Lohusa depresyonu anneliğe alışamamak

eylulum3434

Üye
Kayıtlı Üye
9 Aralık 2022
169
79
22
doğumun 130 gününden herkese merhaba 5 yaşında kızım ve 4 ay 10 günlük bir oğlum var evlendiğimizde hemen bebek istedik 1 sene olmayinca hastaneye gittik bi sıkıntı vs yoktu tedavi oldum bir kac ay sonuc alamayinca biraktim ve süpriz bir şekilde hamile olduğumu öğrendim kızımda hamileliğim gayet normal geçti doğumum cok zor oldu maalesef 15 günde küvezde kaldi ama gecti gitti o günler kızımız 3 yasina geldiğinde bi kardeşi olsun istedik oda hemen olmadi tabi doktora gittiğimizde tüp bebek veya aşılma disinda dogal yolla olmasi imkansiz gibi görünuyor demişti eşim ilac kullandi macunlar falan filan yaptirdik artik zamana biraktik ve hamile olduğumu öğrendim tabi sevincten havalara uçtuk ama zor bir hamilelik ve zor bir doğum oğlum sarılık oldu sütüm gelmedi guatir olabilir dediler bunlar beni cok etkiledi sanirim lohusaliğim 5 ci günü başladi lohusa depresyonu ağlama krizleri iştahsızlık daralma bunalma bebeğimi kabullenemiyordum istemiyordum intihar etmeyi bile düşünüyordum ama yaklaşik 2 aydan sonra yavaş yavaş düzelmeye başladım ama bir türlü eskisi gibi olamiyorum yani icimde hep bir boşluk hayattan zevk almiyorum bebeğimi seviyorum ama 4.5 aylik olmasina rağmen alışamadım kolik ve gazli bir bebek zaten gazi eskiye nazaran iyi ama kolikliğimiz uzamış kolik hic böyle ağlayan bebek görmemiştim sakinleştiremiyorum
Bende onunla beraber ağlıyorum zaten uyku dinlenme vs yok saat başı kalkıyor gece mamada veriyorum yinede aynı eski düzenimi özlüyorum acikcasi kızımla yan yana uyumayi onunla gezmeyi oyunlar oynamayi yemek dahi yapamiyorum boyun fıtığı oldum sürekli kucağimda taşımaktan ve agrisi kollarima kadar vuruyor hic gecmeyecek bu günler hic düzelmeyecek gibi geliyor ve ben böyle hep mutsuz olacak gibiyim cok şükür bebeğim sağlıklı doğurcagima inanmiyordum çoraplarına kadar ütüledim hamilelikte bir hapımı bile aksatmadan içtim ama bu depresyon hayatimi alt üst etti bitti zannediyordum ama izler bırakmiş gibi zaten tam toparlandim derken bebeğimin kolik durumu ortaya çıktı sanki ilk defa cocuk sahibi olmuş gibi acemi hissediyorum kendimi annelik fedakarlık ama ben basaramiyorum bi türlü neden böyle neden alışamıyorum kızımda hic böyle olmamiştım . Ne zaman uyuyacak bebeğim
Ne zaman düzelecek diye soruyorum herkes oo bu daha ne diyor gittikce zorlastigini söyluyorlar gecer gecer diyip geçiştiriyorlar ama geçmiyor yıprandım tükenmiş hissediyorum kendimi
 
doğumun 130 gününden herkese merhaba 5 yaşında kızım ve 4 ay 10 günlük bir oğlum var evlendiğimizde hemen bebek istedik 1 sene olmayinca hastaneye gittik bi sıkıntı vs yoktu tedavi oldum bir kac ay sonuc alamayinca biraktim ve süpriz bir şekilde hamile olduğumu öğrendim kızımda hamileliğim gayet normal geçti doğumum cok zor oldu maalesef 15 günde küvezde kaldi ama gecti gitti o günler kızımız 3 yasina geldiğinde bi kardeşi olsun istedik oda hemen olmadi tabi doktora gittiğimizde tüp bebek veya aşılma disinda dogal yolla olmasi imkansiz gibi görünuyor demişti eşim ilac kullandi macunlar falan filan yaptirdik artik zamana biraktik ve hamile olduğumu öğrendim tabi sevincten havalara uçtuk ama zor bir hamilelik ve zor bir doğum oğlum sarılık oldu sütüm gelmedi guatir olabilir dediler bunlar beni cok etkiledi sanirim lohusaliğim 5 ci günü başladi lohusa depresyonu ağlama krizleri iştahsızlık daralma bunalma bebeğimi kabullenemiyordum istemiyordum intihar etmeyi bile düşünüyordum ama yaklaşik 2 aydan sonra yavaş yavaş düzelmeye başladım ama bir türlü eskisi gibi olamiyorum yani icimde hep bir boşluk hayattan zevk almiyorum bebeğimi seviyorum ama 4.5 aylik olmasina rağmen alışamadım kolik ve gazli bir bebek zaten gazi eskiye nazaran iyi ama kolikliğimiz uzamış kolik hic böyle ağlayan bebek görmemiştim sakinleştiremiyorum
Bende onunla beraber ağlıyorum zaten uyku dinlenme vs yok saat başı kalkıyor gece mamada veriyorum yinede aynı eski düzenimi özlüyorum acikcasi kızımla yan yana uyumayi onunla gezmeyi oyunlar oynamayi yemek dahi yapamiyorum boyun fıtığı oldum sürekli kucağimda taşımaktan ve agrisi kollarima kadar vuruyor hic gecmeyecek bu günler hic düzelmeyecek gibi geliyor ve ben böyle hep mutsuz olacak gibiyim cok şükür bebeğim sağlıklı doğurcagima inanmiyordum çoraplarına kadar ütüledim hamilelikte bir hapımı bile aksatmadan içtim ama bu depresyon hayatimi alt üst etti bitti zannediyordum ama izler bırakmiş gibi zaten tam toparlandim derken bebeğimin kolik durumu ortaya çıktı sanki ilk defa cocuk sahibi olmuş gibi acemi hissediyorum kendimi annelik fedakarlık ama ben basaramiyorum bi türlü neden böyle neden alışamıyorum kızımda hic böyle olmamiştım . Ne zaman uyuyacak bebeğim
Ne zaman düzelecek diye soruyorum herkes oo bu daha ne diyor gittikce zorlastigini söyluyorlar gecer gecer diyip geçiştiriyorlar ama geçmiyor yıprandım tükenmiş hissediyorum kendimi
İki aya yakın süre yaşadıklarımızı yaşadım benim ilk çocugum kabullenmedim hiçbir şeyi çok gazlıydı 4 aylık oldu hala gazlı süt alarjisi bizi mahvetti hala da ediyor daha önceleri daha mutszdum hep öyle sürecek zannettim ama 2 aydan sonra bir anda değiştim bebeğimi çok sevmeye başladım. Daha çok ilgilendim sevgi gösterdim bebeğimde daha mutlu oldugunu daha çok düzelediğini hissettim. Ben hala yeterince iyi hissetmiyorum ama 2 ay bebegime vermediğim ilgi ve sevgi için çok pişmanım giden zaman da geri gelmiyor en çok ihtiyacı olan zamanlar bunlar o yüzden şimdi daha sıkı sıkı sarılıyorum. Hala herşey zor olsada . Bence sizde daha çok vakit geçirip ilgi göstermelisiniz size de daha iyi gelecek ev işleri bırakın kalsın bn temizlik yemek hala çok yapamıyorum ama olsun bebeğinizle geçireceginz her an daha kıymetli altını değişirken bile bebeğinizi eğlendirerrk değiştirin bunun farkına varın gerekiyorsa yardım alın .pozitif bakmaya başlamazsanız bu süreç uzar Kızınızı çok güzel ilgiyle büyütmüşsünüz şimdi aynı ilgi oğlunuzun da hakkı
 
Birde siz daha iyi bilirsiniz ki bebekler her duyguyu fark edip anlıyor o sizin mutsuzlugunuzu görüyor bu durum onu da etkiliyor siz güzel yaklaşınca bebeğinizin de değiştiğini göreceksiniz
 
İki aya yakın süre yaşadıklarımızı yaşadım benim ilk çocugum kabullenmedim hiçbir şeyi çok gazlıydı 4 aylık oldu hala gazlı süt alarjisi bizi mahvetti hala da ediyor daha önceleri daha mutszdum hep öyle sürecek zannettim ama 2 aydan sonra bir anda değiştim bebeğimi çok sevmeye başladım. Daha çok ilgilendim sevgi gösterdim bebeğimde daha mutlu oldugunu daha çok düzelediğini hissettim. Ben hala yeterince iyi hissetmiyorum ama 2 ay bebegime vermediğim ilgi ve sevgi için çok pişmanım giden zaman da geri gelmiyor en çok ihtiyacı olan zamanlar bunlar o yüzden şimdi daha sıkı sıkı sarılıyorum. Hala herşey zor olsada . Bence sizde daha çok vakit geçirip ilgi göstermelisiniz size de daha iyi gelecek ev işleri bırakın kalsın bn temizlik yemek hala çok yapamıyorum ama olsun bebeğinizle geçireceginz her an daha kıymetli altını değişirken bile bebeğinizi eğlendirerrk değiştirin bunun farkına varın gerekiyorsa yardım alın .pozitif bakmaya başlamazsanız bu süreç uzar Kızınızı çok güzel ilgiyle büyütmüşsünüz şimdi aynı ilgi oğlunuzun da hakkı
Merhabalar bizimda gaz sorunumuz bitmiş değil maalesef damlalara devam inanın yansıtmamaya çalışıyorum gülüyorum konuşuyorum eğleniyorum. Ama içimdeki o hissi atamıyorum zaman durmuş hic gecmeyecekmiş gibi geliyor destek almayi düşünüyorum ama emzirdiğim için açıkcası pek oralı olmadım ama günler nasıl geçer böyle
 
İki aya yakın süre yaşadıklarımızı yaşadım benim ilk çocugum kabullenmedim hiçbir şeyi çok gazlıydı 4 aylık oldu hala gazlı süt alarjisi bizi mahvetti hala da ediyor daha önceleri daha mutszdum hep öyle sürecek zannettim ama 2 aydan sonra bir anda değiştim bebeğimi çok sevmeye başladım. Daha çok ilgilendim sevgi gösterdim bebeğimde daha mutlu oldugunu daha çok düzelediğini hissettim. Ben hala yeterince iyi hissetmiyorum ama 2 ay bebegime vermediğim ilgi ve sevgi için çok pişmanım giden zaman da geri gelmiyor en çok ihtiyacı olan zamanlar bunlar o yüzden şimdi daha sıkı sıkı sarılıyorum. Hala herşey zor olsada . Bence sizde daha çok vakit geçirip ilgi göstermelisiniz size de daha iyi gelecek ev işleri bırakın kalsın bn temizlik yemek hala çok yapamıyorum ama olsun bebeğinizle geçireceginz her an daha kıymetli altını değişirken bile bebeğinizi eğlendirerrk değiştirin bunun farkına varın gerekiyorsa yardım alın .pozitif bakmaya başlamazsanız bu süreç uzar Kızınızı çok güzel ilgiyle büyütmüşsünüz şimdi aynı ilgi oğlunuzun da hakkı
Bizimde süt alerjimiz var maalesef çok zorlu bi süreç :KK43:
 
Merhabalar bizimda gaz sorunumuz bitmiş değil maalesef damlalara devam inanın yansıtmamaya çalışıyorum gülüyorum konuşuyorum eğleniyorum. Ama içimdeki o hissi atamıyorum zaman durmuş hic gecmeyecekmiş gibi geliyor destek almayi düşünüyorum ama emzirdiğim için açıkcası pek oralı olmadım ama günler nasıl geçer böyle
Destek almanız da fayda var . Çok uzamış lohusalık bnce 40 gün olmamalı en az 2 ay emzirdiğimiz için hormonlarımız hâlâ farklı çalışıyor düzelmek 40 gün olmuyor aslında . Birde bebek için probiyotik damla kullanmayı deneyebilirsiniz ben 1 haftadır kullanmaya başladım b3beğimde ve faydasını gördüm daha az sancısı gazı oluyor
 
Destek almanız da fayda var . Çok uzamış lohusalık bnce 40 gün olmamalı en az 2 ay emzirdiğimiz için hormonlarımız hâlâ farklı çalışıyor düzelmek 40 gün olmuyor aslında . Birde bebek için probiyotik damla kullanmayı deneyebilirsiniz ben 1 haftadır kullanmaya başladım b3beğimde ve faydasını gördüm daha az sancısı gazı oluyor
Kullanıyorum probiyotik 40 çıknca düzelirsin dediler ama yok ilaç falan kullansam düzelirmiyim☹️
 
Yaşınız çok genç. 2 çocuğun sorumluluğu kolay değildir. Allah yardımcınız olsun. Psikolojik destek alabilirsiniz.
 
X