38+1 de kontrol amaçlı hastaneye gittik .karnım sertleşmişti ve ağrılarım başlamıştı.Kordon dolanması nedeniyle zaten hep tedirgindik.Doktorum oğlumuzun bir gün daha bekleyemiyecegini acil sezeryana alınmam gerektiğini söledi.Ben birgün daha istedim ertesi gün için anlaştık ve evin yolunu tuttuk.Heyecan doruktaydı.Son hazırlıklar yapıldı sabaha kadar uyuyamadım.
cumartesi günü saat 10:00 da yatışımı verdi doktorum ...nst yapıldı;lavman yapıldı;sonda takıldı.bekleyiş başladı Annem,kayınvalidem,eltim ,ananem,eltim,dayım herkez heyecanla eymen çağanı bekliyordu.Sedye geldi yatırdılar ve 13:00 da amelıyathaneyolu tutuldu.Benle beraber eşim ameliyathane kapısına kadar geldi.Ayrılık vakti gelince benim gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı,eşim elimi bıraktı onun yüzünün şeklide gözümğn önünden gitmez.
Ve buz giibi ameliyathane ye getirildim...içerde rahat 7-8 kişi vardı.Sonra tansıyon aletleri ve kalp ölçümleri yapılmaya başlandı...net olarak karar vermemiştim ameliyat şekline anestesici geldi ve ona gore spinal olmamın daha ıyı olacagını söledi..Çünkü 9 ay taşıdığın bebeği ılk olarak sen görüp sesini sen duymak istemezmisin dedi. Söledikleri mantıklı geldi ve spinal sezeryan olamaya karar verdim..belimden iğne yapıldı..yeşil örtü önüme örtüldü.doktorum geldi..şöle etrafıma baktım giren çıkan belli değildi belimin uyustugunu hissettim ve kesme islemi başladı ...aradan uzun zaman geçmedi bir ağlama sesi EYMEN ÇAĞANIM dünyaya ilk sesini verdi.. .hemşire hemen temizledi kilo ölçümü falan yaptı ...3 kilo 47 cm oğluşum giydirdiler sonra götürmüşler aşağıya beni diktiler sonra biraz beklettiler ...ve ameliyathaneden çıkarttılar kapının önünde eşim bekliyordu ..gözleri dolu dolu odama gittim yataga yatırdılar oglumu kucagıma vedıler...allahım okadar güzel bir duygu ki ..emzirdim... okadar masum muhtaç ki bana ...
Ömrümün en güzel günü en güzel dakikalarıydı
Allah'ıma binlerce kez şükrolsun...iyiki var iyiki benim oğlum ...iyiki yanımda... şuan ondan başka kimse gözümde değil..hayatım ona endeksli....çok seviyorum oğlumu..
o duyguyu yaşamayı sabırsızlıkla bekliyorum ve ne zaman doğum öyküleri okusam çok duygulanıyorum bende oğlumu şimdiden çok seviyorum daha 20 haftalığız ama günler geçsinde kavuşayım diyorum bugn rüyamda gördüm sanki annelik duygusunu ilk defa içimde hissettim ve onu herşeyden korumaya çalışıyorum RABBİM bütün isteyenlere versin sizinkinide Allah bağışlasın
başlığı okuyunca yazmak istedim. biz büyük bir aşkla evlendik eşimle. ama şimdi diyorum ki bizim aşkımız ufacıkmış meğer. oğlumdan sonra gözüm hiçbir şey görmüyor, kalbim pır pır, bu duyguyu anlatacak kelime yok... Allah herkese nasip etsin bu mucizeyi...
ameliyathaneye girerken eşimin yüzünü unutmuorum dedin ya ağlamaktan helak oldum bnm eşim dışa hiçir derdini belli etmez düşünüorumda kendinii çok yalnız hissedecek gibi gelior
buarada allah analı babalı büyütsün mutluluk ve sağlık dolu bir yaşam sizinle olsunbnde hamileyim allah izin verirse eylül annesi olucam