Kurtulamıyorum bu duygudan...

Tekrar çalışmaya başladım.Kızıma kayınvalidem bakıyor.Çocuğum için endişeliyim çok fazla.Kurban bayramından sonra bakıcı gelecek.Nasıl bırakacağım henüz bu kadar küçükken?

misela .!.:

Kızlar çok kötüyüm.Sürekli ağlamak istiyorum.Çalışmaya başladım.Bakıcı bulana kadar kızıma kayınvalidem bakıyor.Evliliğimizin ilk yıllarında kocamın ailesi beni istemedi.Üstelik ortada hiç neden yokken.Kocam onlar yüzünden beni çok hırpaladı;dikbaşlılığı bırak diyordu;boyun eğmeye zorladı.Ben görüşmek istemiyordum.Çok çirkin şeyler yaşandı çünkü.Kayınpederim küfürler etti yüzüme karşı.Şimdi sırf bebeğimin hatırına unutmak istiyorum.Ama olmuyor.Kendimi kızımı alıp gitme hayalleri kurarken yakalıyorum.Kimseye bişy söyleyemiyorum.Aileme anlatsam bugün boşanmamı isterler.Kızım yokken kuvvetliydim.Nefret ediyordum ve haklı hissediyordum bu duygularımda.Ama şimdi onun dünyasını yıkmaktan korkuyorum.Son zamanlarda uyku bile uyuyamıyorum.Kızıma dokunmalarına tahhammül edemiyorum.Gerçi kayınpederim bana olduğu gibi ona da mesafeli;Artık konuşmasa da kayınpederimin neler düşündüğünü biliyorum.Kızımı sevmiyor, benim kızım olduğu için.

Genişletmek için tıkla...

Benzer şeyleri yaşıyoruz ama bendeki fark; çocuğuma kayınvalidemin bakmasını istememem. Keşke bakmasa da ben de bakıcı filan bulsam.....Yüzünü bile görmek istemiyorum. Çocuğuma dokunduğunu görmek bile midemi bulandırıyor.Allah yardımcımız olsun....

bakıcı seçimi çok hayati

Sırf bu yüzden eğitimini 8 senede bitirebildiğim mesleğimi yapmayı düşünmüyorum....Çok üzgünüm Ama çocuklarımı bakıcı büyütsün istemiyorum bu yüzden de böyle düşünmek zorunda hissediyorum kendimi

gerçekten allah yardımcımız olsun.. çok zor kadınların işi... bende bu sene evde oturucam gibi gorunuyor, oglumu kimselere bırakamam gibi.. çalışsak bir turlu çalışmasak ayrı bir turlu. aslında biraz rahat olmak lazım nerelerde ne şartlarda ne cocuklar tas gibi buyuyor ama işte elde degil... şimdiden kolay gelsin...

çok çok haklısın bebeğin ne kadarlık bilmiyorum ama ben de geçen sene ben bakacağım dedim yavruma öyle de yaptım ancak 1 sene. bir seneden sonra evde durmak hem maddi hem de manevi sorunlar oluşturmaya başladı. o sırada bir arkadaşım kurumunda öğretmen ihtiyacı olduğunu söyleyince bir görüşeyim dedim. 4 günden fazla çalışamam dedim o da birer gün arayla olursa diye de şart koştum, kabul etmezler dedim ama kabul de ettiler. komşum da bebeğine bakabilirim dedim, her şey iyi hoş ama içim bir türlü rahat değildi işe başlayana kadar ki 10 günlük süreçte, ne uyku ne yemek ben nasıl bırakacaktım yavrumu. neyse çok uzatmayayım benim şansım iyi gitti hem yavruma hem de bana iyi oldu ihşallah da öyle devam eder. anlatmak istediğim nasıl bir şeyle karşılaşacağını bilmediğin için durum çok kötü oluyor. bir başladıktan sonra bir şeyler yerine oturuyor. ihşallah sen de çok iyi bir bakıcı bulursun.

Ben şu an 25 yaşındayım.Annem çalışırken 2 yaşıma kadar ananem baktı.O zamanlar rahattım.Daha sonra 3-4 yaşıma kadar 4-5 bakıcım oldu,eskiden küçük yaş grupları için kreşler yoktu ,4 yaşında kreşe başladım,Kreşteyken çok mutluydum ,bir sorunum yoktu.Ergenlik dönemlerinde anneme hep kızdım beni neden bıraktın diye.Daha sonra sorunlarım oldu.İlkokula başladığımda bana sorulduğunda ne olacaksın diye verdiğim cevap ev hanımıydı.
Kardeşim daha şanslıydı onun bir bakıcısı oldu ve 5 yaşına kadar bakıldı.Benden daha uyumlu daha sağlıklı gelişti küçükken.Kardeşimin bir sorunu olmadı.

Söylemek istediğim eğer aileden biri varsa bakabilecek en yakınınıza baktırmanız ya da çok güvendiğiniz birine.2 yaşa kadar kişilik gelişimi çok önemli o yüzden çocuğunuzun gereksinimlerinin dengeli bir şekilde sağlayacak birinin olması en güzeli.
çocuğunuza bakacak kişinin sizinle sürekli tutarlı,uyumlu ,aynı davranışlarda bulunması önemli,aksi halde kişilik gelişimi olumsuz yönde etkilenir.
Umarım iyi bir bakıcıya rast gelirsiniz.

nedir bizim bu kaynanalardan çektiğimiz arkadaşlar inanırmısınız benim sorunum sizinkinden farklı deyil okudum yorumlarınızı aynı allah yardımcımız olsun.canım şimdi kreşler var aylık bebeklere bile bakıyorlar