Merhaba arkadaşlar.
Bekarlık zamanlarımdan beri evlat edinme yada koruyucu aile olmak gibi bir niyetim var;daha doğrusu bu konuda içimde garip bir aşk var.
25 yaşındayım,18 aylık bir oğlum var.
Aslında doğumumdan sonra beş,altı sene kadar evlat sahibi olmak konusunda çekincelerim vardı.
Rabbim tüm isteyenlere nasip etsin,bize de nasip olursa amenna.Fakat ben ikinci bebeğimi hamile kalarak,doğum yaparak değil de aile sevgisine,sıcak bir yuvaya ihtiyaç duyan bir yavruya anne olarak büyütmek istiyorum.
Bu niyetime eşim de uzun zaman sonra ortak oldu ve geçen gece bana koruyucu aile olmayı teklif etti.
Tabii ben uzun süredir bunu istediğim için havalara uçtum
Fakat hayatın gerçeklerini düşünerek,sorumlulukları göz önünde tutarak realist davranmam gerek.
Bizim bir buçuk senelik bir borcumuz var,o sırada benim tamamlamam gereken okulum,sonrasında kpss,meslek falan..
Bu açıdan bakınca iki sene sonra bu planı gerçekleştirmek mantıklı.
Bir yandan da şu an evdeyim,oğlum küçük,emziriyorum.
Eğer yakın dönemde nasip olursa çocuklarımın bu iki senesinde kendim büyütmüş,hatta devlet açısından bir sıkıntı yoksa bebeğimi emzirmiş olurum,hemde kardeşler arası çok yaş farkı olmadan büyür giderler.
Çok rahat bir ortam sunamasam da hamdolsum sakin,gün geçtikçe olgunlaşıp rayına oturan bir yuvamız var,ona sevgi,annelik,babalık,kardeşlik verebiliriz.
Bilmiyorum kızlar içimde gerçekten garip bir hasret var yazarken gözlerim doldu.Sanki bir yerde beni bekliyor,bende onu..
Koruyucu aile ve evlat edinme konusunda tecrübesi yahut bilgisi olan arkadaşlar fikirlerini paylaşırsa sevinirim,teşekkürler