Söyle söyleyeyim. Bir buçuk yıldır bebek istiyorum. Normalde bir sıkıntım yok ama elimde olmayan sebeplerle ertelemek zorunda kaldım. Ve ben hazırım dedikçe biseyler çıktı. Sürekli erteledim bu kez hazırım dedim. Gebelik oldu ama kimyasal gebelikle kaybettim . Yine hazırım dedim ve iki aydır adetim sıkıntıya girdi söktürücüyle oluyorum. Ve böyle ertelendikce psikolojim iyice bozuldu. Hiçbir şey yapasim gelmiyor saçımı bile taramak istemiyorum bazenPsikolojisi güçlü insanları bile dağıtabilen bir değişim bebek sahibi olma süreci. Kafanızı iyice toplamadan bu yükün altına sokmayın bence kendinizi de bebeği de.
İyiydim aslında .yukarı bir arkadaşa da yazdım ben bebek istedikçe biseyler çıktı. Hep erteledim ve ertelemeye başlayalı bir buçuk yıl oldu hatta nerdeyse iki yıl araya ailevi rahatsızlıkları ölümler vs girdi. Annemi kaybettim vs derken daha bir sürü şey beni yıpratan şeyler .Bu süreçteyken bebek yapmak bence mantıklı değil. İş yapasım bile yok diyorsunuz. Önce tedavinizi olup kendinizi iyi ve hazır hissettiğinizde bu sürece girin yoksa hem sizin hem bebek için çok yıpratıcı bir süreç olur
Nasılsınız şimdi peki hamileyken de yaşadınız mı sıkıntıKesinlikle psikolojik olarak toparlanmadan bu yola girmeyin derim . Çünkü doğum sonrası bütün hormonlar değiştiğinden bende bebeğimi 6 ay kadar emzirdim ve ilaca başladım tekrardan. Rabbim herkesin yardımcısı olsun
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?