- Konu Sahibi serappinar
-
- #1
yalnız degilsin bende gecen yıl aralık ayında anksiyete oldum enagırından. su an iyiyim evde tek alabiliyorum ara sıra gene git geller oluyor ama takılmıyorum birazdan gecer hasta oldugum ıcın bana öyle geliyor diyorum bu sekilde rahatladım baya. sende bayılmayacagını biliyorsun o yüzden kendini telkin et böyle düsüncelere yüz vermemeye calıs gecmıs olsun
evet oluyordu halada oluyor bazen. kafama dikenler batıyodu kurt gezınır gibi oluyodu. bazende kafamı bastırıyorlar gibi tuhaf seyler. icim yanıyordu durduk yere yada buz gibi biseyler akıyodu bayılacakmısım gibi vs bissürü sey
yanlız değilsin bir kaç yıl bende senin gibi ağır yaşadım bu ankasite ve panik atak durumunu
bir sürede psikoloğa gittim iyi geldi 1 senedir kendim kendimin doktoru oldum
şimdi ise iyiyim
üzülme inan sabır et sende iyileşeceksin ama içten inanmalısın sıkıldıkça bana yazabilirsin istersen
insan konuştukça daha çabuk iyileşiyor
ama.. bu kulübe yeni katıldım onum için acemiyim..mesajım size ulaştımı bilmiyorum..hatta baştaki kod no yu cep no sanacak kadar acemiyim..siz nekedar doktora gittiniz...nezaman geçer merak ediyorum
arasıra size yazabilirmiyim..sizden güç aldım
ben yaklaşık 9 aydır anksiyete hastasıyım..ilk 5 ay neolduğunu anlayamadım.kansız olduğum tespit edilmişti o sıralar..bayağıdibe vurmuş kanım..yaşadığım rahatsızlıkları kansızlığa bağladım..oysaki kanım yükseldiği halde sorunlarım bitmedi..sürekli acile gidiyordum..bir gün bir doktor psikoloğa gitmemi tavsiye etti..bende randevu alıpgittim..anksiyete ve panik atak başlangıcı dedi..evde tek kaalamıyorum..dışarı tek çıkamıyorum..duş yaparken bile yanımda kızım duruyordu..yeni yeni kendim giriyorum banyoya..dün evde bir tartışma oldu ..o sinirle ilk defa dışarı tek çıktım.evden çok uzaklaşmadan bir pastanede oturdum..çalışan garson kızada tembih ettim bayılırsam falan şu numarayı ara diye,,aslında bugüne kadar hiç bayılmadım ama hep bu korkuyla yaşıyorum..hep hastalık düşünüyorum..camiler ambulans sesleri cenaze arabalarından ürküyorum..başımın içinde bir dolgunluk hissi var sanki basınç gibi..en çok bu durum beni zorluyor...hep bayılma duygusu yaşıyorum..sanki bir süngerde yürüyorum.. bazen nefess alamıyormuşum gibi oluyor..ürpertiler oluyor..tomogrofi mr a girdim kafamda birşeymi var diye..çok şükür temiz çıktı..bu bile sakinleşmeme yetmiyor..ölüm korkusu sardı beynimi..lütfen sizde böyle duygular yaşıyorsanız ..yazarmısınız..yanlız olmadığımı bilmek güç verecek bana
arkadaşım seni çok iyi anlıyorum bende bi dönem öyle olmuştum yaklaşık 5 yıl kadar sürdü bu durum
en son bir psikiyatrise gittim bana dediği kapalı boğucu ortamlarda kalmayacaksın, sana sıkıntı yapan insanlardan uzak kalacaksın
hatta telefonda bile o kişilerle konuşmayacaksın dedi, panik olduğun zaman çok sevdiğin şeylere yönel ve kafanı dağıt dedi
ikide ilaç yazdı ama adını unuttum çünkü şuan hamileyim diye kullanamıyorum ama eskisi gibi kötü değilim mesela tek yatamıyorum
akşamları evde tek kalamıyorum bazen nefesim sıkışıyor sanki duvarlar üstüme geliyormuş gibi oluyor
o anlarda kendimi kızıma adapte ediyorum ve rahatlıyorum sağolsun eşimde bu konuda çok destek olu bana buda çok önemli
doktorun dediklerinide yapıyorum sıkıntılarım baya azaldı,acaba bulunduğun ortamda seni bu konuda zorluyor olabilirmi
bu kulübe iyiki üye olmuşum ssizlerden duyduğum şeylerle nekadar mutlu oluyorum.desteğin ve önerilerin için sağol ara sıra rahatsız edicem kusura bakma
herzaman canım yardımcı olabildigim kadar cevaplarım
nekadar sürede biter bu rahatsızlık..yoksa hiç bitmiycekmi..acaba ilaçların dozu arttıkcamı etkili oluyor
buna sebep olan neydi onu yazarsan hanı ne yasadında böyle oldun belki bi süre verebilirim. ben sadece 6 ay ilac kullandım sonra herkes senin hicbiseyin yok diye diye ilacı bana bıraktırdılar. zor gunler yasadım cok zor sonra hamile kaldıgımı ögrendim ilacı zaten kullanamazdım. simdi iyiyim eskiye göre cok iyi sayılırım evimde tek kalabiliyorum tv izledigimde anlıyorum konsantre oluyorum. arada yine geliyorlar ama birazdan gececek diyorum böyle yaklasınca olaya cok zorlamıyor bu hastalık sana tavsiyem yüzverme o düsüncelerın sadece aklına gelmesi bu hastalıktan dolayı. hicbiri gercek degil. ilacları kullan zor zamanlar icin gerekli ve zamana bırak allaha bırak bi anda gececek bi hastalık degil en az 6 ay da düzelme oluyor
ama.. bu kulübe yeni katıldım onum için acemiyim..mesajım size ulaştımı bilmiyorum..hatta baştaki kod no yu cep no sanacak kadar acemiyim..siz nekedar doktora gittiniz...nezaman geçer merak ediyorum
Mesajın gelmedi
Ben 3ay gittim psikoloğa ama her hafta gerçekten iyileşiceğimi zannetmiyordum
Çùnki çok kötūydūm evde yalnız kalamıyor sokağa yalnız çıkamıyordum kalabalığa giremiyordum daha neler neler saymakla bitmez her an ölecekmiş gibi yaşıyordum zor gūnlerdi çok zor yaşamayan bilemez
benim 4yıl oldu geçtimi hayır ama ben onunla baş etmenin yollarını buldum kendimce
Mesela dūn uzun yoldan geldim normalde o yol bana zulūm gibi gelirdi ataklardan dolayı yine atak geldi kalp krizi geçiriyormuşum gūya ben öyle hissediyorum ama ben hasta değilim sadece beynimin bana bir oyunu 5kez tekrarladım inanarak geçti gitti
ama bunu öğrenene kadar neler yaşadım eşim artık benden bıkmıştı ailem arkadaşlarım çok zor gūnlerdi hatırlamak istemiyorum bile sende İnan iyileşeceksin tatlım
ben yaklaşık 9 aydır anksiyete hastasıyım..ilk 5 ay neolduğunu anlayamadım.kansız olduğum tespit edilmişti o sıralar..bayağıdibe vurmuş kanım..yaşadığım rahatsızlıkları kansızlığa bağladım..oysaki kanım yükseldiği halde sorunlarım bitmedi..sürekli acile gidiyordum..bir gün bir doktor psikoloğa gitmemi tavsiye etti..bende randevu alıpgittim..anksiyete ve panik atak başlangıcı dedi..evde tek kaalamıyorum..dışarı tek çıkamıyorum..duş yaparken bile yanımda kızım duruyordu..yeni yeni kendim giriyorum banyoya..dün evde bir tartışma oldu ..o sinirle ilk defa dışarı tek çıktım.evden çok uzaklaşmadan bir pastanede oturdum..çalışan garson kızada tembih ettim bayılırsam falan şu numarayı ara diye,,aslında bugüne kadar hiç bayılmadım ama hep bu korkuyla yaşıyorum..hep hastalık düşünüyorum..camiler ambulans sesleri cenaze arabalarından ürküyorum..başımın içinde bir dolgunluk hissi var sanki basınç gibi..en çok bu durum beni zorluyor...hep bayılma duygusu yaşıyorum..sanki bir süngerde yürüyorum.. bazen nefess alamıyormuşum gibi oluyor..ürpertiler oluyor..tomogrofi mr a girdim kafamda birşeymi var diye..çok şükür temiz çıktı..bu bile sakinleşmeme yetmiyor..ölüm korkusu sardı beynimi..lütfen sizde böyle duygular yaşıyorsanız ..yazarmısınız..yanlız olmadığımı bilmek güç verecek bana
canım bu sorunları bende 3 yıl önce yaşadım dışarı çıkamıyordum ..hastalanmaktan,bayılmaktan korkuyordum..ama şunu bil ki bu duruma kolay kolay gelinmiyor geçmişte yaşanan üzüntüler travmalar bunun sebebi ..mutlaka sen de geçmişte yaşadığın bir sıkıntının sonucu olarak bu durumu yaşıyorsundur...benimki geçmişte yaşadığım sorunların sonucuydu.. ben bu durumdan namazzla, duayla kurtuldum diyebilirim.şimdi geçmişe göre daha iyiyim dışarıya çıkar çıkmaz veye sıkıldığım ortamlarda sürekli dua ediyorum.parmaklarımla zikir çekiyorum.inan çok faydasını gördüm... her şerde bir hayır vardır belki de rabbim kendine yakınlaşmam için bu sorunu vermiş olabilir.ama sürekli okuyunca allahı yanımda hissediyorum ve korkmıyorum.özellikle bankalarda vb yerlerde sıra beklerken arabayla yolculuk yaparken okuyorum parmaklarımla tespih çekiyorum inan unutuyorum aklıma gelmiyor..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?