Mağduriyetten haz almak

Yok yok yani kötü durumdaki insanlar kötü duruma düştüğü için haz almıyorum canım o kadar da değil. Aslında haz derken bağımlılık. Konudaki maaş kartına el koyan kayın yani her şeyi kendine hak gören haksız bir insan olsun diyelim. Ona o kadar çok sinirleniyorum ki sürekli ağzının payı verilmiş mi diye konuyu takip ediyorum yani tanımadığım etmediğim bir insanın mağduriyet durumuna aşırı angaje oluyorum. Ve bütün bu süreç bende böyle heyecan ve bağımlılık hisleri yaratırken çok yoruyor ve hirpaliyor. Veya mesela grupça biseyler konuşuyor. Konuyu hemen x kisisinin yöneticinin genel merkezin vs bize yaptığı haksızlıklara getiriyorum ve nabzim hızlanarak NASIL BOYLE YAPARLAR ABI YAAA NE HADLERINE??!! filan gibi çıkışlarda bulunuyorum ama günün sonunda zihnen yorgun, bitik, o gün gereğinden fazla ofkelenmis buluyorum kendimi. Ama mesela daha sakin, neşeli konular konuşsam o beni sarmıyor istediğim o heyecanı vermiyor. Yani keşke birileri mağdur olsa da ben de rahatlasam gibi değil de bilmiyorum anlatabildim mi.
Çoğu insan böyle bence,burada binbir çesit forum var,soruna cevap alabildiğin tek yer bdv
 
ben de kk cok seviyorum ama birilerinin acisindan haz duymak vs hic tanidik gelen hisler degil.
ben daha cok burada sansürsüz herkes her seyi anlattigi icin seviyorum. gercek hayatta böyle degil:)
bir de kadin konu aciyor esim soyle böyle, eski konularina bakiyorsun daha sevgiliyken belli olmus bu konu ama kadin gormezden gelmis falan. zamanla anliyorsun bazi seyleri, yoldaki isaretleri, red flaglari, zamaninda seni rahatsiz eden seylerin gelecekte de seni rahatsiz edeceğini vs. sosyal olarak gelisiyorsun bence:)
ben KKnin cok yararini gordum. sen dahil pek cok tatliş insanla reel hayatta zaman gecirdim. bazen sevgilime "bir arkadasim" diye anlatıyorum bazi seyleri "internetten arkadasin mi" diyor 😅
bir de her soruya çözüm var. dogalgaz kac gunde acilir diye de sorsan aninda çözüm var, temizlikle ilgili soru sorsan da, ovulasyon testleriyle ilgili soru sorsan da, evine celp gelse de:)
bu yönünü cok seviyorum
En çok da cinsel hayat konularında bilgileniyor insan.yoksa normal hayatta kim nasıl anlatacak?
 
Ben burayı güzel fikirler okuduğum için seviyorum. İlk evlendiğim zamanlardan beri üyeyim, kocama diklenmeyi burdan öğrendim ve öğrenmeseydim hayatım neçe olurdu bilemiyorum 😂 reel hayatta herkes boşver, hepsi böyle, sabret takılma falan der ama burada net olmam gerektiğini okudum ve bu benim ilişkime iyi geldi.
 
Yok yok yani kötü durumdaki insanlar kötü duruma düştüğü için haz almıyorum canım o kadar da değil. Aslında haz derken bağımlılık. Konudaki maaş kartına el koyan kayın yani her şeyi kendine hak gören haksız bir insan olsun diyelim. Ona o kadar çok sinirleniyorum ki sürekli ağzının payı verilmiş mi diye konuyu takip ediyorum yani tanımadığım etmediğim bir insanın mağduriyet durumuna aşırı angaje oluyorum. Ve bütün bu süreç bende böyle heyecan ve bağımlılık hisleri yaratırken çok yoruyor ve hirpaliyor. Veya mesela grupça biseyler konuşuyor. Konuyu hemen x kisisinin yöneticinin genel merkezin vs bize yaptığı haksızlıklara getiriyorum ve nabzim hızlanarak NASIL BOYLE YAPARLAR ABI YAAA NE HADLERINE??!! filan gibi çıkışlarda bulunuyorum ama günün sonunda zihnen yorgun, bitik, o gün gereğinden fazla ofkelenmis buluyorum kendimi. Ama mesela daha sakin, neşeli konular konuşsam o beni sarmıyor istediğim o heyecanı vermiyor. Yani keşke birileri mağdur olsa da ben de rahatlasam gibi değil de bilmiyorum anlatabildim mi.
Daha fenası var. Mağdur olmaktan zevk almak. Bir konuda en kötüsü benim diye insanlar yarışıyor. Benim kocam kötü, o da bir şey mi benimki seninkinden de kötü!

Bende D vitamini eksikliği var. Sen yine iyisin, Bende B D A E ne arasan eksik!

Sizin benzerinin şey bende kötü haberler konusunda geçerli. Haberin başlığını görünce çok merak edip okuyorum, sonra üzüntü ve sinirden birkaç saat mahvoluyorum. Bugün ölen polis kızın cinayeti öyle sinirlendirdi ve üzdü ki.
 
Ya ben de aslında bu mağdur olup hiçbir şey yapmayan insanlarla kendimi aşırı ozdeslestiriyorum. Yani hem çok etkileniyorum hem de galiba ozdeslestirdigim için en çok bu konuları okuyorum ve bağımlı oluyorum. Yani mesela asla sen de salak mısın sana az bile yapmışlar diye düşünmüyorum. Aksine böyle o kendini ezdiren afedersiniz enayi tiplere sarılasım beraber ağlayasım geliyor. Haz almak derken böyle bir haz almaktan bahsediyorum yani mağdur ve mağduriyet sevgisi var galiba bende. Mesela "hayır desene sen de kizim" gibi yorumlar yapılınca hiç anlam veremiyorum çünkü ben de hayır diyemezdim. Ama konuda o yüzsüz görümce veya düşüncesiz koca sanki benim görümcem sanki benim kocam. Elimde olsa gidip dovecegim o tarz tipleri. Yani haz almak derken böyle bir konuya angaje olma coşku hali geliyor bana demek istedim. Ve okudukça okuyasım geliyor ruh hastası gibi.
Seninle tamamen zıt sebeplerden rahatsız oluyormusum ben😂 sen kendini özdeşleştiriyorsun ben de kendimden çok farklı tipteki insanlara tahammül edemediğim için sinir oluyorum 😂 bir de alt tarafı hayır diyerek ya da kendini ezdirmeyerek çözebileceği sorunu devlet meselesi gibi anlatıp gerçekten problemli insanlar varken mağdur edebiyatı yapmalarına sinir oluyorum. Tamamen mağdur olmaya bayıldıkları, kendilerini baska şekilde tanimlayamadiklari ve bu şekilde ilgi odağı olmak istedikleri için yapıyorlar. Hiç üzülmüyorum, başkası yaşayacağına böyleleri yaşasın bu sorunları.
 
Senin tamamen zıt sebeplerden rahatsız oluyormusum ben😂 sen kendini özdeşleştiriyorsun ben de kendimden çok farklı tipteki insanlara tahammül edemediğim için sinir oluyorum 😂 bir de alt tarafı hayır diyerek ya da kendini ezdirmeyerek çözebileceği sorunu devlet meselesi gibi anlatıp gerçekten problemli insanlar varken mağdur edebiyatı yapmalarına sinir oluyorum. Tamamen mağdur olmaya bayıldıkları, kendilerini baska şekilde tanimlayamadiklari ve bu şekilde ilgi odağı olmak istedikleri için yapıyorlar. Hiç üzülmüyorum, başkası yaşayacağına böyleleri yaşasın bu sorunları.

Ya evet haklisin işte ben de kendimde o özellikleri fark ettim. Hayır diyemiyorum sonra da böyle ben yine mağdur duruma düştüm diye garip bir üstünlük hissediyorum ve pasif agresif davranıyorum farkında olmadan. Ve böyle hayır diyemediği için ezilen insanları gördükçe böyle içimde aşırı bir öfke oluyor. Ama böyle yaşamak çok yorucu ve tirt. Ve bence de mağduriyete bağımlılık var bizlerde. Yani ben mesela fark ettim ki bazen haklı olup mutsuz olmak insanların gözünde haksız olup mutlu olmaktan çok daha önemli benim için. Mesela desinler ki of kk da çok çalıştı kıymeti bilinmedi o kız ne fedakarlıklar yaptı filan densin benim için ben rezil sefil olurum sorun yok yeter ki iyi ve mağdur bilineyim kimseye borclu olmayayim herkes bana borclu olsun. Bu da bence korkunç bir şey düşününce. Pasif agresif davranmanın iticiliği bir yana yani kendi hayatımı bitiriyorum. Bu durumda acaba böyle konulara takıntım bu ruh hastalığımı mi besliyor yoksa hani böyle olmamak için disardan bu tarz insanlara bakmama mi vesile oluyor tam emin değilim.
 
Ya evet haklisin işte ben de kendimde o özellikleri fark ettim. Hayır diyemiyorum sonra da böyle ben yine mağdur duruma düştüm diye garip bir üstünlük hissediyorum ve pasif agresif davranıyorum farkında olmadan. Ve böyle hayır diyemediği için ezilen insanları gördükçe böyle içimde aşırı bir öfke oluyor. Ama böyle yaşamak çok yorucu ve tirt. Ve bence de mağduriyete bağımlılık var bizlerde. Yani ben mesela fark ettim ki bazen haklı olup mutsuz olmak insanların gözünde haksız olup mutlu olmaktan çok daha önemli benim için. Mesela desinler ki of kk da çok çalıştı kıymeti bilinmedi o kız ne fedakarlıklar yaptı filan densin benim için ben rezil sefil olurum sorun yok yeter ki iyi ve mağdur bilineyim kimseye borclu olmayayim herkes bana borclu olsun. Bu da bence korkunç bir şey düşününce. Pasif agresif davranmanın iticiliği bir yana yani kendi hayatımı bitiriyorum. Bu durumda acaba böyle konulara takıntım bu ruh hastalığımı mi besliyor yoksa hani böyle olmamak için disardan bu tarz insanlara bakmama mi vesile oluyor tam emin değilim.
Evet bak bu yorumla asıl takıldığın yeri de çok güzel işaret etmiş oldun. Kendini zorlayarak da olsa tersini yaptigin oldu mi hiç? Yani yaptın ve tatmin mi olmadın yoksa hiç yapmadığın için bu şekilde konfor alanında olduğunu mu düşünüyorsun? Yani çünkü ben senin tam zittin biriyim ve çok konforlu hissediyorum. Bir şekilde hayır demeye alışınca bir daha vazgeçemez insan gibi geliyor.
 
Evet bak bu yorumla asıl takıldığın yeri de çok güzel işaret etmiş oldun. Kendini zorlayarak da olsa tersini yaptigin oldu mi hiç? Yani yaptın ve tatmin mi olmadın yoksa hiç yapmadığın için bu şekilde konfor alanında olduğunu mu düşünüyorsun? Yani çünkü ben senin tam zittin biriyim ve çok konforlu hissediyorum. Bir şekilde hayır demeye alışınca bir daha vazgeçemez insan gibi geliyor.

Son isyerimde birkaç kere yaptım ve özel hayatımda da bazen hayır demeye çalışıyorum. Ama cok da alisamadim. Hayır derken çok doğal bir şey yapıyormuş gibi yapmaya ve yapici/ neşeli davranmaya çalışıyorum. "A çok isterdim ama malesef şu an mümkün değil" gibi cevaplar veriyorum. Genelde ok diyip geçiyorlar bazen çok ısrar eden insanlar da oluyor veya kötü/suçlu hissettiren çok durum oluyor ama sonra kendi kendime "bisey olmaz o onun düşüncesi onu bağlar önemli değil sen kendi sebebini biliyorsun onun da hak vermesine gerek yok" gibi şeyler söylüyorum ama mesela o insanın kafasında beni haksız gördüğünü/ benim sorumluluklarımi yerine getirmeyen sorumsuz / bencil biri oldugumu düşündüğünü bilmek beni çıldırtıyor gibi bir şey. Diyorum ki ya ne alaka bırak ne düşünürse düşünsün herkes sana hak vermek seni çok sevmek zorunda da değil o onun düşüncesi degistiremezsin, böyle boyle bir şekilde elaleme yaranma takintisini salmaya çalışıyorum biraz ise yaradı gibi de.
 
Anne babamın yanında bir aylık tatile ne dersin.Hergün başka olay ,hergün yeni melankoli.Annemin her olayı negatif yorumlamak gibi bir huyu var mesela dünyada iyi birsey olduğuna ikna edemiyoruz.O anlatır,sen dinlersin bende arada dinlenirim mesela .Düşünmesi bile bana iyi geldi sen gel bize gel 😅
 
Merhaba sevgili hanimlar nasılsınız?

Bu forumda birçoğumuzun belki de ortak bir derdi olabilecek bir konunun benim son zamanlardaki derdim olduğunu düşünüyorum. Bu da dert mi diyebilirsiniz ama daha gündelik yaşama ait/ genel bir konu da olsa dert olabilir diye düşünüyorum.

Şimdi ben bu forum da dahil, yabancı forumlardaki ben mi haksızım konuları da dahil sürekli ama sürekli haksızlığa uğrayan, kötü muamele gören ve sesini çıkaramayan insanların yazdıklarını internette okumaya bayılıyorum ve kendimi bundan alamıyorum. Sabah gözümü acıyorum kkda kayni maaş kartına el koyan kadının konusunu okuyorum sinirleniyorum sonra giriyorum Amerika'da üvey annesi evden atan 16 yaşında çocuğun konusunu okuyorum daha da sinirleniyorum. İse geliyorum yeni isyerimde eski kurumumdan 3 4 kişiyiz eski kurumumuzda bize yapılan haksızlıkları konuşuyoruz daha da sinirleniyorum.

Yapı olarak çoğu şeye ses çıkaramayan, hakkını arayamayan biriyim. Annem küçükken benim yanımda herkesle kavga ederdi bu yüzden kavga gürültü beni aşırı derecede gerer ve kimseyle polemiğe girmem çok gerilirim. Acaba ondan mı böyle mağdur insanların açtığı konulara bağımlı oldum?

Geçen kardeşime buradan bir konuyu okuyacaktim diyor ki abla negatif bir şeyse anlatma. Dedim ki sen ne kadar akıllı bir kızsın ya tamam negatif içerikler mağduriyetler okumuyorum bitti. E o zaman da boş zamanlarımda ne yapacağımı şaşırdım. İnternette ne izleyeyim ne okuyayım bu tarz konuları okumazsam? Yani kitap okuyabilirim moda yemek tarifi gibi şeylere bakabilirim ama hiçbiri mağdur insanların kaynini kotuledigi konuların yerini tutmuyor.

Sizler bu durumu hiç yaşadınız mı ve ne yaptınız çözüm olarak?

Duzeltme: galiba konuyu tam açık anlatamamisim yani insanların kötü durumda olmasından hiçbir şekilde zevk almıyorum, sosyopatlik gibi düşünmeyin. Yani içten içe insanların mağdur olmasından zevk alan biri değilim kesinlikle. Sadece bu tür ezilen, hayır diyemeyen, haksızlığa uğrayan insanların internette yazdıkları şeylere ve gerçek hayatta bu tarz durumlara bağımlılık derecesinde bir ilgim var demek istedim. Bu tarz hikayelere aşırı sinirleniyorum duygusal tepkiler veriyorum ama bir türlü okumayayim dinlemeyeyim diyemiyorum. Yoksa hani deccal de değiliz arkadaşlar.
Sizin haz aldığınız durum başkalarının mağdur olması değil dedikodu kısmı ve kk nün fikir beyan etme özgürlüğü sunması bizlere :) hangi birimiz yanımızdaki sizlanan kişiye buraya yazdığımız gibi konuşabiliriz ? Hangimiz buraya yazdığımız şekile derdimizi etrafımızdaki kişilere anlatabiliriz ? Sahsen ben anlatıyorum ama yorumlama kısmına gelince buraya yazdığım gibi kapsamlı yorumlamiyorum çünkü o kişiyi tekrar görüp karşılaşacağımı biliyorum. Kardeşinizin yaptığı şeyi ben de yapıyorum önemli olan da bunu ayırt etmek ve dur diyebilmek mesela burada açılan her konuyu okumamak gibi düşünebilirsiniz hoşuma gitmeyen veya uzun konulari okumam sadece dikkatimi çeken konulari okurum. Kadın olmanın doğasında sanırım var bu durum.
 
Depresif insanlarda engellenmiş öfke olduğu söyleniyor. Hakkımı arayamıyorum ama konuları okuyunca sinirleniyorum falan deyince aklıma o geldi. Anneye yönelik vurgu da bana onu çağrıştırıyor. Bir site var orada detaylı açıklıyor isterseniz atabilirim.
Merhaba. Ben de merak ettim, özelden göndermeniz mümkün mü?
 
X