-
- Konu Sahibi Less-is-More
- #61
Kesinlikle o dönem çalışmasaydım kafayı yerdim ben bildiğin depresyon geçirdim tabi başka sebeplerde vardı banyo yapmak için eve birisinin gelmesini bekliyordum o hiç sevmediğim kv in yollarını gozluyrdum
Kesinlikle o dönem çalışmasaydım kafayı yerdim ben bildiğin depresyon geçirdim tabi başka sebeplerde vardı banyo yapmak için eve birisinin gelmesini bekliyordum o hiç sevmediğim kv in yollarını gozluyrdumEvet ben de iki şişe biogaia bitirdim o dönem. Bize de biraz fayda etmişti. 2,5 yaş diyorsun, offf. Ücretsiz izne ayrılıp kendim bakmaya karar vermiştim ama bunu yaparsam sagligimdan olacağım bu gidişle. En azından ise gidersem iki insanla konuşup kafamı dağıtırım
Aynı durumdayım. Banyoya girsem bile en kısa zamanda çıkıyorum. Wcye gitmek bile sıkıntı.Kesinlikle o dönem çalışmasaydım kafayı yerdim ben bildiğin depresyon geçirdim tabi başka sebeplerde vardı banyo yapmak için eve birisinin gelmesini bekliyordum o hiç sevmediğim kv in yollarını gozluyrdum
Öncelikle ciddi bir doktor kontrolünden geçirdiniz mi bir sağlık problemi olabilir mi? Eğer sağlık sorunu yok ise çok mu sık uyanıyor nasıl uykuya dalıyor? Yeme içme ile ilgili bir problemi var mı? Tamam kolik bebek zordur ama 1 yaşa yaklaşmış bir bebek için ağlama nöbetleri mutlaka çözülebilecek bir sorun kaynaklı olmalı. Ağlatmadan sıkı bir uyku eğitimi gerekli eğer sağlık sorunu yoksa. Ayrıca yabancılarla iyi anlaşamıyor sanırım sakin bir ortamda olduğu için ve bu maalesef zamanla aşılabilecek bir sorun. Diş dönemi çok sıkıntılı geçiyor da olabilir. Ama profesyonel yardım almanızı önerebilirim ancakBuraya yazacaklarimi daha önce açtığım konularda da çok anlattım ama yine paylaşmak iyi geleceğinden ve sizlerin fikirlerini almak istediğimden yine yazıyorum.
Bebeğim dunyaya geldiği 21. günden itibaren hiç susmadan ağladı. Bazı günler 24 saat, aralarda yarım saatlik uykularla ağladığı günler oldu. O kadar yiprandim ki belki ömrümden yirmi yıl gitmiştir. Defalarca ağlama krizlerine girdim. Her sabah kendimi motive edip mutluymus gibi güne başlayıp sinir krizleriyle bitiriyordum. Gazi çıksın diye denemediğim yöntem, damla, bitki, baharat kalmadı. Hiçbir şey ise yaramadi. O bebek o saatleri morarana kadar ağlayarak geçirdi. Elektrik süpürgesi, fön makinesi, aspiratör, telefonuma indirdiğim beyaz ses uygulamaları vs. Bebeğimin büyüdüğünü görmek, onun gülücükleriyle mutlu olmak yerine elim sürekli takvimde gün sayiyordum. Kırkı çıksın geçer, üç ayı dolsun geçer, sünnet olsun geçer, dört ayı bitsin geçer... Evet gazı gecti ama ya ağlamaları?
Geçmeyen aglamalar, huysuzluklar, memnuniyetsizlikler beni artık delirme noktasına getirdi. Ne kimseye gidebiliyorum ne evime misafir çağırabiliyorum. Birkaç kez arkadaşlarım geldi ama onlar da gördüler çaresizliğimi. İnsanları salonda bir başına bırakıp odada bebek sakinleştirmeye çalıştığım için rahatsızlık verdiklerini düşündüler sanırım.
Dışarı çıkar, parka götür diyenler olacaktır. Her gün inatla çıkarıyorum. O ne kadar ağlasa da en azından kendim için markete kadar bile olsa çıkıyorum. Benim için daha yorucu olsa da. Çünkü arabasında ağlamaya başlıyor. Ben bir elimle arabayı bir elimle bebeği taşıyarak eve zor atıyorum kendimi. Salincaga binmekten de sıkıldı. Artık o da mutlu etmiyor.
Dün bayram ziyareti için eşimin dayısına gittik. Küçük çocuklar da vardı. Beş dk oynadı ve yine başladı ağlamaya. Sebebi yok! Karnı tok, altı temiz, suyunu içmiş ama canı ağlamak ve kucağa gelmek istiyor. İnanın denedim. Bıraktım ağlasın diye. Öksürüğe boğulana kadar devam etti. Ben artık sabredemedigim için aldım kucağıma. Çay bile içmeden eve döndük.
Uykusu asla düzene girmedi. Bana verdiğiniz tavsiyelerin hepsini denedim. Ayağımda sallamayi bıraktım ama yine geceleri ağlayarak uyanıyor. Dün gece beş kez uyandı. Hepsinde de ağlayarak. Sakinlestirene kadar göbeğim catladi. Yatak aynı, oda aynı, ben yanındayım ama bu bebek yine ağlıyor.
Yakında bir yaşında olacak. Lütfen bana birkaç tavsiye verin. Çünkü benim psikolojim artık kaldırmıyor. Siz nasıl başa çıktınız? Psikolojik yardım almak istiyorum ama ona bile zamanım yok. Eşim çok yoğun calisiyor. Dün 24 saatlik nöbetten çıkıp eve geldi, sabah birkaç saat uyudu ve bugün yine 24 saat yok.
Çok yoruldum, çok bunaldım, derdim gezmek tozmak değil, bebeğim artık aglamasin, ben butun gün evde oturayım. Öyle size yazmak istedim. Malum bir arkadaşıma gitsem koşa koşa eve dönmem gerekecek. İki çift sohbet etmek benim neyime? Sağolun okuyup yorum yaptığınız için şimdiden.
Herhangi bir sağlık problemi yok çok şükür. Bazı günler sakin geçiyor ama çoğunlukla özellikle uykusunu iyi almadığı zaman çok büyük bir çile. Uyku eğitimi vermeyi çok denedim. Bir ara başardım ama diş problemi başladı ve biz yine başa sardık. Şu an dişlerini çıkardı ve ben tekrar uyku eğitimine başlamayı düşünüyorum. Yemesi her gün aynı degil. Bazı günler daha iyi yiyor. Bazı günler yemek istemiyor. Bugün çok sıkıntı yaşamadım mesela. İkinci uykusuna yattı şu an. Bakalım akşam nasıl geçecek.Öncelikle ciddi bir doktor kontrolünden geçirdiniz mi bir sağlık problemi olabilir mi? Eğer sağlık sorunu yok ise çok mu sık uyanıyor nasıl uykuya dalıyor? Yeme içme ile ilgili bir problemi var mı? Tamam kolik bebek zordur ama 1 yaşa yaklaşmış bir bebek için ağlama nöbetleri mutlaka çözülebilecek bir sorun kaynaklı olmalı. Ağlatmadan sıkı bir uyku eğitimi gerekli eğer sağlık sorunu yoksa. Ayrıca yabancılarla iyi anlaşamıyor sanırım sakin bir ortamda olduğu için ve bu maalesef zamanla aşılabilecek bir sorun. Diş dönemi çok sıkıntılı geçiyor da olabilir. Ama profesyonel yardım almanızı önerebilirim ancak
Evet kanguru için geç kaldım. Aslında dört ayındayken almıştım ama durmak istemedi, ben de iade ettim. Belki biraz daha denesem dururdu. Sadece bu huysuzlugunun gittikçe artmasından korkuyorum. İnatlasmaya dönüşüyor. Ben hayır diyorum, anlıyor, devam ediyor, tekrar tekrar hayır diyince basıyor cigligi. Ama önce anlatıyorum. Anlamasa da açıklıyorum. İnşallah bizim de anlasabilecegimiz günler gelir. Sabır.Merhaba,
3 yaşında oğlum var ve kolik bebekti.
3 haftalıktı bir gece dayanamadım acile gittim o kadar ağlıyordu.
Emzik aldı, almasa hayatım bitmişti o ağlamalarından.
3 aylık olana dek sırtım yatak görmedi. Annemle nöbetleşe uyumaya çalışıyorduk ama o kadar ağlıyordu ki gözümü bile kapatamadan tekrar annemin yanına gidiyordum.
3 ayı dolunca biraz uyumaya başladı tek başıma bakabildim şükür.
7. Ayı dolana kadar düzgün uyuduğu tek gece bilmiyorum.
Yani bizimki 7 ay sürdü.
İnşallah sizin imtihanınız da çok yakında biter.
Kanguru yazanlar olmuş, ben 18 ay her gün kullandım gerçekten 3. Elim olmuştu ama çok çok erken kullanmaya başlamıştım o yüzden hemen alıştı, 1 yaş bence alışması için geç.
Bol bol dua edin ya da iyi niyetine inandığınız insanlardan isteyin. Mesela oğluma babam okuyunca uyurdu. Saçma bulan olabilir ama tesadüf olamayacak kdar sık oluyordu, artık babama veriyordum uyutsun diye.
O inatları da konuşmayan başlayınca biraz geçiyor. Şu an kendisini ifade edememenin verdiği gerginlik de var.Evet kanguru için geç kaldım. Aslında dört ayındayken almıştım ama durmak istemedi, ben de iade ettim. Belki biraz daha denesem dururdu. Sadece bu huysuzlugunun gittikçe artmasından korkuyorum. İnatlasmaya dönüşüyor. Ben hayır diyorum, anlıyor, devam ediyor, tekrar tekrar hayır diyince basıyor cigligi. Ama önce anlatıyorum. Anlamasa da açıklıyorum. İnşallah bizim de anlasabilecegimiz günler gelir. Sabır.
İnşallah güzel geçer. Uyku bebişler için gerçekten çok önemli. Uyku vaktini geçirmemek ilk adım olabilir belki. Biz 4 aya kadar yaşamıştık krizleri ve şükür ondan sonra uykusuna dikkat ettikçe böyle bir problem yaşamadık. İnşallah kısa zamanda çözersiniz artık.Herhangi bir sağlık problemi yok çok şükür. Bazı günler sakin geçiyor ama çoğunlukla özellikle uykusunu iyi almadığı zaman çok büyük bir çile. Uyku eğitimi vermeyi çok denedim. Bir ara başardım ama diş problemi başladı ve biz yine başa sardık. Şu an dişlerini çıkardı ve ben tekrar uyku eğitimine başlamayı düşünüyorum. Yemesi her gün aynı degil. Bazı günler daha iyi yiyor. Bazı günler yemek istemiyor. Bugün çok sıkıntı yaşamadım mesela. İkinci uykusuna yattı şu an. Bakalım akşam nasıl geçecek.
Geçmesini beklerken kendimden geçtim
İnek sütü alerjisi olabileceğini bir doktor söylemişti bize. Diyet yaptık. Emziriyordum o zaman. Alerjisi maması da verdim. Hiçbir şey yemedim yaklaşık iki ay. Ama şikayetler devam etti. Alerji değilmiş.2 çocuk annesiyim ilk cocugum kızım da yasadiklarınıZi bire bir yaşadım.ikinci cocugum da aynı başladık çok iyi bir doktora denk geldim.4. Ayda bu çocuk kolik olsa ağlamaklı bitmişti kolik değil detaylı araştırmaya görmemiz lazım dedi her ay düzenli idrar tahlili yaptı. Tum batın ultrasonu bir sürü gaitaya testi istedi sonuç laktoz int. İnek sütü alerjisi buğday alerjisi ve ileri derecede idrar yolu enf. Ve Acil sünnet kararı alındı sonuç diyetine uydugumuzda melek gibi bir çocuk .....kizim 4 yıl huysuz mutsuz miz miz uyumayan bir çocuk ben cielden çıkmış bir anne ..Çok zor tavsiyem çok iyi bir çocuk doktoru bulun ......mutlaka fizyolojik bir sorunu vardır minigim. ....büyük ihtimal alerji olabilir ....
İnek sütü alerjisi olmayabilir ama yumurta buğday bin türlü alerji var deri testinde çıkar mutlaka bir alerji testi tavsiye ederim.İnek sütü alerjisi olabileceğini bir doktor söylemişti bize. Diyet yaptık. Emziriyordum o zaman. Alerjisi maması da verdim. Hiçbir şey yemedim yaklaşık iki ay. Ama şikayetler devam etti. Alerji değilmiş.
Şu anki aglamalarinin fizyolojik olduğunu sanmıyorum. Çünkü bazen çok sakin ama çoğunlukla çok tez canli. Her şeyden çabuk sıkılıyor. Mesela uykusu gelmişse ve ben biraz geç kalmissam sakinlestirene kadar canım çıkıyor. Ya da istediği birşeyi vermeyince, elinden alınca yine aynı. Bizimki biraz huysuz bir bebek. İdrar yolu enfeksiyonu var mı bilmiyorum. Baktırmadim. Dördüncü ayında sünnet ettirdik. Bir de ona baktırayim.
Kakası normal, deri döküntüsü yok, burun tıkanıklığı falan da yok. Yani alerji belirtisi olan hiçbir şey görünmüyor. Yine de olabilir mi sizce?İnek sütü alerjisi olmayabilir ama yumurta buğday bin türlü alerji var deri testinde çıkar mutlaka bir alerji testi tavsiye ederim.
4 sene önceki halimi gördüm yazdıklarınızda. Kolik bebeği çeken bilir. Aylar geçip ağlama krizleri bittiğinde elime kalan kucağa alışmış, normalin üstü huysuz, her saat başı uyanan mutsuz memnuniyetsiz bir bebekti. 2 yaşına geldi bu seferde sendromlar başladı. Ben sütten kestiğim zamana kadar ne uyku bildim ne sıcak çay nede dost sohbetiBuraya yazacaklarimi daha önce açtığım konularda da çok anlattım ama yine paylaşmak iyi geleceğinden ve sizlerin fikirlerini almak istediğimden yine yazıyorum.
Bebeğim dunyaya geldiği 21. günden itibaren hiç susmadan ağladı. Bazı günler 24 saat, aralarda yarım saatlik uykularla ağladığı günler oldu. O kadar yiprandim ki belki ömrümden yirmi yıl gitmiştir. Defalarca ağlama krizlerine girdim. Her sabah kendimi motive edip mutluymus gibi güne başlayıp sinir krizleriyle bitiriyordum. Gazi çıksın diye denemediğim yöntem, damla, bitki, baharat kalmadı. Hiçbir şey ise yaramadi. O bebek o saatleri morarana kadar ağlayarak geçirdi. Elektrik süpürgesi, fön makinesi, aspiratör, telefonuma indirdiğim beyaz ses uygulamaları vs. Bebeğimin büyüdüğünü görmek, onun gülücükleriyle mutlu olmak yerine elim sürekli takvimde gün sayiyordum. Kırkı çıksın geçer, üç ayı dolsun geçer, sünnet olsun geçer, dört ayı bitsin geçer... Evet gazı gecti ama ya ağlamaları?
Geçmeyen aglamalar, huysuzluklar, memnuniyetsizlikler beni artık delirme noktasına getirdi. Ne kimseye gidebiliyorum ne evime misafir çağırabiliyorum. Birkaç kez arkadaşlarım geldi ama onlar da gördüler çaresizliğimi. İnsanları salonda bir başına bırakıp odada bebek sakinleştirmeye çalıştığım için rahatsızlık verdiklerini düşündüler sanırım.
Dışarı çıkar, parka götür diyenler olacaktır. Her gün inatla çıkarıyorum. O ne kadar ağlasa da en azından kendim için markete kadar bile olsa çıkıyorum. Benim için daha yorucu olsa da. Çünkü arabasında ağlamaya başlıyor. Ben bir elimle arabayı bir elimle bebeği taşıyarak eve zor atıyorum kendimi. Salincaga binmekten de sıkıldı. Artık o da mutlu etmiyor.
Dün bayram ziyareti için eşimin dayısına gittik. Küçük çocuklar da vardı. Beş dk oynadı ve yine başladı ağlamaya. Sebebi yok! Karnı tok, altı temiz, suyunu içmiş ama canı ağlamak ve kucağa gelmek istiyor. İnanın denedim. Bıraktım ağlasın diye. Öksürüğe boğulana kadar devam etti. Ben artık sabredemedigim için aldım kucağıma. Çay bile içmeden eve döndük.
Uykusu asla düzene girmedi. Bana verdiğiniz tavsiyelerin hepsini denedim. Ayağımda sallamayi bıraktım ama yine geceleri ağlayarak uyanıyor. Dün gece beş kez uyandı. Hepsinde de ağlayarak. Sakinlestirene kadar göbeğim catladi. Yatak aynı, oda aynı, ben yanındayım ama bu bebek yine ağlıyor.
Yakında bir yaşında olacak. Lütfen bana birkaç tavsiye verin. Çünkü benim psikolojim artık kaldırmıyor. Siz nasıl başa çıktınız? Psikolojik yardım almak istiyorum ama ona bile zamanım yok. Eşim çok yoğun calisiyor. Dün 24 saatlik nöbetten çıkıp eve geldi, sabah birkaç saat uyudu ve bugün yine 24 saat yok.
Çok yoruldum, çok bunaldım, derdim gezmek tozmak değil, bebeğim artık aglamasin, ben butun gün evde oturayım. Öyle size yazmak istedim. Malum bir arkadaşıma gitsem koşa koşa eve dönmem gerekecek. İki çift sohbet etmek benim neyime? Sağolun okuyup yorum yaptığınız için şimdiden.
İşte şu anki bütün huysuzluklari kolikten bize kalan izler. O dönemki kadar değil tabi ki ama dediğiniz gibi bir bebek oldu çıktı. Mecbur kaldık, biz alistirdik ama çok çaresizdik. Kucağa almasam, sallamasam asla sakinlesmiyordu ki.4 sene önceki halimi gördüm yazdıklarınızda. Kolik bebeği çeken bilir. Aylar geçip ağlama krizleri bittiğinde elime kalan kucağa alışmış, normalin üstü huysuz, her saat başı uyanan mutsuz memnuniyetsiz bir bebekti. 2 yaşına geldi bu seferde sendromlar başladı. Ben sütten kestiğim zamana kadar ne uyku bildim ne sıcak çay nede dost sohbeti2 yaşının ortasında sütten kesince gece uykusu düzene girdi şükürler olsun Rabbime. Oyuncaklar ilgisini çekmeye başladı. Sakinleşti huysuzluğu gitti. Şimdi 4.5 yaşında bal kızım bana arkadaş oluyor heryerde. Sabretmesi çok zor ama inanın geçiyor.
İşte şu anki bütün huysuzluklari kolikten bize kalan izler. O dönemki kadar değil tabi ki ama dediğiniz gibi bir bebek oldu çıktı. Mecbur kaldık, biz alistirdik ama çok çaresizdik. Kucağa almasam, sallamasam asla sakinlesmiyordu ki.
Umarım ben de bugünleri sizin gibi gülerek hatırlarım. Allah size bağışlasın evladınizi.
Kızım da da öyleydi ama şimdi gittiğim dr hiç bir belirti vermeden alerji gozlemleniyor diyor .....Kakası normal, deri döküntüsü yok, burun tıkanıklığı falan da yok. Yani alerji belirtisi olan hiçbir şey görünmüyor. Yine de olabilir mi sizce?