Dışardan biri duysa bu bebeğe ne yapıyorlar diye düşünür. :)Hahah biliyorum o parktan eve dönüş ağlamalarını.
Sanki hava almaktan hücresine dönen mahkûm gibi
Şu an çok sinir bozucu bir durum içindesin biliyorum
Ama geçiyor inan :)
Biraz anneden de giden gidiyor ama
Artık olacak o kadar
Dıger mesajlarda okudumda aglayark istediğini yaptırıyor biraz gec kalsam ortalığı yıkıyor yazmışsınız. Sanırım bu yontemı ogrenmıs aglayark dediğini yaptırıyor. Benim oglumda boyleydı illa aglayark istediği olacaktı. Cok zor oluyo ama sanırım son care cocuk doktoru ona gore bı harita cızerzınız. Allah yardım etsin. Birde tek basına insan kafayı yer.Yapıyorum canım yapiyorum. LEGO arabalar aldım. Oturuyorum ben yaparak gösteriyorum. En fazla beş dk. Sonra yine kucak yine mizmizlanma. Eğitici birşeyler yapmak istiyorum ama dikkatini çekemiyorum bir türlü. Ben anlamıyorum sanırım bebeğimin dilinden.
Şu an yaz dönemindeyiz. Eşim işi gereği aşırı yogun. O biraz rahatlasa bana yardım ediyor aslinda. Sabırla bu dönemin geçmesini bekliyorumDıger mesajlarda okudumda aglayark istediğini yaptırıyor biraz gec kalsam ortalığı yıkıyor yazmışsınız. Sanırım bu yontemı ogrenmıs aglayark dediğini yaptırıyor. Benim oglumda boyleydı illa aglayark istediği olacaktı. Cok zor oluyo ama sanırım son care cocuk doktoru ona gore bı harita cızerzınız. Allah yardım etsin. Birde tek basına insan kafayı yer.
Sizin de doğum yaklaşmış. Sağlıkla alın kucağınıza inşallah.Dıger mesajlarda okudumda aglayark istediğini yaptırıyor biraz gec kalsam ortalığı yıkıyor yazmışsınız. Sanırım bu yontemı ogrenmıs aglayark dediğini yaptırıyor. Benim oglumda boyleydı illa aglayark istediği olacaktı. Cok zor oluyo ama sanırım son care cocuk doktoru ona gore bı harita cızerzınız. Allah yardım etsin. Birde tek basına insan kafayı yer.
Evet suyu seviyor. Küvet olmadığı için tek başıma yikayamiyorumm aşırı hareketli, kayıp gidiyor sürekli. Korkuyorum birşey olacak diyeKolik bu kadar sürmez. Sizin ki guvenli baglanma problemi gibi duruyor. Bebeginiz suyu seviyorsa sisme havuzlardan alin gunduzleri oynasin icinde. Beraber dusa girin. Dus sonrasi kurulanmadan giyinmeden ten tene temasla emzirin. Emmiyorsa mamasini bu sekilde verin. Bu islak ten tene temas bebekleri cok sakinlestiriyor. Bebegim 6 aylik arada voyle aglama krizi tutunca kucaklayip giriyorum dusa sonra emziriyorum rahatliyor..
Amin Insallah bende dogumu dusunuyorum nasıl dogurucam diye ilki oldu bitti ama bunda korkularım tavan yapmış durumda. Ve oglunuzun arkadasa ihtiyacı var parkta oynuyormuş eve gelince aglamaya devam demekkı yasıtı olması gerekiyor ki aklı dagılsın. Bende bunları yasRmıyım acaba tekrardan simdi okudukça korkmaya basladım :)Sizin de doğum yaklaşmış. Sağlıkla alın kucağınıza inşallah.
cocugu dik tutup omzunuza yaslayin bel cukuruna avuc icinizle vurun sirtina degil .gak diye karga gibi gaklayana kadar o gaz cikmis sayilmaz dedi doktorumuz 45 dk 1 saat gaz cikarip bebegin tekrar aciktigi bilirim. 3.5 ay cok ugrastik tek çözümü bu.baharat damla hikaye bana kalirsa.Buraya yazacaklarimi daha önce açtığım konularda da çok anlattım ama yine paylaşmak iyi geleceğinden ve sizlerin fikirlerini almak istediğimden yine yazıyorum.
Bebeğim dunyaya geldiği 21. günden itibaren hiç susmadan ağladı. Bazı günler 24 saat, aralarda yarım saatlik uykularla ağladığı günler oldu. O kadar yiprandim ki belki ömrümden yirmi yıl gitmiştir. Defalarca ağlama krizlerine girdim. Her sabah kendimi motive edip mutluymus gibi güne başlayıp sinir krizleriyle bitiriyordum. Gazi çıksın diye denemediğim yöntem, damla, bitki, baharat kalmadı. Hiçbir şey ise yaramadi. O bebek o saatleri morarana kadar ağlayarak geçirdi. Elektrik süpürgesi, fön makinesi, aspiratör, telefonuma indirdiğim beyaz ses uygulamaları vs. Bebeğimin büyüdüğünü görmek, onun gülücükleriyle mutlu olmak yerine elim sürekli takvimde gün sayiyordum. Kırkı çıksın geçer, üç ayı dolsun geçer, sünnet olsun geçer, dört ayı bitsin geçer... Evet gazı gecti ama ya ağlamaları?
Geçmeyen aglamalar, huysuzluklar, memnuniyetsizlikler beni artık delirme noktasına getirdi. Ne kimseye gidebiliyorum ne evime misafir çağırabiliyorum. Birkaç kez arkadaşlarım geldi ama onlar da gördüler çaresizliğimi. İnsanları salonda bir başına bırakıp odada bebek sakinleştirmeye çalıştığım için rahatsızlık verdiklerini düşündüler sanırım.
Dışarı çıkar, parka götür diyenler olacaktır. Her gün inatla çıkarıyorum. O ne kadar ağlasa da en azından kendim için markete kadar bile olsa çıkıyorum. Benim için daha yorucu olsa da. Çünkü arabasında ağlamaya başlıyor. Ben bir elimle arabayı bir elimle bebeği taşıyarak eve zor atıyorum kendimi. Salincaga binmekten de sıkıldı. Artık o da mutlu etmiyor.
Dün bayram ziyareti için eşimin dayısına gittik. Küçük çocuklar da vardı. Beş dk oynadı ve yine başladı ağlamaya. Sebebi yok! Karnı tok, altı temiz, suyunu içmiş ama canı ağlamak ve kucağa gelmek istiyor. İnanın denedim. Bıraktım ağlasın diye. Öksürüğe boğulana kadar devam etti. Ben artık sabredemedigim için aldım kucağıma. Çay bile içmeden eve döndük.
Uykusu asla düzene girmedi. Bana verdiğiniz tavsiyelerin hepsini denedim. Ayağımda sallamayi bıraktım ama yine geceleri ağlayarak uyanıyor. Dün gece beş kez uyandı. Hepsinde de ağlayarak. Sakinlestirene kadar göbeğim catladi. Yatak aynı, oda aynı, ben yanındayım ama bu bebek yine ağlıyor.
Yakında bir yaşında olacak. Lütfen bana birkaç tavsiye verin. Çünkü benim psikolojim artık kaldırmıyor. Siz nasıl başa çıktınız? Psikolojik yardım almak istiyorum ama ona bile zamanım yok. Eşim çok yoğun calisiyor. Dün 24 saatlik nöbetten çıkıp eve geldi, sabah birkaç saat uyudu ve bugün yine 24 saat yok.
Çok yoruldum, çok bunaldım, derdim gezmek tozmak değil, bebeğim artık aglamasin, ben butun gün evde oturayım. Öyle size yazmak istedim. Malum bir arkadaşıma gitsem koşa koşa eve dönmem gerekecek. İki çift sohbet etmek benim neyime? Sağolun okuyup yorum yaptığınız için şimdiden.
Şu an kolik sebepli ağlama değil çünkü gazı gazı bitti. O dönemki ağlamaları eser kaldı bize. Evet benim gerginligim ona çok yansıyor, farkındayım. Kendmi sürekli sakinleştirmeye çalışıyorum. İlgisini çeken şeyler hep zararlı şeyler. İnanır misiniz daha dün bir sürü yaşına uygun oyuncak aldık. Sabah kahvaltıdan kalktık yatana kadar hiçbir şey yapmadım oturdum onunla oynadım. Beş dk oynuyor sonra üstüme tırmanıp ağlamak istiyor. TV acsam reklamlarda susuyor. Onu da yapmak istemiyorum. Neden bu kadar çok her şeyden sıkılıyor anlamıyorum.
Canım şükür biz o evreleri geçtik. Şu anki sıkıntımız sebepsiz ağlamaları. Gazını kendi çıkarıyor artık.cocugu dik tutup omzunuza yaslayin bel cukuruna avuc icinizle vurun sirtina degil .gak diye karga gibi gaklayana kadar o gaz cikmis sayilmaz dedi doktorumuz 45 dk 1 saat gaz cikarip bebegin tekrar aciktigi bilirim. 3.5 ay cok ugrastik tek çözümü bu.baharat damla hikaye bana kalirsa.
Geçmesini beklerken kendimden geçtimNe zaman ki kendini kasmayı, dert etmeyi bırakırsın; o relaks enerjin çocuğuna geçer, o da rahatlar sen de rahatlarsın...
Çocuğum sağ olsun, tüm o kitapları, büyük konuşmalarımı tersten gösterdi. Yapmam kesinlikle dediğim ne varsa yaptım yeri geldi, annelere bakışımı değiştirdi.
Şimdi 2 yaşında, inat dönemleri de; düşün ki 2 yaş sendromuna girdiğini, sinirle kendi kendine burnunu yere vurup damarını patlattığında anladım, 19 aylıktı sanırım ^_^
Hah dedim, koliğimiz bitti, bu başladı.
Bakıyorum hani fazladan delirecek bir hücrem bile kalmamış, tüm benliğimle yemişim kafayı... Bırakıverdim.
Ondan sonra hafta hafta değişmeye başladı.
Evimizi bi görsen, bi kafamda guguk kuşum eksik.
Ama ilk zamanlardan daha huzurlu.
Uzun uzun anlatabilirim de, 7-24 ağlaması zaten ayrı da, kriz gelince 5 saat kesintisiz morarana kadar ağlamaları, "Katılacak, çatlayacak, ölecek" diye acillere kaç kere koştuğumuzu, yemek yememesi, ora bura tükürmesi ve yeniden ağlama krizine girmesi... Umursamayayım dediğimde kusana kadar ağlaması... Kolik dönemde edindiğimiz alışkanlıklardan sıyrılma çabalarında çıkan savaşlar, ayakkabı giymeme inadı, ota bka durduk yere ağlama, ağladığına sinirlenip daha çok ağlama, kakasına kadar sorun falan filan...
Şimdi masal gibi geliyor, geçti ^_^
Geçiyor.
Bizi de büyük ihtimal kovarlar :))Oglum boyleydi benim.
3 yasina kadar dehset aglar sinir krizleri gecirirdi.
Hele 2 yas sendromuna girdiginde artik dayanilmaz hale gelmisti.
Huy edinme degil huyu dogasi boyle bazi cocuklarin.
Ne zaman konustu o gerginligi gitti.
Kendini ifade edemedikce deliriyordu sanirim.
Bi de kizim var, sanki ikisini de ben dogurmamisim, oyle zitlar.
Cok bunalima girmistim ben bag kuramadim iyi anne degilim diye, cok gozyasi doktum ama cok sukur 3-3,5 yas arasi kivama geldi.
Simdi Zeynepcim annemizi uzmeyelim diye kardesini tembihliyor :)
Gelip geciyor, biliyorum delip geciyor.
Ben dayanamaz oldugumda oda degistirir yanima gelmesine izin vermezdim, yasamayan bilmez o cinnet halini.. Cunku insan o sinirle cocuga zarar verebilir. Ben zarar vermektense gider sakinlesirdim baska bi yerde.
Tatil ev gezmesi vs hep burnumdan gelirdi oyuzden az giderdim oyke yerlere.
2 yasinda krese baslattim haftada 3 yarim gun.
O beni ozledi bende onu ozledim o surecte.
Cocuklarin arasinda dili de cozuldu.
Az sabir, 2 yasina girsin oyun grubuna ya da yarim gun krese baslatin.
Benim sipayi 2 kresten sutladilar :)))
3. Kresi cok sevdi, onlarda oglumu.
Deneyin pes etmeyin ama napin edin insan icine girsin.
Bu rutini ben de oturttum sayılır ama son günlerde uykuya geçmesi zorlaştı nedense. Az uyuyor. Gece de sık uyaniyor. Ufacık bir aksamada ortalığı yikiyorÇocuk bakmak en sorunsuzu olsa bile çooook zor bişey.Benim de bebeğim 10 aylık valla o kadar para verip beş yıldızlı otele gittik 5 yıldızlı köleliğe dayanamayıp erkenden döndük.En hareketli zamanları başladı ve beş dakika bile durduğu yerde durmuyor.Bi kahve bile içemedik o yüzden en iyisi paramızı alıp dönelim dedik.
Bu bebek doğumundan beri geceleri uyuyan, doğru dürüst gaz sancısı çekmemiş, yemeğini yiyen, genelde keyfi yerndeyse pek ağlamayan bi bebek ama artık iyice ilgi beklediği döneme girdiği için devamlı aksiyon arıyor.Sizin halinizi şu an düşünemedim bile, delirmek işten değil.
En önemli nokta bence bebeğinizin nelerden hoşlandığını bilmeniz.Mesela biz uyanınca sabah 8-9 civarı yarım saat yatakta oynarız sonra onu yürütecine koyarım kahvaltı hazırlarım.Birlikte kahvaltı yapar salona geçeriz onu yere koyarım oyuncaklarıyla oynar ayağa kalkar tutunur emekler vs.Sonra 11-12 arası uykusu gelir yatar 1-2 arası uyanır.Yarım saat daha salonda oynar ben o sırada yemeğini hazırlarım 2-3 arası yemeğini yer sonra tekrar biraz salonda oynar ben mesela o sırada balkona küçük havuz aldım onu hazırlarım sonra bi yarım saat bi saat su oyuncaklarını koyarım onlarla oynar su bi de baya yoruyor.4-5 arası uykusu gelir 6-7 arası uyanır zaten eşim de gelmiş olur 7 civarı akşam yemeği sonra da parka gideriz 2 saat falan etrafa bakar sallanır çocuklara güler vs.10-11 gibi de uyur sabaha kadar.
Dikkatimi çeken şeylerden biri düzeni bozulduğu an çok huysuzlaşması ve sebepsiz yere sabahları daha huysuz olması.Bi de bazen durduk yere ağlayıp huzursuzluk çıkarıyor ben pek ilgilenmeyince kendi başının çaresine bakıyor.
Ay 2nci cocuk fikrine cok alistirdim kendimi ve cok istiyorum Allah nasip ederse, ama bunlari okudukca ve oglumun da bebeklik halleri aklima geldikce de dehsete kapiliyorummm :)Ne zaman ki kendini kasmayı, dert etmeyi bırakırsın; o relaks enerjin çocuğuna geçer, o da rahatlar sen de rahatlarsın...
Çocuğum sağ olsun, tüm o kitapları, büyük konuşmalarımı tersten gösterdi. Yapmam kesinlikle dediğim ne varsa yaptım yeri geldi, annelere bakışımı değiştirdi.
Şimdi 2 yaşında, inat dönemleri de; düşün ki 2 yaş sendromuna girdiğini, sinirle kendi kendine burnunu yere vurup damarını patlattığında anladım, 19 aylıktı sanırım ^_^
Hah dedim, koliğimiz bitti, bu başladı.
Bakıyorum hani fazladan delirecek bir hücrem bile kalmamış, tüm benliğimle yemişim kafayı... Bırakıverdim.
Ondan sonra hafta hafta değişmeye başladı.
Evimizi bi görsen, bi kafamda guguk kuşum eksik.
Ama ilk zamanlardan daha huzurlu.
Uzun uzun anlatabilirim de, 7-24 ağlaması zaten ayrı da, kriz gelince 5 saat kesintisiz morarana kadar ağlamaları, "Katılacak, çatlayacak, ölecek" diye acillere kaç kere koştuğumuzu, yemek yememesi, ora bura tükürmesi ve yeniden ağlama krizine girmesi... Umursamayayım dediğimde kusana kadar ağlaması... Kolik dönemde edindiğimiz alışkanlıklardan sıyrılma çabalarında çıkan savaşlar, ayakkabı giymeme inadı, ota bka durduk yere ağlama, ağladığına sinirlenip daha çok ağlama, kakasına kadar sorun falan filan...
Şimdi masal gibi geliyor, geçti ^_^
Geçiyor.
Tavsiyelerinize bir bir uyacağım çok teşekkür ederim.Sizi çok iyi anlıyorum, oğlum 5 yaşında bebeklik fotoğraflarına bakıyorum hepsinde ya uyuyor ya ağlıyor uyanık olduğu ağlamayan fotoğrafı Yok gibi birşey . Belki faydası olur diye aklıma gelenleri yazdım
1- kbb , göz muayenesi
2- detaylı kan ve idrar tahlili
3- bol açık hava , deniz kenarı ağaçlık yerlerde zaman geçirme
4- suyla oynatma, leğene su koyup oturma vs
5-sıcaktan bunalıyor olabilir üstüne bir body hariç bişey giydirmeme
6-reflüyü olabilir , doktora danışma ve reflü önlemlerini uygulama
7-müzik, güniçinde sözsüz müzikler dinletme
8-bol bol sarılma ( günde en az 12 kuvvetli sarılmaya ihtiyacı var bebeklerin)
9-az ama öz oyuncak , çok oyuncak özellikle ışıklı sesli vs strese sokar
10-yediklerine dikkat edin gün gün not alın özellikle bazı şeyler yedikten sonra ağlaması artıyorsa dokunuyordur vermeyin
11-bezini sık sık değiştirin , sıcakta nemli bez bunaltabikir
12- konuşun, bol bol konuşun. Anlamasa da beyni kaydediyor. Herşeyi anlatın yemek yaparken nasıl yaptığınızı giyinirsen nasıl giyindiğinizi
13-emekliyorsa bırakın bol bol emeklesin, vücudu güçlendikçe kendini daha iyi hisseder
14- en önemlisi siz sakin olun bebekler dev aynası gibidir sizin en ufak stresinizi bin katı hisseder ve yansıtır
Ben geçen dönem belki de her sabah uykusuz gittim ise. Çok yorucu oluyor cok. Bakalım bu sene nasıl dayanacagim.Benim 2.çocuğumda kolikti.Herkes 3 ayda geçer demişti.Ama bizimki daha uzun sürdü.Uyanıkken iyi o huysuzlukları kalmadı ama gece uykumuz hiçbir zaman düzene girmedi.10 aylık şimdi geceleri hala ağlayarak uyanıyor.Bir de şimdi dişlerle uğraşıyoruz. O da tuz biber oldu üstüne.Memurum ücretsiz izindeyim ama eylülde kızım anaokuluna başlayınca işe dönücem.Geceleri gene uyumazsa sabah nasıl işe gidicem nasıl çalışıcam hiç bilmiyorum.Hergün dua ediyorum düzene girsin diye.