Kürtaj sonrası

Herkes yapmak istediği şey de özgürdür, kimseye hesap vermek zorunda değildir, diyenlerden değilim maalesef. Evlilik öncesi ilişkiye de karşıyım. Hem kadın için hem erkek için. Bunun iki taraf için de izahı olamaz. Ama taxusboom bu işlerde olan hep biz kadınlara olur. Sevgilin senin kadar üzülüp vicdan azabı çekiyor mu? Ya da ne kadar üzülmüş olabilir? Sen ömür boyu unutmayacaksın ama onun aklına gelecek mi? O yüzden istediğini yapmak da özgür değilsin. Kendin için.

Ben de karnımda ölen bebegim için kürtaj oldum. Bu acıyı tarif edemem. Allah iki evlat verdi ondan sonra ama onu hâlâ unutamadım. Sen nasıl atlatırsın bilemiyorum.
 
Yargilamak haddime degil ama ciddi olarak istediginizi dusunmuyorum bunu soylemek istedim. Surekli bahaneler ureterek ve siginarak vicdaninizi rahatlatmaya calisiyor gibi bir izlenim aldim. Cevrenizi cokta taktiginizi dusunmuyorum yoksa ozel hayatiniza dikkat ederdiniz pek tabi saygim var yine yargilamiyorum. Ama cevreniz cekmeyecek bu gunahı. Pskolojik destek alın. Buarada aklima bir abla geldi 2. Bebegi olmuyodu resimde embriyo gordu de sunu alip karnima koysalar keske dedi cok uzuldum. Hayaller hayatlar ne kadar farkli gercekten dunya cok garip bir yer. Allah candan isteyene versin.
Ben gercekten bahane üretmiyorum sadece olani soyluorum. Elbetteki dikkat ettim ozel hayati
Herkes yapmak istediği şey de özgürdür, kimseye hesap vermek zorunda değildir, diyenlerden değilim maalesef. Evlilik öncesi ilişkiye de karşıyım. Hem kadın için hem erkek için. Bunun iki taraf için de izahı olamaz. Ama taxusboom bu işlerde olan hep biz kadınlara olur. Sevgilin senin kadar üzülüp vicdan azabı çekiyor mu? Ya da ne kadar üzülmüş olabilir? Sen ömür boyu unutmayacaksın ama onun aklına gelecek mi? O yüzden istediğini yapmak da özgür değilsin. Kendin için.

Ben de karnımda ölen bebegim için kürtaj oldum. Bu acıyı tarif edemem. Allah iki evlat verdi ondan sonra ama onu hâlâ unutamadım. Sen nasıl atlatırsın bilemiyorum.
Asla tabikide o sonucta benim hissetigimi hissedemediginden asla bebim kadar uzulemez.. evet evlilik oncesi iliski dogru degil bencede ama olmusa care yok. Umidim bunu atlatabilnekten baska bisey degil ve umarim kendimi affedebilirim...
 
Yargilamak haddime degil ama ciddi olarak istediginizi dusunmuyorum bunu soylemek istedim. Surekli bahaneler ureterek ve siginarak vicdaninizi rahatlatmaya calisiyor gibi bir izlenim aldim. Cevrenizi cokta taktiginizi dusunmuyorum yoksa ozel hayatiniza dikkat ederdiniz pek tabi saygim var yine yargilamiyorum. Ama cevreniz cekmeyecek bu gunahı. Pskolojik destek alın. Buarada aklima bir abla geldi 2. Bebegi olmuyodu resimde embriyo gordu de sunu alip karnima koysalar keske dedi cok uzuldum. Hayaller hayatlar ne kadar farkli gercekten dunya cok garip bir yer. Allah candan isteyene versin.
Gercekten bebegi cok istedim .... yemin ederim hamile oldugumu ogrendimde hem cok sasirdim hemde bir sevinc kapladi icimi. Yok ben ne yaparsam yapayim asla vicdanim rahatlamayacak ve bununla yasamak zorunda kalicam...
 
İnsanların düşüncesini boşver. Hatta bu konuyu paylaşman bile yanlış olmuş.
Bu konularda kimse kimseyi anlamıyo empati kurmuyo malesef. İlişkini ve karşındakini yaşayan sensin en iyi sen bilirsin.
Hakkınızda hayırlısı olsun. Olmuşa ölmüşe çare yok bundan sonrada olur inş hiç kötü düşünme. Bende kızmadım desem yalan olur erkek arkadaşına umarım desteğini esirgemez bundan sonrada
Insallah hayirlisi olur. Sadece daha farkli tepki verecegini dusunmustum. Evet empati yoksunu oldugumuzu daha iyi anladim. Insanlar birbirlerini anlamaya calismak yerine yargiliorlar.acimasiz ve katil olmakla suclanmakta cabasi sanki yasadiklarimi yasamak istemisim gibi
 
Gercekten bebegi cok istedim .... yemin ederim hamile oldugumu ogrendimde hem cok sasirdim hemde bir sevinc kapladi icimi. Yok ben ne yaparsam yapayim asla vicdanim rahatlamayacak ve bununla yasamak zorunda kalicam...

Yasamadim ama anlamaya calisiyorum. Artik gecti kendinizi bu kadar karamsarliga iterseniz iliskide zor yurur. Biz kadinlar cok duygusaliz ya adamlar. Sadece sana ait degil bu vicdan. Kendinize iskence etmeyin. Ya buarada bebek aldirtmaya calisan adamlar bana cok boş ve korkak geliyolar ya nedense iffet filmi aklima geldi cemil durumumu biliyosun ben evlenemem diyodu falan filan. Cevre ve baba korkusu ile Kiza aldirtti bin turlu yalanla bide yine olur demisti.Erkeklere pek guvenemiyorum ben. Sizinkini bilemem ama umarim hep yaninizda olur. Olmali da. Onunuze bakicaksiniz Zaman lazim sabir lazim. Sukut lazim dillendirmeyin.
 
Insallah hayirlisi olur. Sadece daha farkli tepki verecegini dusunmustum. Evet empati yoksunu oldugumuzu daha iyi anladim. Insanlar birbirlerini anlamaya calismak yerine yargiliorlar.acimasiz ve katil olmakla suclanmakta cabasi sanki yasadiklarimi yasamak istemisim gibi
Özeldende yazabilirsiniz seve seve dertleşirim.
Bende dışarda kimseyle paylaşamadığım sorunumu burdaki arkadaşlarla paylaştım ve yüküm hafifledi. Bundan sonra önünüze bakın geçmişe takılmayın ve kimseyide takmayın
 
Arkadaşlar 3 gün önce kürtaj oldum...ve gercekten inanilmaz mutsuzum ve birileriyle bunu paylasmaya ve destek gormeye ihtiyacim var.acaba konusunca hafifler mi? Sevdigim adam evlenmek istiyor benimle fakat ailesi tutucu oldugundan ve su anda dogru zaman olmadigni dusundugu icin ilk kez hamile kaldim ve kurtaj oldum😔😢 bunu yapmayi hic istemedim...bazen evlilik once hamile kalanlarda boyle sorunlar olabiliyor.kimisi evleniyor sonra yine oluyor. Aslinda ben bu bebegi istiyordum ama malum ulke toplum komsular aile soz konusu olunca hic istemeyerek aldirdim cocugu...sevgilimin beni sevmediginden yana bir suphem yok ama cok karmasik duygular icindeyim ve kensimi inanipmaz yanliz hissediyorum...benim gibi olan arkadaslar yazabilir mi? Bunu nasil atlattiniz?
Yillardir bebek sahibi olmak için uğraşıyorum bir sürü tedavi onlarca iğne onlarca hormon ilacı vs v sonunda hamile kaldim 11. Haftada kalbi durdu inanılmaz zordu. Kaybettigime ayri üzüldüm okadar uzun ve zor tedavi sürecini sil bastan yapacagima ayri uzuldum. keske bukadar buyuk bir mucizeye kıymak zorunda kalmasaydiniz. Sizin korunarak dikkat ederek sahip olduğumuza senelerini harcayıp maddi manevi tükenip kavusamayanlar var. Eminim çok uzulmussundur ama hic bir sekilde kabul edemiyorum bile isteyen kurtaji. Kim ne derse desin benim yana yakıla kavuşmak icin uğraştığını bir baskasi keyfi yok ediyorsa anlayis gosteremem. Belki benim hassas olduğum bi mevzu ama fikrim bu. Umarim toparlanirsiniz umarim uygun sartlarda tekrar bebeğiniz olur. olmamasi okadar zor ki bir bilseniz ona asla kiymazdiniz belkide.
 
Yillardir bebek sahibi olmak için uğraşıyorum bir sürü tedavi onlarca iğne onlarca hormon ilacı vs v sonunda hamile kaldim 11. Haftada kalbi durdu inanılmaz zordu. Kaybettigime ayri üzüldüm okadar uzun ve zor tedavi sürecini sil bastan yapacagima ayri uzuldum. keske bukadar buyuk bir mucizeye kıymak zorunda kalmasaydiniz. Sizin korunarak dikkat ederek sahip olduğumuza senelerini harcayıp maddi manevi tükenip kavusamayanlar var. Eminim çok uzulmussundur ama hic bir sekilde kabul edemiyorum bile isteyen kurtaji. Kim ne derse desin benim yana yakıla kavuşmak icin uğraştığını bir baskasi keyfi yok ediyorsa anlayis gosteremem. Belki benim hassas olduğum bi mevzu ama fikrim bu. Umarim toparlanirsiniz umarim uygun sartlarda tekrar bebeğiniz olur. olmamasi okadar zor ki bir bilseniz ona asla kiymazdiniz belkide.

Kesinlikle asla ve asla istemezdim...ne yasadigimi gercekten bir Allah bir ben biliyorum erkeklerin bizi anlamasi munkun degil tabikide...bununla nasil yasamaya devam edecegimi bilimiorum sadece. Ne yapmam lazim bilmiorum. Bende ayni seyi soledim okadar insan evlat sahibi olmaya yanip tutusurken. Inanin cok zor oldu kendini suclamaktan ne zaman vazgecerim bilmiorum. Ne iste ne evde nede disarda nefes alabiliorum.
 
Acaba ben m
Özeldende yazabilirsiniz seve seve dertleşirim.
Bende dışarda kimseyle paylaşamadığım sorunumu burdaki arkadaşlarla paylaştım ve yüküm hafifledi. Bundan sonra önünüze bakın geçmişe takılmayın ve kimseyide takmayın

Gelecegime bakmak istiorum elbetteki ama nasil olcak bilmiorum. Su anda sevgilimden bana gorunuyorlar hakkaten. Ona karsi sinirliyim ve ofkeliyim ama bunu onunda istemedigini biliorum yada bu sekilde olmasini. Ne bilim kendimden nefret ettim.
 
Acaba ben m


Gelecegime bakmak istiorum elbetteki ama nasil olcak bilmiorum. Su anda sevgilimden bana gorunuyorlar hakkaten. Ona karsi sinirliyim ve ofkeliyim ama bunu onunda istemedigini biliorum yada bu sekilde olmasini. Ne bilim kendimden nefret ettim.
Hesap geçici olarak pasiftir diyordu. Ben de kendin gittin sandım.
 
Hesap geçici olarak pasiftir diyordu. Ben de kendin gittin sandım.
Yok gitmedim. Beni erkek sanan uyeler olmus baska bor konuda yardimci olmak istemistim birini is imkani olarak onlarda beni erkek sanmis😣 neyseki aradi forum sahibi vs actik hesabi.
Sevgilim zaten uyuz oldu bu foruma uye olmama ama ben kendimi daha iyi hissediorum burda konusunca
 
Kesinlikle asla ve asla istemezdim...ne yasadigimi gercekten bir Allah bir ben biliyorum erkeklerin bizi anlamasi munkun degil tabikide...bununla nasil yasamaya devam edecegimi bilimiorum sadece. Ne yapmam lazim bilmiorum. Bende ayni seyi soledim okadar insan evlat sahibi olmaya yanip tutusurken. Inanin cok zor oldu kendini suclamaktan ne zaman vazgecerim bilmiorum. Ne iste ne evde nede disarda nefes alabiliorum.
Zamanla hafifliyecek. Tek soyleyebilecegim bu bende 11 haftalik bebeğimi kaybettim ilk gunler asla gecmiycek gibiydi. Zaman ilaci herşeyin. Umarim isteyen herkese nasip olur.
 
Yok gitmedim. Beni erkek sanan uyeler olmus baska bor konuda yardimci olmak istemistim birini is imkani olarak onlarda beni erkek sanmis😣 neyseki aradi forum sahibi vs actik hesabi.
Sevgilim zaten uyuz oldu bu foruma uye olmama ama ben kendimi daha iyi hissediorum burda konusunca
Sağlık olsun diyelim. Sevgilin de kendine sinir olsun bence😒😒
 
Korunarak hamile kaldim zaten...ama lutfen boyle soylemeyin ben yasadigim durumun ne kadar uzucu oldugunun farkidnayim benimle ayni durumu yasayanlar oldu mu ? Ne hisettiler ben kotu bir insan degilim ve kurtaj isteyecegim en son seydi...
Ben evliyim 2 yaşında çocuğum var boşanma Arife’sinde 6 haftalık hamile olduğumu öğrendim ki ben hala bu bebeğin nasıl olduğunu anlamış değilim o kadar korunma ve o kadar uzun zaman birlikte olmamayla şok oldum evlendiğimden beri eşim ,hamilelik doğum lohusalık çocuk büyütmek aklınıza ne gelirse bana maddi manevi çektirdiği için not: kendisi oldukça zengin birisi ve ben gebeliğimi öğrenmeden 3 gün önce beni tekme tokat dövdüğü için beni aldattığını duyduğum için boşanma kararı aldık o arada gebeliği öğrendim ve buna söyledim şaşırdı ben 1,5 hafta bekledim ve bu arada Doğum günüm vs geçti benden ne özür diledi ne çocuğu istiyorum dedi aksine benimle kavga etmeye devam etti ben de randevu aldım ona söyledim tamm dedi sadece randevudan önceki gece omzuma asker arkadaşına dokunur gibi dokunup bu çocuğu istersen doğur çocuğumuzun kardeşi olsun dedi ben de boşanıyoruz farkında mısın ve sen asla hatalarını düzeltmek istemedin dedim o da ben buyum beni böyle kabul edeceksin dedi çekti gitti ertesi gün doktora gittik bebek 7 haftalık nasıl istedim biliyo müsünüz yolda kaza geçirmeyi bu bebeği öldürmemeyi aksilik yaşamayı ya da en son ihtimal bana sarılıp yaptığım ne varsa özür dilerim seni seviyorum bundan sonra sana hep destek olucam demesini ağzını bile açmadı gittik muayenede 4 saat bekledik zamanımızın gelmesini oturdu yanımda video izledi ağzını açmadı ben ağlayarak girdim oldum bi uyandım başıma dikilmiş sen bu çocuktan çok kolay vazgeçtin benim için tamamen bittin dedi ve gelip benim hayatımın içine etti ben vicdan azabı çekiyorum ben neden evliyken yavrumu aldırmak isteyeyim ki Allah affetsin üzerinden o kadar zaman geçti hala kabus görüyorum psikolojim bozuk neden bu şeyleri hep Kadınlar çeker bilmiyorum sizce yaptığım doğrumuydu hem çocuğum küçüktü hem sevgi görmüyordu hem de boşanıyorduk doğurmak bana batan gemimize onu da yüklemek gibi gelmişti o zamanlar ama şimdi elimde fırsatım olsa zamanı oraya alır nolursa olsun doğururdum babasız sevgisiz büyürdü çok zorluk çekerdik babaları maddi gücü ve çevresiyle hayatı bana dar ederdi ama keşke doğsaydı kızlar siz ne düşünüyorsunuz yanlış mı yapmışım
 
Ben evliyim 2 yaşında çocuğum var boşanma Arife’sinde 6 haftalık hamile olduğumu öğrendim ki ben hala bu bebeğin nasıl olduğunu anlamış değilim o kadar korunma ve o kadar uzun zaman birlikte olmamayla şok oldum evlendiğimden beri eşim ,hamilelik doğum lohusalık çocuk büyütmek aklınıza ne gelirse bana maddi manevi çektirdiği için not: kendisi oldukça zengin birisi ve ben gebeliğimi öğrenmeden 3 gün önce beni tekme tokat dövdüğü için beni aldattığını duyduğum için boşanma kararı aldık o arada gebeliği öğrendim ve buna söyledim şaşırdı ben 1,5 hafta bekledim ve bu arada Doğum günüm vs geçti benden ne özür diledi ne çocuğu istiyorum dedi aksine benimle kavga etmeye devam etti ben de randevu aldım ona söyledim tamm dedi sadece randevudan önceki gece omzuma asker arkadaşına dokunur gibi dokunup bu çocuğu istersen doğur çocuğumuzun kardeşi olsun dedi ben de boşanıyoruz farkında mısın ve sen asla hatalarını düzeltmek istemedin dedim o da ben buyum beni böyle kabul edeceksin dedi çekti gitti ertesi gün doktora gittik bebek 7 haftalık nasıl istedim biliyo müsünüz yolda kaza geçirmeyi bu bebeği öldürmemeyi aksilik yaşamayı ya da en son ihtimal bana sarılıp yaptığım ne varsa özür dilerim seni seviyorum bundan sonra sana hep destek olucam demesini ağzını bile açmadı gittik muayenede 4 saat bekledik zamanımızın gelmesini oturdu yanımda video izledi ağzını açmadı ben ağlayarak girdim oldum bi uyandım başıma dikilmiş sen bu çocuktan çok kolay vazgeçtin benim için tamamen bittin dedi ve gelip benim hayatımın içine etti ben vicdan azabı çekiyorum ben neden evliyken yavrumu aldırmak isteyeyim ki Allah affetsin üzerinden o kadar zaman geçti hala kabus görüyorum psikolojim bozuk neden bu şeyleri hep Kadınlar çeker bilmiyorum sizce yaptığım doğrumuydu hem çocuğum küçüktü hem sevgi görmüyordu hem de boşanıyorduk doğurmak bana batan gemimize onu da yüklemek gibi gelmişti o zamanlar ama şimdi elimde fırsatım olsa zamanı oraya alır nolursa olsun doğururdum babasız sevgisiz büyürdü çok zorluk çekerdik babaları maddi gücü ve çevresiyle hayatı bana dar ederdi ama keşke doğsaydı kızlar siz ne düşünüyorsunuz yanlış mı yapmışım
Kusura bakma ama kocan tam bi pislikmiş..!! Bu adamdan Kurtulduğun için dua et..!! Bebek kısmı için bişey diyemem.. üzücü olmuş☹️
 
8 nisanda kürtaj oldum ve 20 yaşındayım ve evli değilim ve ve..... canım çıksada yapmasaydım diyorum ama ona güzel bi hayat veremeyecektim o doğduğuna dahi pişman olabilirdi yada onada banada çok zarar verebilirlerdi. Ailes asla kabul etmezdi. O masaya yatırdıklarında ölmeyi okadar istedim ki hep kendi çocuklarımı güzel yetiştirebilmek için okuyuyorum diyen bi insanım şimdi ise adetim düzene binecekmi ben ileride tekrar hamile kalabilecekmiyim diye kafayı yedim.... 5.5 haftalıkken aldırdım ertesi gün hapı içmeme rağmen olmuştu çok üzülüyorum ve inan seni anlıyorum..
 
Ben evliyim 2 yaşında çocuğum var boşanma Arife’sinde 6 haftalık hamile olduğumu öğrendim ki ben hala bu bebeğin nasıl olduğunu anlamış değilim o kadar korunma ve o kadar uzun zaman birlikte olmamayla şok oldum evlendiğimden beri eşim ,hamilelik doğum lohusalık çocuk büyütmek aklınıza ne gelirse bana maddi manevi çektirdiği için not: kendisi oldukça zengin birisi ve ben gebeliğimi öğrenmeden 3 gün önce beni tekme tokat dövdüğü için beni aldattığını duyduğum için boşanma kararı aldık o arada gebeliği öğrendim ve buna söyledim şaşırdı ben 1,5 hafta bekledim ve bu arada Doğum günüm vs geçti benden ne özür diledi ne çocuğu istiyorum dedi aksine benimle kavga etmeye devam etti ben de randevu aldım ona söyledim tamm dedi sadece randevudan önceki gece omzuma asker arkadaşına dokunur gibi dokunup bu çocuğu istersen doğur çocuğumuzun kardeşi olsun dedi ben de boşanıyoruz farkında mısın ve sen asla hatalarını düzeltmek istemedin dedim o da ben buyum beni böyle kabul edeceksin dedi çekti gitti ertesi gün doktora gittik bebek 7 haftalık nasıl istedim biliyo müsünüz yolda kaza geçirmeyi bu bebeği öldürmemeyi aksilik yaşamayı ya da en son ihtimal bana sarılıp yaptığım ne varsa özür dilerim seni seviyorum bundan sonra sana hep destek olucam demesini ağzını bile açmadı gittik muayenede 4 saat bekledik zamanımızın gelmesini oturdu yanımda video izledi ağzını açmadı ben ağlayarak girdim oldum bi uyandım başıma dikilmiş sen bu çocuktan çok kolay vazgeçtin benim için tamamen bittin dedi ve gelip benim hayatımın içine etti ben vicdan azabı çekiyorum ben neden evliyken yavrumu aldırmak isteyeyim ki Allah affetsin üzerinden o kadar zaman geçti hala kabus görüyorum psikolojim bozuk neden bu şeyleri hep Kadınlar çeker bilmiyorum sizce yaptığım doğrumuydu hem çocuğum küçüktü hem sevgi görmüyordu hem de boşanıyorduk doğurmak bana batan gemimize onu da yüklemek gibi gelmişti o zamanlar ama şimdi elimde fırsatım olsa zamanı oraya alır nolursa olsun doğururdum babasız sevgisiz büyürdü çok zorluk çekerdik babaları maddi gücü ve çevresiyle hayatı bana dar ederdi ama keşke doğsaydı kızlar siz ne düşünüyorsunuz yanlış mı yapmışım
Allah yardımcın olsun iğrenç bir insanla evliymişsin hep böylemiydi kocan okacak pislik.
Kusura bakma kötü konuştuğum için insan olanın yapacağı şeyler değil bunlar
 
Arkadaşlar 3 gün önce kürtaj oldum...ve gercekten inanilmaz mutsuzum ve birileriyle bunu paylasmaya ve destek gormeye ihtiyacim var.acaba konusunca hafifler mi? Sevdigim adam evlenmek istiyor benimle fakat ailesi tutucu oldugundan ve su anda dogru zaman olmadigni dusundugu icin ilk kez hamile kaldim ve kurtaj oldum😔😢 bunu yapmayi hic istemedim...bazen evlilik once hamile kalanlarda boyle sorunlar olabiliyor.kimisi evleniyor sonra yine oluyor. Aslinda ben bu bebegi istiyordum ama malum ulke toplum komsular aile soz konusu olunca hic istemeyerek aldirdim cocugu...sevgilimin beni sevmediginden yana bir suphem yok ama cok karmasik duygular icindeyim ve kensimi inanipmaz yanliz hissediyorum...benim gibi olan arkadaslar yazabilir mi? Bunu nasil atlattiniz?
Kuzu burada insanlar Allah ve dini karıştırıp üstlerine düşmeyen şekilde yorum yapmaya meyilli. Seni yatıştırıcı şeyler söylemek yerine daha kötü hissetmene neden olmaya çalışarak aslında kendi iç benliklerinde çatışıyorlar. Rabbim herkese akıl fikir vermiş. Onların düşündüklerini sende düşünmüşsündür. Ki benim dediklerimi de. Zor zamanlar geçiriyorsun belli. Bu durumda sana en çok yardımcı olacak kişi sevdiğin insan. Ona kötü hissettiğini daha doğrusu neler hissettiğini anlat ve onunda anlatmasını iste. Zaman herşeyin ilacı. Unutursun filan demiyorum ama o şartlarda bu durumun olması gerektiğine inanmışsınız. Konuyu biraz rafa kaldırıp dusunmemeye çalış. Diğer türlü kendine eziyet etmekten başka birşey olmaz. Sakin ikinizin de iletişime açık olduğu anı bulun ve ne düşünüyorsan hissediyorsan anlat sevdiğine o da anlatsın birbirinize iyi gelirsiniz.
 
Okadar uzuldum ki artik girmek istememistim buraya ama bence gercekten kotu dusuncelere ve insanlari yargilayan suclayan insanlar umrumda olmamali diye dusunuyorum
 
Ben evliyim 2 yaşında çocuğum var boşanma Arife’sinde 6 haftalık hamile olduğumu öğrendim ki ben hala bu bebeğin nasıl olduğunu anlamış değilim o kadar korunma ve o kadar uzun zaman birlikte olmamayla şok oldum evlendiğimden beri eşim ,hamilelik doğum lohusalık çocuk büyütmek aklınıza ne gelirse bana maddi manevi çektirdiği için not: kendisi oldukça zengin birisi ve ben gebeliğimi öğrenmeden 3 gün önce beni tekme tokat dövdüğü için beni aldattığını duyduğum için boşanma kararı aldık o arada gebeliği öğrendim ve buna söyledim şaşırdı ben 1,5 hafta bekledim ve bu arada Doğum günüm vs geçti benden ne özür diledi ne çocuğu istiyorum dedi aksine benimle kavga etmeye devam etti ben de randevu aldım ona söyledim tamm dedi sadece randevudan önceki gece omzuma asker arkadaşına dokunur gibi dokunup bu çocuğu istersen doğur çocuğumuzun kardeşi olsun dedi ben de boşanıyoruz farkında mısın ve sen asla hatalarını düzeltmek istemedin dedim o da ben buyum beni böyle kabul edeceksin dedi çekti gitti ertesi gün doktora gittik bebek 7 haftalık nasıl istedim biliyo müsünüz yolda kaza geçirmeyi bu bebeği öldürmemeyi aksilik yaşamayı ya da en son ihtimal bana sarılıp yaptığım ne varsa özür dilerim seni seviyorum bundan sonra sana hep destek olucam demesini ağzını bile açmadı gittik muayenede 4 saat bekledik zamanımızın gelmesini oturdu yanımda video izledi ağzını açmadı ben ağlayarak girdim oldum bi uyandım başıma dikilmiş sen bu çocuktan çok kolay vazgeçtin benim için tamamen bittin dedi ve gelip benim hayatımın içine etti ben vicdan azabı çekiyorum ben neden evliyken yavrumu aldırmak isteyeyim ki Allah affetsin üzerinden o kadar zaman geçti hala kabus görüyorum psikolojim bozuk neden bu şeyleri hep Kadınlar çeker bilmiyorum sizce yaptığım doğrumuydu hem çocuğum küçüktü hem sevgi görmüyordu hem de boşanıyorduk doğurmak bana batan gemimize onu da yüklemek gibi gelmişti o zamanlar ama şimdi elimde fırsatım olsa zamanı oraya alır nolursa olsun doğururdum babasız sevgisiz büyürdü çok zorluk çekerdik babaları maddi gücü ve çevresiyle hayatı bana dar ederdi ama keşke doğsaydı kızlar siz ne düşünüyorsunuz yanlış mı yapmışım
Bence verebileceginiz en dogru karari vermissiniz aslinda. Bunhnla ilgili pismablik uzuntu muhakkak olacaktir. Ancak kadinlar ceker ve bilit ne yasadiklarini. O karar o sekilde verilmeseydi belki cok daha buyuk sikintilara sevebiyet verecekti. Oyle olmasi gerekiyordu maalesef ve oylede oldu sonucta...kendini yipratma zaten bu sekilde davranan yani bu durumdayken dogurmaniz cok zor olacakti hem sizin hemde cocugunuz icin..
 
X