lütfen dikkat

teyzem3.5 yaşında oğlunu kaybetti bu sebeble.anneler lütfen biraz daha dikkat çocukların ulaşamayacağı yerlerde muhafaza edin uyarısı amabaljının üstüne yazmış olmak için yazılmıyor sonuş itibariyle dönüşü olmayan sonuçlarla başbaşa kalabiliriz allah korusun cümlemizin evladını. allaha emenet edipte ortalığada bırakmayalım çocuklarımıza zarar verecek bu tür maddeleri.
 
canım talihsiz olay çok geçmiş olsun gerçekten üzüldüm dikkatli olmak lazım
 
cok uzuldum cok gecmis olsun bir anne icin cok kotu talihsiz bir olay insan kahrolur allah sabir ve acil sifa versin
 
allah kimsenin başına vermesin. Bir anlık dikkatsizlik nelere neden oluyor. Bir arkadaşımın 3 yaşında oğlu vardı. Açıkta satılan kireç sökücülerden su şişesine koydurmuş. Oğlu bunu su sanarak içmiş bilinçsiz şekilde arkadaşım kusturmuş çocuğu. Tamamen yemek borusu parçalanmış ve 2 saat sonra oğlunu kaybetti. Doktorl asitli kimyasal maddelerin içilmesi durumunda asla kusturulmamasını bol su içirilmesi gerektiğini söylemiş. Eğer kusturmayıp bolsu içirseydiniz kurtulurdu demişler.
 
Aman Allahim neler duyyorum ya,Allahim kimseyi evladi ila imtihan etmesin cok,cok aci olaylar...Ben deterjanlarimi zararli maddeleri hep yukseklerde bulundururum Allah vermesin cocuktur ne yapacagi hic belli olmazzz.....Gercekten cocuk cok,cok sorumluluk gerektiren birsey kesinnikle cok dikkatli olmamiz lagzim Allahim butun yavrularimizi anne babalarina bagislasin,butun zararli kotuluklerden korusun onlari...AMiN
 
ayyyy çok kötüü yazık Allahım yarabbim sen bütün yavrularımız koruu:1shok:çok üzüldüm(benim küçük te acayip seviyor üstüne binip tıg tıg yapmak istiyor hemen ortadan kaldırıyorum(
 
Allah kimsenin başına vermesin. Bu durumda söylenebilecek hiç bir kelime senin yüreğinideki acıyı hafifletmeyecek ama emin ol acı bir örnekle çok anne babanın üzülmesini engelledin. Ben bilmiyordum böyle bir durumda kusturmaya çalıştırmanın bu kadar vahim doğuracağını. Çok teşekkür ediyorum. Annem hep yalvarır kadın boşuna çırpınmıyor "kızım bunları ortalıklarda bırakma çocuk bu ne zaman ne yapacağı belli olmaz" diye. Anne senide çok seviyorum. Gözlerim dahada açıldı. Yüreğim kalktı sanki birden. Allahtan acil şifalar diliyorum. Acını bir an yüreğimde hissettim ve halen kalbim ağrıyor. Çok geçmiş olsun inşallah tam sağlığına kavuştuğunda güzel haberlerini de burada paylaşırız. Sağlıcakla kalın..
 
arkadaşlar,
arkadaşımın oğlu Allah'a çok şükür şimdi iyi ama hastane süreci onlar için çok yıpratıcı oldu.yaşanan çok acı bir olay olsada birçok arkadaşın buna duyarlı yaklaşması çok güzel.sahip olunan en değerli şey evlatlarımız...
bir anlık dalgınlıkların üzücü sonuçlar doğurmaması dileğiyle sevgiyle kalın
 
Başlığı görünce yazmadan edemedim. Kendiniz de dikkatli olmalısınız ama lütfen eğer büyük annelere baktırıyorsanız çocuklarınızı, eğer zamanında müstakil evlerde yaşamış, apartmanlara alışkın değilseler özellikle cam-balkon konusunda isteseler de dikkat edemeyebiliyorlar.
Biz iki kardeşiz, ikimiz de bu konuda tehlike atlatmışız. Sonuçta annem de yükseklik fobisi oluştu, koca insanlar bile yüksek katta balkon kenarına yaklaşsa yüreği ağzına gelir.
Bize anne annem bakmış annem çalıştığı için. Yıllar önce 1-2 katlı evlere alışmış tabii, camlarda cumba olurmuş, çocuklar oturtulurmuş.

Annemin tembihlerine rağmen, anneannem bir gün balkonda sandalye unutmuş ve 1,5-2 yaşındaki beyefendi sandalyeyi kenara çekip, üstüne çıkıp, kendini çamaşır iplerinin üstünde bulmuş. Allahtan babam evdeymiş de, bizimkinin "dütüyom dütüyom" diye inlemesini duyup soğuk kanlı bir şekilde sessizce gidip almış. Yoksa hangi anne, evladını bilmem kaçıncı katta çamaşır ipleri üstünde görüp de sakin kalabilir ki.

Ardından 5-6 sene geçer. Ben aynı yaşlardayım, balkonda sandalye bırakmak artık tamamen yasak! Ama anneanneciğim, bu seferde evi havalandırmak için kapı- pencereleri açmış, kendi yatağıyla pencerenin aynı seviyede ve birbirine yapışık olduğu gözünden kaçmış olmalı. Bu sefer bendeniz iş başındaymışım(işin garibi ben hayal meyal bu olayı hatırlıyorum) anneannemin yatağının üstünde emeklemeye başlamışım, tam pencereye gelmiş devam ederken(bu arada 5.-6. katlardayız) uçuşa hazırlanırken yani, bu defa bayrak yarışını devam ettirmek için heralde ağabeyim arkamdan gelip ayaklarımdan tutmuş ve geri çekmiş.
Sonuçta biz iki kardeş uçuşta başarılı olamamışız neyse ki:) Ama her çocuk bu kadar şanslı olmayabilir. Bu arada ağabeyimde de uçağa binme korkusu var. Neden acaba?
 
çok geçmiş olsun canım burda yazılanları okuyunca benimde içİm kalktı çok üzüldüm çocuklarımız kendilerini koruyamazlar tabiki onlar bize emanet biz koruyup kollucaz evlatlarımızı tabiki sonrasınıda rabbimize bırakıcaz allah tüm evlatları korusun AMİN
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…