Biz de çocukluğumda babaannem ve halamdan inanılmaz acılar işkenceler çektik, babam çok ezilerek büyütülmüştü ve bir türlü cesaret edemiyordu ayrılmaya o evden. En sonunda öyle bi noktaya geldi ki olaylar, gitmek zorunda kaldık. Evden çıkarken babam "işsizdi". Çok düşündü ne yaparız nasıl doyar çocuklar diye. (ben 12 kardeşim 11 yaşında idi) Sonuç olarak evden yayları çıkmış iki çekyat, 4tabak 4 kaşık tşaındık. O zorluklar içinde geçen günlere rağmen bir gün bile pişman olmadık, dahası kıymetli olduk onların gözünde. Kavuştuğumuz huzur ise anlatılamaz...Biraz cesarete ihtiyacı var eşinizin, eğer ki yuvanızın dağılmasını istemiyorsa...