:kedi: nişanlıyken ben de gitmiştim.çünkü nişanlım bu konuya önem verdiğini söylemişti.ben de takıntılı bir tipim,bir şey yapmamama rağmen ya farketmeden bir şekilde bozulduysa diye kafayı yemiştim.bunu erkekler anlayamaz bir şey yapmadıysan şüphen ne derler ama görmediğin bir şeyin orada durduğundan nasıl emin olabilirsin ki.üstelik çok farklı nedenlerle de yırtılabiliyor.sonra 118'i aradım ankarada bir özel jinekolog nosu istedim ilk verdikleri numarayı aradım.gittim doktora tabi tek başıma herkesten gizli olarak.baya bir utandım tabi ama o kadar sıkmıştım ki kendimi kararlıydım.makas şeklindeki o koltuğa yattım.doktor eldiven giyip dudakları iyice bir ayırıp bir ışıkla içeri baktı."hiç bir şey yaşamamışsın ki zedelenme bile yok,dört dörtlük bakiresin.niye geldin ki buraya" dedi.ben havalara uçtum tabi.üstelik beni iyi giyimli aklı başında biri olarak da görünce bu teste ne gerek duyduğumu baya bir sorgulamaya,kendi çapında sosyolojik bir araştırma yapmaya da kalktı ama ben politik cevaplarla hemen ikiledim.o kadar sevinmiştim ki bir kutu çikolata alıp veletlere dağıttım.ha bu arada ücret 50 lira idi.3,5 yıl öncesi ama.
ne kadar cahilmişim ya.şimdi komik geliyor tabi.ama bu benim suçum muydu diyorum.nişanlım bana deseydi ki "ben seni tanıyorum,sana güveniyorum önemli olan o et parçası değil"o zaman bende kendime bunu yaşatmayacaktım.nişanlılık sürecim bunlarla uğraşmakla değil,mutlu mesut geçecekti.ama kader işte.mafoldumben
