çaresiz kaldığında
boş gözlerle
etrafına bakarsın
bir türlü gözyaşın akmaz
isyan edersin hayata
herşey fazla gelir
taşıyamazsın.
mutsuzluğun çoğalır
ezilir ezilir
küçülürsün altında
nedenler,niçinler
arka arkaya dökülür
dudaklarından.
bazen taş yığınına benzer
hayatın
kalabalıktır dünyan
sahte sevgiler,maskeli yüzler
dörtbir yanında
pervane olur,
ama sen kendini
yalnız kalmış kum tanesi
gibi hissedersin
hüzünlenirsin.
bir dosta ihtiyacın olur
çünkü çaresizsin.
senin gözlerine bakacak
birini ararsın
seni yüreğiyle taşıyacak
hani,canın yandığında
onunda canı yanacak
kahramanın olacak biri
işte o sensin.