. Neyin ne olacagi hic belli olmuyor bu hayatta.
Ama Mimarlik gayet iyi bir bölüm. Okulunu bitir ve diplomani eline al. Basta az para kazanman gayet normal, bu her meslekte böyle. Is hayatina bir atil. Eger zorluk yasarsan ve yaptigin is seni tatmin etmezse, ozaman baska bir bölüm okumayi düsünürsün. Basta biraz is tecrübesi kazanmak daha iyi karar vermeni sagliyacaktir.

Insan herzaman kendi secmini kendi yapmali. Ben en cok bu kisima üzüldüm. Neyin ne olacagi hic belli olmuyor bu hayatta.
Ama Mimarlik gayet iyi bir bölüm. Okulunu bitir ve diplomani eline al. Basta az para kazanman gayet normal, bu her meslekte böyle. Is hayatina bir atil. Eger zorluk yasarsan ve yaptigin is seni tatmin etmezse, ozaman baska bir bölüm okumayi düsünürsün. Basta biraz is tecrübesi kazanmak daha iyi karar vermeni sagliyacaktir.
Bu bölümü okurken kafamın mimarlığa değil de daha çok mühendisliğe yatkın olduğunu düşünüyordum.Çünkü mimarlıkta bazen yaratıcı olmak gerekiyor ve bilgisayarda da olsa çizim yapıyoruz.Saatlerce çizim yapıldığından çizmeyi çok çok sevmek gerekiyor.Yoksa başka türlü okunmuyor.Bu nedenle tm puanım da zaten oluşmadığından hep mühendisliğe geçiş yapmak istedim.Ama ailem bu konuda anlayışı davranmadı.Bunları düşündükçe ağlıyorum ama bu saatten sonra yapacak bir şey yok gibi
 
Daha burdan kaybetmişsin. Saydığın mühendislikleri yapan tanıdığım bir çok kadın var ve çoğu da gayet başarılı. Bence hep başkalarının yönlendirmesinde kalmışsın. Komşum önerdi babam kızdı falan.. Hâlâ yönlendirilmeye devam ediyorsun. Başarı için başkalarının fikirlerini alırsın evet ama içindeki hislere güvenerek adım atarsın. Bence bundan sonra oturup kendi içine bak. Hiçbir şey için geç değil. Kendine ve diğer kadınlara sınırlar koymaktan da vazgeç.
Evet işte,ben de tam olarak bu dediğinizi yapmak istiyorum.Ama gerçekten çok geç.Çünkü ben neredeyse 26 yaşındayım şu an.Ve bölüm okumaktansa para kazanmaya başlamam gerekiyor artık.En basitinden kyk borcumu ödemem gerekiyor.Benim içimde ukte kalan bölümün hukuk olduğunun farkına vardım.Çünkü önceden de çizime karşı pek bir ilgim yoktu mesela.Sayısaldan sınava girdiğimden bir bölüm tercih etmem gerekiyordu ve bu bölümü araştırdım,o zaman bu bölüme karşı bir ilgim oluştu.Ancak okumaya başladıktan sonra istemediğimin ve yeterince başarılı olamayacağımın farkına vardım.Bir de çok çok çalışmak gerekiyor.Mesela kardeşim inşaat mühendisliği okuyor.Sadece vize final dönemleri çalışarak sınavlardan geçiyor.Bunda ise projeyi bir döneme yayarak sürekli çalışman,her hafta değiştirmen gerekiyor.Oysa ki mimarla,inşaat mühendisi aynı konumda.Akrabalarım da kardeşimin çok zeki,benim zor anlayan biri olduğumu düşünüyor.En sinir olduğum durumlardan biri de bu.Kendime sinir oluyorum yani
 
Artık bütün meslekler nerdeyse bu hale geldi. Kendi adıma konuşayım; özelde asgari ücrete çalıştırıyor ve tecrübe arttıkça ona göre maaş veriyorlar. Çalışma saatleri çok zor mesai devamlı var gibi. Yine de pes etmek istemedim. Kpss çalıştım kontenjan resmen 1 3 kişi olarak belirlenmiş şaka gibi. Alese hazırlanıyorum en azından yl yapayım diyorum. Düşündükçe insan işin içinde çıkamıyorum 4 sene boşuna okumuş olduğunu hissetmekten daha kötü bir his yok
 
Merhaba.Ben mimarlık okuyordum.Bu okulu 2015 yılında kazandım.Şu anda 6.yılım ve iki projem kaldı.Yani iki ders için bu sene daha gideceğim.Bu okulu okumakta gerçekten çok zorlandım.Benim tercih ettiğim dönemde mimarlık popüler bir meslekti.Aslında ben diş hekimliği,eczacılık gibi bölümler düşünüyordum.Bu bölümleri 15 20 puanla kaçırmıştım.Sonra bu bölümler olmayınca kız için uygun mühendisikleri araştırdım.Ve benim düşündüğüm mühendisliklerin hiçbirinin bana göre olmadığının farkına varmıştım.O zamanlar elektrik elektronik,makina,inşaat mühendislikleri düşünüyordum.Alt katımızda oturan ve aynı okuldan mezun olduğumuz biri ve çevremdeki bazı kişiler bana mimarlığı önerdi.Ve mimarlığı kazanmak için deli gibi çalışan arkadaşlarım vardı.Bu bölümü araştırdım ve mimarlığa aşık olmuştum.Hem teknik hem sanatın karışımı olması beni çok heveslendiriyordu.Ancak okulu okumaya başladığımda,ilk başladığım üniversite istediğim anlamda eğitim vermiyordu.Teknik anlamda çok yetersiz olduğundan sürekli geçiş yapmak istedim.Ama aile yanı olduğundan ailem tarafından durduruldum.Teknik anlamda hiçbir şey öğrenemiyorduk ve bu durum canımı iyice sıkmaya başladığından başka şehre gidemiyorsam bölüm değiştireyim dedim.Ancak ailem ona da müsade etmedi.Sen bölümünü çoktan seçtin,ya tamamen okulu bırak,ya da buna devam et dediler.Babam,bölüm ya da şehir değiştirirsen bir daha bu kapıdan içeri girme dedi.Bu sıkıntılardan ve bölümün zorluğundan dolayı okulum uzadı.Ama benim dönemimdeki çoğu kişinin uzamıştı.Neyse asıl mesele bu değil.Sonra annemi kaybettim,babam evlendi.Ve ben şehir değiştirdim.İstediğim okuldayım.Ve mezun olmama çok az kaldı.Ama mimalığın geleceği beni çok endişelendiriyor.Gelecekle ilgili çok büyük kaygılarım var.Bu bölümün puanları önceden çok yüksekken şu an kontenjanlar çok artırılmış,hatta kontenjanı en fazla boş olan bölümler arasında 2.sırada.Kriz döneminden dolayı staj yeri bulmakta bile çok zorlanmıştım.Tüm ofisler kepenklerini indirmişti.Ve bu kadar zor bölümü bitirenlerin çok düşük maaşlarla işe başladığını duymaya başladım.Aslında önceden de okumuştum fakat kpss,ales düşünüyordum.Ancak ataması o kadar az ve o kadar yüksek puan yapmak gerekiyor ki,imkansız gibi.Mezun olan çoğu arkadaşım işsiz,ücretsiz çalışmayı teklif eden firmalar bile varmış.Aceba tekrardan sınava hazırlanıp hukuk ya da bilgisayar mühendisliğine mi yönelsem diye düşünüyorum.Bu düşünce beynimi o kadar kemiriyor ki.Şu anki projeme odaklanamıyorum.Hem mimarlık konusunda çok başarılı biri olmadığımı düşünüyorum.Buraya kadar biraz aile zoru,biraz sene kaybı olmasın düşüncesi ile geldim.Eşit ağırlıktan sınava girmediğimden tm puanım oluşmamıştı.Bu ülkede mimarlara hiç değer verilmediğinin farkına vardım.Sizce ne yapmalıyım,ya da bu düşüncelerden nasıl kurtulabilirim
Hukukta durumun farklı olduğunu mu sanıyorsun. Elini salladığın yerde en az 10 hukuk mezununa çarpıyorsun. Keza bilg. Mühendisliği de öyle.

Sanırım mimarlık mizacına uygun bir meslek değil asıl sorun bu.

Ve ayrıca teknik bilimler okulda öğrenilmez. Saha da ve proje üretirken öğrenilir. O yüzden okulu bitirip az bir maaşla bile olsa çalışmaya başla. Hiç kimse bizleri de kolları açık yüksek maaşlarla beklemedi . Yavaş yavaş oturuyor rayına zamanla işler
 
Mezun olur olmaz kim yuksek maasla calismaya basliyor ki? Once tabiri caizse pişmeniz gerekiyor. Para sonra.
 
Mesleğini severek yapan çok az. Bölümünüzün size göre olmadığını aslında öğrenci iken anlamışsınız. Anne babanızın tutumu hoş olmamış. Bence ebeveynler çocuklarını yetenek ve isteklerine göre okuma konusunda teşvik etmeli. Bu saatten sonra yapılabilecek tek şey mezun olduğunuz bölümle ilgili bir işte çalışmak. Çalışırken belki başka bir bölüm okunabilir. Yeni mezun birisi zaten düşük ücret alır. Kalifiye olmadan dolgun maaş beklemek mantıklı değil.
 
Eczaciyim, 3 yili askin bir suredir issizim ( ara ara mesul mudurluk falan yaptim ama kisa sureli)
Annem de eczaci 20 yillik eczanesini aglaya aglaya kapatti emekli oldu
Eczacılık artik oyle kafanizda canlandirdiginiz gibi degil
Iyi ki tercih etmemissiniz

2 kiz kardesim mimar
Buyuk olani 1.5 sene piyasada asgari ucretle 6 gun gece yarilarina kadar calisti.
Yaninda calistigi kendi hocasi 3 ay maasini vermedi
Karisiyla yurt disi tatiline cikti.
Sonra aniden istifa edip ales yds calisip tum araştırma gorevlisi alimlarina basvurdu.
Tasrada bir uni denk geldi kazandi
Nitelikliligin yanindan bile gecmeyen akademisyen görünümlü insanlarin birbirinin kuyusunu kazdigi bir tasra unisinde calisiyor
Hic mutlu degil ama en azindan ayin 15inde trink maasi yatiyor

Kucuk mimar kardesim iyi ozel unide tam burslu okudu mimarligi
Mezun olur olmaz yds ales ten 95+ alip ilanlara basladi
Hic ozelde calismaya yeltenmedi bile.
Pes pese acilan tum ilanlara basvurdu
1 gun erzurumda ertesi gun edirnedeydi
1 haftada 5 farkli sehirdeki mulakatlara girdigi oldu
Yuzune yuzune siz niye geldiniz bizim kimi alacagimiz belli dediler
Ama yine de hirsla gitti
Sanirim 12. Gittigi yeri kazandi
O da arastirma gorevlisi oldu

Herkesin farkli bir hikayesi vardir tabii ama
Eger nefret etmiyorsanız meslek degistirmeden once elinizdeki tüm imkanlari degerlendirin derim.
 
Aa niye ki?mimarlik benim hayalimdeki tek meslekti.Ben hala uzuluyorum hayallerim icin yeterince calismadigima..Bence mimarlik asla olmeyecek bir meslek...insanlar magarada yasamayacak,tunellerde calismayacak herhalde bir muddet daha..
Yalniz benim dikkatimi ceken bir nokta var.Aileninzin ya tmamen okulunu birak demeleri bana cok sinir bozucu geldi .Acayip sinir oldum kusura bakma canim,
 
Aa niye ki?mimarlik benim hayalimdeki tek meslekti.Ben hala uzuluyorum hayallerim icin yeterince calismadigima..Bence mimarlik asla olmeyecek bir meslek...insanlar magarada yasamayacak,tunellerde calismayacak herhalde bir muddet daha..
Yalniz benim dikkatimi ceken bir nokta var.Aileninzin ya tmamen okulunu birak demeleri bana cok sinir bozucu geldi .Acayip sinir oldum kusura bakma canim,
Evet biraz üzücü olmuş
 
mimarlık güzel ya niye ölsün? bence mimara her zaman ihtiyaç var. aklıma ilk gelen iç mimarlık. en önemli şey hedef kitlenizin yani müşterinizin kim olduğunu anlayabilmeniz. mesela iç mimarlar genelde zengin kişilere hizmet eder, bilgisini onların yaşam ve çalışma alanlarında konuşturur. restorasyon falan da iyidir. en önemli tavsiyem, mesleğinizle alakalı dijital gelişmelere mutlaka uyum sağlayın ve aktif olun. gelişen trendleri, dünyayı takip edin. yaratıcılığınızı geliştirecek şeyler öğrenmeye çalışın. ilk etapta maaşınız düşük olur ama zamanla artar. hepimiz öyleyiz. çok az insan hayalindeki mesleği yapıyor ama elimizde olanı güzelleştirmek de bizim elimizde, eğer değiştirme şansımız yoksa.
 
Merhaba.Ben mimarlık okuyordum.Bu okulu 2015 yılında kazandım.Şu anda 6.yılım ve iki projem kaldı.Yani iki ders için bu sene daha gideceğim.Bu okulu okumakta gerçekten çok zorlandım.Benim tercih ettiğim dönemde mimarlık popüler bir meslekti.Aslında ben diş hekimliği,eczacılık gibi bölümler düşünüyordum.Bu bölümleri 15 20 puanla kaçırmıştım.Sonra bu bölümler olmayınca kız için uygun mühendisikleri araştırdım.Ve benim düşündüğüm mühendisliklerin hiçbirinin bana göre olmadığının farkına varmıştım.O zamanlar elektrik elektronik,makina,inşaat mühendislikleri düşünüyordum.Alt katımızda oturan ve aynı okuldan mezun olduğumuz biri ve çevremdeki bazı kişiler bana mimarlığı önerdi.Ve mimarlığı kazanmak için deli gibi çalışan arkadaşlarım vardı.Bu bölümü araştırdım ve mimarlığa aşık olmuştum.Hem teknik hem sanatın karışımı olması beni çok heveslendiriyordu.Ancak okulu okumaya başladığımda,ilk başladığım üniversite istediğim anlamda eğitim vermiyordu.Teknik anlamda çok yetersiz olduğundan sürekli geçiş yapmak istedim.Ama aile yanı olduğundan ailem tarafından durduruldum.Teknik anlamda hiçbir şey öğrenemiyorduk ve bu durum canımı iyice sıkmaya başladığından başka şehre gidemiyorsam bölüm değiştireyim dedim.Ancak ailem ona da müsade etmedi.Sen bölümünü çoktan seçtin,ya tamamen okulu bırak,ya da buna devam et dediler.Babam,bölüm ya da şehir değiştirirsen bir daha bu kapıdan içeri girme dedi.Bu sıkıntılardan ve bölümün zorluğundan dolayı okulum uzadı.Ama benim dönemimdeki çoğu kişinin uzamıştı.Neyse asıl mesele bu değil.Sonra annemi kaybettim,babam evlendi.Ve ben şehir değiştirdim.İstediğim okuldayım.Ve mezun olmama çok az kaldı.Ama mimalığın geleceği beni çok endişelendiriyor.Gelecekle ilgili çok büyük kaygılarım var.Bu bölümün puanları önceden çok yüksekken şu an kontenjanlar çok artırılmış,hatta kontenjanı en fazla boş olan bölümler arasında 2.sırada.Kriz döneminden dolayı staj yeri bulmakta bile çok zorlanmıştım.Tüm ofisler kepenklerini indirmişti.Ve bu kadar zor bölümü bitirenlerin çok düşük maaşlarla işe başladığını duymaya başladım.Aslında önceden de okumuştum fakat kpss,ales düşünüyordum.Ancak ataması o kadar az ve o kadar yüksek puan yapmak gerekiyor ki,imkansız gibi.Mezun olan çoğu arkadaşım işsiz,ücretsiz çalışmayı teklif eden firmalar bile varmış.Aceba tekrardan sınava hazırlanıp hukuk ya da bilgisayar mühendisliğine mi yönelsem diye düşünüyorum.Bu düşünce beynimi o kadar kemiriyor ki.Şu anki projeme odaklanamıyorum.Hem mimarlık konusunda çok başarılı biri olmadığımı düşünüyorum.Buraya kadar biraz aile zoru,biraz sene kaybı olmasın düşüncesi ile geldim.Eşit ağırlıktan sınava girmediğimden tm puanım oluşmamıştı.Bu ülkede mimarlara hiç değer verilmediğinin farkına vardım.Sizce ne yapmalıyım,ya da bu düşüncelerden nasıl kurtulabilirim
Ben de artık mimarlara pek iş yok diye biliyorum. Tanıdık bir mimar arkadaşım sgk ya mimar olarak atandi ama hala kpss ile baska bakanlığa geçmeye çalışıyor.
Bence olduğunuz yerde özelde tecrube edinip o sırada Almanca d öğrenip Almanya ya gidin. Is bulmak için ayrı bir vizesi var diye biliyorum ona başvurusunun.bence de yeni mezunlar için bu ülkede gelecek yok(malum partiden torpilli olmadikca)
 
Şu an hangi meslek bu durumda değil ki? İlk olarak öğretmenler iş bulma sıkıntısı yaşadı sonra hukuk mühendislik ve mimarlıklar.. sanırım bir on yola kadar doktorlarda da aynı durum olacak
 
X