Meral Vurgun Şiirleri

Duruşun

tam da sıyrılıp çıkacakken
adressiz suskulardan
uçurum olup düşüyorum
çığlıklarım vuruyor derilerine evrenin
darmadağın saçılıyor umutlarım

ben seni gülüşünden tanırım
ayağının tozundan
uzaklardan rüzgarla gelen kokundan
canımın şahdamarında şahlanışından
sesinin her telinden
seni yüreğinin nasırından tanırım
seni gözlerinin keskin bakışından
duruşundan

duruşun ki
kara kaşın diviti
mürekkep hokkası
güncesini yazar sevdanın

duruşun ki
Gabriel Peri meydanında abidemdir
Diyarbakır kalesinde türkü'm
öteki adıdır direnmenin
baş kaldırısı Spartaküs'ün

kanarken karaca yavrusu yüreğimin telleri
çığrıma çığlıklar düşürdün
durulurdum
serin sular içeydim pınarlarından
ben seni köpük köpük çağlayışarından tanırım...

MERAL VURGUN