Küçük Güllü

İşe gitmiş annesi
Yalnız kalmış Güllüsü
Güllü yollara bakmış
Soğuktan burnu akmış
Zavallı donacakmış
Gelmeseymiş babası
Bir de cici ablası
Z.Sevim Erel

Bir kış günü günlerden
Küçük Müge oturmuş
Bakıyordu pencereden
Kar,tipi çok soğuk var
Dışarda küçük serçe
Barınacak yer arar
“Cik,cik”diye vurdu cama
Dedi:”Donmak üzereyim
Ne olursun beni kovma”
Küçük Müge çok acıdı
Hemencecik cam açıldı
Sevinerek serçe girdi
Müge kardeş gidip ona
Yiyecek de getirdi
Derken oyun başladı
Mektepçilik,evcilik
Vakit geçti hemencecik
Gitmek için kalktı serçe
Dedi:”Patiklerim nerde?
Merak eder annem,babam


Yola çıksam kararmadan”
Gözü doldu Müge’ciğin
Boynu da büküldü hemen
Serçe dedi:”Üzülme sen
İzin alır annemden
Sana yine gelirim ben”
Z.Sevim Erel

Mini mini küçükler
Bilir misiniz sizler?
Neden bu hayvancığa
Topal tosbağa demişler?
Ayağı mı kısaymış?
Hızlı mı koşamazmış?
Hiç biri değil sebep
Hırsızlık yaparmış hep
Rast gitmeyince işler
Ayağını kesmişler
İşte o günden sonra
Ona topal demişler
Gelelim hikayeye
Beraber anlatalım
Biz de ibret alalım:
Evvel zaman içinde
Varmış bir kaplumbağa
Bir gün karnı acıkıp
Gizlice girmiş bağa
Bakınmış sola sağa

Görmeyince kimseyi
Yemiş bütün sebzeyi
Oh çok şükür doydum demiş
Bir haftalık erzağı
Karnıma koydum demiş
Aksilik bu ya işte
Sahibi çıkagelmiş
Korkudan ayakları
Gevşedikçe gevşemiş
Kerevizin dibine
Hemence çöküvermiş
Mal sahibi dolaşıp
Bahçeyi bir kez gezmiş
Bakmış ki her şey yenmiş
Bir hayli sinirlenmiş
Zavallı ihtiyarın
Gözleri pek görmezmiş
Şurda bir tek kereviz
Dışa fırlamış demiş
Kaplumbağanın sırtını
Kerevize benzetmiş
Kök zannedip sürtüvermiş



Elindeki bıçağı
Aniden kopuvermiş
Dostumuzun bacağı
Acı içine işlemiş
Korkudan seslenmemiş
Canımı kurtardım ya
Buna da şükür demiş
İşte o günden sonra
Daha da miskinleşmiş
Ağır giden her bir iş
Hep ona benzetilmiş
Z. Sevim Erel