- 3 Mayıs 2019
- 327
- 713
- 103
- 31
- Konu Sahibi TheCapricorn
-
- #1
Annem babam hep tartisirdi babam sorumsuzdu anneme karsi ama çok iyi babaydı. Sizi anlıyorum ama mesela ben diyorum ki şimdi keşke ayrilmasalardi
Bilmiyorum nasıl olurdu ama şuan ki düşüncem le keşke ailemle birlikte buyuseydim diyorum.bayramlar özel günler evlilik doğum vs derken hep yarım oluyor..o kavgaların içinde büyüseydin daha mı iyi olacaktı psikolojin, gerçekten böyle mi sanıyosun?
Bir arada yaşamaya katlanamayacak hale geldiğiniz için boşanmaya karar vermişsiniz, oğlunuz için geri adım atıp yeniden denemeyi düşünseniz, eşiniz oğlunuzu bahane edip döndüğünüzü düşünecek birine benziyor anlatımlarınızdan.şimdi gitsem ayrılsam kuş gibi hafifleyeceğim inanıyorum ama oğlumu düşünmek beni engelliyor tecrübeli anneler lütfen fikir verir misiniz
Ortada aldatma ,şiddet veya çok büyük etkenler olmadığı sürece ,boşanmanın pek doğru olmadığını düşünüyorum.Gençken her şeyin tek başına üstesinden gelirim .Bu evlilik beni boğuyor gibi düşüncelere saplanıp .Hali hazırdaki eşten soğuma ,uzaklaşma mümkün olabiliyor .Yaşınız genç ilerde ,illaki hayatınızda birileri olacak .Yeni birini tanımak ,güvenmek ,alışmak .Bunlar zor şeyler .Çocuğunuz var babasıyla arası nasıl ?Sizi eleştirmek için söylemiyorum.Ancak çocuk yapmak için acele etmişsiniz .Şimdi de kocanızdan soğuduğunuz için ,boşanmak istiyorsunuz .Sırf kendinizi düşünmeden, bence birazda ilerideki hayatınıza girecek insanla çocuğunuzun ,iletişimi veya size olan tepkisi nasıl olacak .Birazda şu anki durumdan şikayetleriniz dışında ,bundan sonrası ne olacak ?uzun vadede düşünün .Sonra pişmanlıklar ,duymazsınız en azından .Çok ince ayrıntıları gözden geçirip ,her konuyu uzun uzun düşünün .En önemlisi çocuğunuz .Kocanız boşanmak istemiyor ,ilerde çocuğunuza bunu ben istemedim .Annenin suçu demesi mümkün .O yaştaki bir çocuğun bunların üstesinden gelecek, gücü olmayabilir .İki arada bir derede onunda geleceği etkilenecek bu durumdan .Çok iyi düşünün .Arkadaşlar merhaba, fikrinize ihtiyacım var. 26 yaşında bir bayanım 7 yaşında oğlum var eşimle kaçtık severek evlendik ama hem onun ailesi yüzünden kavgalarımız. Hem onun zamanla sorumsuz bakımsız bi adam olması ailesi bana yüklenirken sessiz kalması derken adamdan soğudum. Defalarca boşanmaya niyetlendim ki hala aklımda boşanma düşüncesi . Oğluma kıyamadım ama sevmediğim bi adamla aynı evde kalmak da bana eziyet. Geçen ay boşanma için avukatla görüştük eşimde sevmiyon artık naparsan yap evi sat kredini kapat nafaka falan yok yalvaracaksın hayat şartlarından mahvolacaksın oğlum önünde geberse de dönüşümüz olmaz dedi. Aldı çantalarını anasına gitti tüm işlemleri bana bıraktı bi imza atarım karışmam gerisine dedi. Ben anlaşmalı olacak adam gibi ayrılırız düşünüyordum. Sonra oğluma anlatırız birbirimizi kötülemeden dememe rağmen kendin anlat kendin istedin ayrılmayı dedi. Oğluma anlattım başka eve gidelim baban hafta sonları görsün seni böyle daha mutlu olacağız falan ama babamda gelsin dedi. Çocuk için yeniden deneyelim son kez ama adamın evde sigara içme boğuluyoruz dememe rağmen içmesi, tuvaletleri pis bırakması, kirli çorabını donunu ortada bırakması, son zamanlarda alkol de alması kısaca öyle soğumuşum ki kavgalardan şimdi gitsem ayrılsam kuş gibi hafifleyeceğim inanıyorum ama oğlumu düşünmek beni engelliyor tecrübeli anneler lütfen fikir verir misiniz az önce oğlumla oynayarak eğlenerek konuştum arkadaşım da eşinden ayrıldı oğlu senle yaşıt annesiyle çok mutlu yaşıyor oyunlar oynuyor babasını babaannesini ne zaman istese arıyor sadece babası başka evde kalıyor dedim sende ne zaman istesen babanı arayıp onu göreceksin dedi tamam ama ne zaman istersem ararım dedi sanırım alıştıra alıştıra yavaş yavaş kabullendirmem iyi olacak
işte senin durumunun tam tersinde olan, yani o kaos ortamında büyüyen çocuklar da annelerini suçluyor ilerde.Bilmiyorum nasıl olurdu ama şuan ki düşüncem le keşke ailemle birlikte buyuseydim diyorum.bayramlar özel günler evlilik doğum vs derken hep yarım oluyor..
Size katılıyorum.Bosanma karari yetiskinlerin vermesi gereken bir karar. 7 yasindaki bir cocuga sorarsaniz tabii ki babam da gelsin der. Olaylar arasinda baglanti kurmasi gereken, once kendi psikolojinizi koruyup cocugunuza iyi bir ornek olmasi gereken kisi yetiskin bir kadin olarak sizsiniz. Belki cocugunuz bu donemi uzman destegi alarak atlatabilir. Emin olun cocuklar yasca kucuk sadece, zekaca degil. Icinde sevgi ve huzur olmayan bir evde buyudugunu hissediyor ve bu ileriki hayatini olumsuz bicimde sekillendiren bir durum olacak.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?