- 24 Kasım 2007
- 488
- 112
- 40
- Konu Sahibi gurbetkusu
- #1
Arkadaşlar hepiniz okuyun. Hastahane ve doktor arayışı içinde olanlar için ibret olsun diye yazıyorum. 10 Kasım da 40+2 günlükken hiç bir şikayetim ve rahatsızlığım olmamasına rağmen doktorum önce 3 gün sonrası için daha sonra vazgeçip risk almamak için ertesi gün suni sancı vermek suretiyle doğumu başlatmak için hastahaneye yatış yapmamı istedi. Sabah 8 30 da yatışım yapıldı. Suni sancı verildi herşey yolunda gidiyordu. sancılar çok çabuk başlamıştı ve oldukça şiddetliydi. Koridorda yürümekten dermanım kalmamıştı. Saat 14 sıraları ebe odaya geçmemi istedi. Alttan muayene edecekti. Ama çok canım acıyordu bu muayeneler sonunda.5 cm açıklık olduğunu suyumu da patlatırlarsa 8 cm açıklık olacağını doğum yapabileceğimi söyledi. Ancak iyice fenalaşmıştım. Yatakta kıvranıyorum. Nts ye bağladılar beni. Ama çok fenaydım. O kadar sancı çekiyordum ki artık etrafımda olan biteni hemşirelerin Koşusturmasını idrak edemiyordum. Doktor hanımın bana bebeğin kalp atışı iyi değil sezeryana alacağız seni dediğini duyabildim en son ve acilen sezeryan doğum için ameliyathaneye alındım.Spinal anestezi olmasına rağmen uyutulduğum için bebeğimin doğum anını göremedim. Uyandığımda çok üşüyordum ve ameliyathanenin dış kapısındaydım. Odaya alındım ancak üşüme titreme hissi dişlerimin takırtısı çok fenaydı. Odaya daha sonra bebeği getirdiler. Emzirmede sıkıntım yoktu. Ancak çok şiddetli ağrılar çekiyordum. Hemşirelere doktora söyledim normal dediler. Bir gün sonrada taburcu olabilirsin dedi. Ancak karnımın sancıları geçmedi. Uzandığımda ağrıdan hiç doğrulamıyordum. Sanki karnımın üstüne öyle çok bastırılmış ki yaralanmış ve üstünde tonlarca ağırlık varmış gibi kalkamıyordum. Yanımda kimse kalmadığı için bebeğim bakımsız ve ilgisiz kalıyordu. Ağladığı zaman doğrulup alamıyordum bile. 6. Gün kontrole gittiğimde doktor hanıma çık şiddetli regl ağrıları gibi ağrı hissediyorum. Doğrulamıyorum yürüyemiyorum dedim. Ancak baştan savma kontrol ederek normal dedi. O kadar çok ağladım ki ağrılardan doğrulamamaktan bebeğime zar zor bakmaktan gelen giden misafirler ev yemek temizlik psikolojim alt üst olmuştu artık. 35. Gün eşim beni Medicana hastahanesine götürdü. Çünkü ağrılarım geçmiyordu. Çok fazla da kanamam vardı hiç kesilmemişti. Doktor özlem hanıma aynı şikayetlerimi diğer doktoruma da anlattığım gibi anlattım
Eşim beni zorla götürmüştü yoksa doktorum gayet iyi olduğumu söylemişti . Doktor Özlem hanımın o günkü suratındaki memnuyetsizliği hala çok iyi hatırlıyorum. Ultrasonla muayene ederken içerde sezeryan doğuma rağmen parçalar olduğunu rahim duvarına çok yakın ve rahmin içinin kan dolu olduğunu yapabilecek bir şey olmadığını müdahale ederse kan kaybının olacağını bu yüzden tıp fakültesi hastahanesine gitmemi söyledi. Şok oldum ve odasından çıkana kadar hiç bişey söylemedim. 3 gün sonra yine kendi doktoruma gittim. O bişey yok demişti. Nasıl olurda rahimde parçalar olurdu hem üç tane 3 3 2 cmlik. Doktoruma durumu anlattım o da muayene edince şaşırdı ve önce kürtaj yapalım dedi sonra rahim duvarına yapışık dedi ve beni Ali Acar A yönlendirdi. Ali Acar hocam da yoğunluğuna rağmen durumumun acil olması sebebiyle sağolsun iki hafta içinde kontrol muayene ve testler sonunda beni ameliyata aldılar kapalı ameliyatla alınamayan parçalar malesef açık ameliyatla çok kan kaybetmeme rağmen sonunda başarıyla sonuçlandı ve bugün hayattayım iki sefer ameliyat oldum. Hala ağrılarım var ama İnanın Ali hocanın eli çok daha hafif. Konya Büyükşehir Belediye Hastanesi doktor Nihal Demirköprülü. Kendisini çok sevmiştim. Ancak hem ihmalkarlığı hem de 6. Gün kontrol de şikayetlerimi önemsemeyip yine durumu farketmemesi ve beni iki sefer ameliyat olmak zorunda bırakıp etrafımdaki insanları ameliyat kapısında kan kaybından hayati risk taşıyan ameliyatım bitene kadar korkudan mahvettiği için bebeğimi 4 dört gün hastanede olmam sebebiyle kar yağışı ve hastalık sebebiyle bebeğimi yanıma alamayıp emzirmediğim mamaya başladığım için hem maddi hem manevi davacı olmayı düşünüyorum inşaallah. Ama bir yandan da iyi bir insan olduğunu düşünüp hatasını affedeyim diyorum. Siz olsanız napardınız?
Eşim beni zorla götürmüştü yoksa doktorum gayet iyi olduğumu söylemişti . Doktor Özlem hanımın o günkü suratındaki memnuyetsizliği hala çok iyi hatırlıyorum. Ultrasonla muayene ederken içerde sezeryan doğuma rağmen parçalar olduğunu rahim duvarına çok yakın ve rahmin içinin kan dolu olduğunu yapabilecek bir şey olmadığını müdahale ederse kan kaybının olacağını bu yüzden tıp fakültesi hastahanesine gitmemi söyledi. Şok oldum ve odasından çıkana kadar hiç bişey söylemedim. 3 gün sonra yine kendi doktoruma gittim. O bişey yok demişti. Nasıl olurda rahimde parçalar olurdu hem üç tane 3 3 2 cmlik. Doktoruma durumu anlattım o da muayene edince şaşırdı ve önce kürtaj yapalım dedi sonra rahim duvarına yapışık dedi ve beni Ali Acar A yönlendirdi. Ali Acar hocam da yoğunluğuna rağmen durumumun acil olması sebebiyle sağolsun iki hafta içinde kontrol muayene ve testler sonunda beni ameliyata aldılar kapalı ameliyatla alınamayan parçalar malesef açık ameliyatla çok kan kaybetmeme rağmen sonunda başarıyla sonuçlandı ve bugün hayattayım iki sefer ameliyat oldum. Hala ağrılarım var ama İnanın Ali hocanın eli çok daha hafif. Konya Büyükşehir Belediye Hastanesi doktor Nihal Demirköprülü. Kendisini çok sevmiştim. Ancak hem ihmalkarlığı hem de 6. Gün kontrol de şikayetlerimi önemsemeyip yine durumu farketmemesi ve beni iki sefer ameliyat olmak zorunda bırakıp etrafımdaki insanları ameliyat kapısında kan kaybından hayati risk taşıyan ameliyatım bitene kadar korkudan mahvettiği için bebeğimi 4 dört gün hastanede olmam sebebiyle kar yağışı ve hastalık sebebiyle bebeğimi yanıma alamayıp emzirmediğim mamaya başladığım için hem maddi hem manevi davacı olmayı düşünüyorum inşaallah. Ama bir yandan da iyi bir insan olduğunu düşünüp hatasını affedeyim diyorum. Siz olsanız napardınız?
Son düzenleme:
