Bakıcı, Kreş, Oyun Ablası Kreşe başlıyoruz çok heyecanlıyız..

kızlar pazartesi kızım kreşe başlıyor çok heyecanlı ve sevinçliyim.ama okuldan nevresim takımı istediler daha 3.5 yaşında olduğu için öğlen uykusuna yatacaklar.fikre ihtiyacım var desenlimi ayıcıklımı alıyım kararsız kaldım.aslında diktiricem kampetlerde yatıcağa için rahat olsun kaymasın diye çarşafı lastikli diktiricem ama desen konusunda kararsız kaldım hangisii alsam

ayıcıklı hoş olabilir mesela winnie the pooh :)))))

hayırlı olsun benim kızımda yeni başladı 2. haftamız 2007 ikinci 6 ayda bende istediler ben diktirmedim kayınvaldemde varmış minik kareli pikeler varya onlar büyük torununa yaptırmış pembe bi çarşaf yastık kılıfı yetti bence şuanda pek bişey yapma benimki 2 gün uyudu 3. günü uyumadı

ayıcıklı alın bence.staj yaptığım okulda ayıcıklı falan vardı

çok sağolun kızlar.ya bende uyumazsa diye düşünüyorum ama diğer arkadaşları uyuyunca oda mecbur uyur diye düşünüyorum.evde de öğlen uykusu uyuyo.

evet kızlar bugün gittim kararsız birşekilde ama ayıcıklıyımı alsam desenliyimi diye derken yeni bir seçenek daha çıktı önüme zürafa.fil,ördek,arı,kedi gibi hayvanların hepsi bir nevresimde toplanmış tabi prensesim bayıldı bunu alalım bunu alalım anneciğim diye.peki ben ne yaptım :) tabiki prensesimim istediğini aldım şimdi makinemde yıkanıyorlar kurutup ütülücem ve pazartesi kreşe götürücez.çooook heyecanlıyım ben ya.dilerseniz ilk kreş günümü de paylaşmak isterim tabi sizlerinkinide beklerim

olmazmı var tabi.ama biryandan da içim çok rahat öğretmenlerini tanıdım hepsi çok bilinçli ama zaman göstericek tabi.bir endişemde kızım çok hevesli hevesi kırılırsa diye de korkuyorum zaten ilk hafta muhtemelen yanında olucam alışana kadar(ki çabuk alışacağını sanıyorum)ama tabi hergün uzunca bir süre benden ayrı olucak bu beni üzüyor çok özlicem.ama yeni şeyler öğrenicek olmasıda çok mutlu ediyor.

canım kızım.hayat kaynağım herşeyim.şimdi sen odanda mışıl mışıl uyurken ben heyecandan ne yapacağımı bilemiyorum.aslında bende erken yatıcatıcaktım ama uyuyamıyorum.yarın hayırlısıyla ilk kreş günümüze başlıcaz.okadar mutlu ve heyecanlıyım ki....benim küçük prensesim büyümüş ve birşeyler öğrenmek gelişmek için krşlere başlıcak.doğduğun günü hatırlıyorum da ufacık bir bebektin.zaman gerçekten hızla akıp gidiyor.şimdi kocaman oldun rabbim nasip ederse daha da kocaman olduğun günleri görücez inşallah.bende seninle gelicem yarın ve belki tüm hafta.ama sonra evet kabul ediyorum evde kafam biraz rahat olucak ama seni çooooooooooooooooooooooooook özlicem böceğim.senden uzun saatler ayrı kalıcam hemde hergün ama bunu senin ve bizim için yapıyoruz.en başta senin iyiliğin,gelişimin ve tabi eğitimin için.zaten çok akıllı bir çocuksun (maaşallah).hiç zorlanmıyacağını ortama hemen uyum sağlıyacağını biliyorum.sana çok güveniyorum geleceğin çok güzel olucak annecim.herzaman sağlıklı,başarılı,güçlü,özgüvenli,mutlu,çevresindekileri mutlu eden, vefakar, sadık,ahlaklı,imanlı,vatansever,hayırlı kul ve hayırlı bir evlat olucağını biliyor ve temenni ediyorum.SENİ ÇOOOK AMA ÇOOOK SEVİYORUM CANIM KIZIM RABBİM İZİN VERDİĞİ SÜRECE HERZAMAN YANINDAYIM HER NE OLURSA OLSUN.sevgiyle kal o güzel yanaklarından kocaman öpüyorum.

Hayırlı olsun bizde geçen hafta başladık.
Umarım sorunsuz başlamışsınızdır.
Eğer yardıma ihtiyacınız olursa buradayım çünkü bizim çok zor geçti ilk haftamız. Hala alışmış değiliz tam anlamıyla ama bazı yöntemler geliştirdim ve işe yaradı.
Sevgiler.

]

İrem&Özge .!.:

Hayırlı olsun bizde geçen hafta başladık.
Umarım sorunsuz başlamışsınızdır.
Eğer yardıma ihtiyacınız olursa buradayım çünkü bizim çok zor geçti ilk haftamız. Hala alışmış değiliz tam anlamıyla ama bazı yöntemler geliştirdim ve işe yaradı.
Sevgiler.

Genişletmek için tıkla...

çok teşekkür ederim ilginize.asllında ilk günümüz çok iyiydi anne sen git ben burda kalcam diyodu bırakakıp gelemedim bütün gün yanındaydım.ikinci gün öğretmenine teslim ettim kızıma görünmeden çıktım dışarı uzaktan kendimi göstermeden takip ettim bensiz ne yapıyor yemeğini yiyormu falan diye.saat bire kadar gizlenmeyi başardım ama sonra sonra beni gördü ve oan bittim koşarak boynuma sarıldı ve anneciğim seni çok özledim beni bırakma diye ağlamaya başladı.oan hissettiklerimi anlatama.vicdan azabı ve suçluluk hissettim.okdar araştırdım kreşe başlamak için en uygun yaşta olduğunu ve onun için iyi olucağını düşünüyordum.çevre edinecek,birşeyler öğrenicek v.s.ama şimdi yanlışmı yaptım diyorum.3.gün yine sınıfına öğretmenine teslim ettim ve görünmeden çıktım görse bırakmazdı çünküyaklaşık 20 dk.arkamdan ağladı tabi bende ama öğretmenleri sakın gelmeyin alışamaz dediler bende gitmedim yanına buyüzden.sonra gerçekten öğretmenlerininde yardımıyla alıştı.hala anne sende gel diyor ama gün geçtikçe alışacak biliyorum.ilk haftamız böyle geçti.ama ben çok huzursuzum.acaba acele mi ettim diye düşünüyorum.