Aile Planlaması Kürtaj Nedir?Öncesi ve Sonrası Yaşadığımız Sorunlar ve Deneyimlerimiz

Aile Planması nedir ? Doğum kontrol yöntemleri, gebeliği sonlandırma, kürtaj konularının işlendiği bölüm.
arkadaşlar ben 12 mayısta karnımda kalbi duran 9 haftalık bebeğimi aldırmak zorunda kaldım.doktorum 3 hafta ilişki yasak ondan sonra da korunarak olabilir dedi,ben garanti olsun dedim 3 hft değil 1 ay bekledim ancak sonrasında ara sıra damla şeklinde kan gibide değil kahverengimsi lekelenme oluyor,ilişki öncesi yoktu böyle birşey.doktorum adetim için 12 mayısı baz alarak tekrar adet olman 40 gün sürebilir demişti,şimdi bu adet kanı gibi de değil,ama o zaman ne?doktora gitmekten de bıktım,hem uzakta hemde o kadar çok gittim ki artık.tabi mecburen gidicem ama şimdilik böyle veya buna benzer birşey yaşayan birisi varsa beni bilgilendirebilir mi acaba?en azından içim rahatlasa birazcık,ne yapacağımı şaşırdım:sm_confused:
 
merhaba arkadaşlar bende bundan 3 ay önce 3aylık hamıleydım bebek karnımda oldu ve sunı sancıyla düşürdüler içimde parca kalmış dıye kurtaja aldılar. doktor 6 ay sure verdi. biz normal yoldan korunuyoduk kendımızdende emındık.fakat benım gunum gecti 13 gun oldu adet olmayalı istemeden gebe kaldım galıba tekrardan aynı şeylerı yaşamaktan korkuyorum pazartesı kan testi yaptırcam.bayanlar normal yoldan korunan varmı aranızda anladımkı bu şekılde korunmak faydasızmış.. hayırlısı olsun dıyorum artık dıyecek soz yok başka.
 
5 Ekim: Bugün var edildim. Buradayım. Varım. Müthiş bir duygu bu. Var olduğumu henüz annem ve babam bilmiyor.

Bir elma çekirdeğinden bile küçüğüm. Ama ne de olsa, ben benim. Varım ya! Bu bana yetiyor. Henüz bedenim belli belirsiz, yüzüm yok ama, varlığımı ve benliğimi hissedebiliyorum. Bir kız olacağım ve baharda çiçekleri seveceğim.

19 Ekim: Biraz büyüdüm. Kımıldamam mümkün değil. Annem henüz farkında değil ama onun kanıyla besleniyorum. Kalbini dolaşıp gelen sımsıcak kan bana geliyor. Beni sevecek bir kalbin kıpırtılarını şimdiden hissediyorum. Annem beni çok sevecek. Annem için güzel bir sürpriz olacağım.

23 Ekim: Hiç göremediğim bir el ağzımı biçimlendirmeye başladı. Dudaklarımda onun dokunuşunu hissediyorum. Bu "el"in dokunduğu yerler dudağım damağım oluyor. Düşünün bir yıl sonra bu elin dokunduğu yerde tebessümler açacak, güleceğim. Dudağımdan ve dilimden sözler dökülecek. Herhalde önce "Anne!" diyeceğim. Anne duyuyor musun beni? Seninle konuşacağım. Sana güleceğim. Kimilerine göre hâlâ daha var değilmişim… Nasıl olur? Varım ve gülücükler sunacak dudaklarım da olmak üzere ya… Hem sonra bir ekmek kırıntısı ne kadar küçük olursa olsun yine ekmektir. Öyle değil mi anneciğim? Ah bir konuşabilsem!

27 Ekim: Bugün pek mutluyum. ıçimde tatlı bir kıpırtı başladı. Artık bir kalbim var. Kalbim atmaya başladı. Hayatım boyunca böyle atıp duracak. Sevgilerle dolduracağım kalbimi. Tıpkı anneminki gibi... Annem bedeninde iki kalbin birden atmaya başladığını bilseydi ne kadar sevinirdi! Duyuyor musun anne?

2 Kasım: Her gün biraz daha büyüyorum. Kollarım ve bacaklarım da biçimlenmeye başladı. Hele bir büyüsün kollarım bak nasıl kucaklayacağım seni anneciğim. Şu ayaklarım da tamamlansın da, beraber çiçekli bahçemizde yürürüz. Belki birlikte okula gideriz.

12 Kasım: Ah evet… Bunlar, bunlar ne kadar sevimli ve küçük şeyler. Aman Allahım parmaklarım da çıkmaya başladı. Bunlarla çiçek toplayacağım, annemin elini tutacağım, kalem tutacağım. Belki de güzel . bir şiir yazacağım. Anneciğim, orada mısın? Ellerimi ellerinin arasına koymak için sabırsızlanıyorum.

20 Kasım: Oh, nihayet.. Annem doktora gitti. Burada olduğumu öğrendi.. Yaşasın! Doktor teyze özel bir cihazla gördü beni. Ultrason diyorlarmış. Resmimi bile çekti. Sevinmiyor musun anneciğim? Seneye kalmaz kollarının arasında olacağım…

25 . Kasım: Artık babam da burada olduğumu biliyor. Fakat henüz kız olduğumun farkında değiller. Onlara sürpriz yapacağım..

10 Aralık: Bugün yüzüm tamamlandı. Artık iki güzel gözüm, bir küçük burnum, dudaklarım ve yanağım var… Anneme benziyorum galiba…

13 Aralık: Artık çevreme bakabiliyorum. Etrafım çok karanlık ama olsun. Yine de mutluyum. Yaşıyorum ve varım. Kısa bir süre sonra gün ışığını görebileceğim, renkleri ve çiçekleri tanıyacağım. Rüyamda gördüm. Dünyada gökkuşağı diye bir şey varmış.. Onu çok merak ediyorum.. Anneciğim, babacığım sizin yüzünüzü de göreceğim. Tanışacağız…. Mutlu olacağız. Gülüşeceğiz..

24 Aralık: Kulaklarım daha iyi duyuyor artık. Anneciğim, senin kalbinin seslerini duyuyorum. Benim kalbimin atışlarını da sen duyabiliyor musun? Hatta sesini bile tanıyabiliyorum. Sesin ne kadar tatlı… Hiç duymadığım bir şey bu… Güzel ve sağlıklı bir kız olacağım. Kollarında uyuyacağım, yüzüne bakacağım, o tatlı sesini dinleyeceğim. Benim için ninni de söyleyecek misin anneciğim? Sen de beni özlüyorsundur . mutlaka… Beni koklayacaksın.. Çok seveceksin, değil mi?

28 Aralık: Anne burada bir şeyler oluyor. Doktor abla neden mutsuz bakıyor böyle... Sen acı çekiyor gibisin. Kalp seslerin değişti... Sustun. Benimle niye konuşmuyorsun anne? Anne… Anne… Anneciğim… Yüzümde soğuk bir şey hissediyorum. Anne, yüzümü parçalıyorlar... Anne bir şeyler yap… . Anne… Kolumu çekiyorlar anne… Canım yanıyor anne... Anne… Ayaklarımı parçalıyor bu şey anne... Beni sana bağlayan damarı kopardılar anne… Anne kalbimi parçalıyorlar… Anneciğim… Anne… Anne… An…

Ah! Kürtajınız ta-mamlandı hanımefendi. Geçmiş olsun !..

Bir Bebeğin Yarım Kalmış Günlüğünden - Duygusal Hikayeler - Hikaye, Hikayeler, Makaleler, Aşk Hikayeleri, Yaşanmış Hikayeler, Sevgi Hikayeleri, Efsane Hikayeleri, Duygusal Hikayeler, Dostluk Hikayeleri, Dini Hikayeler, ıslami Hikayeler, Komik Hikayel

muhteşem bir hikaya gözlerim sulandı :gitme: gerçekten burdan sırf çoçukla uğraşmakta neymiş deyip 2 tanesine baktığı halde 3 cüye bakamam deyip zevki sefa için gezip tozmalarım bitecek bebekte neymiş diyen ve anneliğin o mübarek duygusunu hiçe sayan kadınlara sesleniyorum .içinizde var olan helede kalbi atmaya başlayan canlarınıza kıymayın.ben 18 yaşında abla olacağımı öğrenince yıkıldım ve annemi ayıpladım.40 yaşında annem hamile kalmıştı ne yapacağını bilmiyordu.istemedim hatta ağladım sinirden.daha sonra meraktan karasızca fisfisfis doktora gittik ve kardeşimin kalbinin atışını duyduk 1 buçuk aylık olmuştu.o an öyle pişman oldum ki ve 2 kızdan sonra bir erkek kardeşim oldu.şimdi onu dünyalardan çok sakınıyorum.ya o gün onu aldırmaya sebep olsaydım bu yükümlülükle ne yapardım.sizde oturun ve 2 kez düşünün 3 taneye bakan 4 dede bakar 2 taneye bakan 3 de bakar.canlarınıza kıymayın.ya kesin çözümünü alın cahil olmayın yada olan canlarınıza kıymayın .bir evlat için yakaran ağlayan adaklar adayan varını yoğunu veren ne kadınlar var. bakın bebeğiyle geçirdiği anları paylaşan annelere yeni doğum yapanlara bakın hangisinden pişmanlık duyabilirsiniz? o masum yüzü görünce kim mutlu olmaz???..:ecrin_bebek: rahmi doğumda parçalanmış anneler bile evladını kucağına alınca herşeyi unutuyor.siz keyif için,gezme için,aman vücudum bozulmasın aman nasıl? bakarım diye canlara kıyıyorsunuz.onunda Rabbimden bir geliş sebebi var unutmayın.belki tek umudunuz o olacakta sizin haberiniz yok???:umursamaz:
 
Son düzenleme:
muhteşem bir hikaya gözlerim sulandı :gitme: gerçekten burdan sırf çoçukla uğraşmakta neymiş deyip 2 tanesine baktığı halde 3 cüye bakamam deyip zevki sefa için gezip tozmalarım bitecek bebekte neymiş diyen ve anneliğin o mübarek duygusunu hiçe sayan kadınlara sesleniyorum .içinizde var olan helede kalbi atmaya başlayan canlarınıza kıymayın.ben 18 yaşında abla olacağımı öğrenince yıkıldım ve annemi ayıpladım.40 yaşında annem hamile kalmıştı ne yapacağını bilmiyordu.istemedim hatta ağladım sinirden.daha sonra meraktan karasızca fisfisfis doktora gittik ve kardeşimin kalbinin atışını duyduk 1 buçuk aylık olmuştu.o an öyle pişman oldum ki ve 2 kızdan sonra bir erkek kardeşim oldu.şimdi onu dünyalardan çok sakınıyorum.ya o gün onu aldırmaya sebep olsaydım bu yükümlülükle ne yapardım.sizde oturun ve 2 kez düşünün 3 taneye bakan 4 dede bakar 2 taneye bakan 3 de bakar.canlarınıza kıymayın.ya kesin çözümünü alın cahil olmayın yada olan canlarınıza kıymayın .bir evlat için yakaran ağlayan adaklar adayan varını yoğunu veren ne kadınlar var. bakın bebeğiyle geçirdiği anları paylaşan annelere yeni doğum yapanlara bakın hangisinden pişmanlık duyabilirsiniz? o masum yüzü görünce kim mutlu olmaz???..:ecrin_bebek: rahmi doğumda parçalanmış anneler bile evladını kucağına alınca herşeyi unutuyor.siz keyif için,gezme için,aman vücudum bozulmasın aman nasıl? bakarım diye canlara kıyıyorsunuz.onunda Rabbimden bir geliş sebebi var unutmayın.belki tek umudunuz o olacakta sizin haberiniz yok???:umursamaz:
hiç kimse kendi canını bu kadar kolay kıyamaz... ben 29 ağustosda kürtaj oldum... çünkü mecburdum... zevk için deildi, vücudum bozulmasın diye deildi.... mecbur olduğum için isyan ede ede istemeyerek yaptım ve halen daha geceleri kabuslarımda bebeğimi görüyorum... zevk için kimse içindeki canı yok etmeye çalışmaz... şuanda psikolojik tedavilerle ayaktayım ve nasıl vijdan azabı çektiğimi bilemez kimse... o yüzden ön yargıyla eleştiri yapmaktansı böyle birşeye mecbur olmadığın için şükretmelisin...
 
ben ilk gebeliğimde kürtaj oldum ama daha üç hafta oldu kürtaj olalı ne zaman gebe kalırım bilmiyorum ama doktor kırk gün dikkat ettikten sonra tekrar gebe kalabileceğimi söledi.....benim bebeğim onbir haftalıktı karnımda öldü gelişmemişti bu sebeple alındı.......
 
arkadaşlar kürtajdan sonraki ilk adet normaldn biraz daha uzun sürebilio mu? bilgisi ya da tecrübesi olan varsa burda paylaşabilir mi acaba? benim normalde 9-10 gün sürerdi.ama son 2 gün 1-2 damla olurdu en fazla...ancak bu defa 10.gün olmasına rağmen yoğun olmasa da 1-2 damlayı aşan kahverengimsi bişi geliyo...endişelenmeli miyim?:KK43:
 
öncelikle herkese geçmişler olsun..
ben cuma günü 25 eylülde kürtaj oldum ve yaklaşık 40 dk sürdü işlem.
genel anesteziyle oldum ve sizlerin nekadar sürdü acaba ...
birde kürtajdan sonraki dr kontrolünde nasıl muayene ediyo dr..ultrasonmu???
vajinal ultrasonmu???
 
bence kurtaj doktordan doktora cok fark edıyor..
ben de cok yenı kurtaj oldum..
lokal anestezi ve de 10 dakıka bile surmedı vede canım hıc yanmadı..
sonrasınd a da hıc problem yasamadım
ama benım doktorum super..
tek gercerım bu alemde..
arkadasım olmustu gecen senelerde ve neredeyse canını orada bıraktıgını o kadar canının yandıgını soylemıstı..
farklı doktordu tabıı..
sonrasın da da vajınal ultrasonla bakıyor..
 
5 Ekim: Bugün var edildim. Buradayım. Varım. Müthiş bir duygu bu. Var olduğumu henüz annem ve babam bilmiyor.

Bir elma çekirdeğinden bile küçüğüm. Ama ne de olsa, ben benim. Varım ya! Bu bana yetiyor. Henüz bedenim belli belirsiz, yüzüm yok ama, varlığımı ve benliğimi hissedebiliyorum. Bir kız olacağım ve baharda çiçekleri seveceğim.

19 Ekim: Biraz büyüdüm. Kımıldamam mümkün değil. Annem henüz farkında değil ama onun kanıyla besleniyorum. Kalbini dolaşıp gelen sımsıcak kan bana geliyor. Beni sevecek bir kalbin kıpırtılarını şimdiden hissediyorum. Annem beni çok sevecek. Annem için güzel bir sürpriz olacağım.

23 Ekim: Hiç göremediğim bir el ağzımı biçimlendirmeye başladı. Dudaklarımda onun dokunuşunu hissediyorum. Bu "el"in dokunduğu yerler dudağım damağım oluyor. Düşünün bir yıl sonra bu elin dokunduğu yerde tebessümler açacak, güleceğim. Dudağımdan ve dilimden sözler dökülecek. Herhalde önce "Anne!" diyeceğim. Anne duyuyor musun beni? Seninle konuşacağım. Sana güleceğim. Kimilerine göre hâlâ daha var değilmişim… Nasıl olur? Varım ve gülücükler sunacak dudaklarım da olmak üzere ya… Hem sonra bir ekmek kırıntısı ne kadar küçük olursa olsun yine ekmektir. Öyle değil mi anneciğim? Ah bir konuşabilsem!

27 Ekim: Bugün pek mutluyum. İçimde tatlı bir kıpırtı başladı. Artık bir kalbim var. Kalbim atmaya başladı. Hayatım boyunca böyle atıp duracak. Sevgilerle dolduracağım kalbimi. Tıpkı anneminki gibi... Annem bedeninde iki kalbin birden atmaya başladığını bilseydi ne kadar sevinirdi! Duyuyor musun anne?

2 Kasım: Her gün biraz daha büyüyorum. Kollarım ve bacaklarım da biçimlenmeye başladı. Hele bir büyüsün kollarım bak nasıl kucaklayacağım seni anneciğim. Şu ayaklarım da tamamlansın da, beraber çiçekli bahçemizde yürürüz. Belki birlikte okula gideriz.

12 Kasım: Ah evet… Bunlar, bunlar ne kadar sevimli ve küçük şeyler. Aman Allahım parmaklarım da çıkmaya başladı. Bunlarla çiçek toplayacağım, annemin elini tutacağım, kalem tutacağım. Belki de güzel . bir şiir yazacağım. Anneciğim, orada mısın? Ellerimi ellerinin arasına koymak için sabırsızlanıyorum.

20 Kasım: Oh, nihayet.. Annem doktora gitti. Burada olduğumu öğrendi.. Yaşasın! Doktor teyze özel bir cihazla gördü beni. Ultrason diyorlarmış. Resmimi bile çekti. Sevinmiyor musun anneciğim? Seneye kalmaz kollarının arasında olacağım…

25 . Kasım: Artık babam da burada olduğumu biliyor. Fakat henüz kız olduğumun farkında değiller. Onlara sürpriz yapacağım..

10 Aralık: Bugün yüzüm tamamlandı. Artık iki güzel gözüm, bir küçük burnum, dudaklarım ve yanağım var… Anneme benziyorum galiba…

13 Aralık: Artık çevreme bakabiliyorum. Etrafım çok karanlık ama olsun. Yine de mutluyum. Yaşıyorum ve varım. Kısa bir süre sonra gün ışığını görebileceğim, renkleri ve çiçekleri tanıyacağım. Rüyamda gördüm. Dünyada gökkuşağı diye bir şey varmış.. Onu çok merak ediyorum.. Anneciğim, babacığım sizin yüzünüzü de göreceğim. Tanışacağız…. Mutlu olacağız. Gülüşeceğiz..

24 Aralık: Kulaklarım daha iyi duyuyor artık. Anneciğim, senin kalbinin seslerini duyuyorum. Benim kalbimin atışlarını da sen duyabiliyor musun? Hatta sesini bile tanıyabiliyorum. Sesin ne kadar tatlı… Hiç duymadığım bir şey bu… Güzel ve sağlıklı bir kız olacağım. Kollarında uyuyacağım, yüzüne bakacağım, o tatlı sesini dinleyeceğim. Benim için ninni de söyleyecek misin anneciğim? Sen de beni özlüyorsundur . mutlaka… Beni koklayacaksın.. Çok seveceksin, değil mi?

28 Aralık: Anne burada bir şeyler oluyor. Doktor abla neden mutsuz bakıyor böyle... Sen acı çekiyor gibisin. Kalp seslerin değişti... Sustun. Benimle niye konuşmuyorsun anne? Anne… Anne… Anneciğim… Yüzümde soğuk bir şey hissediyorum. Anne, yüzümü parçalıyorlar... Anne bir şeyler yap… . Anne… Kolumu çekiyorlar anne… Canım yanıyor anne... Anne… Ayaklarımı parçalıyor bu şey anne... Beni sana bağlayan damarı kopardılar anne… Anne kalbimi parçalıyorlar… Anneciğim… Anne… Anne… An…

Ah! Kürtajınız ta-mamlandı hanımefendi. Geçmiş olsun !..

Bir Bebeğin Yarım Kalmış Günlüğünden - Duygusal Hikayeler - Hikaye, Hikayeler, Makaleler, Aşk Hikayeleri, Yaşanmış Hikayeler, Sevgi Hikayeleri, Efsane Hikayeleri, Duygusal Hikayeler, Dostluk Hikayeleri, Dini Hikayeler, İslami Hikayeler, Komik Hikayel

ben çok ama çok kötü oldum söyleyecek bişey bulamıyorum 7.5aylık kızım var bi daha hamile kalmak istemiyorum şuan adetim 2.5ay gecikti şüpheliyim ama bu yazı çok fena...
 
5 Ekim: Bugün var edildim. Buradayım. Varım. Müthiş bir duygu bu. Var olduğumu henüz annem ve babam bilmiyor.

Bir elma çekirdeğinden bile küçüğüm. Ama ne de olsa, ben benim. Varım ya! Bu bana yetiyor. Henüz bedenim belli belirsiz, yüzüm yok ama, varlığımı ve benliğimi hissedebiliyorum. Bir kız olacağım ve baharda çiçekleri seveceğim.

19 Ekim: Biraz büyüdüm. Kımıldamam mümkün değil. Annem henüz farkında değil ama onun kanıyla besleniyorum. Kalbini dolaşıp gelen sımsıcak kan bana geliyor. Beni sevecek bir kalbin kıpırtılarını şimdiden hissediyorum. Annem beni çok sevecek. Annem için güzel bir sürpriz olacağım.

23 Ekim: Hiç göremediğim bir el ağzımı biçimlendirmeye başladı. Dudaklarımda onun dokunuşunu hissediyorum. Bu "el"in dokunduğu yerler dudağım damağım oluyor. Düşünün bir yıl sonra bu elin dokunduğu yerde tebessümler açacak, güleceğim. Dudağımdan ve dilimden sözler dökülecek. Herhalde önce "Anne!" diyeceğim. Anne duyuyor musun beni? Seninle konuşacağım. Sana güleceğim. Kimilerine göre hâlâ daha var değilmişim… Nasıl olur? Varım ve gülücükler sunacak dudaklarım da olmak üzere ya… Hem sonra bir ekmek kırıntısı ne kadar küçük olursa olsun yine ekmektir. Öyle değil mi anneciğim? Ah bir konuşabilsem!

27 Ekim: Bugün pek mutluyum. ıçimde tatlı bir kıpırtı başladı. Artık bir kalbim var. Kalbim atmaya başladı. Hayatım boyunca böyle atıp duracak. Sevgilerle dolduracağım kalbimi. Tıpkı anneminki gibi... Annem bedeninde iki kalbin birden atmaya başladığını bilseydi ne kadar sevinirdi! Duyuyor musun anne?

2 Kasım: Her gün biraz daha büyüyorum. Kollarım ve bacaklarım da biçimlenmeye başladı. Hele bir büyüsün kollarım bak nasıl kucaklayacağım seni anneciğim. Şu ayaklarım da tamamlansın da, beraber çiçekli bahçemizde yürürüz. Belki birlikte okula gideriz.

12 Kasım: Ah evet… Bunlar, bunlar ne kadar sevimli ve küçük şeyler. Aman Allahım parmaklarım da çıkmaya başladı. Bunlarla çiçek toplayacağım, annemin elini tutacağım, kalem tutacağım. Belki de güzel . bir şiir yazacağım. Anneciğim, orada mısın? Ellerimi ellerinin arasına koymak için sabırsızlanıyorum.

20 Kasım: Oh, nihayet.. Annem doktora gitti. Burada olduğumu öğrendi.. Yaşasın! Doktor teyze özel bir cihazla gördü beni. Ultrason diyorlarmış. Resmimi bile çekti. Sevinmiyor musun anneciğim? Seneye kalmaz kollarının arasında olacağım…

25 . Kasım: Artık babam da burada olduğumu biliyor. Fakat henüz kız olduğumun farkında değiller. Onlara sürpriz yapacağım..

10 Aralık: Bugün yüzüm tamamlandı. Artık iki güzel gözüm, bir küçük burnum, dudaklarım ve yanağım var… Anneme benziyorum galiba…

13 Aralık: Artık çevreme bakabiliyorum. Etrafım çok karanlık ama olsun. Yine de mutluyum. Yaşıyorum ve varım. Kısa bir süre sonra gün ışığını görebileceğim, renkleri ve çiçekleri tanıyacağım. Rüyamda gördüm. Dünyada gökkuşağı diye bir şey varmış.. Onu çok merak ediyorum.. Anneciğim, babacığım sizin yüzünüzü de göreceğim. Tanışacağız…. Mutlu olacağız. Gülüşeceğiz..

24 Aralık: Kulaklarım daha iyi duyuyor artık. Anneciğim, senin kalbinin seslerini duyuyorum. Benim kalbimin atışlarını da sen duyabiliyor musun? Hatta sesini bile tanıyabiliyorum. Sesin ne kadar tatlı… Hiç duymadığım bir şey bu… Güzel ve sağlıklı bir kız olacağım. Kollarında uyuyacağım, yüzüne bakacağım, o tatlı sesini dinleyeceğim. Benim için ninni de söyleyecek misin anneciğim? Sen de beni özlüyorsundur . mutlaka… Beni koklayacaksın.. Çok seveceksin, değil mi?

28 Aralık: Anne burada bir şeyler oluyor. Doktor abla neden mutsuz bakıyor böyle... Sen acı çekiyor gibisin. Kalp seslerin değişti... Sustun. Benimle niye konuşmuyorsun anne? Anne… Anne… Anneciğim… Yüzümde soğuk bir şey hissediyorum. Anne, yüzümü parçalıyorlar... Anne bir şeyler yap… . Anne… Kolumu çekiyorlar anne… Canım yanıyor anne... Anne… Ayaklarımı parçalıyor bu şey anne... Beni sana bağlayan damarı kopardılar anne… Anne kalbimi parçalıyorlar… Anneciğim… Anne… Anne… An…

Ah! Kürtajınız ta-mamlandı hanımefendi. Geçmiş olsun !..

Bir Bebeğin Yarım Kalmış Günlüğünden - Duygusal Hikayeler - Hikaye, Hikayeler, Makaleler, Aşk Hikayeleri, Yaşanmış Hikayeler, Sevgi Hikayeleri, Efsane Hikayeleri, Duygusal Hikayeler, Dostluk Hikayeleri, Dini Hikayeler, ıslami Hikayeler, Komik Hikayel
:sinifsinif:hikaye beni aglatti bende tam 5 düsük yasadim hepside 10. haftaya bile varmadan öldüler 1 tanesi test icin parca alinip bakilmisti kizim olacakti o da melek oldu yavrumm cok zorr allah yasatmasin kimseye mafoldumbenmafoldumben:Saruboceq:
 
günaydın bende yeni üyeyim.canım bende tam dört aylıkken bebişimi kaybettim doktor 6 ay korun dedi korunma bittiğinde folik asit kullan dedi.ben bekleyemedim 6ayı şuan 4 biti korunmuyoruz hamile kalmak istiyorum ama tafsiyem doktora mutlakaaaaaaa git olurmu cnm BENMDE SORUM VAR ADETİME 5GÜN KALDI ADETİME 9GÜN KALA KAN TESTİ OLDUM HAİLE DEĞLMİŞİM SİZCE NE KADAR DOĞRUDUR ADETİMİN GEÇİKMESİNİ BEKLEMELİMİYİM NE OLUR YARDIM EDİN DUANIZI ESİRGEMEYİN OLURMU

aynı soruy bende sormak ,istiyorum arkadaşlar.adet olmadan önce hqamilelik kendisini belli ederemi yada adet gecikmesi beklenilmeli mi?
 
arkadaşlar geçmiş sayfalarda bir arkasşımızın yazdığını okudum ama kişiyi v sayfayı hatırlamıyorum.5. kez kürtaj olduğunu yazıyor. 5 kürtajdan sonra hamiel kalama şansı hala varmı? bir arkadaşımın başında bu sorun var , üye değil bana sordum cevap veremedim bilmediğim için.
 
herhangi bir sağlık sebebiyle değilde sırf keyfi olarak,bilerek isteyerek bebeklerinin canına kıyanları kınıyorum.
 
merhabalar bende aranıza yeni katıldım. ve inanın çok mutluyu.Ben 28 10 2009 da 5 haftalık bebegimi aldırdım.Kürtajdan sonra sadece 1 gün lekelenme tarzında kanamam oldu.1 Hafta sonra doktora gittim doktor ultrasona baktı temiz ama ufak bir kan pıhtısı var dedi.Oda ilk adetinde atar vücut dedi.Bu normalmi henüz bir kanamam yok ama ara ara kasıklarım hafif ağrıyor ne olur yardımcı olunnnnn.
 
benım annem koyde 2 dusuk yapmıs ne hastaneye gıtmıs ne bıse
bende 2 aylık dusuk yaptım hastaneye gıtmedım korktugum ıcın bıseyde olmadı koydekı kadınlarda dusuk yapıyo ama bıse olmuyo
hem soyle bır duyum aldım
kurtaj olunca rahım duvarını kazıyorlarmıs
kurtajdan sonra kazınana ve o puturumsu rahım duvarının yapısı bozuluyormus ve hamıle kalma dahada zorlasıyormus cunku dollenen yumurta rahım duvarına tutunup orda gelısıyor
bende saglık sektörunun ıcındeyım ama boyle dusunuyorum hem korkuyorum hemde her seyde hastaneye kosmaya gerek yok bence
 
X