• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Lohusa depresyonu

Cherry92

Aktif Üye
Pro Üye
18 Aralık 2023
4.288
9.293
78
Selam kızlar,

Nasılsınız?

Ben kafayı yemek üzereyim.

Doğum yapalı 30 gün oldu.

Bugün geçer yarın geçer diye bekliyorum ama asla geçmedi.

İsteyerek tedaviyle hamile kalıp anne oldum.

Ama doğumdan sonra hayatım sanki kabus oldu.

Dualarla ağlayarak hayal ederek beklediğim istediğim 10 sene sonra kavuştuğum bebeğime asla odaklanamıyorum.

Sadece içimden ağlamak geliyor- çok mutsuzum- hayatım herşeyim bitmiş gibi hissediyorum.

Bebeğime karşı vicdan yapmasam saniye durmam intihar ederim.

Bu his nezaman geçer nezaman alışırım 😭😭
 
Selam kızlar,

Nasılsınız?

Ben kafayı yemek üzereyim.

Doğum yapalı 30 gün oldu.

Bugün geçer yarın geçer diye bekliyorum ama asla geçmedi.

İsteyerek tedaviyle hamile kalıp anne oldum.

Ama doğumdan sonra hayatım sanki kabus oldu.

Dualarla ağlayarak hayal ederek beklediğim istediğim 10 sene sonra kavuştuğum bebeğime asla odaklanamıyorum.

Sadece içimden ağlamak geliyor- çok mutsuzum- hayatım herşeyim bitmiş gibi hissediyorum.

Bebeğime karşı vicdan yapmasam saniye durmam intihar ederim.

Bu his nezaman geçer nezaman alışırım 😭😭
Daha dün gece saatlerce ağladım, hâlâ o psikolojiden çıkmış değilim destek alacağım bir psikolog buldum sanada tavsiye ederim.
Annem eşim yardımcı oldukları yemek/temizlik derdim olmadığı halde hiç iyi değilim kapana sıkışmışım da hep böyle kalacak gibiyim 4 ay oldu aynıyım…
 
Daha dün gece saatlerce ağladım, hâlâ o psikolojiden çıkmış değilim destek alacağım bir psikolog buldum sanada tavsiye ederim.
Annem eşim yardımcı oldukları yemek/temizlik derdim olmadığı halde hiç iyi değilim kapana sıkışmışım da hep böyle kalacak gibiyim 4 ay oldu aynıyım…

Piskologla konuştum ama o anlık yada bir kaç saat geçiyor. Sonrasında yeniden geliyor. Kafayı yemek üzereyim. Bazen diyorum birşey olsa 5 sene sonra uyansam yada uyanmasam hiç.
 
Piskologla konuştum ama o anlık yada bir kaç saat geçiyor. Sonrasında yeniden geliyor. Kafayı yemek üzereyim. Bazen diyorum birşey olsa 5 sene sonra uyansam yada uyanmasam hiç.
Yapma ya bende bir umut diyordum, zaten benimde öyle oluyor bir kaç saat sonra yine ağlamak geliyor içimden Allahın gücüne gider diye de çok korkuyorum ama elimde değil
 
Selam kızlar,

Nasılsınız?

Ben kafayı yemek üzereyim.

Doğum yapalı 30 gün oldu.

Bugün geçer yarın geçer diye bekliyorum ama asla geçmedi.

İsteyerek tedaviyle hamile kalıp anne oldum.

Ama doğumdan sonra hayatım sanki kabus oldu.

Dualarla ağlayarak hayal ederek beklediğim istediğim 10 sene sonra kavuştuğum bebeğime asla odaklanamıyorum.

Sadece içimden ağlamak geliyor- çok mutsuzum- hayatım herşeyim bitmiş gibi hissediyorum.

Bebeğime karşı vicdan yapmasam saniye durmam intihar ederim.

Bu his nezaman geçer nezaman alışırım 😭😭
Canım benim ben daha doğum yapmadım fakat okuduğum duyduğum her şey bu dönemin geçici olduğunu söylüyor. Hamilelikte de dönem dönem farklı duygularımız oluyor ama geçiciydi böyle düşün. Hayatta hiçbir şey sonsuza kadar sürmez. Bu günler de geçecek kendini hiç suçlu hissetme. Hissettiklern yaşadıkların doğal. Eğer kendine bu günlerin geçeceğine inandıramıyorsan destek alabilirsin 💖
 
Canım benim ben daha doğum yapmadım fakat okuduğum duyduğum her şey bu dönemin geçici olduğunu söylüyor. Hamilelikte de dönem dönem farklı duygularımız oluyor ama geçiciydi böyle düşün. Hayatta hiçbir şey sonsuza kadar sürmez. Bu günler de geçecek kendini hiç suçlu hissetme. Hissettiklern yaşadıkların doğal. Eğer kendine bu günlerin geçeceğine inandıramıyorsan destek alabilirsin 💖

Seni asla korkutmak istemiyorum. Umarım senin için herşey çok daha güzel ve pozitif olur. Ama Allah affetsin ben çok pişmanım. Böyle olacağını bilsem asla yapmazdım.
 
Merhaba, çok üzüldüm okuyunca.
Evde bir destekçiniz yok mu, bebeğinizin bir problemi mi var acaba?

Allah yardımcınız olsun, ben de doğumuna günler kalmış bir anne adayıyım, bazen acaba ben nasıl bir lohusa olurum merak ediyorum. İnsan kalabalığını oldum olası sevmem ve daha şimdiden eşim veya benim akrabalarım “Doğur da bebek sevelim, senden çıkmayız” gibi gibi sözler söyledikçe ağlıyorum. Oldu canım, ben size oyuncak doğuruyorum zaten deyip ağızlarına çakasım geliyor.
 
Selam kızlar,

Nasılsınız?

Ben kafayı yemek üzereyim.

Doğum yapalı 30 gün oldu.

Bugün geçer yarın geçer diye bekliyorum ama asla geçmedi.

İsteyerek tedaviyle hamile kalıp anne oldum.

Ama doğumdan sonra hayatım sanki kabus oldu.

Dualarla ağlayarak hayal ederek beklediğim istediğim 10 sene sonra kavuştuğum bebeğime asla odaklanamıyorum.

Sadece içimden ağlamak geliyor- çok mutsuzum- hayatım herşeyim bitmiş gibi hissediyorum.

Bebeğime karşı vicdan yapmasam saniye durmam intihar ederim.

Bu his nezaman geçer nezaman alışırım 😭😭
Çok zor bir süreç ama geçiyor.
Sebepsizce ağlıyordum durduk yere sinirleniyordum.
Herşeye çok sinirliydim sabrım hiç yoktu.
Geceleri sabaha kadar ağlıyordum gözlerim uykusuzluktan değil ama ağlamaktan balon gibi şişiyordu. Bu yüzden 20 gün sonra sütüm kesildi..
yapma bunu kendine evet zor ama geçiyor. Sütüne bişey olmasın bebeğinin ona ihtiyacı var.
 
Anneliğe alışmak bence çok zor. Üstelik desteğim de var. Eski hayatına bir daha asla dönemeyeceğini bilmek de iyice zorlaştırıyor. Çantanı alıp evden çıkmak bir lüks artık. İşe başlayacağım bu yüzden mutluyum ve mutlu olduğum için de kendime kızıyorum çünkü bebeğimi bırakmak zorunda kalacağım. Garip ikilemler yaşıyor insan. Kendime sıfırdan bir arkadaş büyüttüğümü düşünerek hareket etmeye çalışıyorum bu durumu biraz kolaylaştırıyor.
 
benim 50.gün epey hafiflemişti. daha çok yeni doğum yapmışsın 1 ay sonra filan daha iyi hissedeceksin.
 
Back