Bana da buna benzer birşey olmuştu geçen hafta oğlumu emzirip yatırdım gözlerimi kapadım ve birden depremin başladığını evin deli gibi sallandığını hissettim, "kalkıp oğlumu almalıyım ev üstümüze yıkılacak" diye geçiriyorum içimden ama kolumu bile kaldıramıyorum eşime seslenmeye çalışıyorum sesim çıkmıyor, nefes alamıyorum, boğuluyorum, sanki üstümde tonlarca yük varmış gibi ağır hissediyorum kendimi. O anda sadece oğlumu düşünüyorum. onu kurtarmam gerek diyorum.Sonra birden gözlerimi açtım..Meğer karabasan görmüşüm.:1ninca:.Allahtan kısa çok kısa sürdü..Bence bu annelik içgüdüsüyle ilgili bişey, sürekli aklımızdan ya bebeğime birşey olursa diye geçiriyoruz..Ama bir gerçek var ki onlar bize Allah'ın emaneti evet iyi bakıp göz kulak olmalıyız ama bu kadar tedirgin davranmamalıyız. Allah bütün kullarını görüyor ve gözetiyor..Yatarken bebeğine ve kendine Ayetel Kürsi, Felak, Nas ve İhlas okursan hem bebeğini hemde kendini Allah'a emanet etmiş olursun ve daha rahat uyursun :))