Anali babali büyüsün.. bu durum gayet normal.. madem anneniz de destek oluyor.. ağrı sizi yoksa gunde 1 saat disari cikin, en basitinden bi ekmek almaya bile ciksaniz havanız değişir.. arkadasim 15 gunde annesine birakip esiyle yarim saat bile olsa cay icmeye yakin bi cafeye gidiyordu, havam değişsin ve depresyon vs olmasın diye..İyi akşamlar,
Doğum yapalı 11 gün oluyo.Doğumdan sonra 2.gün evime geldim.Hastanede hiç bişeyim yoktu.Hatta bebeğime baktıkça mutluluktan ağlıyodum.
Eve geldiğimden beri annem benimle yakın oturuyoruz.Arada 2-3 saatliğine evine geçip geliyo.
Son bir haftadır içimde darlık var.Sebepsiz yere birden ağlamaya başlıyorum.Bebeğimi çok seviyorum ama onunla yalnız kalmakta istemiyorum korkuyorum.Eşim annem hep yardımcı o konuda çok şanslıyım.
Şükrediyorum bebeğim sağlıklı Allah aratmadan verdi bize bunun bilincindeyim.Ama elimde değil.Birden bi karamsarlık kaplıyo içimi nefes alamıyo gibi oluyorum.Kötü bi anneymişim gibi hissediyorum.Minicik ve bana muhtaç.
Lohusalığında bu tarz duyguları yaşayan var mı? Yaşadıysanız nasıl aştınız? Doktor desteği almayıda düşünüyorum belki burası biraz içimi rahatlatır.
Çok teşekkür ederim.Epey araştırdım iki haftadan fazla sürüyosa uzman yardımı alın deniyo.Düşünüyorum zaten.Merhaba. Gözünüz aydin. Anali babali büyüsün insallah. Dogumdan 3. Gün ve 6. Gün arasinin sonrasindan hormon değişikliklerden dolayi birdenbire böyle bir duygusallik ve aglama krizleri olabilir.. O kendiliğinden bir kac gün icinde geçer. Ama bu durumunuz bir haftadan fazla sürüyorsa lütfen doktora gidin ve kan. Tahlili de yaptırın. Anneniz bu durum sürdükçe yanınızda kalsin. Hem size destek olur hem. Kendinizi daha güvende hissedersiniz. Cok gecmis olsun
Teşekkürler.Kucağımdan indirmiyorum zaten.Normal canım. Anormal olan bu ruh durumunun uzun süreli olması.
Yeni doğurdun hormonların da daha yerine oturmadı.
Bu dönemde yemene içmene dikkat et, bebeğini de bol bol emzir. Dışarıya çukın bebekle birlikte dolaşın.
Bebeğini göğsüne al hissetmeye çakış o da sana yumulur zaten.
Bazen bağ kurmak zaman alır ama bir kere kurdun mu bir daha bozulmaz.
Geçiçi bir durum üzme kendini
Ruh halimi hissediyosa diye.Normalde kucağımdan indirmiyorum öpüyorum kokluyorum bunlar içimden geldiği için yapıyorum ama bazen öyle oluyoki sanki benim değilmiş gibi geliyo.Kötü bir anne olduğunuzu düşündüren sebep yada sebepler ne ki?
Çok teşekkür ederim.Eşimle ve annemle paylaştım.Bi hafta daha beklicem bi düzelme olmazsa yardım alıcam.Beneğiniz hayırlı olsun. Tarif ettiğiniz dıyguların aynısını yaşadım. Birebir aynısını. O günleri düşündükçe halen fena oluyorum. Benim bu deoresif halim 6 ay sürmüştü. Öyle kalacak diye çok korkmuştum. Eninde sonunda geçiyor ama şimdi çok pişmanım doktora gitmedim diye. Keşke terapi falan görüp o güzel günlerin tadını çıkartsaydımlütfen fazla kafaya takmayın. Geçeceğine inanın. Ben kimseyede anlatamamıştım hissettiklerimi. Sanki sadece ben bunları yaşıyormuşum gibi acı çekmiştim. Lütfen siz benim düştüğüm hataya düşmeyin. Mutlaka yardım alın. Mutluluklar diliyorum
Alışacaksın canım. Sen de onunla beraber öğreneceksin Anneliği.Ruh halimi hissediyosa diye.Normalde kucağımdan indirmiyorum öpüyorum kokluyorum bunlar içimden geldiği için yapıyorum ama bazen öyle oluyoki sanki benim değilmiş gibi geliyo.
Teşekkürler mutlaka denicem.Omega 3 takviyesinin lohusa depresyonuna iyi geldiğini söyledi bana doktorum. Lohusayım ve ben kullanıyorum tavsiye ederim
Allah korusun ya bebegini balkondan atan kadin geldi aklima haberlerde seyrettim bence evde bol bol kuran okunmali dofumdsn snra biz okuyamayiz ama anneler okuyabilir yada telefondan fln hafif bir kuran sesi acik olabilir bence cok faydasi olacaktir cunku lohusasin ve cok aciksin herseye. Allah korusun gercektenAhh o lohusa depresyonunu bana sor off ne çekmiştim. Şimdi 2. hamileliğim deli gibi seviniyorum ama hala acaba tekrarlar mı korkusu yaşıyorum. Bebeğime sırtımı dönüp uyur uyanacak diye aklım çıkardı. Sürekli nefesim daralıyor sinir, mutsuzluk, huzursuzluk, bitkinlik, karamsarlık hepsiyle boğuşuyordum. Bebeğim doğar doğmaz ona aşık oldum diyen ya da herşeyin üstesinden kolayca gelen sakin anneleri gördükçe kendimden nefret ediyordum. Oysa ben nasıl rahatladım diye düşündüğümde aklıma bebegimi balkondan atmak falan geliyordu. Çok şükür geçecek diyerek kendimi kontrol etmeyi başardım ama bu durum 3 ay devam etti. Şimdi o günleri özlüyorum o haliyle oğlumu kucağıma verseler öpüp koklasam. O yüzden bilin ki bu günler geçecek ve siz bebeğinizin bu minicik halini çok özleyeceksiniz. Sakin olun ve kendinizi sürekli telkin edin.
Yok yok ben iyiyim artık. Lohusa depresyonu mu kaldı oğlan 5 yaşını bitirdi :) Artık aman düşerse diye bütün pencereleri ve balkonları demirlettim normal anne kıvamındayım:) Ama 2. Bebeğimde ne olurum nasıl olurum bilmiyorum inşallah eskiye dönmem. Şöyle iyi gibiyim kendine güvenim daha yüksek ama o hormonlar yok mu doğumdan sonra fıttırmam inşallah. Evet o anneyi ben de izledim kahroldum. Allah onu da kurtarsın aklı başında hiçbir anne küçücük bebeğine bunu yapamaz diye düşünüyorum. Gerçi özü kötü annelerde var.Allah korusun ya bebegini balkondan atan kadin geldi aklima haberlerde seyrettim bence evde bol bol kuran okunmali dofumdsn snra biz okuyamayiz ama anneler okuyabilir yada telefondan fln hafif bir kuran sesi acik olabilir bence cok faydasi olacaktir cunku lohusasin ve cok aciksin herseye. Allah korusun gercekten
Çok teşekkür ederim.Gerçekten hiç geçmicekmiş gibi geliyo.Bide o bana masum masum bakınca vicdan azabı çekiyorum kötü bi insanım diye.Ahh o lohusa depresyonunu bana sor off ne çekmiştim. Şimdi 2. hamileliğim deli gibi seviniyorum ama hala acaba tekrarlar mı korkusu yaşıyorum. Bebeğime sırtımı dönüp uyur uyanacak diye aklım çıkardı. Sürekli nefesim daralıyor sinir, mutsuzluk, huzursuzluk, bitkinlik, karamsarlık hepsiyle boğuşuyordum. Bebeğim doğar doğmaz ona aşık oldum diyen ya da herşeyin üstesinden kolayca gelen sakin anneleri gördükçe kendimden nefret ediyordum. Oysa ben nasıl rahatladım diye düşündüğümde aklıma bebegimi balkondan atmak falan geliyordu. Çok şükür geçecek diyerek kendimi kontrol etmeyi başardım ama bu durum 3 ay devam etti. Şimdi o günleri özlüyorum o haliyle oğlumu kucağıma verseler öpüp koklasam. O yüzden bilin ki bu günler geçecek ve siz bebeğinizin bu minicik halini çok özleyeceksiniz. Sakin olun ve kendinizi sürekli telkin edin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?