Madde bağımlısı bir es ve çocuklar

Guddibelendii .!.:

Merhaba arkadaşlar. Öyle doluyum öyle kalbik kırık ki burda bir nebzede olsa içimi rahatlatmak istiyorum. 28 yaşındayım ve 8 yıldir süren bir evliliğim vardi. Herşey benim gözümde o kadar normal başlamisti ve devam ediyordu ki evlendikten sonra gerçekler yüzüme pat pat carpana kadar. 20 yaşında görücü usulü ile evlendim ama evlendikten 1 sene sonra eş kişinin madde bağımlısı olduğunu öğrendim. Ailesi ve yakın çevreside dahil herkes madde bağımlısı olduğunu bildiği halde çok profesyonel bir şekilde bizden gizlemisler. Bağımlı oldugunuÖğrendikten 1 gün sonra hamile olduğumu öğrendim. Ve işte hayat o zamandan sonra benim için çok zor olmaya başladı. Kendisine o kdar güveniyordum o kdar inanıyordum ki devamlı uyur vaziyette olmasını sarhoş gibi takıldigini gördüm halde konduramiyordum böyle birşey yapmaz diye. Ama o öyle biriymiş ki benim tanıdığım dan çok farklı inanislarimiz yaşam tarzımız herseyimiz birbirimizden çok farklıymış. Kendini en başından beri olmadığı biri gibi göstermiş. Bağımlılığı ayyuka çıktığı zaman tedavi olması gerektiğini olmadığı zaman bu işin böyle yurumeyecegini defalarca anlattım sadece beni oyalamak için bir kaç kere doktora gitti ilaçlarını bile kullanmadı. Her seferinde kullanmıyorum diye yalan söylüyordu ama ceplerinde hep uyuşturuculara rastaldim bır ay bırakıp diğer ay ölürcesine içip kendini kaybediyordu. Çocuklarım için benim için bu zamana kadar bir ihtimal yuvasını kurtarır diye bekled bekledim hep bekledim. Ama artık iş benim bebeğimin yerdeki esrar parçalarıyla oynadığı gün bitti. Gece sarıp heryere esrar dökmüş sabah kalkınca oğlum kalktı oyuncaklarının yanına gidince bı baktim yerdeki kirintilarla oynuyor. Ben buna daha ne diyeyim arkadaşlar. Herşeyimi onun için yuvam için verdim varım yogumu feda ettim. Ondan istediğim şey bu maddelerden alkol uyuşturucu bu şeylerin hyatimizda olmamasını istememdi ama beni geç çocukları için bile bunu yapamadı. Zamanla kendini daha katlanilmaz hale getirdi. İcitigi uyuşturucunun cinsi değişti eskiden esrar içerdi şimdi artık ilerletti met ten başka birşey icmiyor evde halüsinasyon görüp bağırıp çağırıyor çocukları bizi korkutuyor. İçip içip şiddet uygulamalar girdiği o uyuşturucu krizleri. Uyuşturucusu ile onu kabul etmediğim için inadına beni aldatması. Herkesin içinde kayınvalide kayinpederin yanında beni dövmesi beni de bırakın bunların hepsine çocuklarımın şahit olması. Çocuklarım daha fazla boyle bir ortamda buyusunler istemiyorum onlar çok yıprandı. Madde bağımlısı bi babaylar yaşamalarını istemiyorum. Ve artık mutlu son. Çok uğraştı ve evliliğimiz bitti. Boşanma davasını açtım ve kendi yuvama babamın evine döndüm ailem sonuna kadar arkamdalar. Çocuklarım biri 6 diğeri 4 yaşında. Çok cirpindim bu yuvanın dağılmaması için ama ne kdar cirpindiysam olan hep bana oldu stresten sütüm kesildi çocuklarımı bile emziremedim. Bu iğrenç hayat beni öyle bir depresyona soktu ki hala daha acılarim geçmiyor. Yavrularım için kendim için yapacağım en iyi şey o adamdan kurtulmak bu zamana kadar verdiğim emeklerime safligima yanıyorum... Ama geçte olsa bu dertten kurtuldugum içinde Rabbime sukrediyorum
Benim gibi olan veya boşanma aşamasında ki arkadaşlar tecrubelerinizi paylasir misiniz

Genişletmek için tıkla...

gweny chopstick .!.:

o kadar anlatıp da sonunda geri barışmayı düşünüyorum tarzı bir şey diyeceksiniz diye ödüm koptu. gerçekten sizi tebrik ediyorum boşanma adımını attığınız için. yapılacak en doğru şeyi yaptınız. çevremdeki bağımlılardan bildiriyorum uyuşturucu bırakmak sigara bırakmaya benzemez. bu işin sonunda ya siz ya da evlatlarınız ölüme varan derecede bir zarar görecektiniz.emin olun çocuklarınız ileride bu kararınızla gurur duyacaklar. umarım artık mutlu olursunuz.

Genişletmek için tıkla...

Guddibelendii .!.:

Teşekkür ederim yorumlarınız için. Bana şiddet gösterdiğinde şikayetçi oldum üzerinde uyuşturucu ile yakalandı ve amatem kayıtları vs mevcut. Neden ikinci çocuk diye sorarsanız ikiside ben istemeden oldu.. bu 8 sene zarfında çok ayrılıkta yaşadık eve hiç gelmedigi oldu diye babama gidip babamda kaldığımda çok oldu. Ama her defasında tedavi olacağım ben siz olmadan nasıl iyi olayım diye duygu sömürüsü ile psikolojik baskı ile sanki kullanmasına ben sebep olmusum gibi yokluğmda da yokluğundan içiyorum oluyordu. Herşeyi bütün yaşanmışlıkları bı kenara birakip çok gittim ona inandım düzelecegim diye kapımda ağlıyordu çocuklarım için sabrettim ama hayat bana yasaya yasaya bu adamla daha fazla olamayacağını ogretti

Genişletmek için tıkla...

naz96 .!.:

İyi ki ayrılmışsınız. Şans vermek bile yersiz zira bırakın uyuşturucuyu şiddet, küfür, aşağılamalarından vazgeçemiyorlar. Üstüne uyuşturucu kullanan birini bıraktırmanız çok zor. Bunu önce kendi istemeli. Çocukların düştüğü durum korkunç ya. Ailesi ondan da vicdansız hadi eşiniz uyuşturucunun etkisinde ana babası böyle bi şeye nasıl göz yumar. Anne baba değil düşman olmuşlar. Bence çocuklarınızla görüşmesi bile kısıtlanmalı bu durumda birinin. Boşanırken belirttiniz mi uyuşturucu kullandığını?

Genişletmek için tıkla...

1dissarimsak .!.:

Kaydının olmasına sevindim. Endişe ettiğim için soruyorum, size zarar verme riski var mı bu adamın? Kendi kendini çürütecek biri gibi durmuyor çünkü? Yani umarım olmaz tabii ama kapınıza dayanma şiddet vs gibi hareketler yapmaz değil mi?

Genişletmek için tıkla...

Guddibelendii .!.:

Merhaba arkadaşlar. Öyle doluyum öyle kalbik kırık ki burda bir nebzede olsa içimi rahatlatmak istiyorum. 28 yaşındayım ve 8 yıldir süren bir evliliğim vardi. Herşey benim gözümde o kadar normal başlamisti ve devam ediyordu ki evlendikten sonra gerçekler yüzüme pat pat carpana kadar. 20 yaşında görücü usulü ile evlendim ama evlendikten 1 sene sonra eş kişinin madde bağımlısı olduğunu öğrendim. Ailesi ve yakın çevreside dahil herkes madde bağımlısı olduğunu bildiği halde çok profesyonel bir şekilde bizden gizlemisler. Bağımlı oldugunuÖğrendikten 1 gün sonra hamile olduğumu öğrendim. Ve işte hayat o zamandan sonra benim için çok zor olmaya başladı. Kendisine o kdar güveniyordum o kdar inanıyordum ki devamlı uyur vaziyette olmasını sarhoş gibi takıldigini gördüm halde konduramiyordum böyle birşey yapmaz diye. Ama o öyle biriymiş ki benim tanıdığım dan çok farklı inanislarimiz yaşam tarzımız herseyimiz birbirimizden çok farklıymış. Kendini en başından beri olmadığı biri gibi göstermiş. Bağımlılığı ayyuka çıktığı zaman tedavi olması gerektiğini olmadığı zaman bu işin böyle yurumeyecegini defalarca anlattım sadece beni oyalamak için bir kaç kere doktora gitti ilaçlarını bile kullanmadı. Her seferinde kullanmıyorum diye yalan söylüyordu ama ceplerinde hep uyuşturuculara rastaldim bır ay bırakıp diğer ay ölürcesine içip kendini kaybediyordu. Çocuklarım için benim için bu zamana kadar bir ihtimal yuvasını kurtarır diye bekled bekledim hep bekledim. Ama artık iş benim bebeğimin yerdeki esrar parçalarıyla oynadığı gün bitti. Gece sarıp heryere esrar dökmüş sabah kalkınca oğlum kalktı oyuncaklarının yanına gidince bı baktim yerdeki kirintilarla oynuyor. Ben buna daha ne diyeyim arkadaşlar. Herşeyimi onun için yuvam için verdim varım yogumu feda ettim. Ondan istediğim şey bu maddelerden alkol uyuşturucu bu şeylerin hyatimizda olmamasını istememdi ama beni geç çocukları için bile bunu yapamadı. Zamanla kendini daha katlanilmaz hale getirdi. İcitigi uyuşturucunun cinsi değişti eskiden esrar içerdi şimdi artık ilerletti met ten başka birşey icmiyor evde halüsinasyon görüp bağırıp çağırıyor çocukları bizi korkutuyor. İçip içip şiddet uygulamalar girdiği o uyuşturucu krizleri. Uyuşturucusu ile onu kabul etmediğim için inadına beni aldatması. Herkesin içinde kayınvalide kayinpederin yanında beni dövmesi beni de bırakın bunların hepsine çocuklarımın şahit olması. Çocuklarım daha fazla boyle bir ortamda buyusunler istemiyorum onlar çok yıprandı. Madde bağımlısı bi babaylar yaşamalarını istemiyorum. Ve artık mutlu son. Çok uğraştı ve evliliğimiz bitti. Boşanma davasını açtım ve kendi yuvama babamın evine döndüm ailem sonuna kadar arkamdalar. Çocuklarım biri 6 diğeri 4 yaşında. Çok cirpindim bu yuvanın dağılmaması için ama ne kdar cirpindiysam olan hep bana oldu stresten sütüm kesildi çocuklarımı bile emziremedim. Bu iğrenç hayat beni öyle bir depresyona soktu ki hala daha acılarim geçmiyor. Yavrularım için kendim için yapacağım en iyi şey o adamdan kurtulmak bu zamana kadar verdiğim emeklerime safligima yanıyorum... Ama geçte olsa bu dertten kurtuldugum içinde Rabbime sukrediyorum
Benim gibi olan veya boşanma aşamasında ki arkadaşlar tecrubelerinizi paylasir misiniz

Genişletmek için tıkla...

mizantropi .!.:

Abla öncelikle merhaba ve Allahtan sana kolaylık dilerim. Eşinizin ailesinin bunu bilmeme gibi bi durumu olamazdı zaten çok büyük vebal almışlar. Onların açısından çok zor ancak onların gözleri önünde. sizin erimenize bir şey yapmadılarsa Allah korkusu yoktıur. Abim aynı durumdan müzdaripti. Bu insanların genelde kimse beni sevmeyecek kaygısı olur ve belirli bi yaşa geldiklerinde apar topar evlenmek isterler. Abimide evlendirmiştik 5 ay sürmüştü. Ancak biz herkese her şeyi anlstmıştık. Boşanınca da tam anlamıyla toparlanmadan bu insanın başkasıyla olabilme ihtimalini sıfırladık. Deli gibi tedaviler gördü. Şehir dışları, yurt dışları. Tövbe aldı. Şuanda temiz elhamdulillah bitti bizim imtihanımız. Ancak bağımlı olduğu dönemde onunla yaşamış bi insan olarak söylüyorum ki AŞIRI ZOR! Sen çok büyük bi imtihandan geçiyorsun sakın sakın kendini isyana verip kendini kaybedip farklı şeyler yapmaya kalkma. Çocuklarının sana ihtiyacı var mis gibi ailende yanında. Sen kimsenin bakıcısı değilsin! Kimsenin sorunlu çocuklarıyla uğraşmak zorunda değilsin. Ailesi uğraşsın. Bütün yasal haklarını üstlerinde kullan gerekirse donlarına kadar al, yıpranma payını istemeyi unutma! Allahtan bu kadar mı korkmuyosunuz (aileye ithafen) el kadar sâbilerin, el bebek gül bebek yetiştirilmiş bi ananın bi babanın kızına bu reva değil! Asla unutma bir kere hayata geldin tek bir hayatın var senin kimse için cehenneme çevirme. Yaşadığın kötülükler, yaşayacağın iyiliklere şükretmen içindir. Mükafatlandırılacağın anı düşün ve mutlu ol!

Genişletmek için tıkla...

Guddibelendii .!.:

Allah muhafaza !! Onunla artık hicbirsekilde olamayacağının geçte olsa farkındayım artık. Çok teşekkür ederim bu yorumlarınız şu an bana o kadar iyi geldi ki ağlayarak yazıyorum.. yeri geliyor en yakınlarıma bile hislerimi anlatamiyorum o adam içime değersizlik hissini öyle bir yerlestirmis ki anlatsam da kimse için birşey ifade etmeyecek diye düşünmeye bile başladım. Ama artık ezik horgorulen depresif bı anneden güçlü bir anne çıkarmak istiyorum. bir dönem acıya acita bitti şimdi benim ve cocuklrim için yeni bir dönem başlıyor.

Genişletmek için tıkla...

Guddibelendii .!.:

Merhaba arkadaşlar. Öyle doluyum öyle kalbik kırık ki burda bir nebzede olsa içimi rahatlatmak istiyorum. 28 yaşındayım ve 8 yıldir süren bir evliliğim vardi. Herşey benim gözümde o kadar normal başlamisti ve devam ediyordu ki evlendikten sonra gerçekler yüzüme pat pat carpana kadar. 20 yaşında görücü usulü ile evlendim ama evlendikten 1 sene sonra eş kişinin madde bağımlısı olduğunu öğrendim. Ailesi ve yakın çevreside dahil herkes madde bağımlısı olduğunu bildiği halde çok profesyonel bir şekilde bizden gizlemisler. Bağımlı oldugunuÖğrendikten 1 gün sonra hamile olduğumu öğrendim. Ve işte hayat o zamandan sonra benim için çok zor olmaya başladı. Kendisine o kdar güveniyordum o kdar inanıyordum ki devamlı uyur vaziyette olmasını sarhoş gibi takıldigini gördüm halde konduramiyordum böyle birşey yapmaz diye. Ama o öyle biriymiş ki benim tanıdığım dan çok farklı inanislarimiz yaşam tarzımız herseyimiz birbirimizden çok farklıymış. Kendini en başından beri olmadığı biri gibi göstermiş. Bağımlılığı ayyuka çıktığı zaman tedavi olması gerektiğini olmadığı zaman bu işin böyle yurumeyecegini defalarca anlattım sadece beni oyalamak için bir kaç kere doktora gitti ilaçlarını bile kullanmadı. Her seferinde kullanmıyorum diye yalan söylüyordu ama ceplerinde hep uyuşturuculara rastaldim bır ay bırakıp diğer ay ölürcesine içip kendini kaybediyordu. Çocuklarım için benim için bu zamana kadar bir ihtimal yuvasını kurtarır diye bekled bekledim hep bekledim. Ama artık iş benim bebeğimin yerdeki esrar parçalarıyla oynadığı gün bitti. Gece sarıp heryere esrar dökmüş sabah kalkınca oğlum kalktı oyuncaklarının yanına gidince bı baktim yerdeki kirintilarla oynuyor. Ben buna daha ne diyeyim arkadaşlar. Herşeyimi onun için yuvam için verdim varım yogumu feda ettim. Ondan istediğim şey bu maddelerden alkol uyuşturucu bu şeylerin hyatimizda olmamasını istememdi ama beni geç çocukları için bile bunu yapamadı. Zamanla kendini daha katlanilmaz hale getirdi. İcitigi uyuşturucunun cinsi değişti eskiden esrar içerdi şimdi artık ilerletti met ten başka birşey icmiyor evde halüsinasyon görüp bağırıp çağırıyor çocukları bizi korkutuyor. İçip içip şiddet uygulamalar girdiği o uyuşturucu krizleri. Uyuşturucusu ile onu kabul etmediğim için inadına beni aldatması. Herkesin içinde kayınvalide kayinpederin yanında beni dövmesi beni de bırakın bunların hepsine çocuklarımın şahit olması. Çocuklarım daha fazla boyle bir ortamda buyusunler istemiyorum onlar çok yıprandı. Madde bağımlısı bi babaylar yaşamalarını istemiyorum. Ve artık mutlu son. Çok uğraştı ve evliliğimiz bitti. Boşanma davasını açtım ve kendi yuvama babamın evine döndüm ailem sonuna kadar arkamdalar. Çocuklarım biri 6 diğeri 4 yaşında. Çok cirpindim bu yuvanın dağılmaması için ama ne kdar cirpindiysam olan hep bana oldu stresten sütüm kesildi çocuklarımı bile emziremedim. Bu iğrenç hayat beni öyle bir depresyona soktu ki hala daha acılarim geçmiyor. Yavrularım için kendim için yapacağım en iyi şey o adamdan kurtulmak bu zamana kadar verdiğim emeklerime safligima yanıyorum... Ama geçte olsa bu dertten kurtuldugum içinde Rabbime sukrediyorum
Benim gibi olan veya boşanma aşamasında ki arkadaşlar tecrubelerinizi paylasir misiniz

Genişletmek için tıkla...

Guddibelendii .!.:

Merhaba arkadaşlar. Öyle doluyum öyle kalbik kırık ki burda bir nebzede olsa içimi rahatlatmak istiyorum. 28 yaşındayım ve 8 yıldir süren bir evliliğim vardi. Herşey benim gözümde o kadar normal başlamisti ve devam ediyordu ki evlendikten sonra gerçekler yüzüme pat pat carpana kadar. 20 yaşında görücü usulü ile evlendim ama evlendikten 1 sene sonra eş kişinin madde bağımlısı olduğunu öğrendim. Ailesi ve yakın çevreside dahil herkes madde bağımlısı olduğunu bildiği halde çok profesyonel bir şekilde bizden gizlemisler. Bağımlı oldugunuÖğrendikten 1 gün sonra hamile olduğumu öğrendim. Ve işte hayat o zamandan sonra benim için çok zor olmaya başladı. Kendisine o kdar güveniyordum o kdar inanıyordum ki devamlı uyur vaziyette olmasını sarhoş gibi takıldigini gördüm halde konduramiyordum böyle birşey yapmaz diye. Ama o öyle biriymiş ki benim tanıdığım dan çok farklı inanislarimiz yaşam tarzımız herseyimiz birbirimizden çok farklıymış. Kendini en başından beri olmadığı biri gibi göstermiş. Bağımlılığı ayyuka çıktığı zaman tedavi olması gerektiğini olmadığı zaman bu işin böyle yurumeyecegini defalarca anlattım sadece beni oyalamak için bir kaç kere doktora gitti ilaçlarını bile kullanmadı. Her seferinde kullanmıyorum diye yalan söylüyordu ama ceplerinde hep uyuşturuculara rastaldim bır ay bırakıp diğer ay ölürcesine içip kendini kaybediyordu. Çocuklarım için benim için bu zamana kadar bir ihtimal yuvasını kurtarır diye bekled bekledim hep bekledim. Ama artık iş benim bebeğimin yerdeki esrar parçalarıyla oynadığı gün bitti. Gece sarıp heryere esrar dökmüş sabah kalkınca oğlum kalktı oyuncaklarının yanına gidince bı baktim yerdeki kirintilarla oynuyor. Ben buna daha ne diyeyim arkadaşlar. Herşeyimi onun için yuvam için verdim varım yogumu feda ettim. Ondan istediğim şey bu maddelerden alkol uyuşturucu bu şeylerin hyatimizda olmamasını istememdi ama beni geç çocukları için bile bunu yapamadı. Zamanla kendini daha katlanilmaz hale getirdi. İcitigi uyuşturucunun cinsi değişti eskiden esrar içerdi şimdi artık ilerletti met ten başka birşey icmiyor evde halüsinasyon görüp bağırıp çağırıyor çocukları bizi korkutuyor. İçip içip şiddet uygulamalar girdiği o uyuşturucu krizleri. Uyuşturucusu ile onu kabul etmediğim için inadına beni aldatması. Herkesin içinde kayınvalide kayinpederin yanında beni dövmesi beni de bırakın bunların hepsine çocuklarımın şahit olması. Çocuklarım daha fazla boyle bir ortamda buyusunler istemiyorum onlar çok yıprandı. Madde bağımlısı bi babaylar yaşamalarını istemiyorum. Ve artık mutlu son. Çok uğraştı ve evliliğimiz bitti. Boşanma davasını açtım ve kendi yuvama babamın evine döndüm ailem sonuna kadar arkamdalar. Çocuklarım biri 6 diğeri 4 yaşında. Çok cirpindim bu yuvanın dağılmaması için ama ne kdar cirpindiysam olan hep bana oldu stresten sütüm kesildi çocuklarımı bile emziremedim. Bu iğrenç hayat beni öyle bir depresyona soktu ki hala daha acılarim geçmiyor. Yavrularım için kendim için yapacağım en iyi şey o adamdan kurtulmak bu zamana kadar verdiğim emeklerime safligima yanıyorum... Ama geçte olsa bu dertten kurtuldugum içinde Rabbime sukrediyorum
Benim gibi olan veya boşanma aşamasında ki arkadaşlar tecrubelerinizi paylasir misiniz

Genişletmek için tıkla...