Kocam çocuk istemiyor

Benim konularımı okursanız görürsünüz, bizim de sorunumuz buydu ama sizden tek farkla, istemeyen taraf benim . Eşimle aramdaki en büyük sorundu bu konu. Yeni yeni rayına oturttuk. Terapi alıyoruz ama bizim evliliğimizin 3. yılı doluyor. Yani siz daha 6. aydasınız. Ne bu aceleniz. Gezin tozun, nasipte varsa zaten olur. Yaşlarınız da çok genç. Kocanızı da anlayın, ben de aynı durumda olduğum için benim gibi olanları çok iyi anlıyorum :) Bir can getireceksiniz dünyaya, hadi çocuk yapalım deyince bitse keşke. Eşinize karşı anlayışlı olmak zorundasınız. Sizin istediğiniz gibi o da istemiyor henüz. Dediğim gibi 6 ay olmasa size de hak verirdim ama o kadar acele etmişsiniz ki şu an tek haklı kocanız maalesef. Yine de oturun konuşun hazır mı değil yoksa hiç mi düşünmüyor. Hiç düşünmüyorsa yolunuzu ona göre çizersiniz.

Henüz çocuk düşünmüyorken adeti gecikince isteği artanı ilk kez görüyorum.

Hamile kalınca isteğiniz geçerse ne olacak?
İsteğim arttı hadi yapalım,isteğim azaldı yok vazgeçelim.Bu öyle bir şey değil yalnız.

Adam da ömür boyu istemiyorum dememiş,siz anlaşmayı bozup gereksiz yükselmişsiniz.

kendihalince .!.:

Ben de öyle diyordum hatta 2 sene bile diyordum ama isteğim arttı işte. Neyse artık istemem ben de

Genişletmek için tıkla...

Bir anlık duygusal yükselme olabilir öyle, ama daha çok erken bence de gezin tozun biraz evliliğin keyfini yaşayın. Çocuk olduktan sonra bir daha zaten hep onun annesi ve babası olacaksınız. Onun izin verdiği kadar lüksünüz olacak. Şuan henüz taze evliyken bunun tadını çıkarın.

kendihalince .!.:

6 aylık evliyiz. Ben eylülde göreve başladım öğretmenim eşim de sağlıkçı. Yaşlarımız 26-28 olacak birkaç ay sonra. Geçen aya kadar istemiyordum en az 1-1,5 sene kadar ama adetim gecikince annelik isteğim arttı. O da bebek olursa olsun diyordu. Ben dün adet olunca dünden beri bana "bebek istemiyorum bakması bana kalacak hep." dedi. Ben de genelde ben bakacağım okulda iken annem bakar dedim. Çalıştığım okul annemlerin evinin orada. Eşim tayin almıştı buraya. Kaynanam olsa zaten yapmam (çünkü ben müdahale sevmem normalde aramız iyidir bir sorun yok) ama annem oldugu için bebek burada büyüdüğü kadar büyüsün istedim. Dün tartıştık ve kapattık. İstemiyorum artık ben de. Sizce nasıl davranmalıyım?

Genişletmek için tıkla...

İstemeyebilir zamanı vardır daha

En az bir evlilik yıldönümünüz olsun bence çocuk kararı için.

Handeli95 .!.:

Benim konularımı okursanız görürsünüz, bizim de sorunumuz buydu ama sizden tek farkla, istemeyen taraf benim . Eşimle aramdaki en büyük sorundu bu konu. Yeni yeni rayına oturttuk. Terapi alıyoruz ama bizim evliliğimizin 3. yılı doluyor. Yani siz daha 6. aydasınız. Ne bu aceleniz. Gezin tozun, nasipte varsa zaten olur. Yaşlarınız da çok genç. Kocanızı da anlayın, ben de aynı durumda olduğum için benim gibi olanları çok iyi anlıyorum :) Bir can getireceksiniz dünyaya, hadi çocuk yapalım deyince bitse keşke. Eşinize karşı anlayışlı olmak zorundasınız. Sizin istediğiniz gibi o da istemiyor henüz. Dediğim gibi 6 ay olmasa size de hak verirdim ama o kadar acele etmişsiniz ki şu an tek haklı kocanız maalesef. Yine de oturun konuşun hazır mı değil yoksa hiç mi düşünmüyor. Hiç düşünmüyorsa yolunuzu ona göre çizersiniz.

Genişletmek için tıkla...

Bende aynı şekilde düşünüyordum hep. Anne bebek bağının güzelliğinden ziyade yetiştirebile miyim, yetebilecek miyim. Bir sürü farklı deli soru vardı kafamda. Tabii bir daha hiç bir zaman sadece kendine karşı sorumlu olamayacağının bilinci. Ömür boyu sorumluluk ürkütüyor biraz insanı. Kadınsal hastalığım çıkmasa sanırım hiç cesaret edemeyebilirdim..

Margaret Hale .!.:

Battaniye hikayesini unuttun.

Genişletmek için tıkla...

Kitlenip hastaneye gitmeleri ve battaniyeye sarılmaları iğne ile ayrılmaları mı

sevgiiinur .!.:

Sanırım her sene doğursam eşim yok demeyecek bu kadar çocuk seven adam yok canım korkuyor olabilir o duyguyu bilmediği için

Genişletmek için tıkla...

Gelmiş bide yorumumu beğenir yavvv

sevgiiinur .!.:

Sanırım her sene doğursam eşim yok demeyecek bu kadar çocuk seven adam yok canım korkuyor olabilir o duyguyu bilmediği için

Genişletmek için tıkla...

Her sene çocuk istiyor olması sevgiden değil hamile bırakmanın verdiği hazzı seviyordur. Bazı erkekler böyle.

şimdi daha 6 aylık evlisiniz
konuşmuşsunuz en az 1-2 sene zaman verelim kendimize, evliliğimize demişsiniz
ki mantıklı olan budur, birbirinizi biraz karı koca olarak aynı evin içinde, evli insanlar olarak tanımanız lazım
adam bu durumda haklı yani konuşulan konuya sadık kaldığı için
anlamadım ben bunun nesini tartıştınız mesela kavga ettiniz bi de
evlilik tek taraflı bişi değil öyle çocuk isteğim geldi hadi yapalım deyip hayır cevabı alınca kavga çıkarmak çok çocukça
çocuk sahibi olmanız için önce sizin biraz olgunlaşmanız lazım
yaşınız zaten çok genç daha 30 bile değilsiniz ikiniz de
çocuk olduğu zaman hayat eskisi gibi ilerlemiyor
çocuksuz zamanlar geri gelmiyor adamın eşiyle evliliğinin ilk senelerinin tadını çocuksuz biçimde çıkarmak istemesi çok normal

normalde çocuk bakımında anne ve babanın görev paylaşımı yapması gerekir
öyle çocuğu sadece anneye yükleme kafasındaki adamdan da hayır gelmez
o başka bi konu
ama şimdi 1 sene çocuk yapmayalım kararından caymışsınız
diyorsunuz ki adama, bakımı sana kalmaz ben hallederim
e çocuk olduğunda da bu sözünüzün arkasında durmayacağınızı düşünebilir adam
nitekim 1.5 sene çocuk istemiyorum dediği halde 6. ayda birden çocuk istemeye karar veren bir kadının yok ben bakarım sana kalmaz sözüne güvenemiyor da olabilir
üstelik size henüz hazır olmadığını söylemiş
şu adamları bi salın

Siz 3 ayda vajinismus sorunu yaşamıştınız.
Her tartışmada da bosanmayi düşünüp, dile getiriyormuşsunuz üstelik.
Çocuk her açından erken evliliğiniz icin.
Esiniz gayet mantıklı yaklaşıyor.
Siz bir adet gecikmesiyle gaza geldiniz diye bir çok açıdan oturmamış evliliğe çocuk istemek hiç doğru değil.

akşamları babaya verip yemek yapmayı sorun edip bebek bana kalacak diyen bir adamı zaten hiçbir zaman baba yapmayın. Gerekirse tüm gün de bakacağı günler olacak.

Blanc12 .!.:

O her sene çocuk istiyor olması sevgiden değil hamile bırakmanın verdiği hazzı seviyordur. Bazı erkekler böyle.

Genişletmek için tıkla...

Haklısın canım bazıları gerçekten öyle . Yok bebeğim eşim ilk evlendiğim zaman az çektirmedi bana da çok şükür oğlum olduğundan beri çok yardımcı olur bana gece bile ilgilenir eder ilgisiz olsa çocuğa karşı tabii düşünmem tekrar bir gebelik

smuwiLa .!.:

Bende aynı şekilde düşünüyordum hep. Anne bebek bağının güzelliğinden ziyade yetiştirebile miyim, yetebilecek miyim. Bir sürü farklı deli soru vardı kafamda. Tabii bir daha hiç bir zaman sadece kendine karşı sorumlu olamayacağının bilinci. Ömür boyu sorumluluk ürkütüyor biraz insanı. Kadınsal hastalığım çıkmasa sanırım hiç cesaret edemeyebilirdi

Genişletmek için tıkla...

Ben korkudan ölüyordum desem yeridir. Eşim aşırı baskı yapıyordu, hatta kafasında tarih belirlemişti şu zaman doğacak diye :) Terapiye başladık her konuda faydasını gördük, beni zorlamıyor artık akışına bıraktık. İstemek veya istememek terapi gerektiren bir sorun değil ama eşlerden biri istiyor biri istemiyorsa çatışmaya sebep oluyor bu konuda da olduğu gibi. Allah bağışlasın sizin yavruyu :)

Çocuk bir anda ayyy çok istedim hadi yapalım denilecek birşey değil ki. Kaldı ki yaşlarınız büyük de değil. Valla kendinize dert arıyorsunuz bence.

kendihalince .!.:

6 aylık evliyiz. Ben eylülde göreve başladım öğretmenim eşim de sağlıkçı. Yaşlarımız 26-28 olacak birkaç ay sonra. Geçen aya kadar istemiyordum en az 1-1,5 sene kadar ama adetim gecikince annelik isteğim arttı. O da bebek olursa olsun diyordu. Ben dün adet olunca dünden beri bana "bebek istemiyorum bakması bana kalacak hep." dedi. Ben de genelde ben bakacağım okulda iken annem bakar dedim. Çalıştığım okul annemlerin evinin orada. Eşim tayin almıştı buraya. Kaynanam olsa zaten yapmam (çünkü ben müdahale sevmem normalde aramız iyidir bir sorun yok) ama annem oldugu için bebek burada büyüdüğü kadar büyüsün istedim. Dün tartıştık ve kapattık. İstemiyorum artık ben de. Sizce nasıl davranmalıyım?

Genişletmek için tıkla...

Çocuk sahibi olma kararı tek başına verilebilecek bir karar değil evliliği nasıl ortak yaşıyorsanız dünyaya gelecek çocuğun sorumluluğunu alıp İkinizin de hazır olması gerekiyor.Zaten çok daha yeni evlisiniz. Evliliğin oturması ve çocuksuz hayatın tadını çıkarıp gezip tozmayı düşünün. Yaşınızda daha çok genç eşinizi çocuk için darlamayın çünkü çocuk doğduktan sonra babalığa hazır olmayan eşinizden beklediğiniz desteği göremeyebilirsiniz.

kendihalince .!.:

Ben yemek yaparken ev temizlerken vs. O bakacak ya. (Akşamları kastediyor)

Genişletmek için tıkla...

Yok artık çüşünüz yani. E bir zahmet arada bakması gerekebilir babası ya hani o da. Bence eşiniz bunun bilincinde olmadan çocuk falan yapmayın. Yani bu kısmı dusunup mu çocuk bana kalacak bakamam diyor. Zahmet olacak.

kendihalince .!.:

Çok konuştuk ve en az 1-1,5 sene diyorduk benim isteğim artınca sorun başladı

Genişletmek için tıkla...

Daha yaşınız küçük, işe yeni başlamışsınız. Biraz birbirinize vakit ayırın gezin tozun para biriktirin ne aceleniz var?

Burda bikaç yere daha yazdım sanırım 3 sene sonunda hamile kaldım şuan 4 aylık kızım var iyi ki de öyle yapmışım. Bebek olunca yeri geliyor o çok sevdiğiniz kocanıza bile gıcık oluyorsunuz hoşlanmıyorsunuz. Lohusa kafası bambaşka birşey. O yüzden evliliğinizin tadını çıkarın gezin tozun. Bebek olunca hayatınız bebek olucak zaten daha 26 yaşındasınız aceleniz ne. Etrafımda ilk seneden çocuk yapan çiftler hep sorunlu ya da boşandılar. Birbirinize bi iyice alışın evlilik sevgilik gibi değil. Bugün eşimle kahvaltıya gittik mesela orda eşim kızımla gezerken rahatça kahve içtim sanki bana yaz tatili sevinci yaşattı ilk seneden bunları yaşamayın bu arada 3 sene boyunca yurt içi yurt dışı çoğu yeri gezdik 32 yaşında kızımı kucağıma aldım. 28 yaşında evlendim.

Calcifer .!.:

Kitlenip hastaneye gitmeleri ve battaniyeye sarılmaları iğne ile ayrılmaları mı

Genişletmek için tıkla...

Aynen ta kendisi hahshsjhdhd