majör depresyon yaşayanlar

melekaliye

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
19 Aralık 2015
71
45
38
47
Yıllardır bir da yine öyle olcay korkusuyla yaşıyorum ama aslında hiç düzenlediğimi düşünüyorum sadece fiziksel rahatsızlıklarım geçiyor ben hep mutsuz hicbiseyden zevk almıyorum hiçbirşey beni mutlu etmiyo kocaman bi hic lik bide bakıyorum bi iki yıl sonra tekrar basliyor depresyonum bu konuda yardımlarınız olursa çok sevinirim
 
Tamam hayat kolay degil neler yasadin da boyle hissediyorsun bilemem. Ama ben insanlarin boyle karamsar ve mutsuz olmasina tahammul edemiyorum. Hayat kisa. Nefes aldigimiz her anin tadini cikarmak lazim. Boyle diyorum ben cok mu kolay bi hayat yasiyorum? Kesinlikle hayir. Ama en azindan kaliteli ve mutlu yasamak icin elimden gelen cabayi sarfediyorum.
 
S
Sorunda tam bu iste
 
Sanirim yasanan her zor durum insanlarda farkli etkiler birakiyor. Bu yuzden de olaylara farkli tepkiler verdiriyor. Ben de cok saglikli bir ruhsal durumda sayilmam ama yasadigim olaylar insanlarin mutsuzluklarina tahammulsuzluk olarak kaldi bende. Cunku cevrendekilere bu mutsuzlukla geriyorsun belki. Onlar da bu halinden mutsuz oluyordur. Tedavi alsan da iyilesmek senin elinde. Bunun da farkindasin. Bence biraz daha iyilesmek icon cabalamalisin. Cunku belki de yarin bugunlerini boyle harcadigin icin cok pisman olucaksin.
 
Çok haklısın ama iyi tedaviler maddi açıdan çok zor yıllardır bu işin içinde tecrübe ettim sen çok haklısın bunların hepsini bende hissetmek yapmak istiyorum ama bi yerde elin kolun bağlı olmuyor türkiye şartlarında ben bile bana tahammül edemiyorum sen doğru syluyosun ama ben zaten çözüm odakliyim yıllardır savaşıyorum yoksa bu durumda olup hayatına son veren çok kişi var ben bu ağır yükle yaşamaya geri hayata dönmeye çalışıyorum hemde yillardirOTE="Birmelegin_annesi, post: 44366094, member: 709870"]Sanirim yasanan her zor durum insanlarda farkli etkiler birakiyor. Bu yuzden de olaylara farkli tepkiler verdiriyor. Ben de cok saglikli bir ruhsal durumda sayilmam ama yasadigim olaylar insanlarin mutsuzluklarina tahammulsuzluk olarak kaldi bende. Cunku cevrendekilere bu mutsuzlukla geriyorsun belki. Onlar da bu halinden mutsuz oluyordur. Tedavi alsan da iyilesmek senin elinde. Bunun da farkindasin. Bence biraz daha iyilesmek icon cabalamalisin. Cunku belki de yarin bugunlerini boyle harcadigin icin cok pisman olucaksin.[/QUOTE]
Cok
 
Pişmanlığı gelince çok pişmanım çok ilekaliye, post: 44366100, member: 724116"]Çok haklısın ama iyi tedaviler maddi açıdan çok zor yıllardır bu işin içinde tecrübe ettim sen çok haklısın bunların hepsini bende hissetmek yapmak istiyorum ama bi yerde elin kolun bağlı olmuyor türkiye şartlarında ben bile bana tahammül edemiyorum sen doğru syluyosun ama ben zaten çözüm odakliyim yıllardır savaşıyorum yoksa bu durumda olup hayatına son veren çok kişi var ben bu ağır yükle yaşamaya geri hayata dönmeye çalışıyorum hemde yillardirOTE="Birmelegin_annesi, post: 44366094, member: 709870"]Sanirim yasanan her zor durum insanlarda farkli etkiler birakiyor. Bu yuzden de olaylara farkli tepkiler verdiriyor. Ben de cok saglikli bir ruhsal durumda sayilmam ama yasadigim olaylar insanlarin mutsuzluklarina tahammulsuzluk olarak kaldi bende. Cunku cevrendekilere bu mutsuzlukla geriyorsun belki. Onlar da bu halinden mutsuz oluyordur. Tedavi alsan da iyilesmek senin elinde. Bunun da farkindasin. Bence biraz daha iyilesmek icon cabalamalisin. Cunku belki de yarin bugunlerini boyle harcadigin icin cok pisman olucaksin.[/QUOTE]
Cok[/QUOTE]
Pismanliga
 
Cok[/QUOTE]
Esim gemi kaptani bi iki haftaya gidicek ve 6 ay boyunca yalniz yasayacagim. Dun kizimin mezarina gittim. Aklimdan gecmedi degil yaninda bi mezara da ben yativersem ne olur diye. Sonra bi deniz kenarina gittim. Bi deniz havasi aldim. Dusundum ki olum ne kolay. Herkes o kadar basit seyleri o kadar buyuk yasiyorlar ki. Denizlerden buyuk okyanuslar var. Biz belki bi kasik suda boguluyoruz insanlar okyanuslarda yasiyorlar. Bu yuzden mutlu olmaya calismak zorundayim dedim. Oyle de yapmak icin elimden geleni yapiyorum. Cunku biliyorum ki benden daha degerli hicbi sey yok bu dunyada. Ben de tedavi almaya basladim. Ama orda konusmak, ilac almak benim hayatimda hicbir seyi degistirmiyor ben istemedigim surece. Dunyanin en iyi doktoruna da gitsen tedavi sende basliyor. Once senden daha degerli hicbir seyin olmadigina inanmakla baslamalisin bence.
 
Birmelegin_annesi .!.:
Cok
Genişletmek için tıkla...
Esim gemi kaptani bi iki haftaya gidicek ve 6 ay boyunca yalniz yasayacagim. Dun kizimin mezarina gittim. Aklimdan gecmedi degil yaninda bi mezara da ben yativersem ne olur diye. Sonra bi deniz kenarina gittim. Bi deniz havasi aldim. Dusundum ki olum ne kolay. Herkes o kadar basit seyleri o kadar buyuk yasiyorlar ki. Denizlerden buyuk okyanuslar var. Biz belki bi kasik suda boguluyoruz insanlar okyanuslarda yasiyorlar. Bu yuzden mutlu olmaya calismak zorundayim dedim. Oyle de yapmak icin elimden geleni yapiyorum. Cunku biliyorum ki benden daha degerli hicbi sey yok bu dunyada. Ben de tedavi almaya basladim. Ama orda konusmak, ilac almak benim hayatimda hicbir seyi degistirmiyor ben istemedigim surece. Dunyanin en iyi doktoruna da gitsen tedavi sende basliyor. Once senden daha degerli hicbir seyin olmadigina inanmakla baslamalisin bence.[/QUOTE]
Bunu basarmayi gercekten cok istiyorum samimiyetime inanin ama kendimi bir turlu sevemiyorum cok ozurdilerim sizin karsinizda konusmaya bile haddim yok cok uzuldum rabbim size sabir ve şafi ismiyle tez zamanda sifa versin insallah
 
Bunu basarmayi gercekten cok istiyorum samimiyetime inanin ama kendimi bir turlu sevemiyorum cok ozurdilerim sizin karsinizda konusmaya bile haddim yok cok uzuldum rabbim size sabir ve şafi ismiyle tez zamanda sifa versin insallah[/QUOTE]
Cok tesekkur ederim Allah razi olsun. İste hatayi tam da burda yapiyoruz. Bence yapabilcegine kesinlikle inan. Bi gulumsemene bakar. Yapamaman icin tek engel yuzundeki kaslar bunu sakin unutma. Hayat emin ol daha cekilir bi hal alacak.
 
Çok tesekOTE="Birmelegin_annesi, post: 44366122, member: 709870"]Bunu basarmayi gercekten cok istiyorum samimiyetime inanin ama kendimi bir turlu sevemiyorum cok ozurdilerim sizin karsinizda konusmaya bile haddim yok cok uzuldum rabbim size sabir ve şafi ismiyle tez zamanda sifa versin insallah[/QUOTE]
Cok tesekkur ederim Allah razi olsun. İste hatayi tam da burda yapiyoruz. Bence yapabilcegine kesinlikle inan. Bi gulumsemene bakar. Yapamaman icin tek engel yuzundeki kaslar bunu sakin unutma. Hayat emin ol daha cekilir bi hal alacak.[/QUOTE]
Cok teskr ediyorum benim sizle bugün konuşmam tesadüf değil bence bunu biliyorum bu sitey yeni uyeyim ve ilk kez yazdım benimde tam ihtiyacım olan şey sizin gibi güzel insanların çevremde olması bu yalnızlık beni dahada kötü ediyo çok sağolun size hep dua edecegim
 
Su sözü hayatınıza geçirebilirsiniz çok duymuş olabilirsiniz ama anlamını yitirmesin.Gerçekten okadar sorun odakliyiz ki!! kurban rolü bizim için hep çözüm oluyo.Napim benim rahatsizligim var elimde değil gibi şeyler.Bunları bıraktığınız AN iyileseceksiniz.Hastaliginiza dair inancinizi küçücük yapın daha az ciddiye alın.

Bir çözüm aramaya başlamadan sorunun ne olduğunu belirlemekte de hiçbir sakınca yok. Ancak, pek çok insan, zamanla çözüm odaklı olacaklarına, sorun odaklı bir hale dönüşüyorlar. Sürekli olarak sorunuanaliz ederek ve inceleyerek, sorunun daha da büyümesine sebep oluyorlar. Benzer, benzeri çeker. Onun için, yaşamak istediğiniz şeylere odaklanın, onları anlatın ve sonunda o şeyler sizin gerçeğinizde beden bulacaktır.

Abraham
 
İyiki üye olup bunları paylasmissiniz.İnsanin kemiklesen düşünceleri burda diğer kişilerin fikirleriyle kırılır.
 
NARKOZ: ASRIN SALGINI DEPRESYON YALANI
Hep söylüyorum!

Günümüzde mevcut psikiyatri global sektörün Truva atına dönüşmüştür!

Sağlıklı beslenme, kitlesel bilinçlenme gibi gelişmeler sonucu fiziksel sağlık alanında fazla hastalık üretemeyen, şimdilik şeker, kalp, tansiyon ve obeezite ile beslenen (ancak bunlarla asla yetinemeyen) kapitalist vampir gözünü psikiyatriye dikmiş durumdadır.

Çünkü bu alanda nesnel gerçekliklere gerek yoktur; felsefi kanaatlerinizi hastalık olarak pazarlamak son derece mümkündür. Bunun yolu da çok kolaydır:

Telkin ve propaganda!

“Şunlar şunlar varsa hastasınız” demek kitlelerin önemli bir bölümünde, “Aaaa onlar bende de var, ben demek ki hastayım” demeleri, derken en tabii ruh halleri üzerinde yatıp kalkmaları, bunlarla ilgili sürekli zihinsel doldur boşaltlar yapmaları (çünkü modern psikiyatriye inanarak hasta olduklarını düşünen kişiler kendileriyle ilgili olan ve hastalık denilen bir duruma nasıl kayıtsız kalabilirler ki. Yeter ki kafaların içine “sen hastasın” virüsünü sokun bir kere) hasta olduklarına inanmaları için fazlasıyla mümkündür.

Nitekim de böyle oldu!

Dünyada global bir sağlık sistemi var. Bu sistem kendi sektörünü dünyanın en karlı sektörlerinin başında tutma işlevi görüyor. “Para bu kadar belirleyici mi” dememek gerekir. Bu sizin için veya benim için öyle olmayabilir. Ancak kapitalizmin en temel sloganı daha fazla insanlık değildir; daha fazla kardır!

Bu günlerde daha güçlü bir sesle tekrar yinelenen, “Dünyada depresyon salgını var” feryadı tam bir kara propagandadır. Yine aynı senaryo sahnede. Kitleler belki zor (zor olan her hal hastalık değildir. Borca girmiş birinin ruh hali de zorludur) ancak doğal olan ruh hallerinden ötürü hasta olduklarına telkin ve propaganda yöntemiyle inandırılmaya çalışılıyor. Böyle yapılarak herkesin kaygılanması (kaygı hastalığa götüren kara bir bataktır nasıl olsa), “Muhtemelen benim yaşadığım da depresyon, çünkü bu kadar yaygınmış baksana” demeleri, bu düşünce sonunda tıpış tıpış kliniklere doğru koşmaları hedefleniyor. Yeter ki oraya kadar ulaşsın insanlar. Oraya gidip de önce hastalık teşhisi, ardından kutu kutu aynı ilaçtan almayan kaç kişi var sanıyorsunuz!

Bu mesajla hedefledikleri ikinci nokta devlet kurumlarını daha fazla kaynak ayırmaya hazırlamak, bunun alt yapısını sağlamaktır! Böylece, devletlerin ilgili birimleri bu “asrın salgını” karşısında vicdani muhasebe yapacak, haliyle halklarını düşünerek şeker tabletiyle aynı etkiyi gösterdiği bilmem kaç kere ortaya konan bu “sihirli ilaca” tüyü bitmemiş yetimin haklarından daha fazla rakam ayıracak!

Bu lobinin diğer çok önemli bir hedefi de dünyadaki mevcut global statükoyu muhafazadır! Onlar her ruhsal sıkıntıya hastalık diyerek, “Ne düşünce biçiminde, ne hayatı yaşama felsefende, ne de içinde bulunduğun koşullarda sorun var. Tek sorun var, o da beyninde. İçindeki maddesi azalmış, serotonini düşmüş” demeye çalışmaktadırlar aslında. Yani sorgulama, öde ücretini, sonra da iç ve uyuş sadece! Çünkü sorgularsa gerçek çözümü falan bulabilir insanoğlu! O yüzden korkuya fobi (hastalık) derler, hatta asla bilimsel olmayan, tam bir kandırmaca olan hipnoza bile önem verirler; ancak gerçek yaklaşımlara bir türlü yer vermezler. Amaç şu: Bir şeylerle uğraş, ama bu asla kesin çözüm veren şeyler olmasın! Yoksa sektör ne yapar sonra!

Yine bu günlerde, “Gerçek depresyon vakalarının en fazla yüzde yirmisi kliniklere gidiyor” denilerek kitlelere, “Kliniğe gitmedik diye kendinizi sağlıklı zannetmeyin. Siz aslında durumundan habersiz olan cahil hastalarsınız. Ama biz, siz kliniğe gelmeseniz bile durumunuzun ne olduğunu oturduğumuz yerden biliyoruz” mesajı veriliyor. Böylece pastayı büyütmek için korku umacılığı yapıyor. Esas söylemesi gereken şeyi, yani, “Demek kliniklere gitmeyen yüzde 80’lik daha büyük kesime hiç de bir şey olmuyor, bak ne güzel yaşayıp gidiyorlar” gerçeğini ise demiyor. Çünkü öyle bir hırsla gözünü o bakir yüzde seksene dikmiş ki bunu göremiyor bile.

NEDEN SIK SIK BUNLARI YAZIYORUM. TAKINTILI BİRİ MİYİM YOKSA

Gerçeklere kayıtsız kalamadığım, göz göre göre yapılan bu sömürüye eyvallah diyemediğim için yazıyorum. “Kötü komşu ev sahibi yapar” derler ya hani, kötü işleyen bu sömürü sistemi de aynı şekilde beni yazar yaptı! (Demek ki her işte bir hayır var hakikaten.)

Bu sektörün çivisinin çıktığını görüyorum; çünkü yıllardır bizzat içinde çalışıyorum. Mutfakta olup biteni aşçı ve garsondan daha iyi kim bilebilir! Mutfağın içini bilmek için prof. olmak değil, aşçı olmak gerekir.

Önce teşhis konuluyor kişilere, sonra önümüze geliyor bu vakalar. Haliyle gerçeği tüm çıplaklığıyla görme şansımız çok fazla.

DEHB denilenlerin en fazla yüzde beşinin gerçek manada DEHB olduğuna, depresyon denilenlerde bu oranın yüzde ikiyi bile geçmediğine binlerce kere şahit oluyorum. On gün önce kocasından boşanmış kadının sekiz - on günlük doğal yas sürecine bile kronik depresyon denilebiliyor, iş o boyuta varmış durumda!

Sonra da ya, “Bana ne, salla başı al maaşı” deme durumu ile, “Bari millet öğrensin, kendi tedbirlerini kendileri alsınlar, bu işin kendi içinden düzeleceği yok” deme tercihi arasında tercihe zorlanıyorum.

Beni buna zorlayan şey sadece inancımın yüklediği mesuliyet duygusu ve doğuştan verilen, henüz bozulmadığını düşündüğüm vicdanım! Kimse belki de kendimi hedef haline getirecek bu yazılarım için bana para falan ödemiyor yani. Zaten hayatta en az zaafım olan şeydir, para! Çünkü onun her şeyi satın alacak gücünün olmadığını yıllar önce fark ettim!

BELKİ DE BU, BU KONULARDAKİ SON YAZIM

Çünkü ısrar; bir yerden sonra özün yani içeriğin önüne geçebiliyor, sözlenilenlerin önemini azaltabiliyor. Kişiler bu durumda içeriğin taşıdığı mesajla değil, söyleyen kişinin niyetiyle vs. uğraşmaya başlayabiliyorlar. Bilirim, günümüz insanı biraz tuhaftır. Kendisi için uğraşana değil, aleyhine çalışana meyillidir egoları! O sebeple kendisini seveni pek sevemez, gözü yine de çekip giden de, kendisinden kaçanda kalır daha çok! Onun için dedim zaten, esasında asrın sorunu Stockholm sendorumu diye!

Evet, yeni, yine vicdanımı sızlatan bir tespitim olmadığı sürece bu konulardaki son yazım bu muhtemelen!

Bu arada mühim bir hatırlatma yapmalıyım:

İnsanlara depresyon hastası değilsiniz derken sadece bir suistimal olduğundan dolayı değil; aslında var olan ve adına depresyon denilen bir zorlu ruhsal süreçten kurtulmanın yolunun evvela kendimizi hasta kabul etmemek olduğunu bildiğim için de bunu söylüyorum.

Yani, “Depresyon hastalık değildir, bu durumda siz de hasta değilsiniz” demekle, “Yardım almayın boş verin, çekin derdinizi” demiyorum ben; sizin durumunuzun düzelmesi için de bunun böyle algılanması gerektiğini söylemeye çalışıyorum.

Çünkü hastayım dediğinizde iyileşme olasılığınızı değil; süreci besleme ve uzatma olasılığınızı artırıyorsunuz ancak! Benim hasta değilsiniz telkinim aslında iyileşmeniz için de gerekli olan temel terapötik bir yaklaşım!

Velhasıl gerek özünde hastalık olmadığı için gerekse (velev ki hastalık dahi olsa) bu zorlu insani süreçten kurtulabilmeniz için en doğru psikolojik ve felsefi zemin (yaklaşım) kendinizi hasta kabul etmemek, böylece beyninizi ruhsal dünyanızın üzerine kilitlememektir. Bu kilit açık olursa ilaç alsanız da almasanız da vakti geldiğinde kurtulur gidersiniz. Depresyondan kim ölmüş! (İntihar riski hikayesine kanmayın siz. Bir depresyon vakası intihar edene dek beş depresyonu olmayan sağlıklı kişi intihar ediyor yaşamda)

Dediğim gibi, depresyon vs. denilen bir süreçten kurtulmanın en doğru ilk adımı kendinizi hasta olarak görmek değil; sağlıklı ancak zor bir dönemden geçen bir kişi olarak algılamaktır. Bu ilk adımı doğru atarsanız gerideki adımlar kısa da olsa uzun da olsa hedefinize varırsınız!

(Not: Hemen değil, vakti saati gelince! Çok iyi beslediniz diye yeni doğan bir bebek iki ayda yürümez)

Psikolog
İzzet Güllü
 
Cok tesekkur ederim Allah razi olsun. İste hatayi tam da burda yapiyoruz. Bence yapabilcegine kesinlikle inan. Bi gulumsemene bakar. Yapamaman icin tek engel yuzundeki kaslar bunu sakin unutma. Hayat emin ol daha cekilir bi hal alacak.[/QUOTE]
Cok teskr ediyorum benim sizle bugün konuşmam tesadüf değil bence bunu biliyorum bu sitey yeni uyeyim ve ilk kez yazdım benimde tam ihtiyacım olan şey sizin gibi güzel insanların çevremde olması bu yalnızlık beni dahada kötü ediyo çok sağolun size hep dua edecegim[/QUOTE]
Cok sagol Allah razi olsun. Bu dunya dualar uzerine kurulu. Kulun kula ettigi dua kadar makbulu yokmus. İcinde kucicuk bi umut isigi yakabildiysem ne mutlu bana...
 
Birmelegin_annesi .!.:
Cok tesekkur ederim Allah razi olsun. İste hatayi tam da burda yapiyoruz. Bence yapabilcegine kesinlikle inan. Bi gulumsemene bakar. Yapamaman icin tek engel yuzundeki kaslar bunu sakin unutma. Hayat emin ol daha cekilir bi hal alacak.
Genişletmek için tıkla...
Cok teskr ediyorum benim sizle bugün konuşmam tesadüf değil bence bunu biliyorum bu sitey yeni uyeyim ve ilk kez yazdım benimde tam ihtiyacım olan şey sizin gibi güzel insanların çevremde olması bu yalnızlık beni dahada kötü ediyo çok sağolun size hep dua edecegim[/QUOTE]
Cok sagol Allah razi olsun. Bu dunya dualar uzerine kurulu. Kulun kula ettigi dua kadar makbulu yokmus. İcinde kucicuk bi umut isigi yakabildiysem ne mutlu bana...[/QUOTE]
Küçücük bi umut ne demek size bugün yazmak istedim ama bu kadar sıkıntılarımız içinde benim gibi bunalımda olan biriyle konuşmak uğraşmak istemezsiniz diye düşünmüştüm ve yazmadım. Bugün yıllardır ilk kez çok mutlu uyanmabildim bu önce rabbimiz sonra sizin sayenizde oldu tam tekrar depresyona girme kokusu içindeydim yine aynı şeyleri fiziksel olarak hissetmeye başlamıştım iki gün olmuştu bu korkuyla öylesine bu başlığı atmıştım ama bu bi vesileymis sizi tanımam için çok teşekkür ediyorum duaların hep sizle olacak
 

Keske yapabilsek(m). Ne guzel kontrol edebiliyorsun kendini...

Diyorum ki, elim ayagim tutuyor,sagligim yerinde. Beni seven bir esim, bircok ciftin isteyip sahip olamadigi Allah vergisi bir yavrum var. Kendine gel,silkelen...diyorum... Mutsuz ve problemi olan insanlarin hikayelerini okuyorum ki,halime sukredeyim diye...kiymeyini bileyim diye..nitekim sukrediyorum da...

Ama gel gor ki icimdeki sikintiya engel olamiyorum. Beni mutsuz eden ve hayata kusturen dusuncelere,beni bunalima iten dusjncelere engel olamiyorum. Yani bu dusuncelere hukmedemiyorum. Ne kadar cabalasam da onlar bana hukmediyor. Bas edemiyorum...

Bunu "sozum meclisten disari" simariklik,rahat batmasi falan gibi birsey sanmayin ne olur... Ben bu durumumu sadece esimle paylastim. O da bana yardimci lmaya calisirken akil veriyor bu sekilde,o kadar canim yaniyor ki o " hersey senin elinde,suna sukret,buna sukret,sen caba sarf etmiyosun" dediginde gercekten cok canim yaniyor.

En sonunda bunun gercek bir hastalik oldugunu ogrendim. Yani nasil ki grip oluyoruz veya kansizlik yasiyorsak bu da bir hastalik.

Yani kansiz oldugunuzu dusunun,kendinizi motive etmeyle o kansizlik gitmeyecek. İlla ilac vs gibi elle titulur bir tedavi uygulanmali. Bu hastalik da oyle. Siradan bir depresyonu kendiniz atlatabilirsiniz belki ama bu gibi rahatsizliklarda beyinde mutluluk hormonu varmis adini unuttum. Onun eksikliginden ortaya cikiyormus.
Yani o hormon herkeste x seviyede diyelim,o seviyenin altina inince ,cok afedersin biyerimizi de yirtsak kendi kendimize iyilesemiyoruz. İlla ilac,terapi,ilac+terapi vs gibi tedavilerin uygulanmasi sart oluyor. Yoksa olmuyor.

Bunun disinda keske dediklerinizi yapabilsem ah yapabilsem... Bir de emziriyorum ben. Maalesef rahatsizligim dogumdan sonra ortaya cikti. Emzirdigim icin ilac da kullanamiyorum. Ne yapacagimi da bilmiyorum.

Allah kimseye vermesin.
 
Seni o kadar iyi anliyorum ki... Ben de bunlari soyluyorum da her zaman boyle olamiyorum ne yazik ki. İcimdeki sıkıntılar bazen hayati cekilmez noktaya getirdigi oluyor. Ozellikle bebegimi kaybettikten sonra her seyi kontrol etmeye cabalar oldum. Esim 5 dk gec kalsa dokuz doguruyorum. Gece uyanip nefeslerini takip ediyorum. Bu yizden dedigin gibi ben de tedavi goruyorum. Ama anlatmak istedigim bundan farkli bi sey aslinda. Her seye ragmen yuzune bi gulumseme oturtabilirsen her sey daha cekilebilir oluyor. Ben zor gunlerimi bu sekilde daha hafif atlatabildim ya da atlatma cabasindayim. Tavsiyem sadece bu. Bi gulumseme yuzunuzun sadakasi olsun. İnan ki hayat daha cekilir hale geliyor.
 
[QUOTçok ama çok anlıyorum bu dediklerini 4 sene önce 1 yıl aralıksız hiç durmadan sn ye sn ye yaşadım en yakının bile anlamiyor fiziksel bir rahatsızlık olmadığı için insanlar bunu anliyamiyo çok ta görmüyorum ama insan o an anlaşıldığını hissetmek istiyo çünkü gerçekten dipsiz bir kuyu ben seni anlıyorum istediğin sürece sana yanında olduğumu söylemek istedim elimden gelirse yardımcı olmak isterim. Şu an 4 sene oldu ama bir an yine olur korkusu var içimde ama birmeleginannesinin gece bana yazdığı msjlardan sonra bir an beynimde şimşekler çaktı ve o günden sonra kendimi çok huzurlu hissettim ona teşekkür ederim o bana bi vesileydi. Bebegin n kadarlik bilmiyorum ama sunu dusun onu herseyden ustun tutuyosun ama onun icin saglikli olmak adina birmeleginannesinin dedigi seyi sana soyliycek o kadar kucukseyleri buyutuyorz ve icinde kendimizi boguyoruz beraberinde tum sevdiklerimizi burda cokk ama cok sana yazmak istediklerim var aslinda ama senin tam olarak depresyinun n asamada bilmedigim icin yazamiyorm ama inan bu hastaligi cektigim icin icim aciyo rabbim kapidaki kopege bile vermesin diye dua ediyormQUOTE="DerinDeniz834, post: 44408187, member: 684852"]Keske yapabilsek(m). Ne guzel kontrol edebiliyorsun kendini...

Diyorum ki, elim ayagim tutuyor,sagligim yerinde. Beni seven bir esim, bircok ciftin isteyip sahip olamadigi Allah vergisi bir yavrum var. Kendine gel,silkelen...diyorum... Mutsuz ve problemi olan insanlarin hikayelerini okuyorum ki,halime sukredeyim diye...kiymeyini bileyim diye..nitekim sukrediyorum da...

Ama gel gor ki icimdeki sikintiya engel olamiyorum. Beni mutsuz eden ve hayata kusturen dusuncelere,beni bunalima iten dusjncelere engel olamiyorum. Yani bu dusuncelere hukmedemiyorum. Ne kadar cabalasam da onlar bana hukmediyor. Bas edemiyorum...

Bunu "sozum meclisten disari" simariklik,rahat batmasi falan gibi birsey sanmayin ne olur... Ben bu durumumu sadece esimle paylastim. O da bana yardimci lmaya calisirken akil veriyor bu sekilde,o kadar canim yaniyor ki o " hersey senin elinde,suna sukret,buna sukret,sen caba sarf etmiyosun" dediginde gercekten cok canim yaniyor.

En sonunda bunun gercek bir hastalik oldugunu ogrendim. Yani nasil ki grip oluyoruz veya kansizlik yasiyorsak bu da bir hastalik.

Yani kansiz oldugunuzu dusunun,kendinizi motive etmeyle o kansizlik gitmeyecek. İlla ilac vs gibi elle titulur bir tedavi uygulanmali. Bu hastalik da oyle. Siradan bir depresyonu kendiniz atlatabilirsiniz belki ama bu gibi rahatsizliklarda beyinde mutluluk hormonu varmis adini unuttum. Onun eksikliginden ortaya cikiyormus.
Yani o hormon herkeste x seviyede diyelim,o seviyenin altina inince ,cok afedersin biyerimizi de yirtsak kendi kendimize iyilesemiyoruz. İlla ilac,terapi,ilac+terapi vs gibi tedavilerin uygulanmasi sart oluyor. Yoksa olmuyor.

Bunun disinda keske dediklerinizi yapabilsem ah yapabilsem... Bir de emziriyorum ben. Maalesef rahatsizligim dogumdan sonra ortaya cikti. Emzirdigim icin ilac da kullanamiyorum. Ne yapacagimi da bilmiyorum.

Allah kimseye vermesin.[/QUOTE]
Seni cokk
post: 44408187, member: 684852"]Keske yapabilsek(m). Ne guzel kontrol edebiliyorsun kendini...

Diyorum ki, elim ayagim tutuyor,sagligim yerinde. Beni seven bir esim, bircok ciftin isteyip sahip olamadigi Allah vergisi bir yavrum var. Kendine gel,silkelen...diyorum... Mutsuz ve problemi olan insanlarin hikayelerini okuyorum ki,halime sukredeyim diye...kiymeyini bileyim diye..nitekim sukrediyorum da...

Ama gel gor ki icimdeki sikintiya engel olamiyorum. Beni mutsuz eden ve hayata kusturen dusuncelere,beni bunalima iten dusjncelere engel olamiyorum. Yani bu dusuncelere hukmedemiyorum. Ne kadar cabalasam da onlar bana hukmediyor. Bas edemiyorum...

Bunu "sozum meclisten disari" simariklik,rahat batmasi falan gibi birsey sanmayin ne olur... Ben bu durumumu sadece esimle paylastim. O da bana yardimci lmaya calisirken akil veriyor bu sekilde,o kadar canim yaniyor ki o " hersey senin elinde,suna sukret,buna sukret,sen caba sarf etmiyosun" dediginde gercekten cok canim yaniyor.

En sonunda bunun gercek bir hastalik oldugunu ogrendim. Yani nasil ki grip oluyoruz veya kansizlik yasiyorsak bu da bir hastalik.

Yani kansiz oldugunuzu dusunun,kendinizi motive etmeyle o kansizlik gitmeyecek. İlla ilac vs gibi elle titulur bir tedavi uygulanmali. Bu hastalik da oyle. Siradan bir depresyonu kendiniz atlatabilirsiniz belki ama bu gibi rahatsizliklarda beyinde mutluluk hormonu varmis adini unuttum. Onun eksikliginden ortaya cikiyormus.
Yani o hormon herkeste x seviyede diyelim,o seviyenin altina inince ,cok afedersin biyerimizi de yirtsak kendi kendimize iyilesemiyoruz. İlla ilac,terapi,ilac+terapi vs gibi tedavilerin uygulanmasi sart oluyor. Yoksa olmuyor.

Bunun disinda keske dediklerinizi yapabilsem ah yapabilsem... Bir de emziriyorum ben. Maalesef rahatsizligim dogumdan sonra ortaya cikti. Emzirdigim icin ilac da kullanamiyorum. Ne yapacagimi da bilmiyorum.

Allah kimseye vermesin.[/QUOTE]
Seni benim gibi yasayan
 
Son düzenleme:
kızlar alıntılarınız çok karışık.
Bu hastalık berbat bir şey uzay boşluğunda yaşamak gibi anlamsız her şey. Anlamsızlığı sorgularsan neden bu böyle diye iyice bir girdaba giriyorsun.

Ben bir şey sorucam size yaşan herkes cevap verebilir.
devamlı mutsuzluğunuzu düşünüyor musunuz neden oldu nasıl ve ne zaman geçecek diye?
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

21 - 27 Ekim 2024 Haftalık Burç Yorumları
Yorumlar
17
Görüntüleme
1K
Nhessa
U
Panik bozukluk mu kalp hastalıgı mı
2
Yorumlar
24
Görüntüleme
3K
Beysahmet
B
O
Eşimin ailesi ile sorunum
8 9 10
Yorumlar
192
Görüntüleme
23K
solmelegi
S
I
Sanki kayboldum
6 7 8
Yorumlar
149
Görüntüleme
21K
Pinar0757
E
Dunyadaki tek bosanmak isteyen kadin benmişim meger.
Yorumlar
6
Görüntüleme
636
Etoburkiz
E
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…