- 12 Temmuz 2006
- 687
- 23
- 52
Bir adam, buyuk bir denizin sahilinde durmus, dalgalarin duzeltigi kumsala resim ciziyordu. Ama resmini bitirmesiyle birlikte, kopuklu bir dalga geldi ve onu silip supurdu. Adam bu ise cok uzuldu ve vakit gecirmeden yeni bir resim daha cizdi. Bu ikinci resim bir oncekinden daha guzel olmustu. Ama yine kocaman kopuklu bir dalga geldi ve resmi silip supurdu.
Adam ikinci resminin gozlerinin onunde kaybolup gitmesinden derin bir ah cekti ve tekrar yeni bir resim daha cizmeye basladi. Bu ucuncu resim bittiginde ilk ikisinden de guzel olmustu ki, yine bir dalga geldi ve onu da silip supurdu.
Kumsaldan hizla cekilip giden dalganin ardindan huzunle bakan adam, bu sefer biraz kizdi. Ancak yeni bir resim cizmekten de geri durmadi. Su ise bakin ki, dorduncu resim oteki uc resimden de guzel oldu. "Iste!" dedi adam. "Ne guzel bir resim yaptim boyle!"
Adamin sozleri dudaklarindan henuz kopmustu ki, bir dalga daha kopuk kopuk kendini kumsala vurdu ve sonuncu en guzel resmi de, alip goturdu.
Uzgun ve kizgin adam, elindeki sopayi savurup atti ve:
"Bu is boyle olmayacak!" dedi. "Ben her seferinde bir oncekinden daha guzel bir resim yapiyorum, ama dalgalar her seferinde onu silip supuruyorlar. "
Sonra, durdu ve dalga dalga kabaran denize bakip dusunmeye basladi:
"Eger dalgalar ilk yaptigim resmi alip goturmeselerdi, ben ondan daha iyisini yap(a)mazdim. Eger bir oncekinden guzel ikinci resmimi alip goturmeselerdi, ilk ikisinden de guzel olan ucuncu resmi yap(a)mazdim. O dahi gitmeseydi, ucuncuyu ve onun akibetide dalgalarla birlikte cekip gitmek olmasaydi, en guzel eserim olan dorduncuyu yap(a)mazdim. O zaman da, ne kadar guzel resim yapabilecegimi asla bilemez, ilk resmimin yapabilecegim en guzel resim oldugunu zannederek, butun bir omrumu gecirirdim. Oyleyse, basima gelen bu isler, gorundugu kadar kotu degil. Hatta icimdeki guzellikleri aciga cikarmama sebeb olduklari icin guzel! "
Sonra o adam, o sahilden buyuk bir hayat dersini yanina alarak ayrildi
Adam ikinci resminin gozlerinin onunde kaybolup gitmesinden derin bir ah cekti ve tekrar yeni bir resim daha cizmeye basladi. Bu ucuncu resim bittiginde ilk ikisinden de guzel olmustu ki, yine bir dalga geldi ve onu da silip supurdu.
Kumsaldan hizla cekilip giden dalganin ardindan huzunle bakan adam, bu sefer biraz kizdi. Ancak yeni bir resim cizmekten de geri durmadi. Su ise bakin ki, dorduncu resim oteki uc resimden de guzel oldu. "Iste!" dedi adam. "Ne guzel bir resim yaptim boyle!"
Adamin sozleri dudaklarindan henuz kopmustu ki, bir dalga daha kopuk kopuk kendini kumsala vurdu ve sonuncu en guzel resmi de, alip goturdu.
Uzgun ve kizgin adam, elindeki sopayi savurup atti ve:
"Bu is boyle olmayacak!" dedi. "Ben her seferinde bir oncekinden daha guzel bir resim yapiyorum, ama dalgalar her seferinde onu silip supuruyorlar. "
Sonra, durdu ve dalga dalga kabaran denize bakip dusunmeye basladi:
"Eger dalgalar ilk yaptigim resmi alip goturmeselerdi, ben ondan daha iyisini yap(a)mazdim. Eger bir oncekinden guzel ikinci resmimi alip goturmeselerdi, ilk ikisinden de guzel olan ucuncu resmi yap(a)mazdim. O dahi gitmeseydi, ucuncuyu ve onun akibetide dalgalarla birlikte cekip gitmek olmasaydi, en guzel eserim olan dorduncuyu yap(a)mazdim. O zaman da, ne kadar guzel resim yapabilecegimi asla bilemez, ilk resmimin yapabilecegim en guzel resim oldugunu zannederek, butun bir omrumu gecirirdim. Oyleyse, basima gelen bu isler, gorundugu kadar kotu degil. Hatta icimdeki guzellikleri aciga cikarmama sebeb olduklari icin guzel! "
Sonra o adam, o sahilden buyuk bir hayat dersini yanina alarak ayrildi
